Vísir - 22.12.1952, Blaðsíða 5

JÓLABIiAÐ VÍSIS
&
Cátaníá, II. des. 195'1.
Klnkltan er nu tíu að kvöldí,
eg er buinn að skrÖltá í lést'
álián daginn. Fóf frá Pálérmö
í morgun rétt , fýrir hádégi,
skipti urn íest i Messina og síö-
an sem leíð lá hingað til’ Cat-
ániá'. — Á járnbrautarstöðinni
líitti eg gataiari mann, sern'
bauðst til þess að útvega mér
herbergi á 750 lírur. Það sagði
eg að væri alltof mikið. Þá
bauð hann mér annað á 450
lírur, sem eg tók. Það er hjá
einhverju ruddafólki, sem
krafðist borgunar fyrirfratn
fyrir nóttina og er það í fyrsta
skipti á~ þessu ferðalagi, sem
mönnum hefur litist svo illa á
mig. Mér var fengin glugga-
laus kompa fyrir næturstað. Eg
mótmælti og opnaði kerlingin
þá hurðina á öðru, sem var
betra, en feikn leiðinlegt. En
betra er víst að halla sér út af
meö góðu hugarfari.
12. tles. ’51.
Ég varð auovitað að flytja, því
þetta Locanda (lægsti fl. á
gistihúsum) var mér ekki að
skapi. Hefi aldrei náttað í öðru
eins draésli. Er nú kominn á
mannsæmandi dvcilafstað og vel
það, því á þessu 'hóteli eru
pálmar á annari hverri marm-
aratröppu ög þegar einn þjónn-
ihn hefur bukkað sig tekur ann-
ar við. Þeir halaa víst, að ég
sé í stjórn Norræna félagsins. —
Hér mun eg njóta lífsins í tvær
nætur, sofa í almenriilegu rúmi,
gott rúm er fyrir öllu, þégar
maður er þreyttur. Eg fékk bréf
að heiman í dag, það beið min á
pósthúsinu í Messina. Hvernig
í ósköpunum stendur á því, að'
fólk heima klínir svona ljót-
um jólamerkjum ( — og frí-
merkjum reyndar líka) á bréf-
in? Hvaða listamaður af Guðs
náð hefur teiknað þessa Hollí-
vúdd dömu? sem á víst að' tákna
Maríu Kristsmóður?
í fyrramálið kl. 7 fer eg i
leiðangur kringum Etnu, þarf
að heimsækja nokkra snrá bæ;,
að heimsækja nokkra smábæi,
sér í lagi Randazzo.
Fimmtudagur 13. des.
Var að lenda. Túrinn á ýmsa
lund fróðlegur, þó ekki væri
hann spennandi. Eg var 6 tíma
þarna í Randazzo, eiginlega ó-
þarflega lengi, því þetta var
ekki eins merkilegur bær og eg
hélt. Bærinn er mjög skemmd-
ur frá síðasta stríði. Það er
óskiljanlegt, um hvað þeir hafa
verið að berjast þarna uppi.
Veðrið hefur verið ágætt, héið-
skír himiiih eri kált, hitinn lík-
lega urri frostmark. He'r 'eru
nbkkrar nóteringar, gerðar í
Íestinr.i upp effíf:
Það er skrítið, áð vcra að
ferðast úm grá hrau'n og svört
ei'ris og heirna. E'tná hefur álla
tíð vérið að spúa eldi og eim-
ýrju, og. la'gt byggðina uni-
hverfis livað eftir annað í eyð'i.
Catania hefur fengið fyrir ferð-
ina oftar en einu sinni, auk þess
sem jarðskjálfíar eru hér tíðir.
En fólk flytur strax í fyrri ból
og byrjar að puða. Hér haiá
verið ruddir végir og víða ver-
ið hlaðnir veggir eða traðir
meðfram. Nálægt Caíaniu er
verið að byggja stór íbúðarhús
ofan á hrauninu. Fóik byrjar
strax að ryðja ur hrauninu og
gera reiti tú gróðursetningar á
matjurtaum og ávaxtatrjám.
Appelsínulundir eru hér fnarg-
ir, einnig kaktusrunnar en
kaktusinn ber gómsætan ávöxt.
Jarðvegurinn er ákaflega send-
inn, þar sem gróðurinn hefur
fest rætur, dökk eldfjallaaska.
Frjósemin er undraverð, sólin
og veðráttan gera sitt til, allí
virðist blómgast strax. Það er
einkennilegt að sjá þorpin
svona inni í hrauninu, þetta eru
eins og eyjar. En mikið þari'
að unrtirbúa jarðveginn áður
en vit verður úr ræktuninni.
Stórvirkar vélar hafa ekki
verið áð verki, aðeins manns-
höndin, ein. Húsin í hrauninu
eru byggð úr tilhöggnu hraun-
og Danir rækta, því þau dönsku
eru ekkert annað' en fitugums
og nákvæmlega jafn löng, þeg-
ar þau eru full þroskuð. Þessi
hér verða að fæða sig sjálf og
mega gjarnan vera mismunandi
stór. — Það sannast hér í lest-
inni, sem ég stöðugt rek mig á:
Italir þola ekki að hafa opinn
giugga — það er eins og verið
sé að misþyrma þeim, svo
hljóða þeir í takt, ef einhver
þarf að fá ferskt loft. Þeir
EFTIR
| SKARPHÉÐIN
1 JDHANNSSDN,
!•; ARKíTEKT.
sleppa sér, og þó reykja allir
sem á. annað borð komast yfir
sígarettu, — og hrækja hvar
sem þeir eru staddir, það er
sama hvort um er að ræða
baron, eiris og Guðm. Baldvins-
son segir eðá venjulegan kari-
lurk, sem ekkert á undir sér.
Kvenfóik gefir þó lítið af þess-
um ósið.
Það var auðvitað rokið á mig
þarna í Radázzo. Einhver her-
mannskaúði, sérri spuiði . mig.
spjörunum ur, sagði hann mér
áð tilkynna komu mína á lög-
reglustöði'na táfarlaust. Þegar
ég ansaði' ho.num engu, heimt-
gcngið næst Colosseum að
stærð. Svo er hér kastali frá
1230, Castello Ursino, Norr-
mannavei'k upphafiega, mjög
fínn. í þessum kastala er riúna
fornmihjasáf.n borgarinnar, á-
gætlega fyrirkomið. En flest af
því sem hér hefur verið merki-
iegt er eyðilagt af náttúrunnar
völdurn og mannanna reyndar
líka.
í lesíinni á leið til
Siraeusa 14. des.
Ég var nú ekki búinn að bíta
úr nálinni þarna í Catania,
hvað viðkom lögreglunni, ég
lénti í miklu stappi við mann
frá útlendingaeftirlitinu. Þeim
vísu mönnum leist ekki á mig,
segja að ég sé upp um öll fjöli
að teikna og fari um ýmsar
slóðir, sem túristar fari sjaldan.
„Gjörið svo vel og sýnið mér
það sem þér voruð að teikna í
Randazzo í gær“. Ég hristi
höfuðið og sagðist vera að flýta
mér, þyrfti að ná í lest, sem
væri að fara til Siracusa. Hann
hélt áfram: „Þér hafið verið 2
mánuði i Napoli?“ Ég heyroi,
áð hann hafði haldgóðar upp-
lýsingar um mig, kom það mer
ekki á óvart, því undanfarnar
viku hafa þeir öðru hverju
verið að yfirheyra mig. Þéir
hafa víst . grunað mig um
njósnir. Ég spurði hann af
hverju hann væri að spyrja.
„Við verð'um að fylgjast með
öllum útlendingum, sem koma
LITI.IV TIL IIEIMMISÍSÍA
FIIViVAK IffEÁlVIiVGAIt.
grýtinu, aðeins fá þeirra múr-
húðuð. — Það rýkur mikið úr
Et.nu núna, fyrst leggur reyk-
inn upp en síðan slær honum
niður eftir hlíðunum og dreif-
ist, verður að móðu, sem færist
suður með strönd Sikileyjar.
Etna er eitt mesta eldfjall, sem
sögur fara af, sí og æ starfandi
og . stynjandi. Hún er 3263
metrar yfir sjó eða rúml. il
hundruð m. hærri en Oræfa-
jökull. Hægt er að keyra á
góðurn vegi upp eftir hlíðum
hennar í 2 þús. m. hæð og
íjallagangan er vist ekkert. —
Hér méðfram brautinni háfa
þeir svört svín, nokkuð loðin.
Þau eru á beit. Að sjá eru þau
ekki eins ónormalar skepnur
Höfnin í Siracusa.
aði hann að fá að sjá plögg mín.
Þegar hann sá að þau voru í
lagi, sló hann saman hælunum
og gaf mér feikna honör og
bauð mér buon gjorno, sem
mér datt ekki í. hug að svara.
Ég' fer að halda, að ég líti eitt-
:hvað grunsamlega út. Að vísu
var ég varaður við þessum
iierramönnum hérna á Sikiiey,
en svona fíflalegir hélt ég ekki
að þeir væru. Svo þegar ég'
kom í hótelið núna í kvöld,
var mér sagt, að lögreglan hefði
komið meðan ég var í burtu,
og vildi sjá pappíra niína og ég
því beðinn að skilja þá eftir
hjá hótelverðinum, því þeir
ætluðu að koma aftur síðar i
kvöld. Veit ekki hvort þeir haía
komið. Venjulega tilkynna
hótelin lögreglustöðvunum a)la
þá sem biðja um gistingu, en
stundum vilja þessi karlar fá
frekari uppl. Jæja, ég tek þetta
ekki nærri mér, en finnst þó í
aðra röndina slæmt, að þeir
skuii gruna mig um slæma
þanka. —■ Fyrir hádegi á morg-
un fer ég til Siracusa og verð
þar eflaust nokkra daga. Hér í
Catania er annars ýmislegl,
frá elztu tímum byggðar, eins
og leifar af ígrsku leikhúsi og
öðru frá tímum Rómverja, og
er talið að hið síðarnefnda hai'i
til landsins — þér hafið verið
hér í 5 mánuði“ — „I 9 mánuði“
flýtti ég mér að leiðrétta —
„er hér diktatúr?" bætti ég við.
Þetta varð til þess að það kom
upp á honum suðan, hann
þrútnaði allur og varð ofsa-
reiður, talaði sem viltur væri.
Ég belgdi mig þó nokkuð líká,
breiddi úr mér, sló út hand-
leggjunum og tók nokkrar hné-
beygjur til öryggis, sömu
tegundar og maður lærði hjá
Jóni Þorsteinssyni í gamla daga.
Við töluðum hvor í kapp við
áhnári, harin ítölsku og ég ís-,
lénzku; þjöriarnir á liÖtelinu
hrökkluðust frá, bjuggusi vi.ð
mannfalli, því umræðurnar
[væru' þésslégar. Áð síðustú
sloí'.gdi ég végábréfinu og
iöðf'urii gögnuhi" fy.rir .frafnan
hann. Hánn sá ,að allt var í
ibezta lági( varð eitt blítt og
elskulegt bros, bað mig að af-
sáka ónægðið og óskaði mér
góðráf ferðar.
V ; .. ,
Siracusa 16. drs. ’5l.
Ég vár áðan ao fylla i göt á
sokkunum míriufn, ög að mér
iieilúrri og lifandi, sé ég ekki
betuiy en að. ég" liafi saumáð
þarna í hælinn á öðrum sokkn-
um „Ride, í'ide, ranke“ og í
hinum sokkinum motívið af
Seifur — mynclastytta í þjóð«
minjasafninu í Siracusa.
Gunnhildi kongamóðir, tvö
af uppáhals verkefnum allra.
saumaklúbba á íslandi. Era
sleppum sokkaísaumi og
saumaklúbbum og' snúum okk-
ur að arkitéktur, því til þess
er ég kominn hingað ti'.
Siracusa.
í Siracusa eru feiknin öll a£
fornum menjum þeirra þjóða
sem ráðið hafa Sikiley. Hér er*
eitt merkasta fornminjasafn ái
Ítalíu og er það einkum auðugt
að grískri list. í útjaðri borgar-
innar er grískt leikhús, en*
skammt frá því annað róm-
verskt. Það er athyglisvert,
hvað það er algengt í þeim.
héruðum, þar 'sem menningira
er elst á Italíu, að finna baeði
grísk og rómversk leikhús á
sama staðnum, sömú borginni-
Grikkir þurftu álitáf leikhús,
þar sem þeir höfðu bækistöö.
þeir uppfærðu leikrit á svipað-
an fnáta og' við þekkjum núna..
enda er drarnað ffá þfeim komið.
Fyrirkomulag þessara grísk.
leikhúsa er alveg undursam-
legt, og notað þann dag í dag.
Leikhúsið gríska hérna í Sira-
cusa er í rauninni stórkostlegt'
listaverk og eins funktiona-
listiskt og á verður kosið. Það
hefur sérstöðu af þeim sem ég
hef séð á Ítalíu, því það er
hoggið inn í sjálft bergið-
Sætaraðirnar eru ekki lausir
steinar, heldur hoggnir af
framúrskarandi nákvæmni i
klöppina, — og þeir hafa ekki
gleymt því að það þarf pláss
fyrir fæturna. Frómt sagt, þá
roðnar maður fyrir hönd sam-
tíðarinnar, þegár maður sér
hugkvæmnina og listfengið,
sem allstaðar mætir auganu..
Hér í Siracusa er landið svo
flatt, að hinir gömlu snillingar
hafa ekki haft kost á tilkomu-
miklu útsýni, en annars var
það siður Grikkja, að stað-
setja leikhúsiri þaf.sein útsýni
var fagurt og tikomymikiS-
Naegir í því sariibandi að minna
:á leikhúsið við Segesta og
Táormina (því leikhúsi breyttu
Rórnverjar síðár, í stað þess aS-
byggja nýtt, eílaust vergná erf-
iðra aðstæðna þar hátt uppi í
hlíðinni). Gríska leikhúsið er
frá V. öld f. K. og mun hafa
tekið 24 þús. nianri. Róm-
verska leikhúsið hafa þeir
hoggið niður í klöppina að
riokkru, það mun vera frá tíð
Augustusar — var það ekki
lianri sem let fara fram mann-
tal þarna austurfrá og JesÚÆ
kom í leitirnar?
Leikhúsið,. sem Rómverjar
byggðu, voru ólík þeim grísku
um margt (Colosseum í Róm
;i, ?„Kf
wx-

■9U
(t;