Morgunblaðið - 09.03.1958, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 09.03.1958, Blaðsíða 12
12 MORCVNBLAÐIÐ Sunnudagur 9. marz 1958 CTtg.: H.í. Arvakur, Reykjavík. Framkvæmdastjón: Sigíus Jónsson. Aðamtstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.) Bjarni Benediktsson. Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur Einar Asmundsson. Lesbók: Arni Ola, simi 33045 Augiysingar: Arni Garðar K.rxstinsson. Ritstjórn: Aðalstræti 6. „Einhvern tíma cetla ég að láta sogu- hetju mína flýja inn í sjúkrahús — og áður en atriðinu lýkur, œtla ég að Auglýsingar og afgreíðsla: Aðalstræti 6. Simi 22480 Askriftargjalct kr. 30.00‘á mánuði innaniands. í lausasölu kr. 1.50 eintakið. • RAFVÆÐINGARÁÆTLUNIN AÐ KOMAST í FRAMKVÆMD Rafvæðingaráætlun sú, sem síðasta ríkisstjórn Ólafs Thors samdi um sumarið 1953, er nú að komast í framkvæmd. Eitt hinna þriggja orkuvera, sem þá var ákveðið að byggja, Bolungarvikurvirkjunin, er nú tekin til starfa. Fólkið er farið að njóta þeirra lífsþæginda, sem næg raforka skapar allstaðar þar sem hún er fyrir hendi. í skjóli hennar verður atvinnulífið fjölþættara og afkomugrundvöll- ur almennings ti'austari. Hinar tvær virkjanirnar, sem ákveðið var að ráðast í, sam- kvæmt rafvæðingaráætlun Ólafs Thors og ríkisstjórnar hans, voru í Mjölká í Arnarfirði og í Gi'ímsá á Austurlandi. Samkvæmt þeim uppiýsingum, sem blaðið fékk í gær hjá raforkumálastjórninni, er gert ráð fyrir að Mjólkái-virkj- unin verði fullgei'ð fyrir eða um mitt yfirstandandi ár. Frá henni er búið að leggja loftlínu suður tii Patreksfjarðar og Bíldudals og mun sæstrengur verða lagður yfir Arnarfjörð í sumar. Verða suðurfirðir Vestfjarða þannig tengdir við hið nýja orkuver. Búið er að leggja hana norður til Flateyrar og Suðureyrar í Súg- andafirði. Lengra norður mun hún ekki komast á þessu sumri. Hafa stórkostlega þýðingu. Rafmagnsmál Vestfjarða standa þá þannig í dag að Boiungarvik hefur fengið orku frá hinu nýja raforkuveri sínu, en öll kauptún- in í BarðaStrandarsýslu og Vest- ur-ísafjarðarsýslu munu fá raf- orku frá orkuverinu í Arnar- firði um mitt þetta ár, eða nokkru seinna, samkvæmt þeim upplýs- ingum, sem blaðið hefur fengið frá raforkumálastjórninni. Á ár- inu 1959 verður svo lokið við rafmagnslínuna til ísafjarðar. Öll kauptúnin við ísafjarðardjúp hafa nú fengið raforku frá vatns aflstöðvum, þar sem Hnífsdalur og Súðavík fá raforku frá raf- erkuverum Isfirðinga. Eins og kunnugt er, hefur verið gert ráð fyrir því, að öll orkuverin á Vestfjöðum verði tengd saman. Á þannig . að skapast öryggi í rafmagns málum þessa landshluta. Mun það hafa stórkostlcga þýðingu fyrir þróun og uppbyggingu atvinnulifsins á Vestfjörðum. Austfjarðarvirkjunin er svip- að á vegi stödd og Vestfjarðar- virkjunin. Á henni að verða full- lokið um mitt sumar. Hafa raf- magnslínur þá verið lagðar til Seyðisfjarðar, Neskaupstaðar, Eskifjarðar, Egilstaða og Eiða. Síðar verða lagðar línur til Reyð arfjarðar og Fáskrúðsfjarðar. Að sjálfsögðu verður unnið að því eftir megni, bæði á Austur- landi og Vestfjörðum að veita raforkunni út um sveitirnar. Til- gangur rafvæðingaráætlunarinn- ar frá 1953 var vissulega ekki síður sá að taka raforkuna í þjón- ustu landbúnaðarins. Á ári hverju er nú lagt rafmagn til nokkurra hundraða sveitabæja. en í þessu stóra ogstrjálbýla k.ndi þarf engan að undra, þótt það taki nokkurn tíma að rafvæða sveitirnar. Það kostar einnig mikið fjármagn. Viturleg stefna. Sjálfstæðismenn hafa sérstaka ástæðu til þess að fagna fram- kvæmd rafvæðingaráætlunarinn- ar. Fyrir þeirra frumkvæði á- kvað ríkisstjórn sú, sem Ólafur Thors myndaði með Framsókn- arflokknum sumarið 1953, að beita sér fyrir stórfelldum fram- kvæmdum í raforkumálum þjóð- arinnar. Góð samvinna tókst við Framsóknarfiokkinn um þessi mál, meðan þessir tveir stærstu stjórnmálaflokkar þjóðarinnar störfuðu saman af sæmilegum heilindum. Það kom aðallega í hlut Ólafs Thors að tryggja fjár- magn til aðalframkvæmda raf- væðingaráætlunarinnar. Tókst það giftusamlega og Steingrimur Steinþórsson vann síðan ötullega að undiibúningi áætlananna. Af hálfu raforkumálastjórnar- ínnar og sérfræðinga hennar hef- ur verið unnið mikið og merki- legt starf í virkjunarmálum þjóð arinnar. Eiga íslenzkir verkfræð- ingar mikla þökk fyrir vandað undirbúningsstarf að framkvæmd um við hin nýju raforkuver. Er það starf enn ein sönnun þess, að við eigum nú ágætlega fær- um tæknilega menntuðum mönn- um á að skipa. Sjálfstæðismenn mörkuðu stefn una í raforkumálum þjóðarinn- ar þegar þeir Jón Þorláksson og Jón á Reynistað lögðu fram frum- varp sitt um hagnýtingu vatns- aflsins í þágu sveita sem sjávar- siðu fyrir tæpum 30 árum. Fram- sóknarmenn sýndu því mikla máli þá fullan fjandskap. Tím- inn sagði að rafvæðing sveitanna „myndi setja landið á hausinn", og þegar Sjálfslæðismenn fluttu fyrsta frUmvarpið um virkjun Sogsins órið 1931 kallaði Tíminn það „samsæri andstæðinga Fram sóknarflokksins“. Stórkostlegt framfafl’a- mál. En tímar liðu eg andstaðan gegn þessum glæsilegu framfara- málum hjaðnaði. Framsóknar- fiokkurinn sá að hagnýting vatns aflsins í þágu alþjóðar var mál, sem ekki var hægt að berjast gegn. Þessvegna tókst að lokum góð samvinna milli Sjálfstæðis- flokksins og Framsóknarflokks- ins um hina miklu rafvæðingar- áætlun, sem nú er að komast í framkvæmd. Það cr von Sjálfstæðismanna að atvinnulífið í þessum lands- hlutum, sem átt hefur við ýmsa erfiðleika að etja á und- anförnum árum, meðal annars tilfinnanlegan skort á raforkoi, efiist og tryggi fólkinu batn- andi lífskjör og traustan af- komugrundvöll. Reynslan hef- ur allstaðar oröið sú, að næg raforka hefur orðið atvinnu- lífinu stórkostleg lyftistöng um leið og það hefur skapað almenningi margvísleg lífs- þægindi á heimilunum. láta skera hana upp — segir Alfred Hitchcock Hér fara á eftir glefsur úr við- tali, sem birtist í The Satur- day Evening Post. Pete Martin ræðir við Alfred Hitchcock, kvikmyndastjórann víðfræga. Hitchcock hefir nú einnig tek- ið sjónvarpið í þjónustu sína, og sjónvarpsþættir hans vekja hjó áhorfendum sömu eftir- væntingu og spennu og kvik- er hvorki hlaupari né dansari, og liefi mescan áhuga á þeim lík- amshlutum, sem eru fyi'ir ofan mitti“. ★ ★ ★ „Hver teiknaði af yður mynd- ina, sem alltaf birtist á sjón- vai'pstjaldinu á undan þáttum yðar?“ „Ég gerði það sjálfur fyrir „Menn cru alltaf að spyrja mig, hvers vegna ég hafi svona mikinn áhuga á glæpum. Sannleikurinn er sá, að’ ég hefi engan áhuga á þeim.“ myndir hans — og kímni hans er á þessurn vettvangi söm við sig. ★ ★ ★ Skrifstofa Alfreds Hitchcocks er á annarri hæð i aðalbækistöðv um Paramountkvikmyndafélags- ins. Við skrifborðið situr lítill feitlaginn maður með langt, ljós- rautt nef. Hann talar hægt. Sagt er, að hanu eigi engan sinn líka sem kvikrnyndaleikstjóri. Ég hafði verið að reyna að mörgum árum. Það hefur orðið lítil breyting á mér síðan þá með einni undantekningu að vísu. Ég hafði dálítið meira hár — svona þremur hárum meira. Þau voru öll liðuð“. „Það eru skrítnir menn, sem horfa á sjónvarp“ segi ég. „Ég hefi veitt því eftirtekt, að það, sem virðist einkum laða þá að yð ar þátlum, er fyrirlitningin í svip yðar. Og það, sem hrífur þá enn meir, er virðingai'leysið, sem þér hitta hann í heila viku, en hann sýnið auglýsingunum, sem bera hafði verið mjög veikur og leg- íð í sjúkrahúsi og var ekki orðinn heih heilsu. Þegar ég loks náði tali af honum var hann i bezta skapi. ★ ★ ★ „Mér er sagt, að þér hafið verið skorinn upp oftar en einu sinni. Það hlýtur að vera mjög erfitt að ganga undir marga uppskurði“, segi ég. „Ég veigra mér ekki við hverju sem er. En ýmislegt af því, sem gert er við mann í sjúkrastofu, er hreint og beint svíviiðilegt. Þegar verið var að búa mig undir uppskurðinn, var bundinn miði við úlnliðinn á mér og á hann var letrað nafn mitt. Ég hugsaði mér: Þeir hljóta að álíta, að ég sé dauðans matur. En mér var sagt, að það væri langt frá því. „Við viljum aðeins vera vissir um, að yður »é ekki ruglað saman við neinn annan sjúkling, svo að ekki verði gerð á yður röng aðgerð. Mér var ekki mjög mikil huggun að þessu svari“. ★ ★ ★ „Úr því að við erum að lala um slík óþægindi, langar mig til að minnast á útlit yðar. Sagt hefur verið um yður að nefið sé lafandi og neðri vörin líkist einna helzt ausu. Hvernig mund uð þér sjálfur lýsa útliti yðar?“ „Læknir í New York sagði eitt sinn við mig, að ég væii ekk- ert nema búkurinn fæturnir væru aðeins leifar. Ég tók þetta þó ekki nærri mér, þar sem ég kostnaðinn af þáttunum“. „Bezt gæti ég trúað, að aug- lýsendurnir njóti líka virðingar- „Mér er sagt, að faðir yðar hafi átt hænsnabú," segi ég til að beina viðræðunum inn á aðrar brautir. „Hann átti hænsnabú," segir Hitchcock. „Og menn hafa gizkað á, að mér þyki egg vond, af því að faðir minn hafði þennan starfa. Það er satt, að mér þykja egg viðbjóðsleg. Enginn óþefur er eins slæmur og lykt af harð- soðnu eggi. Yfirleitt sýni ég egg í neikvæðu Ijósi, ef þau koma við sögu í myndum mínum. í einni kvikmynd lét ég t. d. konu drepa í vindlingi í eggjarauðu." ★ ★ ★ „Menn eru alltaf að spyrja mig, hvers vegna ég hafi svona mikinn áhuga á glæpum," heldur Hit- chcock ófram. „Sannleikurinn er sá, að ég hefi engan áhuga á þeim. Ég hefi aðeins áhuga á þeim að svo miklu leyti sem þeir varða starf mitt. Raunverulega er ég dauðhræddur við lögreglu- menn — svo mjög, að þegar ég kom fyrst til Bandarikjanna 1939, neitaði ég að aka bíl, því að ég var svo hræddur um, að lögreglu maður myndi stöðva mig og gefa mér áminningu. Ég hata slíka óvissu og kvíða.“ Ég mun hafa verið undrandi á svipinn, því að Hitchcock flýtti sér að skýra þetta nánar: „Ég á við, að ég hata það, þegar ég er sjálfur ofui'seldur kvíða og ó- vissu.“ ★ ★ ★ Ég sagði honum, að eftii'lætis- atriðið mitt í kvikmyndum hans væri í „The Lady Vanishes", þar sem tveir Englendingar staddir í Evrópu, ræddu rólega um hver mundu verða úi’slilin í knatt- leikunum heima í Englandi, með- an fréttirnar voru að berast um, að nazistar væru að leggja undir sig Evrópu. ,,Sem Bandaríkja- maður,“ hélt ég ál’ram, „Taldi ég þetta vera kjarna úr þjóðarein- kennum Englendinga. Litu Eng- lendingar sjálfir þannig á það líka?“ „Nei,“ svaraði Hitchcock. „Þeir vissu, að þetta var ekki annað en fyndnar ýkjur. Slík atriði hafa þótt einkenna leikstjórn mína og ..... Þelta var ekki annað en fyndnar ýkjur.“ í myndinni „The Lady Vanislies" ræða tveir Englendingar (til vinstri) rólega um knattleik, meðan nazislar leggja undir sig Evrópu. leysisins, — a.m.k. kom í Ijós, að þeir græddu á því. Sú kírnni, sem ég vildi nota i sjónvarpinu var sams konar og sú, er ég beitti í kvikmyndinni „The Trouble with Harry“. í þeirri kvikmynd var Harry lík, sem hinir lifandi voru í vandræðum með. Þessi vandræða-spurning: „Hvað eig- um við að gera við Harry?“ var alltaf að skjóta upp kollinum. Sumum þótti þetta í senn fyndið og skelfilegt.“ hafa verið kennd við mig. en eru raunveruiega dæmi um enska kímnigáfu, sem byggist á því að gera litilvæg atriði fáránlega öfgafull.“ ★ ★ ★ „Söguhetjur mínar eru alltaf venjulegir menn, sem verða fyrir kynlegum atvikum. Þrjótarnir eru hins vegar alltaf aðlaðandi og kurteisir. Enda er það raun- verulega skelfilegast við afbrota Frainh. á bls. 22

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.