Morgunblaðið - 05.10.1958, Blaðsíða 14

14
MORGVNBI. AÐIÐ
Sunnudagur 5. október 1958
Lítið verzlnnorplóss
óskast til leigu eða lítil verzlun með litlum vörulag-
er á góðum stað.
Tilboð merkt: 7882, sendist Mbl.
HEFI KAUPENDUR AÐ
5-7 herb. íbúðum
fullgerðum eða fokheldum.
Ennfremur 2ja—3ja herbergja íbúðnm, fullgerðnm.
ÓLAFUR FORGRlMSSON, hrl.,
Austurstræti 14 — Sími 15332.
1
Vantar atvinnu
helzt við umsjón eða afgreiðslu. Er laginn, duglegui
reglusamur og stundvís.
Tilboð sendist Morgunblaðinu fyrir 8. október
merkt: Reglusemi — 7885.
Kveníélag Hátelgssóknnr |
— Reykjavikurbréf
Framh. af bls. 13.
Vesalmannleg
afsökun Hermanns
Morgunblaðið hefur fyrr og
síðar birt meira um landhelgis-
málið en nokkuð annað íslenzkt
blað. Það hefur hér sem ella
talið skyldu sína að segja frá
fréttunum, eíns og þær voru, og
ekki látið það hafa áhrif á sig,
hvort blaðið hefði viljað, að at-
burðirnir hefðu orðið með öðr-
um hætti. Sannleikurinn er sagna
beztur. Sem betur fer er og mál-
staður íslendinga í landhelgismál
inu svo sterkur, að honum er
áreiðanlega aukinn styrkur að
sannleikanum.
Einstök mistök hagga þar engu
um. Því verður t. d. ekki neitað,
að Hermann Jónasson brást illi-
lega, þegar hann tók ákvörðun-
ina í Payntersmálinu. Um þá
ákvörðun sagði Ólafur Thors
réttilega á Stúdentafélagsfund-
inum:
„Megi ekki taka brezka tog-
ara, þegar brezku herskipin eru
fjarstödd í þágu landhelgisbrjót-
anna og geta því ekki þá stund-
ina hindrað töku þeirra með of-
beldi, og sé heldur ekki hægt að
taka sökudólgana vegna ofbeldis
herskipanna, þegar þau eru nær-
stödd, hvenær má og á þá eigin-
lega að koma lögum yfir þá?“
Þessi skýra röksemdafærsla
sker alveg úr málinu. Það er
því hárrétt, sem kom fram
frá starfsmönnum véladeildar ís-
lenzkra aðalverktaka á Kefla-
víkurflugvelli og birt var hér i
blaðinu sl. sunnudag:
„Við teljum fremur, að búast
megi við að á erlendum vettvangi
verði stórmál okkar (landhelg-
ismálið) annað tveggja gert að
gamanmálum eða svo verði litið
á, að Islendingar telji sér ekki
í raun og veru fært að færa til
hafnar brezkan landhelgisbrjót,
tekinn að veiðum innan 12 miina
markanna“.
Þessar hugleiðingar starfs-
manna á Keflavíkurflugvelli lýsa
í senn meiri skarpskyggni og
karlmennsku en forsætisráðherr-
ann hafði til að bera. í ákvörð-
un Hermanns skorti því miður
hvort tveggja þetta. Auðvitað
væri það íslendingum til mests
sóma, að sú ákvörðun hefði aldrei
verið tekin. En staðreyndunum
verður ekki eytt með svo ein-
földum hætti. Þess vegna tjáir
ekki að þegja um þetta hneyksli.
Það verður í senn að segja frá
því og gagnrýna það.
„Hið tvísvna
m/
augnablik64
Afsakanir Tímans fyrir Her-
mann Jónasson í þessu máli stoða
ekki. Blaðið hrekst þar úr einu
FYRSTI FUNDUR vetrarstarfstímans verður í Sjó-
mannaskólanum þriðjudaginn 7. október kl. 8,30.
Fundarefni:
Rætt um 'vetrarstarfið, myndasýningar,
kaffidrykkja.
Safnaðarkonur í Háteigssókn eru hvattar til að
ganga í félagið. — Félagskonur, fjölmennið!
Stjórnin.
Atvinna
Ungur maður óskast til starfa við innflutning. fyrir-
tæki. Vélritun og bókhaldskunnátta æskileg. Tilboð
með upplýsingum um fyrri störf sendist Morgun-
blaðinu merkt: ,,S — 1958“.
Nýkomið frá
Margret Astor
"lake up, í nælon túbum.
Eita sýnishorn fylgir hverri tízku.
Nýir litir — Nýjasta tízka.
HEFI OPNAÐ
Lækningastofu
í Laugavegs Apóteki.
Viðtalstími: Mánudaga, miðvikudaga og föstudagi.
kl. 2—3. Á öðrum tímum eftir samkomulagi.
HALLDÓR ARINBJARNAR, læknir.
Sími 24198.
Varaliturinn og
Naglalakkið
— Goya Rot —
er óskalitur tízkudömunnar.
Unpur maður
með verzlunarmenntun óskar eftir skrifstofustarfi
hjá góðu fyrirtæki. Tilboð sendist afgreiðslunni fyr-
ir þriðjudagskvöld merkt: „Framtíð — 7884“.
Sendisveinn
22135.
Loftljós og raftæki
Nýkomið glæsilegt úrval af glerskálum í loft, 1
ganga og borðkróka. Sömuleiðis Borðlampar, Vegg-
lampar, Vöfflujárn, Rafmagns-rakvélar og alls
konar skermar.
Gjörið svo vel að lita á fjölbreyttnina.
ALLTAF EITTHVAÐ N ÍTT.
Raflampagerðin
Suðurgötu 3 — Sími 11926.
Bankastræti 7 — Sími
óskast strax hálfan eða allan daginn.
Landsamband isl. útvegsmanna
Tryggvagötu 8.
Itöffskukersnsla
KENNI ITÖLSKU í EINKATÍMUM.
MANLIO CANDI, Fornhaga 21
Upplýsingar í smia 14913 eftir kl. 7 á kvöldin.
Atvinna
Heildverzlun óskar eftir ungum manni til afgreiðslu
og léttra skrifstofustarfa.
Tilboð er greini aldur og fyrri störf, sendist í póst-
hólf 1152.
I
vigi til annars. Nú er blaðið t. d.
farið að gefa í skyn, að Her-
mann hafi haft of skamman
tíma til að átta sig, enda er það
í samræmi við kollsteypu hans
nokkrum dögum síðar. Þess
vegna talar Tíminn sl. fimmtu-
dag um hið „tvísýna augnablik“,
þegar „forsætisráðherra varð að
taka ákvörðun um þetta“. Auð-
vitað er það engin afsökun, þó
að lítill tími hafi verið til stefnu.
Til þess hafa menn stjórnendur,
að þeir séu vaxnir vandanum,
þegar hann ber að höndum. Her-
mann Jónasson hefur sjálfur
samkvæmt íslenzkum lögum lát-
ið höfða mál á hendur fjölda
manna og raunar sem lögreglu-
stjóri dæmt þá, af því, að þeir
á „tvísýnu augnabliki“tóku ranga
ákvörðun. Þessir menn höfðu pó
sér til afsökunar, að vandinn
skall yfir þá óviðbuna. En við
þeim vanda, sem hér bar að hönd
um, hlaut Hermann Jónasson að
vera búinn, ef hann gegndi ráð-
herrastarfi sínu sem góður og
skynsamur maður. Þetta -tilvik
var sannarlega fyrirsjáanlegt.
Enda kemst jafnvel Alþýðublað-
ið, sem þó hefur verið að burð-
ast við að verja Hermann, ekki
hjá að viðurlcenna:
„Hér þarf hreinar línur — og
því fyrr því betra. Væri tíma-
bært, að ríkisstjórnin fjallaði um
þetta atriði nú þegar og réði því
til lykta í eitt skipti fyrir öll“.
„Farið afían að
varðski^S"
mönniimi4
Með þvílíkum afsökunum er
enn bætt við sakir Hermanns.
Með þessu er sýnt, af hvílíkri
óskiljanlegri léttúð haldið er á
þessum málum. Þegar til þessa
er litið, getur það engan undr-
að, að ekki liðu nema örfáir dag-
ar, frá því að Hermann Jónas-
son var sjálfur að reyna að til-
einka sér dáðir hinna íslenzku
varðskipsmanna þangað til hann
framdi hið eftirminnilega
hneyksli. Hneyksli, sem hann á
hinu „tvísýna augnabliki“ jók
með því að baka varðskipsmönn-
unum íslenzku óvirðingu, þegar
hann skipaði þeim að hypja sig
burtu úr lögbrotaskipinu og
færði fyrir þeirri ákvörðun ó-
frambæriisgar ástæður. Þar kom
skjótlega í ljós, hverjir höfðu til
frægðarinnar unnið og hver ekki.
Pétur Jónsson skipherra á
Óðni segir og berum orðum í
viðtali við Alþýðublaðið í dag,
laugardag, „að sér fyndist farið
aftan að varðskipsmönnum með
því að leyfa herskipi að fara með
togarasjómann til hafnar, þar
sem togararnir þyrftu ekki einu
sinni að fá leyfi til þeirrar ferð-
ar“.
„Reglur ríkis-
stjórnariimar46
Með hinni nýju ákvörðun, sem
Hermann tók hinn 30. sept. ját-
aði hann yfirsjón sína á hinu
„tvísýna augnabliki". Sú játning
er góðra gjalda verð og jafngildir
yfirlýsingu um, að Hermann bil-
ar einmitt, þegar verulega reyn-
ir á. En ekki er nóg að draga af
því hina óhjákvæmilegu afleið-
ingu í Paynterhneykslinu einu.
Ef marka má Alþýðublaðið I
dag, . er Hermanni Jónassyni
raunar gert of hátt undir höfði
með því að tala um „ákvörðun
Hermanns frá 30. sept.“ Alþýðu-
blaðið margtekur fram í forystu-
grein sinni, að „ríkisstjórnin hafi
sett“ hinar nýju reglur. Blaðið
ræðir og um þær í mótsetningu
við hina fyrri „ráðstöfun dóms-
máiaráðherra". Með þessu er gef-
ið til kynna, að ríkisstjórnin hafi
orðið að hafa vit fyrir forsætis-
ráðherranum. Eftir því er það
eingöngu löngunin til að lafa, sem
ráðið hefur yfirbót Hermanns í
málinu. Þess vegna hefur hann
unað þvi, að ríkisstjórnin tæki
af honum ráðin.