Morgunblaðið - 30.04.1933, Qupperneq 18

14
MORGUNBLAÐIÐ
TIMBURHLOÐUR.
Timburverslunar Árna Jónssonar
viö Vatnsstíg 6, Hverfisgötu 54. Laugaveg 39
— allar samliggjandi - hafa venjulega úr nægum birgðum aö velja.
YINNUSTOFA með nauðsynlegum trjesmíðavjelum af nýjustu gerð,
býr til hurðir og allskonar lista til húsagerða o. fl.
ÞURKUN á timbri eftir nýjasta og besta útbúnaði.
TIMBURKAUP verða því enn hagkvæmari en áður.
Timburverslun Árna Jónssonar
Sími 1333 (tvær línur)
Reykjavík.
Símnefni: STANDARD.
Heitt og Kalt
Matsölustofuna Heitt og Kalt
stofnaði ungfrú Elísabet Siguröar-
dóttir hjer í bænum fyrir tveimur
árum. Var byrjað í smáum stíl og
aðeins tekin lítil húsakynni í
Veltusundi til að byrja með og sjá
hvernig reksturinn gengi, því að
það markmið setti forstöðukonan
sjer í upphafi, að hafa á boðstól-
um aðallega íslenskan mat og
selja hann við svo vægu verði að
fyrir flesta væri það hreinn og
beinn sparnaður að borða þar í
st.að þess að hafa matseld heima
hjá sjer, sjerstaklega fyrir þá,
sem gátu sparað sjer vinnukonu
með því móti.
Þetta virtist nú nokkuð djarft
teflt. en það hefir lánast svo vel,
að Heitt og Kalt hefir orðið að
auka við sig húsnæði margfaldlega
og hefir nú einhvern stærsta borð-
sal í bænum, fyrir utan minni her-
bergi. Þessu veldur tvent: hvað
maturinn er ódýr og hvað hann er
góður. íslendingum er það fyrir
bestu að neyta þeirra fæðuteg-
unda, sem þeir framleiða sjálfir,
og þegar til lengdar lætur kunna
þeir best við þær, því að þær eru
þeim beilsusamlegastar. Gæti mat-
sölustaðir hjer óefað gert meira
yfirleitt til þess en. nú er, að nota
íslenskar fæðutegundir og kenna
fólki að meta þær.

Björn Eiríksson
flugmaður hefir nýskeð sett á fót
nýtt iðnaðarfyrirtæki á Klappar-
stíg 18 hjer í bænum. Er það gljá-
hýðis-vinnustofa og fæst þar sett á
allskonar málma gljáhúð úr
,,chrome“, nikkel og kopar. Er
hægt að gera gamla hluti þar sem
nýja. Mest vinnan liggur í því að
hreinsa og fága hlutina áður en
gljáinn er settur á þá. Er það gert
í sjerstakri fægivjel sem hefir 3
hestöfl. Má á hana setja allskonar
fægihjól og snúast þau með 2920
snúninga hraða á mínútu. Er sá
hraði svo geisilegur, að jafnvel
fægihjól, sem gerð eru úr sundur-
lausum dúkpjötlum, renna saman
við snúningshraðann og verða
hörð og þjett eins og þau væri úr
trje. Þegar búið er að fægja hlut-
ina eru þeir settir í nokkurs konar
moðkassa, þar sem mikill er hiti,
til þess að ná af þeim öllum ó-
hreinindum og fitu. Því næst eru
þeir settir í bað það. sem við á.
Eru þarna þrjú stór baðker, sem
hlutunum er difið ofan í og látnir
vera þar nokkra stund. Eru böðin
hituð nokkuð og mjög lágum raf-
magnsstraum hleypt á þau (6—8
volt). Er til þess sjerstakur*
,,Generator“ að tempra strauminn.
í einu kerinu fá hlutirnir á sig
stálhúð (chrome), í öðru nikkel-
húð og í hinu þriðja koparhúð.
Eins eru þarna sjerstök böð til
þess að ná gljáhúð af gömlum
munum. til þess að búa þá undir
að fara í nýjan búning. Ýms fleiri
böð þurfa hlutirnir líka að fá áð-
ur en þeir koma úr þeim eins og
þeir væri nýir. — Þýðingarlítið er
að fara að lýsa þessu nákvæmar,
en óhætt er að fullyrða að þama
eru fullkomnustu tæki í þessari
iðngrein hjer á landi, og vinna
eftir því vönduð.
Biarnsbakarí.
Það er með elstu brauðgerðar-
húsum hjer í bænum og var rekið
með sama sniði og önnur brauð-
gerðarhús, þangað til núv. eigandi,
Björn Björnsson, tók við því, árið
1920. Hann hafði þá um rúmlega
fjÖgurra ára skeið dvalist erlend-
is, í Frakklandi og Danmörku, til
að fullkomna sig í iðn sinni og
kynnast nýjustu starfsemi ^líkra
iðnaðarstofnana.
Fyrsta verk hans, eftir að hann
tók við bakaríinu, var að stofna
í sambandi við það sjerstaka deild
fyrir kökugerð og konfektgerð.
Hafði hann keypt til þessa nýtísku
vjelar. Hin nýja framleiðsla vakti
þegar athygli, varð vinsæl meðal
fjöldans og blómgaðist því vel-
Þegar konungshjónin komu hingað
1921 voru allar skrautkökur og
hátíðarlcökur í allar þær veislur
sem ríki, bæjarstjórn og konungur
helt, keyptar hjá hinni nýju köku-
gerð, því að hún þótti fremst allra
á þessu sviði. Og þegar á næsta
ári var Björn Björnsson gerður að
konunglegum liirðbakara.
Björn hefir síðan siglt til út-
lai^ia á hverju ári, til þess að
fylgjast með í þeim breytingum,
sem þar hafa orðið á samskonar
iðnrekstri og hann hefir. Upp úr
því var það að hann stofnaði
Hressingarskálann 1929, og sam-
einaði þar veitingar og útsölu á
kökum og konfekti. Keypti hann
til skálans ýmsar nýjar vjelar, sem
ekki höfðu þekst hjer áður. Skál-
inn varð brátt vinsæll og fyrir
rúmu ári varð hann að flytja í
stærri húsakynni — í Austurstræfi
20, þar sem hann er nú. Er hann
nú orðinn með fjölsóttustu veit-
ingastoðum í borginni.
Með hverju ári liefir kökugerðin
og konfektgerðin aukist, og er þar
nú meiri ársframleiðsla í hvoru
tveggja heldur en annars staðar.
Stafar þetta meðal annars af alls-
konar nýbreytni. sem upp liefir
verið tekin. Má í þessu sambandi
mirn/í) á, að Björnsbakarí varð
fyrst til þess að framleiða hin
svokölluðu ,.páskaegg“. Höfðu
þau áður flust hingað frá útlönd-
um. en nú er sá innflutningur fyr-
ir löngu hættur, en íslensk fram-
leiðsla af þessari vörutegund evkst
árlega.
Björnsbakarí veitir nú fleiri
mönnum atvinnu en nokkur önnur
samskonar iðnstofnun hjer á landi.
Hefir það að staðaldri 40 manns
í vinnu, og fleiri yfir sumartím-
ann.
Meðan íslenska vikan stendur
yfir verður, eins og í fyrra, sýn-
ing í gluggum Hressingarskálans
á íslenskri framleiðslu firmans.
Glerslípun L. Storr
L. Storr byrjaði hjer verslun
með gler-"'-ur og byggingar.vörur
árið 1922,
Nú hefir lianu nýlega komið á
fót hjá sjer nýrri iðngrein, en það
er glerslípun og hefir hún ekki
áður þekst hjer á landi. Hefir
hann fengið til þessa fjórar vjelar
(eða hverfisteina). Geta menn nú
fengið randslípað gler af livaða
stærð, sem þeir vilja, en þurfa
ekki að panta það frá útlöndum.
Glerið er flutt inn í stórum rúð-
um og síðan skorið niður eftir vild.
Svo er það randslípað og telcur
þá hver vjelin við af annari. Hin
fyrsta er grófgerð og hraðvirlc, en
svo erú hinar hver annari fínvirk-
lerinu
er á
og „fasi“ heldur en á
glerinu sjálfu.
Um allan heim færist notkun
glers mjög í vöxt. og er það nú
notað á margvíslegri hátt en áður
var, svo sem til þess að þekja
veggi í anddyrum og eldhúsum o.
s- frv. Um leið eykst atvinna við
glerslípingu. Það sá Storr að hjer
mundi notkun glers aukast sem
annars staðar, og þá væri gott að
færa þessa atvinnugrein, glerslíp-
inguna, inn í landið. Þess vegna,
rjeðist liann í að kaupa vjelarnar.
En fyrst um sinn verður hann að
hafa erlendan fagmann til þess að
standa fvrir verkinu, meðan menn
hjer eru að komast upp á það.
ari og sú seinasta skilar f
þannig, að fegurri gljái
,,kanti“
i