Morgunblaðið - 31.12.1957, Blaðsíða 20

20
MORGVNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 31. des. 1957
NOT VET...1'LLSEE
HIAA TOAAORROW
WHEN WE LEAVE...
THAT'LL BE TIME .
ENOUGH SINCE á
HE’S ALREADV 2
OUTFITTED f -Jl
VOU /IAEAN VOU ^
HAVEN'T fAET THE
DUY YOU’RE GOING
—OUT WITH?

WELL., SIT DOWN AND
HAVE A LITTLE DRINK
WITH gS, FRANK... IF
VOU’RE GOING Tö
THE TALKEETNAS,
VOU'LL NEED »T /
Smásaga eiiir Edward Thybo
ist með þeim Leo og Marianne.
Sannarlega kunni strákurinn að
dansa, því varð ekki neitað.
Frú Larsen kom inn með
whisky-soda handa mér: — „Er-
uð þér ekki þyrstur, prófessor?",
spurði hún lágt, eins og hún vildi
ógjarnan fipa mig í hugsunum
mínum.
„Þyrstur er ég“, sagði ég og
bætti svo við: — „Kannske er ég
líka ofurlítið ástfanginn".
Hún klappaði mér lélt á hönd-
ina: — „Ég veit það", svaraði hún
og brosti blíðlega.
Ég fann, að hún myndi verða
uppleysari ástar minnar — svo að
ég taki mynd úr heimi efnafræð-
innar — og ég gat ekki annað en
brosað að tilraunum Leos, til að
þóknast Mariamie.
Við dvöldum á heimili frú Lars
en í fimm daga og það var sann-
kallaður hamingjutími. Öðru
hverju talaði ég viö Marianne og
mér virtist helzt sem hún væri
alvarlegri og áhugasamari, þeg-
ar við vorum saman, en þegar
Leo þvaðraði við hana. Ég fann,
að það var einhvers konar leyni-
legur skilningur að myndast á
milli okkar — sem að nokkru
leyti byggðist á sameiginlegum
áhuga okkar á hinum eilífu, efna
fræðilegu sannindum og þegar ég
íhugaði aðstæðurnar vísindalega
og nákvæmt, komst ég að þeirri
niðurstöðu, að hamingja mín
væri sköpuð. Síðasta kvöldið
hafði frú Larsen boðið öllum
heldri persónum þorpsins til sam
sætis, okkur til heiðurs og ég á-
kvað að bera fram bónorð mitt.
Ég kynnti Leo alla málavexti
og þegar honum varð það ljóst,
að ég ætlaði að ganga að eiga
Marianne, trúði hann mér fyrir
því, að hann væri sjálfur mjög
hrifinn af henni. En hann viður-
kenndi það samtímis að hann
þyrði ekki að framkvæma stökk
ið út á það 50.000 faðma dýpi —
hann óaði við hugsuninni um
hjónaband og hann hét því að
hjálpa mér, ef hann á nokkurn
hátt væri þess megnugur. Hann
var góður vinur, enda þótt fæt-
ur hans væru, eins og áður hefur
verið sagt, alltof stórir.
Ég ákvað að bera málið fyrst
undir móður Marianne. Ég stakk
upp á því við hana, að við skyld-
um ganga sem snöggvast út í
garðinn og féllst hún strax á þá
tillögu mína.
„Frú“, sagði ég. „Það er dá-
Fást
allstaðar
iiiu
COK 3)458. ■ 5404
lítið, sem ég þarf að tala um við
yður“.
„Er það?“, sagði hún og leit til
hliðar.
„Ég er ástfanginn. .. Og þér
vitið líka hver stúlkan er.
„Hvernig ætti ég að komast hjá
því, að vita það?“
Og nú vil ég spyrja yður: „Er
ég henni samboðinn?"
„Þér samboðinn. Ó, Maise pró-
fessor. — Þetta er nú að hafa
endaskipti á hlutunum".
„Þér megið ekki gera mig
vandræðalegan. Hvað haldið þér
að hr. Larsen muni segja?“
„Hann verður áreiðanlega jafn
hamingjusamur og ég“.
Það hafði orðið að samkomu-
lagi, að Leo skyldi koma með
Marianne skömmu eftir að við
frú Larsen værum farin út í garð
inn og hann kom líka. Undir einu
eða öðru yfirskini gat hann feng-
i£ frú Larsen með sér inn í húsið
og við vorum tvö ein eftir í garð-
inum.
„Marianne", sagði ég.
„Eruð þér búinn að bera fram
bónorðið?“, spurði hún.
„Já,“ svaraði ég undrandi. —
„Hafið þér alltaf vitað það?“
„Já, við mamma höfum ekki
um annað talað“.
Hún brosti til mín og það glitr-
aði á rakar tennurnar. En hvað
hún var dásamleg. Hér voru öll
orð óþörf. Ég tók hana í faðminn
og kyssti hana beint á munninn".
„Nei, heyrið þér mig nú próf-
essor", sagði hún. — „Þetta er nú
dálítið undarlegur koss til að
gefa dóttur sinni“.
„Dóttur?", hváði ég alveg for-
viða, en brátt fór mig að renna
grun í allar aðstæður. í einfeldni
minni, eða hvað þér nú viljið
kalla það, hafði mér ekki skilizt,
að frú Larsen hélt að það væri
hún sjálf, sem ég var að biðla til.
„En faðir yðar, hr. Larsen yfir-
verkfræðingur", sagði ég er við
höfðum leitt hvort annað í allan
sannleikann.
„Hr. Larsen er móðurafi minn.
Bæði hann og mamma eru fædd
Larsen og mamma var einnig gift
Larsen. Pabbi dó fyrir fimmtán
árum. ..“
„Já, en hamingjan góða. Móðir
yðar heldur þá, að ég. ...“
Marianne hló. Hún virtist sann
arlega ekki líta neitt alvarlegum
augum á málið.
Ég hafði öðlazt allt annað, en
ég ætlaði mér í upphafi. Hér eft-
ir væri mér með öllu ómögulegt
að vinna ástir Marianne, sérstak-
lega þar sem hún virtist
skemmta sér hið bezta yfir ó-
heppni minni. Hún var mér nú
alveg eins og Leo — þér vitið,
þessi með stóru fæturna — góð-
ur vinur, sem hjálpaði mér til að
laumast í burtu, án þess að móð-
ir hennar sæi til ferða minna“.
Prófessorinn þagði um stund,
en hélt svo áfram: — „Ég öðl-
aðist sem sagt enga hjónabands-
hamingju, en helgaði mig aðeins
yísindastörfum mínum, eftir það.
Ég sá Marianne í síðast^. skipti
við brúðkaup Leos“.
„Og móðirin", spurði ég. —
„Var hún ekki líka í brúðkaups-
veizlunni, eins og dóttirin?"
„Jú, þó það nú væri", svaraði
prófessorinn. — „Hún var sem sé
brúðurin. Sko, það var allt sem
Leo græddi á töfrum sínum. Frú
Larsen vildi endilega giftast. Nei,
maður getur ekki afnumið ást-
MARKUS
Eftir Ed Dodd
aitttvarpiö
ÞriSjudagur 31. desember:
( Gamlársdagur).
Fastir liðir eins og venjulega.
16.30 Nýjárskveðjur. 18,00 Aftan-
söngur í Laugarneskirkju (Prest-
ur: Séra Árelíus Nielsson. Organ-
leikari: Helgi Þorláksson). 19,10
Tónleikar: íslenzk þjóðlög og önn
ui þjóðleg lög, sungin og leikin
(plötur). 20,20 Ávarp íorsætisráð
herra, Hermanns Jónassonar. —
20,40 Lúðrasveit Keykjavíkur leik
ur; Paul Pampichler stjórnar. —
21,10 Glens á gamlárskveldi: —
Nokkur stutt skemmtiatriði. Tón-
leikar. 22,00 „Gamlar minningar“
(Guðmundur Jónsson kynnir) : a)
Alfreð Andrésson syngur. b)
Bjarni Böðvarsson og hljómsveit
hans leika. c) Bjarni Björnsson
syngur. 23,00 K.K.-sextettinn leik
ur dans- og dægurlög. Scngkona:
Sigrún Jónsdóttir. 23,30 Annáll
ársins (Vilhjálmur Þ. Gíslason
útvarpsstjóri). 23,55 Sálmur. —
Klukknahringing. Áramótakveðja.
Þjóðsöngurinn. — (Hlé). — 00,10
Danslög, þ. á. m. leikur hljóm-
sveit Gunnars Sveinssonar. Söngv
ari með hljómsveitinni: Skafti
Ólafsson. 02,00 Dagskrárlok.
Miðvikudugur 1. junúar:
(NýársdaiU/r).
10,45 Klukknahringing. — Ný-
árssálmur. 11,00 Messa í Dóm-
kirkjunni (Biskup Islands, herra
Ásmundur Guðmundsson, prédik-
ar; séra Jón Auðuns dómprófast-
ur þjónar fyrir altari. Organleik-
ari: Páll ísólfsson). 13,00 Ávarp
forseta Islands (útvarpað frá
Bessastöðum). — ÞjóðsÖngurinn.
14 00 Miðdegistónleikar (plötur).
15.30 Kaffitíminn: Hafliði Jóns-
son og félagar hans leika vinsæl
lög. 17,00 Messa í Hallgríms-
kirkju (Prestur: Séra Jakob Jóns
son. Organleikari: Páll Halldórs-
son). 18,30 Miðaftantónleikar. —•
20.15 Frá liðnu ári: Samfelld
dagskrá úr fréttum og fréttaauk-
um (Högni Torfason tekur sam-
an). 21,00 Tónleikar (plötur). —-
122,00 Veðurfregnir. — Danslög
(plötur. 24,00 Dagskrárlok.
Finuutudugur 1. janúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50 „Á frívaktinni", sjómanna-
þáttur (Guðrún Erlendsdóttir). -—
18.30 Fornsögulestur fyrir börn
(Helgi Hjörvar). 18,50 Framburð
arkennsla í frönsku. 19,05 Har-
monikulög (plötur). 20,30 Kvöld-
vaka: a) Séra Sigurður Einarsson
í Holti bregður upp myndum og
minningum frá Jerúsalem. b) Is-
lenzk tónlist: Lög eftir Friðrik
Bjarnason (pl.). c) Guðbjörg Þor-
bjarnardóttir leikkona les úr Skál
holtsljóðum eftir Þórodd Guð-
mundsson. d) Gísli Kristjánsson
ritstjóri flytur frásöguþátt: „Jól
í Danmörku" eftir Þorbjörn á
Geitaskarði. 21,45 Islenzkt mál
(Jón Aðalsteinn Jónsson kand.
mag.). 22,10 Erindi með tónleik-
um: Dr. Hallgrímur Helgason
talar öðru sinni um músikuppeldi.
23,00 Dagskrárlok.
Fbstudagur 3. janúar:
Fastir "iði. eins og venjulega.
13.15 Lesin dag-skrá næstu viku.
18.30 Börnin fara í heimsókn til
merkra manna (Leiðsögumaður:
Guðmundur M. Þorláksson kenn-
ari). 18,55 Harmonikulög (pl.). —-
20.30 Daglegt mál (Árni Böðvars-
son kand. mag.). 20,35: Erindi:
Áhrif iðnaðarins á stöðu kvenna
í þjóðfélaginu; fyrra erindi (Sig-
ríður J. Mag iússon). 21,00 Tón-
leikar (plötur). 21,30 Upplestur:
„Litla dúfan“, smásaga eftir
Anton Tjekhov, í þýðingu Mál-
fríðar Einarsdóttur (Margrét
Jónsdóttir). 22,00 Erindi: Olympíu
leikar og Olympíuþingið 1957
(Benedikt G. Waage forseti
Iþróttasambands Islands). 22,30
Frægir hljómsveitarstjórar (pl.).
23,05 Dagskrárlok.
1) — Hvað meinarðu, hefurðu
ekki enn hitt manninn, sem þú
átt að fylgja?
— Nei, ekki enn, ég á að hitta
hann á morgun. Það er nógur
tímý þar sem allt er tilbúiö.
2) — Fáðu þér sæti Friðrik. Ef
þú ert að fara í langferð, þarftu
að fá þér svolítinn drykk
3 — Þeir sitja langt fram á
nótt og drekka.