Vikan - 11.01.1990, Page 28

LITIÐ EITT UM VINSÆLUS
Með vottorð í leikfimi
SA6AN
Auk
ÞORGEIR ÁSTVALDSSON TÓK SAMAN
Það er til siðs um hver áramót að gera
upp alla skapaða hluti. Litið er um öxl og
það góða og það slæma vegið og metið.
Hvað árið 1989 verður kallað í framtíðinni
leiðir sagan ein og tíminn í Ijós. Ársupp-
gjörið nær ekki bara til alvarlegu hlut-
anna, þetta léttvæga er líka gert upp, þar
á meðal dægurlögin. Sennilega verður
nýliðið ár ekki í hópi eftirminnilegra ára
hvað þau snertir en auðvitað urðu nokkur
vinsælli en önnur eins og gengur og
gerist. í stað þess að stilla upp einhvers
konar vinsældalista popplaga fyrir árið
1989 skyggnumst við á bak við tjöldin -
spyrjum nokkra flytjendur og höfunda
vinsælla laga hvernig þau urðu til.
Bjartmar Guðlaugsson
Bjartmar tilheyrir trúba-
dorum þjóðarinnar og var á
ferð og flugi á síðasta ári, ým-
ist í rokksveit eða einn síns
liðs. Það er af nógu að taka
þegar ljóð Bjartmars eru ann-
ars vegar, svo aðgengileg og al-
þýðleg sem þau eru. Lagið Með
vottorð í leikfimi heyrðist oft
og naut vinsælda á fyrstu mán-
uðum síðasta árs og er heitið
harla óvenjulegt.
„Þetta er sagnffæðilegur
texti, að sjálfsögðu," segir
Bjartmar, „nokkur minninga-
brot frá því maður var í gaggó
úti í Eyjum. Það að verða sér
úti um vottorð í leikflmi var
fyrsta uppreisnartilraunin,
fýrsta tilraunin til að plata kerf-
ið og ná sér niðri á systeminu.
Vinnan í frystihúsinu var meira
heillandi en skólinn og ein-
hvern veginn nær lífinu eins
og maður sá það ffá degi til
dags. Vinnan gaf manni aura til
að þjóna lundinni og takast á
við freistingarnar. Lífsspekina
var að finna í saltinu, Tígulgos-
anum Raleigh-pakkanum og
stelpunum. Það þótti við hæfi
að hafa lagið í fjörmiklum bún-
ingi, það er svona í takt við
spennandi hluta af ævinni -
gaggóárin."
Síðan skein sól
Ein af bestu rokksveitum
landsins sýndi á sér nýja hlið.
Birtist á vínyl og diski með
lögin Dísa og Leyndarmál sl.
sumar. Þau eru ólík öðru því
sem Sólin hafði verið að ffemja
ffam að því og Dísan telst ó-
tvírætt til vinsælli laga ársins
1989.
„Lagið var nokkurs konar
fikt eða brandari hjá okkur á
tónleikum,“ segir Helgi
Bjömsson, söngvari Sólar-
innar. „Textinn var ortur eða
sunginn á staðnum. Hann var
breytilegur frá stað til staðar,
sögur spunnar um það sem
okkur datt í hug. Þetta varð að
hálfgerðu leikriti á sviði. Ein
sagan er um það þegar ég var
polli á ísafirði — stelpurnar að
verða aðaláhugamálið. Þetta
var spurning um hraða og
hvaða tækni var beitt í ástamál-
unum. Lagið er ekki um ein-
hverja eina Dísu. Dísu er víða
að finna — þetta er dísin okkar
allra, draumadísin. Lokaorðið í
textanum er tæknilegs eðlis.
„KENWOOD-JEFF" er langur,
blautur og djúpur koss.“
Dísa
28 VIKAN 1. TBL. 1990
\