Vísir - 21.12.1957, Side 19

Vísir - 21.12.1957, Side 19
JÓLABLAÐ VÍSIS lð Litla telpan á heima í Kansas City og átti að vera nokkra daga hjá ömmu sinni. Var þar margt, sem skoða þurfti og kanna, m. a. stóllinn, seni á myndinni sést, en illa fór, því telpan, Mary Cody, þriggja ára, festist ems og myndin sýnir. Amma varð að hringja á lögregluna til aðstoðar. neinu haldi, náði ekki nema skgmmt inn fyrir Valahnúka, eða allt að eldsvæðinu. Ég gerði því lauslegan uppdrátt yfir svæðið og fór eingöngu eftir þeim skýrslum, sem fylgdar- maður okkar gat gefið um áttir, ijallaheiti og önnur örnefni. í norðri blasti við MelfcII, suður af því, en í norðaustur frá okkur að sjá, Hrafnabjörg, og suður af þeim (suðaustur af okkur) Sauðleysur. Vestan unair Sauðleysum rennur ilelliskvisl til norðurs, fram með Hrafnabjörgum og Mel- felli, út í Tungnaá. í suður frá okkur iiggja Króköldur með- t’ram Helliskvísl að vestan, en suð-vestur frá þeim liggja Krakatindar. Milli Krakatinda og Sandleysna er Lambaskarð, vestan við Helliskvísl beint á móti (eða hét að þessu) Lamba- fit, flatlendi, með dálitlum gróðri. Þar áðu fjallrekstra- Víða hafði hraunið brætt sig gegnum stóra snjóskafla. Sér- .taklega einkennilegt var að já, hvernig aðfarir þess höfðu /erið við Króköldur. Þar var jnjóskafl, a. m. k. tveggja mannhæða hár og jaðarinn gverhnipt niður hraunmegin jg bil á milli hans og hraun- storkunnar, eins og geil. Það var hitinn af hrauninu, meðan það rann, sem hafði brætt svona frá sér, lengra en rennslið náði sjálft. Illt var að sjá glöggt til, þar sem hraunrennslið náði vatn- inu í Helliskvísl, því þar stigu upp heljar miklir gufumekkir, eftir vindstöðunni, niður kvísl- ina og þeir byrgðu alla útsjón þai-. Hitamæli stakk ég á einurr stað 2—3 þuml. ofan í ösku- frauð, í útjaðri hraunsins og sýndi hann 42 stig (Celsius). „Þar var af lifandi fátt“, eins og geta má nærri, þarna inni í óbyggðunum, á þessum tíma árs. — Þó fundum við á einum stað, við hraunröndina, græn grös, sem teygðu sig upp úr þunnu öskulagi. Þau hafa lifnað þarna snögglega við hit- ann, sem hafði brætt ofan af þeim snjóinn. Önnur lífsmörk náttúrunnar sáum við engin, nema tvo hrafna, sem komu fljúgandi neðan að, sveimuðu hljóðir yfir hrauninu umhverfis eldgosið einu sinni og hurfu síðan eitt- hvað áfram. Ólíklegt er að þeir hafi orpið svona innarlega fjærri manna byggðum. Hitt þótti okkur sennilegi’a, að þeir hafi farið þangað fyrir for- vitnisakir, rétt eins og við hinir. í Ljósmyndir. Kjartan Guðmundsson tók nokkrar myndir af því, sem fyr | ir augun bar, bæði af eldinum sjálfum, snjóskafli við hraun- Af þessu ályktuðum við, að syðra gosið væri miklu austar en kunnugir höfðu gizkað á i fyrstu, og sáum okkur því ekki fært að halda lengra, en hurf- um aftur í áfangastaðinn skemmstu leið. Klukkan var urn 11 er þangað kom. Ferðalok. Nú var strax stigið á bak og haldið heim á leið, sama veg, nema nú á ferju yfir Þjórsá á Hrosshyl. Við riðum þann dag allan og’ næstu nótt, og komum að Tryggvaskála aftur kl. 4 morg- uninn eftir (fimmtudaginn 1. maí). Ferðin tók þannig ekki nema tæpa tvo sólarhringa, enda hafði okkur ekki komið dúr á auga'. Eldgeysir og Hörpuhraun. Eldvarpið sem við sáum, höf- ! um við skírt Eldgeysi, í höfuðið á gamla Geysi, vegna líkingar- innar milli gosanná, en hraunið Hörpuhraun, því það hóf göngu sína með Hörpukomunni og varð samferða sumrinu. Og skáldið í förinni gaf þeim vísu í nafnfesti: Vel eru goldin vökulaun, ] vit mitt held ég taki, Eldgeysir og Hörpuhraun, | hátt að fjalla baki. b Og enn kvað hann: n . í Sumareldur, sólarraun, seiðir mig allar stundir. Síðan ég kom í Hörpuhraun, i Ilrafnabjörgum undir. in og stefnir á vesturhlíðina á Melfelli.'- LikincÉ eru til að eldvöi’pin hafi veríð fleiri í byrjuninni, því hraíxn hefur runnið yfir Lambaíit, þar sem hún virðist liggja hærra en eldvarpið, sem nú-gýs. Auk þess liggur hraun- rimi til áuðurs, upp á Króköld- um. Þar-liggur svo hátt, að ó- hugsandi' er, að hraunið hafi runnið svo upp í móti, enda var eins og mótaði þar fyrir einum eða tveimur gígum. Hraunrimi þessi er í gili, sem liggur frá suðri til norðurs, cr á að gizka 1200 m. á lengd, en breidd hans hefur gilið takmarkað, svo hún brúnina, vatnsmekkinum o. fl. muni ekki fara fram úr 100 m. Þarna hyggjum vér jarðsprung- una byrja, en getum þó ekki fullyrt neitt um það, annað en að eldvarpið, sem nú gýs, er í sömu stefnu sem hraunriminn, og úr öxlinni á Hrafnabjörgum rauk viða og báru reykir þeir í menn lömbum á vorin, áður en gíginn og hraunrimann ofan af lagt var á kvíslína og haldið á- Króköldum að sjá. i'ram austur um Lambaskarð. j Aðalhraunið hefur runnið Vegur þessi er beinni leið og yfir Lambafit, brúað Hellis- skemmri inn í aðalafréttinn, en kvísl á all-löngu svæði og lok- er raunar sniðgata út úr sjálf- að bæði Fjallabaksvegi og af- um Fjallabaksveginum, er ligg- réttinn austur Lambaskarðs. uf suðui' með Helliskvísl aust- an í Króköldum, yfir kvíslina norðarlega í Sauðleysum, síðan í hálfhring með þeim, fyrst í suður, þá í norð-austur allt að Landmannahelli. Afstaða eldsins og lega hraunsins. Klukkan fimm fórum við að skoða okkur um. Þorfinnur gætti hestanna. Við gátum okk- ur til, að þegar eldurinn braust Breidd hraunsins, frá vestri til austurs, áætluðum við um 4— 500 m. •9 ■\ Út í hraunið. Ylur undir fótum. Brennisteinsdaunn. Snjóbráð og vatnsmekkir. Þar sem við komum að hraun inu, var það orðið svo kalt, að ég gat gengið út á það góðan spöl. Efstu nybburnar voru orðnar kaldar, en skorpan ann- ars öll ylvolg, svo að vel fannst út, hafi jarðspi’unga mikil, ca. gegnum vaðstígvélasólana. 3ja km. löng myndast, alla leið Annars var hitinn nokkuð sunnan af Króköldum, norður misjafn og reyki lagði víða upp yí'ir Helliskvísl og gegnum öxl Hrafnabjarga, er að norðri veit. Nokkru norðar en í miðri jarð- sprungu þessari er gígur sá, er nú gýs í sífellu. Hann er rétt austan við Helliskvísl, lítið eittj norðar, en fyrir miðju Lamba-' skarði. Frá honum rennur vell- andi hraunflóðið út í kvíslina,1 norður með henni austan meg- úr sprungunum. Víða var hraun ið svo gjúpt, að það molnaði undir fæti, svo sem aska, og hefði mátt moka því upp með skóflu á köflum. Brennisteinshrúður voru víða á hrauninu og lagði frá þeim svo megnan ódaun fyrir vitin, að lítt var þolandi og ég fann til eymsla. allt ofan í lungu. Þetta eru ef til vill fyrstu Ijós- myndirnar, sem teknar hafa verið af íslenzku eldgosi. En vél hans var of þung í vöfum. Hann treysti sér ekki með hana yfir hraunrimann við ; Króköldur og komst því ekki | eins nærri eldinum og skyldi. J Meðan haiin var að hagræðaj vélinni var ég úti á hrauninu,1 og varð ég að bíða hans þar um tíma, til þess að komast með á myndina. Ég settist niður, en stóð skjótlega upp aftur. Mér varð ekki um sel þarna, því mér fannst jörðin hreyíast undir mér. Þetta hefur víst ekki verið annað en ímyndun, en hitt var ekki hugarburður, að hún bi’ynni midir fótum mér. Leit að austureldum, Eftir fljótlega aíhugun á um- hverfi og afstöðu eldsins og legu hraunsins, lögðum við Magnús upp Króköldur, um kl. 8, í suðvestur í átt til Kraka- tinda, til að svipast um eftir eldum þeim, sem fyrst brutust út 25. apríl, en hjö'ðnuðu brátt niður og hurfu svo með öllu, nokkru eftir uppkomu norðui'- eldanna. Okkur sóttist ferðin seint suður eftir, því færð var þung'. en komumst þó um kl. 10 það langt að vel sá til Krakatinda og lengra suður um. Þar var hvergi reyki að sjá, öskufall, né önnur veksummerki elds, .þar á nálægum slóðum. WB' \ A devlco hidden ín the back cf the watch allows setting to tim« to a second ^aeger-leGoulthp* Nú á tímum þekkja allir sjálfvirka, sjálf- vindandi svissiieska úrið. Nákvæmni, fegurð og öryggi eru kostirnir, sem auka tíaglega fjölda aðdácnda þess. Og nú hafa Jaeger-Le Coultre verksmiöjurnár heimsþekktu énn bætt sjálfvirka úrið, og fært það nær fiill- konmun með orkuforðamælinum. Orku- forðamælir er sérstakt verk, sem stöðugt sýnir þenslu höfuðfjaðrarinnar, og sýnir orkuforðann í klukkustundum á sjálfri úr- skííunni. Meö þessu hafa Jaeger-Le Coultre verksmiðjumar (én þær framleiða einnig „Atmos“, sjálfvirku klukkuna) tekið nýtt þýðingarmikið, skref í vísindalegri tíma- P mælatækni. En þessi nýjung er aðeins 4 viðauki við alla aðra þætti yfirburðatækni « Jaeger-Le Coúltre úranna, sem eru hárná- § kvæm,vatnsþétt,þola högg.en þau erueinn- p ig útbúin sekúndamæli í fullri stærð. Seguls- § magnsáhrifa gætir ekki gagnvart úrunum. p No winding button — 100% automatic C^inluium U: Fraiieli MiehelseiE URSMIÐUR LAUGAVEGI 39 *<*•><*•>—..m... ... . m, ■ ■■ ■■ .1...

x

Vísir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.