Ægir - 01.01.1953, Blaðsíða 18

12
Æ G I R
ÓSKAR HALLDÓRSSON
_ ÚTGERÐARM AÐUR
Hinn 15. janúar s. 1. lézt i Reykjavík
óskar Halldórsson útgerðarmaður. Enda
þótt Óskar væri tæplega sextugur að aldri,
er hann lézt, hafði hann um nærfellt fjóra
tugi ára verið virkur þátttakandi í fram-
leiðslustarfi sjávarútvegsins og lengst af
einn hinna mikilvirkustu á því sviði. Mest
voru afskipti hans af síldveiðunum, en
einnig á öðrum sviðum sjávarútvegsins lét
hann til sín talca. Verður hér ekki gerð
tilraun til að lýsa starfsferli Óskars, en
vísast um það i grein þá, sem birt er hér
á eftir.
Ég vil hér aðeins minna á einn þátt úr
ævistarfi óslcars, en það var samband hans
við Fiskifélag Islands.
Allt ævistarf Óskars bar þess glögglega
vitni, að hann skipaði sér undir merki
einstaklingshyggjunnar. Taldi hann sér að
jafnaði hentara að treysta á eigin mátt en
félagsheilda.
Þessi afstaða hans aftraði honum þó elcki
frá því að fylgjast jafnan af áhuga með
starfsemi Fiskifélagsins og leggja þar fram
lið sitt eftir því, sem hann gat á hverjum
tíma.
Þegar árið 1925 gerðist hann ævifélagi
í félaginu, og eftir það mun hann ekki
hafa sett sig úr færi að koma á aðalfund
félagsins, ef hann átti þess kost. Lét hann
jafnan til sín taka á þeim fundum og
vakti þar máls á ýmsum þörfum málefn-
um. Sem dæmi um það má nefna, að þeg-
ar á fyrsta fundinum, sem hann kom á,
í febrúar 1925, flutti hann tillögu sína um
athugun á því, að rikið hæfi rekstur síld-
arverksmiðja. Var Óskar á þeim fundi
kjörinn í nefnd til athugunar á því máli,
en með honum í nefndinni voru Benedikt
Sveinsson, Magnús Kristjánsson, Jón Ólafs-
son og Sigurjón Á. Ólafsson. Tveim ár-
um síðar flutti einn nefndarmannanna,
Magnús Ivristjánsson, tillögu á Alþingi um
þetta mál, en í framhaldi af þvi urðu til
sildarverksmiðjur ríkisins.
Árið 1942 og 1944 sat Óskar á fiskiþing-
um, og í stjórn Fiskifélagsins átti hann
sæti árin 1944—1947.
D. Ó.
Siglingu þess íslendings, sem einna
djarfast hefur siglt um sína daga í lífsins
ólgusjó, er nú lokið. Þegar hvessti hækkaði
hann seglin. Gaf því oft á bátinn. Samt
tókst honum að færa meiri björg í bú en
flestum öðrum, og aldrei lagði hann árar
í bát, þótt í móti blési.
Hann var meiri framkvæmdamaður og
framsýnni en flestir aðrir. í engu var hann
meðalmaður.
Saga 20. aldarinnar á Islandi verður ekki
rituð án þess, að þar sé minnst óskars
Halldórssonar útgerðarmanns, fram-
kvæmda hans og tillagna.
óskar var fæddur á Akranesi 17. júní
1893. Voru foreldrar hans Halldór Guð-
bjarnason, bátaformaður, og kona hans
Guðný Jónsdóttir Ottesen, annáluð dugn-
aðarkona og brautryðjandi í fræsölu hér
á landi. Til Reykjavíkur fluttist Óskar
með foreldrum sínum 10 ára gamall. Fjórtán
ára fór hann í búnaðarskólann á Hvann-
eyri. Var hann þar við nám í tvo vetur og
útskrifaðist sem búfræðingur þaðan 15 ára
gama-11. Réðst hann þar í kaupavinnu um
sumarið eftir prófið.
Svo sagði Árni Jónsson frá Múla, sem
var samtíða Óskari á Hvanneyri um slátt-