Tíminn - 03.07.1964, Blaðsíða 12

H wmrnmsxwm. i
Á EINIIM STROKK
MEO HERTOGANN
Framhald af 1. sí3u.
fræðingur, honum til leiðsagnar.
Hcrtoginn var styggur við blaða-
menn og ljósmyndara.sem fyrr og
erfitt að fá færi á honuen.
Þegar ‘komið var að Grænalæk,
námu bílarnir staðar, og nú var
stigið um borð í forkunnar góðan
og gamlan bát, hinn merkilegasta
að öllu leyti, keyptan 1930 með
j jafnaldraðri vél, eins strokka. Jón
Sigtryggsson á Syðri-Neslöndum
stýrði bátnum hægt um víkur og
voga, og var hertoginn hinn ánægð
asti með það, sem fyrir augu bar,
enda mergð íugla á vatninu með
unga sína.
Gamanyrði voru óspart látin
fjúka um borð í bátnucn, og var
Jón Sigtryggsson þar enginn eft-
irbátur. Eitt sinn benti hann út
fyrir borðstokkinn á sker rétt und-
ir yfirborði vatnsins og sagði:
— Hcr strandaði ég nú með rúss
neska ambassadorinn eitt sinn.“
En þeir komust sem sagt heilu
og höldnu fram hjá skerinu, og
loks var tekið land á Höfða, og
þar var snæddur biti. Að því
'búnu var ekið í Dimmuborgir. Þar
var veginum algjörlega lokað fyr-
ir öðrum en hertoganum, forsetan
um og helztu meðreiðarsveinum
þeirra, enda mátti ekki styggja
þá húsráðendur, seim hertoginn nú
ætiaði að heimsækja. Það má
segja, að hertoginn sé með af-
brigðum fengsæll maður. Fyrst
laxarnir í Konungsstreng í gær,
og nú hitti hann fyrir fálkahjón
með unga sína í Dimmuborgum.
Philip komst alveg að hreiðrinu
og myndaði fuglana í bak og fyr-
ir. Var hann afar glaður yfir
þesu einstæða tækifæri, sem hon-
um bauðst þama til að kynnast
svo konunglegum fugli sem fálk-
inn er.
Svo var hringferðinni haldið
áfratn. Við og við fóru orðsending
Myndin hér ttl hliðar sýnir fuglaskoðun á Mývatni í 34 ára gömlum bát
með eins strokka vél. Myndin að neðan var tekln við brottförlna úr
Mývatnssveit. Frá vlnstrl: Brlan Holt, Þorlelfur Thorlacius, dr. Sigurður
Þórarinsson og Phillp prins, hertogi af Edinborg. Tímamyndir-ED

ar á milli blaðamannanna og hinna
tignari um leyfi til að Ijósmynda,
en hertoginn var ósveigjanlegur
og vildi ekki fá slíka fugla nær
en í nokkur hundruð metra fjar-
lægð. Eitt sinn staðnæmdist svart
gljáandi bíll hertogans nálægt
Álftagerði, og Philip brá sér út
til að Ijósmynda önd með marga
litla unga sína í hóp þar á veg-
inum, en þegar hann varð var
ljósmyndara í u. þ. b. 800 metra
fjarlægð, tók hann sprettinn inn
í bílinn aftur og hætti við mynda
tökuna. Gilti einu, hvort Ijósmynd
ararnir voru brezkir eða íslenzkir.
Sem fyrr segir, var veðrið dumb
ungslegt í Mývatnssveit í morgun,
en þegar leið á daginn, stytti vel
upp, og sveitin skartaði sínu feg
ursta. Þokan lyfti sér af fjalla-
toppunum, og var útsýni gott til
þeirra. Bláfjall, Sellandafjall,
Dyngjufjöll, Lambafjöll og Gæsa-
fjöll glóðu í sólskini, sem við og
við bessaði sveitina.
Til þess að umferðin gengi
snurðulaust um Mývatnssveit, var
veginum lokað, þar sem hertoginn
var á fcrð. Hann settist sjálfur
undir stýri bifreiðar sinnar síðari
hluta ferðarinnar og ók léttan,
svo að bíllinn nánast sveif í beygj
um og bröttum hæðum, sem nóg
er af á þessari leið. Hertoginn
hafði gaman af ökuferðinni og
lauk henni með fallegri beygju
upp að Reykjahlíðarhóteli. Er
talið t alaust, að hann hafi aldrei
fyrr ekið á jafn þröngum vegi og
í dag.
Á fugvelinum skammt sunnan
Reykjahlíðar beið „V0rið“ og
,,Lóan“, og kl. 16.15 renndi ,Vor
ið“ sér upp í loftið með hertogann,
forsetann og dr. Sigurð Þórarins-
son innan borðs. Flugmenn voru
Jóhannes Snorrason og Björn Páls
son. Klukkan var á seinni tíman
svamhald á 11 síðu
m

p

1
.W1.*' h:
l|fe| •
1 Aiíjsiiéi
v 'tfi ,■/ !
illillli........