Morgunblaðið - 05.04.1959, Síða 20

20
MORGUNfíLAÐIÐ
Sunnudagur 5. apríl 1959
Hann gekk ákveðnum skrefum
fram hjá henni, til dyra.
„Hr. Wagner“ hafði neitað að
heimsækj-a Helen í íbúð hennar.
Sem fundarstað hafði hann ákveð-
ið sumarveitingahús við Hudson-
fljótið. Veitingahúsið var í eitt-
hvað um tuttugu kílómetra fjar-
íægð frá New York. Um klukkan
fjögur e. h. daginn eftir átti
stefnumó'tið að verða.
Það var sólríkur sumardagur,
Hudson-fljótið liðaðist í gegnum
dökkgrænan jurtagróðurinn. —
Öteljandi fjöldi bifreiða brunaði
upp með fljótinu, frá New York í
áttina frá West Point. Enda þótt
▼irkur dagur væri, mátti heita að
mjög margt væri um manninn í
litlu, hvítu veitingahúsunum og
kaffistofunum.
Helen hafði dregið allar rúðurn
niður í hinum gráa „Bentley" sin-
um. Fuglarnir sungu í trjánum. —
Heyilmur fyllti bifreiðina. Það var
erfitt að gera sér það í hugarlund,
að förinni væri heitið tiJ stefnu-
móts, sem vel kunni að verða lífs-
hættulegt fyrir hana.
Morrison hafði skýrt lögreglu-
stjóranum frá þessum fyrinhugaða
fundi. Lögreglan hafði hins vegar
ekki sagt Helen neitt frá varúðar-
ráðstöfunum sínum.
Klukkuna vantaði aðeins nokkr-
ar mínútur í fjögur, þegar hún
stanzaði bifreiðina fyrir framan
veitingahúsið „Cigogne".
„Cigogne" þýðir storkur á
VetuvMd hrærivélin
m & «£g0
ER AELT ANNAÐ
OG MIKLU MEIRA
EN VENJULEG
KENWOOD hrærivélin
er traustbyggð, einföld í notkun.afkastamikil og fjölhæf.
MEÐ KENWOOD
verður matreiðslan Wtf-
f -— * L
leikur einn

Jíekla
Austurstræti 14.
Sími 11687.
búin að kynnast nógu mörgum ,,hr.
Wagnerum“.
„Höfum við ekki sézt einhvern
tíma áður?“
Döikk augu hans, með augastein
um sem varla urðu greindir,
hvíldu rannsakandi á henni.
Hún gerði sér á síðasta augna-
bliki ijóst, að það myndi Vera
óráðlegt að minnast nokkuð á fund
inn í „Café Union“.
„Ekki svo að ég viti“, sagði hún
„Richard, ég bið þig“, sagði Helen. — „Láttu ekki eins og hér
sé aðeins um uppljóstrun glæpamáls að ræða. Hvað um mig
og þig? Það er mér þúsund sinnum mikilvægara.“
frönsku og litla veitingahúsið
vildi halda uppi heiðri nafnsins.
Yfir innganginum flögraði glað-
legur gips-storkur. Úti í garðinum
stóðu líka hér og þar gips-storkar
á einum fæti. Hins vegar virtust
hinar einfættu táknmyndir ekki
hafa heillað ti>l sín gesti. Garður-
inn var algerlega mannlaus.
Helen fékk sér sæti undir gömlu
kastaníutré. Þjónn í hvítum jakika
færði henni koníaksglas.
Úr garðinum sást vel út á veg-
inn. Skömmu eftir klukkan f jögur
stanzaði grænn „Chevrilet“ fyrir
framan hliðið. Feitlaginn maður
kom inn um hliðið. Hann hélt á
■Skjalatösku í hendinni og gekk
hægt I áttina til Helen.
Hún þekkti hann samstundis.
Það var maðurinn, sem hafði set
ið inni í „Oafé Union“.
Þjónninn var þegar kominn á
vettvang.
Maðurinn kinkaði kolli og sett-
ist við hlið hennar.
„Nei, þökk fyrir“, sagði hann,
sem svar við spumaraugum þjóns-
ins. Hann talaði bjagaða ensku,
með málhreim sem Helen gat ekki
fyllilega áttað sig á. — „Við för-
um fljótlega".
Þjónninn fór.
„Ég þarf víst ekki að kynna
mig“, sagði ókunni maðurinn.
Þykka, svarfca hárið ög breiða,
dökka yfirskeggið gerði hann
líkastan tatara í útliti. Nú fannst
Helen líka hún verða vör við ung-
verskan málhreim.
„Nei“, svaraði hún. — „Ég er
kuldalega. — „Hvers vegna pantið
þér ekki neitt?“
„Vegna þess að við getym ekki
ræðzt við hérna".
„Ég hélt að þér ætluðuð. .. .“
„Þetta átti bara að vera upp-
hafsstaðurinn. Ég legg til að við
förum í 'hálfrar klukkustundar
ökuferð í bifreiðinni minni".
Hún hristi höfuðið neitandi.
Hann leit spyrjandi á hana.
„Maður hefur heyrt um of
marga óþægilega atburði", sagði
hún og reyndi að brosa.
„Og um óþægileg atvik“, sagði
hann. — „Hérna segi ég ekki eitt
orð“.
„Leyniþjónustuórar", sagði hún
ertnislega. — „Haldið þér kannske
að það sé hljóðmagnari í oorðplöt-
unni? Ég hef ekki beðið yður að
koma hingað, hr. Wagner. Augljós
lega æskið þér einhvers af mér“.
„Það eí um gagnkvæman greiða
að ræða. Gleymið því ekki, frú
Morrison, að lögreglan hefði mjög
gaman af að vita hver það var,
sem gleymdi hanzkanum sínum í
herbergi hin ógæfusama Jans Möll
ers“. —
Hverju átti hún að svara? Hún
varð að láta sem ^essi ógnun
gerði hana hrædda. Hins vegar var
hún staðráðin í því að vera ekki
ein með tataranum í bifreiðinni
hans. Um stund horfði hún hugs-
andi á einn gips-storkinn.
„Við getum setzt inn í bifreiðina
mina“, sagði hún loks. „Þar verð-
um við ekki fyrir neinni truflun".
Nú var það „hr. Wagner“, sem
a
r
L
á
virtist fá áhuga á storkunum. —
„Mín vegna“, sagði hann eftir
stundarkorn.
Hann hélt alltaf föstu taki um
skjalatöskuna. Það hlýtur að vera
mjög mikilvæg taska, hugsaði Hel-
en með sér, fyrst hann þorði ekki
einu sinni að skilja hana eftir í
læstri bifreiðinni.
Hún borgaði þjóninum og gekk
yfir vel hirtan grassvörðinn, til
bifreiðarinnar sinnar. Helen gekk
eins hægt og unnt var, án þess að
vekja athygli. Ef lögreglan er em-
hvers staðar í nánd, hugsaði hún
með sér, þá verð ég að gefa henni
tíma til að átt". sig á þessum nýju
aðstæðum.
Hún settist við stýrið. Stóri,
þrekvaxni maðurinn fékk sér sæti
við hliðina á henni.
„Falleg bifreið“, beyrði hún
manninn segja við hlið sér.
„Já, falleg bifreið“.
Bifreiðar þutu fram hjá þeim.
Sólin skein á heiðskírum júní-
himni. Hún hafði enga ástæðu til
að vera hrædd.
„Þér skuluð ak.a inn á næstu
hliðargötu", sagði ókunni maður-
inn. — „Maður heyrir varla sína
eigin rödd í öllu þessu vélaskrölti".
„Ég heyri alveg nógu vel til yð-
ar, hr. Wagner. Segið mér nú í fá-
um orðum frá erindi yðar“.
' 1) „Flýttu þér að skipta um
löt. Farðu í einhvern gamlan
veiðigalla, Stína mín. Gestirnir
, okkar kunna alls ekki við sig, ef
þú ert í þessari skrautlegu flík“.
„Jæja þá, pabbi. Ég verð enga
stund“.
2) „Jæja, þarna kemur minn
bezti veiðifélagi. Þetta er Stína“.
„Hva .... þetta er stelpa“, seg-
ir Siggi. „Sæl Stína, ég hélt að
þú værir strákur, þegar þú komst
niður stigann!“
SHtítvarpiö
Sunnudagur 5. apríl:
Fastir liðir ein.s og venjulega.
11,00 Fermingarguðsþjónuisfca í
Dómkirkjunni (Prestur: Séra Jón
Auðuns dómpróf. Oiganl'eikari:
Dr. Páll ísólfsson. 13,lö Erindi
um náttúrufræði; VIII: Sturla
Friðriksson magister talar um
erfðafræðina. 14,00 Miðdegistón-
leikar (plötur). 15,30 Kaffitíminn.
Jóhannes Eggertsson og félagar
hans leika. 16,20 Endurtekið efni:
a) Sigurður Jónsson frá Hauka-
gili fer með boi’gfirakar stökur,
(Áður útv. 26. f.m.). b) Carl
Billich, h'ljómsveit og leikarar
flytja lög úr gamanleiknum
„Deleríum búlbónís“ eftir Jón-as og
Jón Múla Árnasyni (Áður útv. 30.
f.m.). 17,00 Tónleikar af plötum.
17.30 Barnatími (Skeggi Ásbjarn
arson kennari). 18,30 Miðaftantón-
leikar plötur). 20,20 Hljómsveit
Ríkisútvarpsins leikur í hátíðasal
Háskólans. Stjórnandi: Hans
Antolitsah. Einleikari á celló: Ein-
ar Vigfússon. 21,25 Erindi: Dagur
í Róm til forna Séra Hákon Lofts-
son). 22,05 Danslög (plötur). —
Dagskrárlok.
Mánudogur 6. apríl:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Búnaðarþáttur: Um slysa-
varnir við bústörf (Helgi Gunnars
son öryggiseftirlitsmaður). 18,30
Tónlistartíimi barnanna (Jón G.
Þórarinsson kennari). 18,55
Bridgeþáttur (Eiríkur Baldvins-
son). 19,10 Þingfréttir. — Tónleik
ar. 20,30 Einsöngur: Guðmundur
Jónsson óperusöngvari syngur;
Fritz Weisshappel leikur undir á
píanó. 20,50 Um daginn og veginn
(Björgvin Guðmundsson viðskipta
fræðingur). 21,10 Tónleikar plöt-
ur). 21,30 Útvarpssagan: „Ár-
mann og Vildís“ eftir Kristmann
Guðmundsson; X. Höfundur les).
22,10 Úr heimi myndlistarinnar
(Björn Th. Björnsson listfræðing-
ur). 22,30 Nútimafcónlist (plötur).
23,05 Dagskrárlok.
Þriðjudagur 7. apríl:
Fastir liðir eins og venjuiega,
18.30 Barnatími: Ömmusögur. —-
18,50 Framiburðarkennsla í esper-
anto. 19,00 Þingfréttir. — Tónleik
ar. 20,30 Daglegt mál (Árni Böðv-
arsson kand. mag.). 20,35 Erindi:
Vísindanýjungar á síðasta ári
(Ó.skar B. Bjarnason efnafræðing-
ur). 21,00 Tónverk eftir dr.
Victor Urbancic (Hljóðritað á
minningai-tónleikum í Þjóðleikhús
inu 18. nóv. s.l.). 21,30 Iþróttir
Sigurður Sigurðsson). 21,45 Kór-
söngur: Útvarpskórinn í Bayern
syngur- lög úr óperum plötur),
22,10 Samtalsþáttur: Ragnar Jó-
hannesson kand. mag. ræðir við
Pál Kolka héraðslækni á Blöndu-
ósi. 22,30 Islenzkar danshljóm-
sveitir: Árni Isleifsson og hljóm-
sveit hans leika. 23,00 Dagslktár-
lok.