Morgunblaðið - 09.03.1958, Blaðsíða 22

22
MORGVNBLABIÐ
Sunnudagur 9. marz 1958
Frú Sólveig Magnúsdóttir
frá Nesi í Grunnavík
Sjötug á morgun:
FRÚ SÓLVEIG Magnúsdóttir frá
Nesi í Grunnavík á sjötugsaf-
mæli á morgun, mánudaginn 10.
marz. Hún er fædd á Snæfjöllum
við ísafjarðardjúp, en fluttist
barnung norður í Grunnavíkur-
hrepp, þar sem hún átti síðan
heima meginhluta ævi sinnar.
jÞar giftist hún Kristjáni Jóns-
syni frá Stað í Grunnavík og
settu þau saman bú að Nesi og
bjuggu þar allan sinn búskap.
Jón var mesti dugnaðar- og
,myndarmaður. Stundaði hann
bæði iandbúnað og sjómennsku
eins og tíðkaðist þá almennt við
Djúp og í Jökulfjörðum.
Sólveig missti mann sinn árið
1934. Var henni það mikið áfall.
Höfðu þau átt 6 börn, tvær dæt-
ur og fjóra syni. Eru fimm barn-
anna á lífi, ein dóttir, Jónína, sem
er gift hér í Reykjavík og fjórir
synir, Ólafur deildarstjóri í bif-
reiðadeild Samvinnutrygginga
í Reykjavík, Magnús rafvirki
í Reykjavík, Jón skólastjóri á
Vatnsleysuströnd og Sigfús toll-
vörður í Keflavík. öll eru börn
þeirra Kristjáns heitins og Sól-
veigar mannvænlegt og drengi-
legt fólk.
Sólveig bjó rúman áratug í
Nesi með yngsta syni sínum eft-
ir að maður hennar lést. Þau
hjónin höfðu á sínum tíma húsað
býíi sitt vel að gömlum sið, en
nú byggði Sólveig þar lítið ný-
tísku steinhús.
Sólveig í Nesi er ágætlega
greind kona, vel lesin og fróð
um þjóðleg fræði. Vinir henn-
ar vestra minnast hennar sem
gestrisinnar og mikilhæfrar hús-
freyju, sem söknuður var að þeg-
ar hún hvarf úr heimahögum.
Frú Sólveig verður í dag stödd
á Rauöalæk 35 í Reykjavík hjá
Ólafi syni sínum. Þangað munu
henni berast kveðjur og árnaðar-
óskir frá vinum og frændum.
— S.Bj.
VerSur (harles lifli
Prins af Walesi
LUNDÚNUM — Hertoginn af
Windsor hefur lagt niður tvo
heiðurstitia, sem hann hefur bor-
ið, og segja fréttamenn í London,
að það muni greiða götu þess, að
Charles litli prins taki við nafn-
bót frænda síns og verði riefnd-
ur Prinsinn af Wales. Charles'
litli er nú níu ára gamall. —
Kristinn Vilhjálmsson
Á MORGUN vex-ður borinn til
hinztu hvílu, Kristinn Vilhjálms-
son bifreiðastjóri, sonur hjón-
anna Ástríðar Bjarnadóttur og
Vilhjálms Þórarinssonar, bif-
reiðastjóra hjá Þrótti.
Kristinn var fæddur 2. ágúst
1928. Hann andaðist 1. marz
1958, eftir stutta legu á Landa-
kotsspítala.
Alls staðar sem Kristinn heit-
inn vann, ávann hann sér hylli
allra, því hann var lipur og sam-
vizkusamur og ávallt boðinn og
búinn til hjálpar hvenær sem á
þurfti að halda, enda þótt hann
væri oft miður sín af þeim sjúk-
leika, sem að lokum varð honum
að bana.
í veikindum sínum naut Krist-
inn mikillar umhyggju og ástúðar
sinnar elskulegu móður, sem
gerði allt til þess að veita honum
sem mestan styrk á hinum erfið-
ustu stundum.
Vinir þínir og samstarfsmeixn
þakka þér allir. Kristinn fyrir
samverustundirnar og geymum
minninguna um sannan vin og
góðan félaga'.
Blessuð sé minning þín.
K. G.
— Utan úr heími
Framh. af bls. 12
menn, að þeir geta verið mjög
aðlaðandi."
★ ★ ★
Ég sneri mér nú, að aðferð Hit-
chcocks við að skapa eftirvænt-
ingu hjá áhorfendum. Hvernig
myndir þú setja á svið atriði, þar
sem sprenging ætti að verða?
„Aðalatriðið er að láta áhorf-
endux-na vita, hvar sprengjan er,
en hins vegar ekki söguhetjurnar.
T. d. sitjum við hér og erum að
spjalla saman. Við þurfum ekki
að tala um dauða eða neitt annað
alvarlegs eðlis, því að vitneskjan
um sprengjuna skapar eftirvænt-
inguna hjá áhorfendunum. Ef
áhorfendurnir vita ekki um
sprengjuna, verður þeim reyndar
illilega bilt við, þegar hún spiúng
ur, en að bíða í eftirvæntingu
í rúma hálfa klukkustund eða
svo hefir miklu meiri áhrif.“
★ ★ ★
„Ég hefi tekið eftir því, að þér
látið áhorfendur um að geta sér
til um endalok í sumum sjón-
varpsþáttunum“
„Það er hi-eint ekki auðveit að
sjá um 39 sjónvarpsþætti á ári,
og hafa alltaf áhrifarik endalok.
Því er stundum gripið til þess
að láta áhorfendur um .endalok-
in.“
Ég spyr hann, hvaðan hann fái
hugmyndir eins og þær að láta
fólk á flótta fela sig í líkfylgd eða
hverfa í hóp manna, sem hlusta
á ræðumenn tala af kassa í
skemmtigörðum.
„Ég horfi aðeins í kringum mig,
þegar ég er á gangi og spyr sjálf-
an mig, hvernig ég ætti að koma
þessu fyrir í næsta skipti. Ein-
hvern tíma ætla ég að láta sögu-
hetjuna mína flýja inn í sjúkra
hús, látast vera sjúkiing, leggjast
niður á sjúkrabörur, sem síð-
an er ekið inn í skurðstofuna,
og áður en atriðinu lýkur, ætla
ég að láta skera hann upp.“
★ ★ ★
Hitchcock stóð upp: „Ég veit,
að þú munt hafa mig afsakaðan,
en ég er orðinn 15 mínútum of
seinn til að líta á reynslukyik-
myndir af nokkrum leikkonum
í næstu kvikmyndina mína. Það
kom sem sé í ljós, að stúlkan,
sem ég hafði valið í aðalhlutverk-
ið hafði gert samning við annan
náunga, sem hefir enn lengra nef
en ég — storkinn."
Það eru þannig ými« atvik, sem
jafnvel mikill kvikmyndaleik-
stjóri, er hugsar fyrir hverri
hreyfingu leikaranna fyrir fram-
an kvikmyndavélina, getur ekki
séð fyrir eða séð við.
— Hafnfirbingar
Framh. af bls. 2
barnaheimiiissjóðinn 12. marz og
stuðla þannig að því, að mynd-
arlegt og traust barnaheimili
verði starfrækt á þeim stað, er
hann sjálfur valdi sér að bústað
og vann við að fegra og bæta,
meðan heilsa og kraftar entust.
Hafnfirðingar. Leggið gull í
lófa framtíðarinnar. Eflið barna-
heimilissjóðinn svo að hann megi
sem bezt þjóna hlutverki sínu,
að skapa hafnfirzkum börnum
öruggan og traustan samastað á
sumrin — og árið um kring, þeg-
ar nauðsyn krefur. Stjórn barna-
heimilissjóðs tekur á móti gjöf-
um 12. marz. Margt smátt gexir
eitt stórt.
Ólafur Einarsson, héraðslæknir,
Vilbergur Júlíusson, kennari,
Hjörleifur Gumxarsson, forstjóri,
Jóhann Þorsteinsson, kennari,
Sólveig Eyjólfsdóttir, frú,
Þórunn Helgadóttir, bæjarfulltr.,
Sigríður Sæland, ljósmóðir,
Björney Hallgrímsdóttir, frú,
Ingibjörg Jónsdóttir, frú,
Kristinn J. Magnússon, málaram.
2
LESBOK BARNAh. 'A
l.ESBÓK BARNANNA
9
Þá spyr Útgarða-Loki
Þór, hvaða jþróttir hann
vilji sýna þeim, jafn mikl-
ar sögur og gangi af stór-
virkjum hans.
Þór sagði, að hann vill
helzt þreyta drykkju við
einhvern mann. Útgarða-
Loki segir, að það megi
vel vera, gengur inn í
höllina og kallar á skutil-
svein sinn. Skipar hann
honum að taka vítishorn
það, sem hirðmenn eru
vanir að drekka af. Skutil
sveinninn rétti Þór horn-
ið.
Þá mælti Útgarða-Loki:
„Af horni þessu þykir þá
vel drukkið, ef tæmt er í
einum teyg, sumir tæma
í tveim drykkjum, en eng
inn er svo lítill drykkju-
maður, að eigi ijúkist i
þremur.
Þór lítur á hornið og
sýnist eigi mikið, og þó
heldur langt, en hann er
mjög þyrstur, tekur að
drekka og svelgur allstór-
um og hyggur að eigi skal
hann þurfa að lúta oftar
í hornið. En er hann mátti
ekki lengur drekka, lítur
hann í hornið aS sjá, hvað
liði drykkinum, og sýnist
honum þá lítill munur á
vera, að nú sé lægra í
horninu en áður.
Útgarða-Loki mælti:
„Vel er drukkið og þó
eigx mikið. Eigi myndi ég
trúa, ef mér væri frá sagt,
að Ása-Þór myndi eigi
meiri drykk drekka."
Þá reiddist Þór og teyg-
aði af horninu öðru sinni,
og leizt honum lítið í því
þvérra. Reyndi hann þá
enn í þriðja sinn og sást
þá helzt nokkur munur á
orðinn.
„Eigi ertu svo mikill
drykkjumaður, sem vér
hugðum“, segir Útgarða-
Loki, „eða viltu freista
fleiri leika?“
Þór svarar: „Hvaða leik
viltu þá bjóða mér?“
Þór blótaður
Þá mælti Útgarða-Loki:
„Það gera hér ungir svein
ar, sem lítil iþrótt mun
þykja, að þeir hefja upp
af jörðu kött minn, og
eig' myndi ég mælazt til
slíks við Ása-Þór, ef ég
vissi eigi, að þú ert minni
fyrir þér, en ég hugði“.
Því næst hljóp fram
köttur einn grár á hallar-
gólfið, og heldur mikill,
en Þór gekk til og tók
hendi sinni niður undir
miðjan kviðinn og lyfti
upp, en kötturinn beygði
kenginn, svo sem Þór rétti
upp höndina. En er Þór
seildist svo langt, sem
hann mátti lengst, þá létti
kötturinn einum fæti, og
fékk Þór eigi framið
þennan leik meir.
Þá mælti Útgarða-Loki:
„Svp fór þessi leikur, sem
mig varði. Kötturinn er
heldur mikill, en Þór er
lágur og lítill hjá stór-
menni því, sem hér er
með oss“.
Þór mælti þá: „Svo
lítinn sem þér kallið mig,
þá gangi nú til einhver og
fáist við mig. Nú er ég
reiður".
„Kallið hingað kerling-
una Elli, fóstru mína, og
fáist Þór við hana, ef
hann vill“, sagði Útgarða-
Loki. „Fellt hefur hún
þá menn, er mér hafa lit-
ist eigi ósterklegri, en Þór
er“.
Gekk þá í höllina kei-1-
ing ein gömul. Þá mælti
Útgarða-Loki, að hún skal
taka fang við Ása-Þór.
Svo fór glíma sú, að
því harðara sem Þór sótti,
því fastar stóð hún. Þá
tók kerling að leita
bragða og varð Þór þá
laus á fóturn. Sviptingar
voru allharðar og leið
eigi á löngu, áður en Þór
féll á hné öðrum fæti. Þá
sagði Útgarða-Loki, að
eigi þyrfti Þór fleirum
mönnum fang að bjóða í
hirð hans. Var þá liðið að
nótt og gengu menn tii
hvílu.
Að morgni snemma
býst Þór á brott úr borg-
inni. Unir hann illa sinni
ferð og þykist mikla sví-
vírðihg fengið hafa í
þessum skiptum. Útgarða-
Loki fylgdi honum á xexð,
og er þeir komu út fyrir
borgina mælti hann:
„Nú skal ég segja þér
hið sanna, er þú ert kom-
inn úr borginni, enda
skaltu aldrei aftur í hana
koma, ef ég má ráða. Sjón
hverfingar hefi ég gert
þér, þá er þú þreyttir
leika í höll minni.
Er þú drakkst af horn-
inu og þótti seint ganga,
varð það undur, að ég
hefði aldrei trúað að orð-
ið gæti. Annar endi horns
ins var úti í hafi, en það
sástu eigi, en nú er þú
kemur til sævarins muntu
sjá mega, hvern þurrð þú
hefur drukkið á sænum.
Það eru nú fjörur kall-
aðar.
Eigi var hitt minna, er
þú lyftir kettinum og er
þér satt að segja, að allir
hræddust, er þú lyftir upp
einum fætinum. Sá köttur
var eigi sem þér sýnd-
ist. Það var Miðgarðs-
ormur sjálfur er liggur
um jörðina.
Hitt var og mikið und-
ur um fangbrögðin, að þú
stóðst svo lengi fyrir Elli
kerlingu og féllst eigi
nema á annað kné. Öll-
um þeim, er gamlir verða,
hefir hún til falls komið“.
Þegar Þór heyrði tölu
þessa greip hann til ham-
arsins og bregður á loft,
en er hann skal fram
reiða, þá sér hann hvergi
Útgarða-Loka. Snýr hann
þá aftur og ætlaði að
brjóta borgina, því hann
var reiður mjög. Þá sér
hann þar völlu fagra og
víða, en enga borg.
Ileldur hann við svo
búið heim í Ásgarð.
Ráðningar
úr siöasta blaði
Gátur: 1. Augað. 2.
í eggskurn, 3. Uppblás-
inn líknarbelgur. 4. Log-
inn. 5. Hunangsflugur í
einum hrosshaus.
SKEMMTILEGT LEIKFANG
Fáðu þér korkflögu eða annað' efni sem flýtur
vel og tálgaðu úr því kringlu eins og stóran
tappa. 1 hann stingur þú svo f jórum örmum með
venjulegum flöskutöppum á endunum. Tapparn-
ir verða allir að snúa eins, mjórri endinn fram,
sá sverari aftur. í sverari enda tappanna gerir
þú holu, nægilega stóra til að rúma eina kam-
fórukúlu. Þegar þú hefur Iátið kamfórukúluna
í holurnar, lokar þú þeim með kertavaxi.
Á myndinni sérð þú greinilega, hvernig vélin
er búin til. Til þess að gera hana fallegri reisir
þú á henni tvær flaggstengur með fallega lit-
uðum fánum.
Þegar allt er tilbúið, setur þú vélina á vatn
í baðkarinu eða þvottafati og þá mun hún snú-
ast í hi-ing meðan nokkuð er eftir óuppleyst af
kamfórukúlunum. Síðan getur þú sett nýjar
kúlur í tappana. —
STAFAÞRAUT
H E
H
I
L 0
D
D
R
E I
J
tf
N & R
I
U
8
Flatarþraut i 6. tbl.
Krossgáta
Lárétt: 1. kálfi, 2. hól,
5. arf, 7. asi, 8. urra.
Lóðrétt: 1 kór, 2. álfar,
5. fáni, 4. hosu, 6. ísa.
•A
Skrítla
— Veiztu hvað draumur
?r?
— Já, bíó í svefni.