Orð og tunga - 01.06.2002, Page 77

Orð og tunga - 01.06.2002, Page 77
Margrét Jónsdóttir: Um sagnirnar virka og verka 67 (23) verka a. Nafnleidd sögn; gamall arfur. b. Elsta örugga dæmi um merkinguna ‘hafa áhrif á, orka á, hrífa á’ er frá fyrri hluta 18. aldar. c. í merkingunni ‘hafa áhrif á, orka á, hrífa á’ er verka ýmist notuð sem áhrifssögn eða áhrifslaus sögn. d. Elsta örugga dærni um merkinguna ‘rækja hlutverk, starfa’ er frá lokum 17. aldar; sögnin er þá áhrifslaus. e. Elstu dæmi um verka + á í merkingunni ‘hafa áhrif á, orka á, hrífa á’ eru frá fyrri hluta 19. aldar. 4 Samanburður á virka og verka Eins og fram kom í upphafi þriðja kafla þá er merking verka sem lýst er hjá Fritzner (1896) þrengri en skv. íslenskri orðabók (2000). Að lýsingu Fritzners gefinni hefur merkingarsvið sagnarinnar víkkað í tímans rás. í framhaldi af því hvarflar hugurinn óneitanlega að sögninni virka. Sé ráð fyrir því gert að hún sé tökusögn frá lokum 17. aldar og að merkingarsvið hennar samsvari að einhverju eða öllu leyti því sem lýst er í (2), sbr. Ordbog over det danske Sprog (1954), þá er ekki fjarri lagi að álykta sem svo að hún hafi haft áhrif á merkingu verka og sagnirnar hafi á ýmsan hátt fallið saman. Orð Grunnavíkur-Jóns sem vitnað var til í öðrum hluta eru til marks um það enda þótt þau vísi aðeins til merkingarinnar ‘hreinsa’. Notkun sagnanna í nútímamáli styður einnig þá skoðun. Séu sagnimar virka og verka skoðaðar og bornar saman í ljósi þess sem fram hefur komið sést að líkindin eru mikil að því er varðar merkingu og notkun. Þær em þó ekki samferða að öllu leyti. í því sambandi skal ítrekað það sem kom fram snemma í öðram kafla að fæð dæma um virka veldur því að nokkuð erfitt er að gera sér fullnaðargrein fyrir því hvernig sögnin og hin ýmsu merkingarsvið hafa þróast. En helstu atriðin eru dregin saman í eftirfarandi töflu: (24) virka og verka I Almennt a. Sögnin virka er alltaf áhrifslaus en verka er ýmist áhrifssögn eða áhrifslaus. b. Báðar sagnirnar geta tekið með sér forsetninguna á. II Aldur c. Sögnin virka er frá lokum 17. aldar, (að lfldndum) dönsk töku- sögn. Þau dæmi sem til em um sögnina em langflest frá 20. öld. Sögnin verka er á hinn bóginn gamall arfur. Dæmi um hana em frá öllum tímum.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108

x

Orð og tunga

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Orð og tunga
https://timarit.is/publication/1210

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.