Morgunblaðið - 10.08.1958, Blaðsíða 6

6
MORCUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 10. ágúst 1958
Frá samsætinu í félagsheimilinu í Bolungavík. (Vigfús Sigurgeirsson tók allar myndirnar)
komulítið og samkoman öll hín
árHfcgjulegasta. — Páll.
Samkomugestir í héraðsskólanum í Reykjanesi.
Heimsókn forsetahjónanna til
N - ísafjaróarsýslu
ÞÚFUM, 9. ágúst. — Sunnudag-
inn 3. ágúst sl. kom forseti ís-
lands herra Ásgeir Ásgeirsson og
kona hans frú Dóra Þórallsdóttir
í heimsókn til N-ísafjaiðarsýslu.
Til móts við hann, fremst í
Langadal, fór móttökunefndin
en hana skipuðu Jóhann Gunnar
Ólafsson sýslumaður, Einar Guð-
finnsson útgerðarmaður. Bolunga
vík og Páll Pálsson hreppstj, í
Þúfum. Kona sýsiumanns, frú
Ragna Haraiasdóttir var og með
í förinni. Ennfremur komu til
móts við forsetahjónin þarna í
Langadal nokkrir af íbúum Naut-
eyrarhrepps. Sýslumaður flutti
þarna forsetahjónunum ávarp og
bauð þau og fylgdarlið þeirra vel
komið í héraðið.
Um 70 manns
Síðan var ekið af stað til
Reykjaness. Við botn ísafjarðar
var staðnæmzt örlitla stund en
allmargt fólk úr Reykjarfjarðar-
hreppi var þar komið og slóst í
förina til Reykjaness.
í Reykjanesi voru samtals um
70 manns úr héraðmu saman-
komnir. Djúpbáturinn flutti þang
að fólk úr ytri hreppum sýslunn-
ar. — Var nú sezt að borðum í
leikfimisal héraðsskólans. Jóhann
Gunnar Ólafsson setti hófið og
stjórnaði því en þessir menn aðrir
fluttu ræður og ávörp: Sigurður
Þórðarson, óðalsbóndi á Lauga-
bóli, Bjarni Sigurðsson hrepps-
stjóri í Vigur og Kristján Jónsson
skólastjóri í Hnífsdal. Ræðumenn
irnir röktu í stórum dráttum sögu
héraðsins, ræddu um atvinnu-
háttu o. fl.
Af hálfu sveitarmanna
Þá flutti Ásgeir Guðmundsson,
hreppsstjóri í Æðey kvæði eftir
Einar Benediktsson en síðan á-
varpaði forsetahjónin þingmaður
kjördæmisins, Sigurður Bjarna-
son frá Vigur, en Páll Pálsson í
Þúfum talaði af hálfu sveitar-
manna.
Frú Ragnheiður Hákonardótiir
í Reykjarfirði færði forsetafrúnni
fagran slifurbikar að gjöf írá
Kvenfélagi Reykj arf j arðarhre pps
og flutti henni frumort kvæði.
Að lokum ávarpaðf forsetinn
samkomugesti og þakkaði mót-
tökurnar. — Á milli ræðuhalda
var alménnur söngur undir stjórn
Ragnars H. Ragnars, söngstj. frá
ísafirði.
f varðskipinu Þór
Um kl. átta um kvöldið lagði
forsetinn óg fylgdarlið hans af
stað úr Reykjanesi með varðskip-
inu Þór. Fylgdu honum aliir við-
staddir til skips og voru forseta-
hjónin hyllt með húrrahrópum
að skilnaði. Var síðan sigit norð-
ur á Hesteyrarfjörð og legið þar
um nóttina þar til haldið var til
Bolungavíkur daginn eftir. For-
setinn bauð móttökunefndinni,
svo og þingmanni héraðsins og
konu hans að dveljast um borð í
varðskipinu með sér um nóttina.
Veður í Reykjanesi var ekki
allskostar gott — kall en þó úr-
Forsetafrúin með frú Ragn-
heiði Hákonardóttur í Reykj-
arfirði, er flutti henni frum-
ort kvæði, og blómvasa að gjöf
frá kvenfélagi sveitarinnar.
vík til móts við forsetaskipið og
flutti forsetahjónin og fylgdarlið
þeirra í land. Fremst á brim-
brjótnum höfðu skátar, bæði pilt-
ar og stúlkur, myndað fánaborg.
Boðin velkomin.
Þegar forsetahjónín gengu á
land, gengu til móts við þau lög-
reglustjórinn í Bolungavík, Frið-
rik Sigurbjörnsson og frú hans,
Halldóra Helgadóttir og buðu
þau velkomin til Bolungavíkur.
Lítil stúlka, Heiðrún Sigurgeirs-
dóttir, færði forsetafrúnni fagr-
an blómvönd. Þessu næst flutti
lögreglustjóri ávarp til forseta-
hjónanna og strax á eftir söng
kirkjukórinn undir stjórn Sig-
Framhald á bls. 19.
Lögreglustjórinn í Bolungavík býður forsetahjónin velkom-
in til kauptúnsins.
sbrifar úr
daglega lifinu
Forsetahjónin ásamt gestum sínum og skipherranum á Þór um
borð í varðskipinu.
Um kynningu
á hljómplötum
YMSIR eru útvarpinu — eða
útvarpsþulunum gramir fyrir
það, hve þeim láist oft að kynna
sómasamlega hljómplötur þær
sem leiknar eru. Þarna er þó
um að ræða ekki svo lítilvægan
þátt í fræðslustarfsemi útvarps-
ins — að hlustendur fái að vita
sem gleggst deilj á þeirri tónlist
sem þeir hlusta á. Á ég hér fyrst
og fremst við vandaða tónlist, en
sem betur fer eru margir meðal
útvarpshlustenda sem meta slíka
tónlist meir en dans- og dægur-
lagagutlið sem ég hygg, að mörg-
um þyki í seinni tíð helzt
til stór þáttur í tónlistarflutningi
útvarpsins.
Mætti fækka
SJÁLFSAGT er að lofa sjúkl-
ingum og sjómönnum á hafi
úti að hafa sinn óskalagaþátt
einu sinni í viku — Hins vegar
mætti hinum óskalagatímunum
fækka — og öllum þeim fárán-
legu kveðjum og rósamálsþulum,
sem meiri hluti hlustenda er á-
reiðanlega orðinn þrautleiður á.
Ættu stjórnendur þessara þátta
— enn meira en þeir gera nú—að
stilla í hóf þessum kveðjusend-
ingum. Fólkið, sem að þeim
stendur ætti að geta gert sig á-
nægt með að f á sín óskalög leikin,
þótt það ekki geti um leið notað
útvarpið til „bréfaskrifta" þótt
„bréfin" kunni að vera ákaflega
sniðug!
Tónlistarfræðsla
EN það var þetta með hljóm-
plötukynninguna. Nú er það
vitað mál, að hver plata er greini
lega merkt. heiti, höfundur og
flytjendur lagsins eða verksins
hverju sinni. Hér virðist því helzt
vera um að ræða kæruleysi eða
leti þulsins, sem ekki hirðir um
að skýra þessi atriði sem skyldi.
Góð kynning á þeim tónverkum,
sem útvarpið flytur er í senn
tónlistarfræðsla, sem óþarft er
að hafa af þeim sem áhuga hafa
á þessum hlutum. — Og það er
ekkj nóg að kynna plötuna áður
en hún er leikin — heldur þarf
líka að gera það á eftir, að
minnsta kosti aðalatriðin: höf-
und, nafn á verkinu og flytjend-
ur.
Sér eftir rauða horninu
REYKVÍKINGUR skrifar:
Að undanförnu hafa staðið
yfir endurbætur og stækkun á
Oddfellowhúsinu við Tjörnina,
svo að það er nú sem „nýtt og
betra hús“ — sýnu reisulegra og
svipmeira en áður og sómir sér
hið bezta þarna í hjarta bæjarins.
— En það er eitt sem mig langar
til að lýsa óánægju minni yfir:
Hvers vegna var málað yfir
rauða litinn á horni hússins — en
þannig var það málað fyrst og
mér fannst rauði liturinn fara
einkar vel og setja skemmtilegan
svip á húsið — og Umhverfið.
Ef til vill var rauði liturinn ein-
um of skær — ef hann hefði
verið mildaður dálítið, hefði ég
verið fullkomlega ánægður.
— Reykvíkingur.
BOLUNGAVÍK, föstudag. —
EFTIR ieiðinlegt veður á sunnu-
daginn rann mánudagurinn upp
bjartur og fagur í Bolungavík.
Þjóðhöfðingi Islands var væntan-
legur. Hvarvetna var verið að
reisa fánastengur og hefja fána.
Stórum borða var komið fyrir
þvert yfir Brimbrjótinn, sem á
stóð: „Velkomin til Bolunga-
víkur“. Lýðveldigmerkin voru
til beggja handa. Rétt fyrir kl.
2 eftir hádegi sást til varðskips-
ins Þórs, sem renndi inn á Bol-
ungavík fánum skreyttur. Varð-
skipið ristir svo djúpt, að það
gat ekki lagst við bryggju og
fór því s.v. Særún frá Bolunga
Forsetahjónin ræða við Sigurð
Þórðarson, bónda á Laugabóli
í Reykjanesi.