Morgunblaðið - 13.04.1957, Blaðsíða 8

8
MoncuyrtT 4fítr
Laugardagur 13. aprí 1957
lleim að Hólum
gaman að vera kominn heim að
Hólum, eins og Skagfirðingar
nefna það og raunar fleiri lands-
menn.
Góðkunningi minn einn verður
mér úti um jeppabifreið að láni
og ég fitja upp á því við Sigurð
Þorsteinsson, lögreglumann úr
Reykjavík, hvort hann sé ekki
fáanlegur til að gera sér daga-
mun og bregða sér í smáferða-
lag. Sigurður hefur að undan-
förnu dvalizt hér á Sauðárkróki
og þjálfað héraðslögreglumenn
og nú skal hann dvelja
hér þar til sæluvikunni líkur.
Enn sem komið er, er allt rólegt
og engin þörf lögreglumanna til
eftirlits og raunar hefur sælu-
vikan orð á sér fyrir að þar fari
allt fram með stillingu, þótt
hver maður skemmti sér eins og
hann framast má.
hlaði. Fátt gleður hugann jafn-
innilega og ferð um fagurt land
á heiðbjörtum sólskinsdegi.
Allt gengur vel og við komum
sem næst hindrunarlaust austur
að Sleitustöðum þar sem við
beygjum inn í Hjaltadalinn. Asa-
hlákan undanfarna daga hefur
gert það að verkum að vegir eru
nú teknir að spillast af aurbleytu.
Og vegurinn upp Hjaltadalinn
má heita eitt vellandi forað, þar
sem ekki eru snjóskaflar um
hann þveran. Ferðin gengur því
seint, en allt kemst jeppinn. Það
er því komið fram um hádegi
þegar við rennum í hlaðið á
hinu fornfræga setri íslenzkrai
hámenningar. í dag sitja ungir og
hraustir bændasynir og nema
búnaðarfræði þar sem áður sat
Galdra-Loftur og þuldi latínu og
galdraþulur. Nú nema menn
Séð heim að Hólum. — Hinar Ijósleilu byggingar skera sig' Xítt úr siuedrifnu Xandslagiuu. —
en alls eru í fjósinu 58 hausar,
þar af 40 fullorðnar kýr. Hóla-
fjósið er snotur nýtízkubygging,
enda aðeins fárra ára gömul.
Gripirnir eru sýnilega vel hirtir.
Við erum fræddir á því að náms-
efnum til góðs síðar f búskap
þeirra að hafa þar numið jafn-
nauðsynlegt handverk og þar er
kennt. Verkstæðinu stjórnar Jón
Friðbjarnarson.
í sömu byggingu og verkstæðið
Þessi fallega mynd sýnir nokkum hluta hins glæsilega fjárhóps
á Hóium. í hópnum hjá kindunum stendur hinn dugandi fjármaður,
Guðjón Jónsson. — Eins og í greininni stendur er þetta fé sér
staklega afurðamikið og kyngott.
(Myndirnar tók vig).
að í fyrra hafi svo til ekkert
kjarnfóður verið gefið, nema
hvað gemlingar fengu 50—60 gr.
á dag frá áramótum og ám var
lítils háttar gefið í vor þegar
farið var að beita. Annars var féð
fóðrað á töðu eingöngu.
MIKIL FRJÓSEMI
í STOFNINUM
í fyrra voru afurðir eftir
hverja vetrarfóðraða kind, þá all-
ir hausar taldir, 41,84 kg. lifandi
þungi og 17,41 kg. dilkakjöt. Séu
taldar lembdar ær og gimbrar
verður þetta 47,11 kg. lifandi
þungi og 19,60 kg. dilkjakjöt.Séu
svo enn taldar þær ær og gimbr-
ar, sem voru með lömbum um
rúning verður samsvarandi
þungi 48,48 kg. lifandi og 20,14
kjöt. Lömb voru að meðaltali
1,4 á lembdar ær og gemlmga,
sem voru með lömbum um rún-
ing.
Þessa góðu útkomu þakkar
Árni mikilli frjósemi sem er í
stofninum.
Um fóðrunina tekur Árni það
sérstaklega fram, að ær á 2. og 3.
vetri, sem hafa verið látnar fá
sem gemlingar, komist ekki af
með töðuna eingöngu, heldur
verði að gefa þeim kjarnfóður
svo þær léttist ekki til mikilla
muna.Um þetta vitna vigtartölur
GENGH) UM RÍKI
KRISTJÁNS Á HÓLUM
En hættum þessum hugleiðing-
um og samanburði við forna tíð.
Við okkur blasir glæsilegt seíur.
Við ætlum okkur að kynnast of-
urlítið lífi og starfi bændaefn-
anna, ræða við skólastjóra og
kennara stofnunarinnar og skoða
búpeninginn á staðnum.
Kristján Karlsson skólastjóri
tekur okkur mætavel og fylgir
okkur um ríki sitt. Við komum
fyrst í hesthúsið þar sem fjórtán
hestar eru í eldi. Þar er hinn
margfaldi verðlaunagripur, stóð-
hesturinn Hreinn og rétt laglegur
þriggja vetra foli brúnn, sem
talinn er efni í góðhest, svo eitt-
hvað sé talið. Þessir gripir eru
nú báðir leiddir fyrir mynda, él-
ina.
Frá hesthúsinu er haldið í
fjósið og þar sýnir fjósameistari,
Diðrik Jóhannsson, okkur kýrn-
ar. Þar er margt fallegra gripa,
Þetta er gamli Hólabærinn.
hann og varðveita.
piltarnir starfi jafnaðarlega rúma
viku í senn í fjósinu, en það er
einn þátturinn í námi þeirra.
GOTT SMÍÐAVERKSTÆÐI
Að sinni yfirgefum við gripa-
húsin og höldum til smíðaverk-
stæðis skólans. Þar getur margt
athyglisvert að líta. Þetta smíða-
verkstæði er mjög fullkomið og
rekið með miklum myndar- og
glæsibrag. Nemendurnir smíða
margt glæsilegra gripa, svo sem
stóra og vandaða skápa, hefil-
bekki og skrifborð, borð alls kon-
ar og fleira góðra og gagnlegra
muna. Þetta verkstæði er til
sannrar fyrirmyndar og mun
áreiðanl. verða mörgum bænda-
væri til að hressa upp 4
er svo iþróttahúsið. Við horfum
um stund á Pál Sigurðsson íþrótta
kennara þjálfa piltana í yngri
deild.
Frá íþróttahúsinu er haldið
inn í aðalskólabygginguna. Ég
hitti þar að máli Árna Pétursson
kennara, en hann hefur á
hendi umsjón tilrauna með hor-
mónagjöf sauðfjár. Við tökum
tal saman um hirðingu fjárins og
afurðir og tilraunir þær, sem
Hólamenn eru þar með á prjón-
unum.
Alls eru um 520 fjár á búinu,
þ.e. 450 fullorðnar ær, 50 gimbr-
ar, 5 lambhrútar og 14 fullorðnir
hrútar.
Um fóðrunina segir Árni mér
Ástæóa
Myndirnar eru af málverkum af fjórum fyrstu skólastjórum
Bændaskólans á Hólum. Tv. er Sigurður Sigurðsson, þá röðin ofan
frá og niður: Jósep Björnsson, Hermann Jónasson og Páll
Zophoniasson,
JAFNVEL þótt enn hylji fannir
mikinn hluta Skagafjarðar ljóm-
ar fegurð af hverju leiti í skini
vorsólarinnar. Svo skært er skin-
ið að þess er enginn kostur að
líta til fjallanna nema skyggja
fyrir augu. Það bærist ekki hár
á höfði og hvergi getur að líta
minnsta skýhnoðra á heiðbláum
himninum. Það er að minnsta
kosti 12 stiga hiti. Yfir slíku
veðri er hreint ekki ástæða til að
kvarta fyrstu dagana í apríl.
Mér flýgur í hug að nú væri
Bænduskólinn 75 nrn. Skemmti-
ferð á sólbjörtum npríldegi
JARÐÝTA ÞAR SEM ÁÐUR
STÓÐU HELGA OG ÞÓRUNN
Sigurður er því undir eins til
með að taka þessa ferð á hend-
ur og eftir að við höfum íklæðzt
reiðfötum, að sið hestamanna,
stígum við glaðir og reifir upp
í jeppann rauða og þeysum úr
meðferð dráttarvéla þar sem áður
var prentuð Guðbrandsbiblía og
nú stendur jarðýta, International
TD 9, í hlaðvarpanum þar sem
áður stóðu Helga og Þórunn
og tóku á móti Jóni biskupi og
sonum hans er þeir komu úr
hinum frækilegu ferðum sinum
frá því að dreifa Dönum á
flæðarflaustur.