Morgunblaðið - 17.06.1944, Page 30

30
ÞJÓÐHÁTÍÐARBLAÐ .17. júní 1944
— Framtíð landbúnaðarins —Stórvirkustu
Framh. af bls. 25.
stundir fullnægja yiðarþörf bænda.
Hentug bæjar- og útihús verður unt
að byggja á mjög skömmum tíma og
ef til vill úr gerfiefnum, sem nú eru
ókunn almenningi, en taka langt
fram því, sem nú þekkist. Vegirnir
lengjast og draga fleiri og fleiri
bygðir og bæi inn í umferðina og
hraðann, Bændur eignast ljettar en
aflmiklar bifreiðar til margvíslegra
búsþarfa, en geta líka skroppið á
þeim með fjölskylduna. þegar þess
gerist þorf. Rafmagnið knýr vjelar
bændanna og lýsir bæina, en jarð-
hitinn hitar upp fleiri og fleiri sveita
bæi, þar sem hann er fyrir hendi. —
Þeim, sem þykir þetta öfgakent, er
rjett að benda á, auk þess sem kunn-
ugt er um af tækni, vjelum og mörgu
fleiru hjá þeim þjóðum, sem lengst
eru komnar, hefir enginn hugmynd
um allan þann aragrúa af hagnýtum
uppfinningum, er gerðar hafa verið
á stríðsárunum í þágu styrjaldar-
rekstursins og sem teknar verða tii
notkunar í þágu friðsamlegra starfa
að stríðinu loknu. Vafalaust kemur
margt af því landbúnaðinum að not-
um og ryður sjer hjer til rúms.
XI.
JEG HEFI hjer að framan drepið
einkum á það, er miklu skiftir fyr-
ir fjárhag landbúnaðarins og alla af-
komu bændastjettarinnar. Margt er
ótalið enn á þessu og öðrum sviðum,
en þó skal nú staðar numið.
En þótt traust fjárhagsafstaða sje
bændum og landbúnaðinum mjög
mikils virði, er hinn andlegi þróttur
það engu síður. Ætti jeg ráð á einni
ósk til handa íslenskri bændastjett,
þá mundi jeg ekki fyrst kjósa_henni
gull og græna skóga, og ann jeg henni
þó hvorutveggja. Jeg mundi kjósa
henni meiri sjálfsvirðingu, sterka trú
á starf sitt og órofa trygð við jörð
sína og sveit. Bændastjett, sem á
þessa kjörviði innra með sjer, á það
Framh. af bls. 21.
Og að minnsta kosti verðum við
að hafa það í huga, að ef við ætl-
um að sel.ja öðrum þjóðum hrað-
frystan fisk fyrir tugi eða hundruð
miljóna króna á ári, þá verðum
við að eignast nokkur flutninga-
skip með kælirúmi.
En við megum als ekki gera
okkur ánægða með að vgra sjálfum,
okkur nógir í flutningu'm. Við eig-
um að stefna að því að verða mikil
siglingaþjoð. Með því aukum við
fjölbreytni þess, er við getum selt.
öðrum þjóðum, og um leið við-
skiftalegt og fjárhagslegt öryggi
landsins.
Margt bendir til þess, að Is-
lendingar verði mikil siglingaþjóð.
sem er gulli betra. Hún getur svign-
að, en hún rjettir sig aftur eftir
hverja þraut. Slíkur andlegur þrótt-
ur samfara hagsýni og dugnaði er
besta tryggingin fyrir því, að hug-
sjón skáldsins og allra sanni’a Is-
lendinga rætast í náinni framtíð:
„Sú kemur tíð, að sárin foldar gróa,
sveitirnar fyllast, akrar hylja móa,
brauð veitir sonum móðurmoldin
frjóa,
menningin vex í lundi nýrra skóga“.
Fyi-st það, að v.jer byggjum ey-
land, og Islendingar eru. kunnir að
því að vera miklir sjógarpar. Ann-
að það, að við verðum að auka
fjölbreytni í arðvænlegum athöfn-
um, og virðist þá ekki annað liggja
nær, þegar fiskveiðununr sleppir.
Einhverjir munu halda því fram,
að hjer geti ekki tekist stórskipa-
smíðar sökum efnisskorts. Þetta
er heimska ein. Þeif, sem helst hafa
vit á, telja aðstöðu til járnskipa-
smíða engu lakari hjer en t. d. í
Danmörku, því flutningur á járni
er ódýr, og bæði löndin þurfa að
flytja járnið inn. En Danir eru
merkir skipafi’amleiðendur, sem
kunnugt er.
Eitt þeirra markmiða, sem Is-
framleiðslu-
tækin
Framh. af bls. 13.
er á hvaða geymi skipsins sem er. I
öllum manna-íbúðum er komið fyrir
hvílu fyrir hvern mann, klæðaskáp,
bekk, borði og þvottaskál.
Togvindan er innibygð, en á þil-
farinu stendur aðeins trommluöxull,
með tveimur tromlum.
Tveimur bjargbátum er komið fyr-
ir á bátaþilfarinu, skulu þeir vera í
bátsuglum sem þannig eru útbúnar,
að tveir menn geti auðveldlega kom-
ið hvorum bát á flot.
★
VONANDI eiga íslendingar eftir
að eignast mörg jafn glæsileg og full-
komin skip og þau, sem lýst var hjer
að framan, og að togaraflotinn eigi
eftir, á næstu árum og áratugum, að
leggja grundvöll að nýjum risafram-
förum á landi hjer.
lendingar eiga að setja sjer á þess-
uin tímamótum er það, að láta fána
íslands blakta á öllum heimsins
höfum og höfnum, áður en lýðveld-
ið heldur aldarfjórðungs afmæli
sitt.
— Framtíð sjávarútvegsins
Sími. 3351 ■ i ™,. ,«i ■■■ Austurstræti 12,
Reykjavík
NÝIR TÍMAR - NÝIR SKÓR
í þau 40 ár sem verslunin hefir starfað, höfum vjer haft sem
aðalmarkmið, að versla með góðan skófatnað. Vjer höfum og lagt
mikið kapp á, að hafa alltaf á boðstólum nýustu tísku til hvers tíma. —
Tegundir ög gerðir, sem samtímis eru best seldar í stórborgum ann-
ara landa.
Vjer viljum nota þetta tækifæri, þegar verslun vor leggur á
fimmta tuginn, til þess að þakka viðskiftavinum vorum, um allt Island,
gengi verslunarinnar á liðnum tíma.
Vjer munum sem áður, fylgjast með nýum möguleikum og
nýum tímum, og mega viðskiftavinir vorir treysta því, að í verslun
vorri fái þeir ávalt vandaðan skófatnað af nýustu gerð.
Verslunin er stofnsett í Austurstræti 3, Reykjavík, 27. apríl 1904. Flutti í Austurstræti 12, í október 1928, þar sem hún er síðan.
unrutrsson
r^nuUTI
A U S TU RSTR.I2