Morgunblaðið - 10.08.1958, Blaðsíða 3

Sunnudagur 10. ágúst 1958
MORGVTSBL AÐIÐ
3
Macmillan œflar að knýja
fram lausn
AÞENU, 9. ágúst. — Macmillan
átti í dag tal við Karamanlis,
forsætisráðherra Grikklands, í
þriðja sinn — og talið er, að
brezki forsætisráðherrann leggi
nú ofurkapp á að komast að sam-
komulagi við Grikki. Þegar að
fundinum loknum heldur Mac-
millan til Ankara og ræðir þar
við tyrknesku stjórnina. Hugh
Foot, landstjóri Breta á Kýpur,
átti í dag viðræður við Makarios
— í annað sinn í þessari för.
Samkvæmt áreiðanlegum heim
ildum í Ankara munu Tyrkir nú
ákveðnari en nokkru sinni áður
í því að gefa sig ekki í Kýpur-
deilunni og samþykkja aldrei, að
eyjan skuli lúta Grikkjum einum.
Vegna síðustu atburða í löndun-
um fyrir botni Miðjarðarhafs
ins hafa augu manna opnazt fyrir
því betur en áður hve Kýpur er
mikilvæg í þessum heimshluta
frá hernaðarlegu sjónarmiði.
Eyjan er kippkorn undan strönd
Tyrklands — og Tyrkir telja sig
ekki örugga nema nánir banda-
menn þeirra, eða þeir sjálfir,
hafi her á Kýpur.
Síðari fréttir
Fundum þeirra Macmillans og
Karamanlis er lokið, en ekki náð-
ist samkomulag. Haft er eftir
gríska utanríkisráðherranum að
hann væri svartsýnn á fiamtíðar
þróun málanna. Þá er haft eftir
árgiðanlegum brezkum heimild-
um, að gríski forsætisráðherrann
hafi hálft í hvoru fallizt á það,
að láta Breta um að halda áfram
tilraunum til að koma á einhvers
konar sjálfsstjórn á Kýpur.
Góðir þurrkar
ÞÚFUM, 9. ágúst. — Undanfarna
daga hafa verið hér afbragðs
þurrkar og hafa bændur náð inn
því næst öllum heyjum sem laus
voru. Hafa þessir þurrkdagar
bætt mikið úr fyrir bændum hér
um slóðir. — P.P.
Sr. Jónas Glslason:
mm
w% d œs K w I'
11H ■
mM 'Æ b
úLJi k* M
landsleikur
annað kvöld
i GÆRKVuLDI klukkan 11 voru írsku knattspyrnumennirmr væmanlegir til landsins. Annað kvöld
klukkan 8 hefst landsleikur Islands og írlands á leikvanginum í Laugardal. Það verður 22. landsleik-
ur íslands í knattspyrnu og 77. leikur Irlands. — Liðin verða þannig skipuð:
Ásgeir Þorsteinsson
(11)
Guðjó* Finnbogasoii
(*)
Rúnar Guðmannsson Albert Guðmundsson
(3) • (10)
Helgi Dan. Hörður Felixs. Þórður Þórðars.
(1) \ (5) (9)
Hreiðar Ársælsson Ríkharður Jónsson
(2) (»)
Sveinn Jó»ss*»
(4)
Helgi Björgvinsson
(7)
Cann
(7)
Doyle
(8)
Ambrose
(9)
O’Rourke
(10)
■ioian
(4)
Keogh
(5)
Rowe
(«)
Mc Key
(2)
Taylor
(1)
O'Brien
(3)
Dómari: LETF aTJTJJKSEN, Noregi.
í íslenzka landsliðinu eru nú
fjórir menn sem aldrei hafa leik-
Tuohy
(11)
LínuTTerðir: Haukur Óskí»rssnn og Magnús V. Pétursson.

ið í landsliði áður. Hinir eru
reyndir og hafa leikið allt frá
einum leik til tuttugu leika, en
það er Ríkharður Jónsson sem
flesta leikina á að baki, eða alla,
sem ísland hefur leikið, nema
hinn fyrsta, en þá var hann vara-
maður. Yngsti maður liðsins er
Rúnar Guðmannsson, Fram, ný-

Ambrose mlðherji — oftast
markhæsti maður félags síns.
Ríkharður — hann á
j landsleiki að baki.
Tommy Taylor — markvörður
Var hér með Waterford.
liðinn í bakvarðarstöðu. Elzti
maður liðsins og reyndastur ís-
lenzkra knattspyrnumanna, er
Albert Guðmundsson. Liðsmenn
eru úr fjórum félögum og þar
sem ofan á bætist að fjórir ný-
liðar eru í liðinu, er liðið óráðin
gáta. Nái það saman, finni sjálft
sig í samleik og sigurvilja, þá
getur það án efa náð langt og
staðið sig með prýði.
Irska liðið er skipað atvinnu-
mönnum. Eini áhugamaðurinn,
sem er í hópi íranna, verður
varamaður í landsleiknum. Irar
hafa góðum knattspyrnumönnum
á að skipa — og hörðum, og hafa
ýmsir leikir þeirra orðið miklir
Albert — á langan og rómaðan
knattspyrnuferil að baki.
hörkuleikir. Leikmennirnir éru
yfirleitt ungir menn.
I sambandi við leikinn hafa
íþróttafréttaritarar annazt um
útgáfu leikskrár. Er þar að finna
margar upplýsingar um knatt-
spyrnumennina, bæði hina írsku
og þá íslenzku. Þar eru og grein-
ar um írland, um írskt íþrótta-
líf, grein um knattspyrnusam-
band írlands o. fl. Leikskráin er
seld þar sem forsala aðgöngu-
miða fer fram og einnig á mánu-
daginn við leikvanginn.
JESÚS GRÆTUR
10. sunnud. eftir trinitatis:
Lúk. 19,47—47.
GUÐSP J ALLIÐ í dag dregur
upp fyrir okkur undarlega og
óvanalega mynd af Jesú. Hann
var á leið upp til Jerúsalem í
fylgd með lærisveinum sínum.
Það var hinzta för hans þangað.
Teningunum var kastað, braut
hans var mörkuð. Hann vissi,
hvað fram mundi koma við sig
í borginni.
Þess vegna grét hann, er hann
sá borgina koma í augsýn.
Jesús grét ekki yfir þeirri með
ferð, sem hann vissi, að beið
hans. Hann grét yfir þeim örlög-
um, sem hann vissi, að biðu
borgarinnar. Hann vissi, hvaða
erfiðleikar mundu dynja yfir
hana.
Er ekki undarlegt að hugsa til
þess, að Jesús skyldi gráta? Það
er ekki oft sagt frá því í guð-
spjöllunum, að hann hafi grátið.
Og við finnum sársaukann bak
við tár hans. Hann hafði reynt
allt, sem hann gat til þess að
flytja borginni boðskapinn frá
Guði. Hann hafði gjört ótal
kraftaverk, hann hafði miskunn-
að og læknað, hann hafði hugg.
að og hughreyst.
En allt kom það fyrir ekki.
Borgin reis upp gegn honum,
gegn þeim boðskap, sem hann
hafði að flytja henni frá Guði
föður á himnum. Hún sneri baki
við honum, hafnaði honum.
Og ekki aðeins það eitt. Hún
heimtaði einnig líf hans fram-
selt. Hún reisti krossinn á Gol-
gata. Hún varð að þagga niður
þessa rödd, sem olli óróa og
kvíða.
Jesús hafði reynt allt. Raust
kærleikans hafði ómað til mann-
anna. Þung viðvörunar- og al-
vöruorð höfðu hljómað til þeirra.
En þeir létu sér ekki segjast.
Og Jesús Kristur, sem sjálfur
átti allt vald á himni og jörðu,
gat ekki meira. Hann gat ekki
þvingað vilja þeirra til hlýðni
við Guð. Mennirnir urðu sjálfir
að taka afstöðu til hans. Þeir
urðu sjálfir að velja og hafna.
Þess vegna gerist hið undar-
lega, að hinn almáttugi stendur
máttvana. Hann mætti þeirri
hindrun, sem ein megnar að
stöðva hann og hindra fram-
gagn vilja hans. Hann gat ekk-
ert meira gert til þess að snúa
huga mannanna til sín.
Þess vegna grét hann.
Nú var aðeins eftir að láta
negla sig á kross, gefa líf sitt
mönnunum til lausnar, einnig
þeim, sem þarna ofsóttu hann.
Tór Jesú sýna okkur glöggt
sársaukann, sem bjó í hjarta
hans.
Við mennirnir þekkjum fátt,
sem snertir okkur dýpra en tár
móðurinnar, er hún grætur yfir
barninu sínu-.
Hversu mörg móðirin hefur
ekki grátið yfir syninum, sem
hafði lent út á glapstigu, eða
dótturinni, sem hafði skellt
skollaeyrum við öllum bænum
og áminningum hennar? Ef til
Ný matstofa í Austurbænum
I GÆR var opnað nýtt veitinga-
hús í Brautarholti 22. Nefnist
það Sælacafé og selur allan al-
gengan mat og kaffi. Veitingahús
ið rekur Sigursveinn Magnússon,
sem hefur rekið Matstofu Austur
bæjar í 11 ór.
Húsakynni í Brautarholti 22
eru hin vistlegustu. Þar geta set-
ið til borðs 65 manns, við smá-
borð eða „barborð". Afsíðis er
sælgætissala, öl-, is- og tó-
bakssala, og verður staðurinn
opinn frá klukkan 7—23,30 dag
hvern, Þar er sjálfsafgreiðsla.
Þegar Sigursveinn setti, ásamt
fleiri mönnum, á stofn Matstofu
Austurbæjar, var það austasta
matstofan í bænum og þótti nokk
uð mikið afsíðis. Nú setur hann
enn á stofn austustu matstofuna
í bænum og vonar að ekki gangi
verr. Hún er staðsett í miklu iðn-
aðarhverfi, í sama húsi vinna t.d.
um 70 manns.
Teikningu að innréttingu og
húsgögnum gerði Sveinn Kjarval
og er það allt hið smekklegasta.
Innréttinguna sáu Gísli Skúla-
son & Hlíðberg um og yfirum-
sjón með verkinu hafði Össur
Sigurvinsson.
vill höfðu þau fyrir löngu farið
að heiman, yfirgefið foreldra-
húsin og slitið öllu sambandi við
mömmu og pabba. Einu fréttirn-
ar, sem þau fá af börnum sínum,
er aðeins orðrómur, sem þau
heyra við og við. Þau elska börn
in sín heitt, en þau megna ekki
að hjálpa þeim meira. Þau hafa
gert allt, sem þau gátu til þess
að reyna að bjarga þeim, beina
þeim aftur á rétta vegu, en
árangurslaust.
Því streyma tárin og hjartanu
svíður.
Algóður guð á himnum elskar
okkur mennina heitar en jafnvel
hin bezta móðir. Kærleika hans
sjáum við bezt í því, að hann var
reiðubúinn að gefa eingetinn son
sinn í dauðann til þess að frelsa
okkur mennina.
Og Guð fylgist með okkur,
hverju og einu. Hann þekkir líf
okkar, sér hvert það stefnir.
Frelsarinn vakir yfir hverju
fótmáli okkar. Hann biður fyrir
okkur á himnum. Hann reynir
með öllum ráðum að fá okkur
til þess að ganga þá vegu, sem
hann hefur fyrir okkur lagt.
Eina hindrunin, sem getur
hindrað hann í því að fullgera
verk sitt í hjörtum okkar mann-
anna, er andsnúinn vilji manns-
ins sjálfs. Enn sem fyrr reynir
hann að kalla og laða, en hann
neyðir engan. Hann þráir fúsa
þjónustu þeirra, sem af frjálsum
vilja velja að þjóna honum.
Hann þarnast ekki þræla, sem'
verða nauðugir viljugir að lúta
honum.
I því er fólgin alvara kristin-
dómsins. Vilji mannsins sjálfs er
Guði sterkari. Það getur enginn
slitið manninn úr hendi Guðs
nema maðurinn sjálfur, ef hann
vill ekki vera þar. Þá getur Guð
ekki haldið honum lengur.
I dag horfir frelsarinn á okkur,
land okkar og þjóð. Og í dag
falla tár af augum hans okkar
vegna. Nú er það okkar vegna,
sem hann grætur. Það er svo
margt í lífi okkar einstakling-
anna og þjóðlífinu í heild, sem
veldur honum hryggð og sárs-
auka. Við erum svo treg til þess
að hlýða boðum hans, ganga á
hans vegum. Líf okkar snýst að
mestu leyti aðéins um okkur
sjálf og eigin hag. Við hugsum
meira um það, á hvern hátt við
sjálf getum hlotið sem mest af
gæðum þessa heims, í stað þess
að hugsa meira um þjónustuna,
sem við eigum að inna af hendi
við Guð og náungann.
Gyðingarnir forðum áttu tæki-
færij sem þeir notuðu ekki. Þeir
gátu tekið á móti frelsara sínum,
veitt viðtöku þeim boðskap, sem
hann flutti þeim frá Guði föður
á himnum. Þeir létu tækifærið
renna sér úr greipum. I stað
þess að veita Guðssyninum við-
töku, tóku þeir hann og negldu
á ki-oss. Þess vegna gekk dóm-
urinn yfir þá. Þeir kölluðu
sjálfir blóð hans yfir sig og börn
sín.
Við, sem í dag lifum, eigum
enn hið sama tækifæri og þeir.
Við getum tekið á móti frelsara
okkar og veitt viðtöku þeim boð
skap, sem hann vill flytja okkur
frá Guði.
Hvernig notum við þetta tæki
færi?
Hugsum um mynd hins grát-
andi frelsara. Þarf hann í dag að
fella tár vegna okkar, njín og
þín? Þarf hjarta hans að svíða
vegna þess, að við viljum ekki
hlýða kalli hans?
Gætum þess, að svo þurfi ekki
að vera. Höldum fast við hann
og orð hans. Lifum lífi okkar í
þjónustu við hann. Hlýðum á
hann.
Þá notum við rétt þau tæki-
færi, sem hann gefur okkur. Þá
vitum við, hvað til friðar heyrir.
Guð gefi okkur náð til þess.