Morgunblaðið - 18.04.1957, Blaðsíða 9

■FlmmTuðagur 18. aptfl 195*1
MORCVISBTABIÐ
9
Færeysku stúlkurnar una vel
hag sínum í Eyjum. Hér er ein
þeirra að starfi í frystihúsi Ein-
ars Sigurðssonar.
matarbr.a og hverfa svo aftur á
fund við þorskinn, fram til mið-
nættis það kvöldið, og þá er 15
tíma starfsdagur að baki.
Þannig er það ævintýri á sinn
hátt að ganga um götur Vést-
mannaeyjá einn dag á vertíðinni,
ævintýri sem aðeins gerist svipað
á Siglufirði á síldinni á sumrin.
Annríkið er svo mikið, starfið
svo margt, og hvarvetna menn
að vinnu, að það er næstum því
eins og lífið gangi hér helmingi
hraðár en í öðnrm bæjum á land-
inu á þessum árstíma. Og bað
skilst enn betur, þegar maður
hugleiðir, að á þessum stað, þar
sem aðeins 3% þjóðarinnar búa,
eru framleidd um 15% af útflutn
ingsverðmætum landsins, og þau
skapast mestöll á þessum fáu ver-
tíðarmánuðum, sem nú standa
yfir.
Það verður ekki spjallað svo
um Vestmannaeyjar og fiskinn,
að ekki sé drepið á nokkrar tölur
um afla og skipakost þar. Nú
leggur 101 bátur upp fisk í Vest-
mannaeyjum.
Allmargt er þar aðkomubáta,
margir frá Austfjörðum, en alls
munu um 85 bátanna eiga heima-
höfn í Eyjum. Flestir stunda bát-
arnir netjaveiðár nú á síðari hluta
vertíðar, en 20—30 þeirra eru
færabátar, róa skemmra og fiska
á handfæri fyrir utan mýgrút
trillubáta.
Það er gamall veiðimáti, en þar
er ný tækni notuð. Færin eru
spunnin úr fínasta nælonþræði
með allt upp í 10 önglum á. og
kemur það ósjaldan fyrir að
fiskur hangi á hverjum öngli.
Eins og kunnugt er úr frét'.um
hefir afli á þessari vertíð víðast
hvar verið tregur, en í Vestmanna
eyjum hefir bezt gengið, þó afli
hafi engan veginn verið góður.
Hafa veiðarnar gengið misjafn-
lega í vetur, rysjótt tíð fyrrihluta
vertíðar á línufisknum, en góð tíð
undanfarið. Sem dæmi má taka
það, að á föstudaginn komu bát-
ar að og var afli þeirra allt frá 2
smálestum upp í 30.
I fyrra var meðallafli 450 smá-
Benóný Friðriksson,
aflakóngur Vest-
mannaeyja
Benóný Friðriksson eða „Binni
frá Gröf“ eins og allir Vest-
mannaeyingar nefna hann heíir
verið aflakóngui' þrjú ár í röð
og nú er hann hæstur á vertíð-
inni. Um helgina hafði hann veitt
750 lestir á bát sínum Gullborg-
inni, en hann er meðeigandi
hennar. Er það um 50 lestum lak-
ari afli ert hann hafði um
þetta leyti í fyrra. Afli hans í
fyrra var sá mesti sem fiskazt
hefir nokkru sinni á vertíð fyrr
og síðar á öllu landinu. Benóný
hefir verið formaður frá þvi
skömmu eftir fermingu og er
borinn og barnfæddur Vest-
mannaeyingur. Hann heldur á
aflaverðlaunum, silfurvíkinga-
skipi, gefnu af aðstandendum
Hannesar lóðs.
Þegar líða tók á daginn fóru bátarnir að tinast inn fyrir Yztaklett hver á fætur öðrum, enda va
(Ljósm. Mbl. Ól. K. M.)
að hvessa á miðunum.
sem komið er, en allir vona hið
bezta — að apríl-mánuður verði
fengsæll sem oftast áður.
bæinn, og einn útgerðarmaður
leigir 10 þeirra í kjallaranum hjá
sér. Sagði hann okkur frá þvi,
að á síðkvöldum að vinnu íokinni,
sætu þeir gjarnan heima á bálk-
um sínum og syngja kvæðalög sín
fram á nótt.
★
Það er sunnudagsmorgúnn, og
það er hætt að rigna og himinn-
inn aftur orðinn heiður og höfn.
in tóm. Bátarnir héldu flestir á
miðin um miðja nótt, og þeir sem
:óru á vertíðarballið í Samkomu-
áúsinu í gærkvöldi hafa rétt haft
iðrúm til að fara úr sparifötun-
im í sjógallanna áður en lagt var
rá.
Já, sparifötin. — Þau eru öðru
isi hér en í Reykjavík. í and-
fleiri myndu víst halda austur f
Meðallandsbugt í nótt. Þótt al-
manankið sýni að það sé sunnu-
dagur þá er raunverulega ekki
helgidagur, því á vertíð eru aU-
ir dagar jafnir og enginn öðrum
helgari, nema þá helzt þegar bezt
veiðist.
Enn voru frystihúsin hljóð, <ig
húsmæðurnar mörgu sem þar
vinna voru nú heima hjá sér að
taka til hádegismatinn. Þau taka
ekki aftur til starfa fyrr en undir
kvöldið er fiskurinn fer aftur
að berast að, þegar bátarnir
koma úr róðrinum hver af öðr-
um.
Þannig líða dagarnir í Vest-
mannaeyjum, þá mánuðina sem
fiskurinn gengur, fram í ajJríllok,
lyrinu á Samkomuhúsinu sáum | Þ® tekur staðurinn aftur
/ið nokkra piltana, sem skáru sig j stakkaskiptum. Þá híjóðnar götu-
ir vegna þess hvernig þeir voru ; ysinn, lýsis- og fiskimjöisverk-
læddir. smiðjan spýr ekki nema endrum
Hvít peysa upp í hálsinn og! °g eins peningalykt sinni yfir
lökkblá gabardínföt. Það er þennan vinalega útgerðarbæ,
.stællinn". Ekki fengum við upp- ,rokkið‘ hættir á Presleybarnum,
ýst hvort hér er um sérstaka °S únga fólkið fer aftur aðhlakka
ertíðartízku Vestmannaeyja , næstu vertíðar.
mno 1957 að ræða, eða hvort fyr-1 Og í þeim þenkingum ,að vertíð
brigðið er innflutt úr höfuð-; í Vestmannaeyjum sé mikið ævin-
Á vertíðarballi í Samkomuhúsinu á laugardagskvöldið.
lestir af slægðum fiski á bát í 55
til 65 róðrum. Ekki er neinu
hægt að spá um þessa vertíð enn
orginni. En hvít peysa er ekki
ngi hvít á sjónum og þar er ann
■ klæðnaður hentugri.
Við gengum niður á bryggju í
.iðviðrinu og þar var hópur
anna við einn bátinn. Það var
jörg frá Eskifirði og hún var
itt að koma að. Innanborðs
.íafði hún 42 lestir af fiski, góð
veiði. En þess ber að gæta, að
hún hafði verið þrjá daga í ferð-
inni og haldið alla leið austur í
Meðallandsbugt, en þangað er um
9 tíma „stim“. Og það þarfaðhafa
ís með svo fiskurinn skemmist
ekki.
Uppskipun var hafin. Það
gljáði á gula olíustakkana niður
um lestaropið og karfan hóf síg
til himins — það var unnið hröð-
i frystihúsin, en • um handtökum. Einhver sagði að
saltað eða sett
týr röskra drengja, sem ávallt
hafa betur í baráttunni við þorsk-
inn göngum við upp Básaskers-
bryggjuna í það mund sem einn
síðbúinn bátur hverfur handaa
við Yztaklett á leiðinni út á
Banka.
Bátarnlr leggja af stað út á mið
in um klukkutíma fyrir birtingu,1
eða kl. 3—3.30 á nóttunni, eftir’
því hve langt þeir sækja. Eru þeir
að allan daginn og fara að tínast
inn undir kvöldið og ei u allir
komnir að fyrir miðnætti. Afl'.nn
fer mestallur
25% er sauao eoa sett i
skreiðargerð. Frystihúsin i Vest-
mannaeyjum eru fjögur talsins og
er hús Einars Sigurðssonar þeirra
mest. Geta frystihúsinu öll til sam
ans unnið rúmlega 2000 lestir af
fiski á sólarhring. Svo mikið
magn berst þó ekki á land nema i
afburðagóðri aflahrotu, en venju
lega hefir bezt veiðzt í páskahrot-
unni svokölluðu. Fyrir fáum dög
um kom allgóð hrota, en hún stóð
ekki nema í þrjá daga. Ella hefir
veiðin verið nokkuð jöfn.
Allmargir Færeyingar eru nú
í Eyjum. Flestir þeirra eru á bát-
unum, nokkrir starfa við fiskað-
gerð í landi og loks vinna nokkrar
færeyskar stúlkur í frystinúsun-
um þar. Færeyingarnir þykja góð
ir fiskimenn og duglegir verk-
menn og láta þeir útgerðarmenn,
sem við áttum tal við, hið bezta
af starfi þeirra. Færeyingarnir
búa í leiguhúsnæði víðs vegar um
Jumbo-þorskur, heitir sá sem þessi unga blómarós heldur á, pakk-
aður fyrir Bandarikjamarkað. Nafnið á eflaust að auka söluual
Unga stúlkan er að pakka i frystihúsi Einars Sigurðssonar.