Vikan - 11.01.1990, Qupperneq 6

TEXTI: GYÐA DRÖFN TRYGGVADÓTTIR OG SÆMUNDUR GUÐVINSSON
Vikan skoðar hjónaskilnaði frá ýmsum
sjónarhornum á næstu síðum. Rætt er við
tvær fráskildar konur og tvo fráskilda
karla, tvo presta, tryggingafræðing, hæsta-
réttarlögmann, lögregluna, félgasfræðing
og upplýsinga jafnframt leitað hjá Hagstof-
unni. Vikan vill hvetja þá lesendur sem
sömuleiðis telja sig hafa eitthvað til mál-
anna að leggja varðandi hjónaskilnaði að
hika ekki við að senda blaðinu nokkrar lín-
ur til birtingar.
6 VIKAN
„Og lifðu þau hamingjusöm til
æviloka. Þannig hljómar goð-
sögnin um gagnkvæma ást.
Goðsögnin er dásamleg en raun-
veruleikinn sýnu grimmari. Sum-
ir segja þetta sorglegustu setn-
ingu ævintýranna. Sorglega því
hún heldur fram blekkingum um
lífið og er orsök þess að kynslóð
eftir kynslóð býst við einhverju
af mannlífinu, sem er ekki mögu-
legt í þessu fallvalta jarðlífi.“ (Úr
bókinni Að elska hvort annað.)
Flestir búast líklega við því á brúðkaups-
daginn sinn eða í upphafi sambúðar að ást-
in verði alltaf jafnheit og að þetta sé sá eini
rétti eða sú eina rétta. Flestir komast hins
vegar að því að ástin er dýru verði keypt
því hún blómstrar ekki alltaf og yfirleitt
alls ekki af sjálfu sér enda segja margir að
ástin sé einungis vinna og aftur vinna. Við
höfum líka þurft að horfast í augu við það
að hjónaskilnuðum fjölgar jafnt og þétt
svo að flestum er hætt að lítast á blikuna.
Sú spurning er ofarlega í huga margra
hvað sé eiginlega að gerast í þjóðfélaginu,
hverju þetta sé að kenna.
Það er alveg Ijóst að þetta er mál sem
vert er að gefa gaum og það er mikilvægt
fyrir fólk að skoða samband sitt við maka,
þó svo allt virðist vera eða sé í lagi. Enginn
veit hvað bíður handan við hornið. Fólk
gerir í flestum tilvikum allt of lítið að því
að rækta hjónabandið, í mörgum tilvikum
vegna þess að það hefur ekki tíma til þess
því lífsgæðakapphlaupið er svo mikið.
Fyrst á að kaupa íbúð því enginn er maður
með mönnum nema hann eigi íbúð og
helst betri en nágranninn. Einnig verður
að eiga almennilegan fjölskyldubíl og ann-
að þar fram eftir götunum. Svo þegar þetta
er allt komið á að slappa af og eyða tíma
með fjölskyldunni. En þá er það nú oft svo
að fólk hefur fjarlægst hvert annað svo
mikið að það gengur illa að hafa eðlileg
samskipti. Oft er fólk líka búið að hafa
miklar áhyggjur af peningaleysi og því að
koma börnum sínum fyrir á öruggum stað
því dagvistar- og skólamál hjá okkur Frón-
búum eru engan veginn í nógu góðu lagi
og alls ekki komið nægilega til móts við
foreldra.
„Oft erfitt að setja sig
í spor hins aðilans"
Áður en við förum út í hjónaband eða
sambúð erum við með ákveðnar vænting-