Tíminn - 06.09.1961, Blaðsíða 9

Tíminn - 06.09.1961, Blaðsíða 9
T f MI N N, miðvikudaginn 6. september xdGl, 9 MAGNÚS GÍSLASON Á FROSTASTÖÐUM RITAR UT VoriS 1928. Framan við Borgareyjuna koma fjölmenn- ir flokkar ríðandi fólks. Flesíir fara af baki við Suðurkvíslina, og heimamenn í Eyhildarholti eiga í miklu annríki við að ferja ferðamennina yfir. Nokkrir feggja í að ríða kvísl- ina og reka lausu hestana. Þegar yfir er komið, er enn stigið á bak og haldið út Hegranes. Hvað stendur til? Hvorki meira né minna en þingmálafundur. Skal hann haldinn á hinum forna þing- stað, Litla-Garði í Hegranesi. Þingmálafundir voru að vísu ekki neitt sjaldgæf fyrirbrigði hjá þessari pólitísku þjóð. Þeir voru haldnir um allt land á hverju vori og jafnvel meira og minna á öllum árstímum. Og þessa fundi sóttu flestir, sem með nokkru móti gátu- komið því við. Ýmsir fundirnir, þar sem nafnfrægir stjórnmálagarpar leiddu saman hesta sína, urðu mönnum minnis- stæðir og munntamir löngu eftir að þeir voru liðnir hjá. Þetta voru dýrlegar hátíð'ir. Rreyttir íímar Nú eru breytti tímar og ekki til góðs að þessu leyti. Fundir eru fáir og smáir og oftast fram úr hófi sviplitlir hjá því, sem áður var, segja þeir, sem muna hina gömlu, góðu tíma. í staðinn eru komnir flokksfundir og út- varpsumræður, sem eru áhrifa- litlar miðað við það, sem fund- irnir voru. Menn víluðu ekki fyrir sér að fara ríðándi fleiri tugi kílómetra, oft yfir viðsjárverð vatnsföll og annað torleiði til þess að komast á þingmálafundi. En mér er til efs, að nú leggi margir það á sig að fara smá bæjarleið til þess að hlusta á útvarpsum- ræður, þó að tækið þeirra sé bi.l- að. Jafnvel framboðsfundirnir eru að falla niður. Útvarpig á einnig að koma í þeirra stað. Allt skal flatt út í svipvana vélmennsku. Kannske vilja einhverjir kalla þetta framfarir. Eg geri það ekki. Nýr stjómmálaforingi En við vorum að fara út á Litla-Garð. Eg fékk nefnilega að fara með, smápjakkur, langt innan við fermingu. Og á Litla-Garði var slíkt fjölmenni saman komið, að rúmaðist hvergi -nema í hús- leysi. Mikið vinkiltjald var reist fyrir norðri og austri. En þakið var heiður himinninn. Það vildi Kotárbrúin nýja. Tjöld og skúrar brúargerðarmanna til hægri. til, að veðrið var gott. Sterkjusól- skin. Ofurlítil hafgola upp úr há- deginu, sem leið út með kvöldinu, eins og háttur er hafgolunnar Þá voru þrír stjóimmálaflokkar á íslandi, (og hefðu aldrei áttmð verða fleiri). Allir áttu þeir þarna sína talsmenn og enga smákarla Þarna var umdeildasti maður á íslandi, Jónas Jónsson, þáverandi dómsmálaráðherra, Bernharð Stef ánsson, Brynleifur Tobíasson, Steingrímur Steinþórsson, Harald ur Guðmundsson, Erlingur Frið- jónsson, Einar Olgeirsson, Magnús Guðmundson, Ólafur Thors, Val- týr Stefánsson, auk innanhéraðs- manna, sem tóku þátt í umræðun- um. Ýmsir þessara manna töluðu oftar en einu sinni, enda var fun'd urinn langur. Hann mun hafa byrjað kl. 2—3 og lauk ekki fyrr en um miðnætti. En ég býst ekki við að neinum hafi leiðzt. Steingrímur Steinþórsson va nýfluttur í Hóla. Hann mun hafa flutt þarna sína fyrstu pólitísku ræðu í Skagafirði. Hann ræddi u- það, hvers vegna hann væri Fram sóknarmaður. Hinn ungi skóla- stjóri hreif fundarmenn mjög með glæsimennsku sinni og glöggum og skörulegum málflutningi. Og frá þessum degi má segja, að hann hafi verið óumdeilanlegur foringi Framsóknarmanna í Skagafirði. ekki aðeins meðan hann dvaldi í héraðinu, heldur alla þá stund, þar til hanrn lét af þingmennsku Þau hjón bjuggu á Hólum næstu ár við mikla rausn, virðingu og vinsældir. Þar var árið um kring margt manna i heimili og naumast leið svo nokkur dagur, að ekki kæmu þar fleiri eða færri aðkomu men-n. Sumir áttu brýn erindi, aðr ir komu til þess eins, að eiga með þeim hjónum samvistir stund úr degi. Öllum var tekið sem alúðar- vinum, enda gat ekki hjá því far ið, að allir hlutu að tengjast þeim hjónum vináttubndum, sem af þeim höfðu einhver kynni. Stein- grímur var afbragðs skólastjóri og yfirburða kennari. Og frú Theo THHÓDÓRA SIGURÐARDÓTTIR dóra stjórnaði að sínu leyti þessu fjölmennasta heimili héraðsins með mjúklátum skörungsskap og móðurlegri hlýju. En því miður varð dvöl þeirra hjóna í Skagafirði skemmri en skyldi. Steingrímur var kallaður ■ Framhald a 13 siðui mikils fjölda aðkomufólks, suma árstima. 1920 áttu þar um 100 manns búsetu,, 1930: 150, 1932: 126, en úr því fór fólkinu ört fækkandi, útgerð in hætti, húsin voru rifin og flutt í burt, og bryggjurn ar fóru sömu leið. Þessi um svifasaga gerðis á Sunds- bakkanum. en heima á bú- inu var lengur þraukað, unz þar fór á sömu leið. Þar stendur enn kirkjan og Við- eyjarstofa og minna á það. sem einu sinni var^ Hlutur Viðeyjar í sögu landsins er slíkur, að ekki er vammlaust að lengur drag ist að hefjast handa um end urreisn staðarins, og bjarga um leið þeim sögulegu miir um, sem enn er ekki of seint að forða frá algiörri eyði- leggingu. — Ef gera á ráð fyrir, að Viðey verði aftur hafin til fornrar reisnar, — þó í stil nýs tíma — er fyrsta skilyrði að leyst verði það vandamálið, sem mestu skipt ir, en það er sambandið við „meginlandið". — Öll starfs ræksla þar, hverrar tegund ar sem væri, hlýtur að byggj ast að miklu leyti á dagleg- um samskiptum við Reykja vík. En slíkt getur ekki orð ið, nema tengslin við land verði auðveld og örugg. Þótt sjóleiðin milli Við- eyjar og lands sé ekki löng, og hafi öidum saman veri-ð fjölfarin, er ekki lengur hægt að benda á hana sem viðhlítandi úrlausn. Breytt- ir búskaparhættir og nýjar lífsvenjur orsaka það, að við getum ekki haft svipað an hátt á samskiptunum hvorir við aðra og forfeður vorir. Og um þaö þýðir ekki að fást. Eins og nú er kom ið hlýtur einangrun eyjar- innar að verða varanleg, nema hægt sé að leysa þann vanda sem einangrun skap- ar. En þar virðist ekki nema um eina lausn að ræða, en það er að tengja eyjuna við land þar sem stytzt er. — Og þetta er hægt að gera! Brú yfir sundið milli Gufuness og Viðeyjar er það sem koma skal — og kemur einhvern tíma. Þetta mun mörgum HrHmnair 0 in

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.