Morgunblaðið - 30.04.1959, Blaðsíða 16

16
MORCVNPr smn
Fimmtudagur' 30. apríl 1959
■ Það var íundur, sem hafði geysi-
mikið, og í rauninni ómetanlegt
gildi. —•
Þessi nótt var ekki liðin, þegar
Bleieher kom inn í klefa frú Bouf-
fet. Viðarbálkur og fúinn bekk-
ur eru öll herbergisgögnin. Vegg-
irnir eru rakir og myglaðir. Kastal
inn í Cherbourg með sínu æva-
foma neðanjarðar hermannafeng-
elsi er ekki búinn út handa konum.
Þegar Þjóðverjinn kemur inn, rís
frú Bouffet upp, fer aftur að
veggnum, og heldur kápunni að
hálsi sér með annari hendi, eins
og hún ætli að hylja beran blett.
Með hinni hendinni tekur hún um
Viðarbríkina á bálkinum eins og til
að leita stuðnings. Fjandi falleg
kona, flýgur Bleicher í hug. Hún
lítur ekki út eins og sá, sem rekur
njósnir vegna ofstækis, metnaðar-
girndar eða ágirndar. Ástæðan hjá
1) „Þú verður að vera í fel-
wm, Linda. Endurnar hafa góða
*jón,“ segir Siggi. — „Jæja, þá
J>að, en það er svo þreytandi að
hanga svona“.
frú Bouffet hlýtur að vera kven-
legri. Bleioher er fullviss um það.
Líklega — ást, hugsar hann. Þá
heitir ráðið, til þess að koma frúnni
til að tala, áreiðanlega: Páll.
„Við erum búnir að taka Pál
fastan“, segir Bleioher án frekari
umsvifa. Honum dylst ekki, að
frúin verður lítið eitt fölari. Grun
ur hans virðist þá réttur. Áður en
frúnni gefst tóm til að segja neitt,
breytir rann um umræðuefni. —
Hann biður frúna kurteislega að
fá sér sæti, býður henni vindling
og kveikir fyrir hana eftir kurteis-
innar reglum. Frú Bouffet sogar
að sér reykinn, sem hana hefur
svo lengi v-antað, og klefinn verður
undir eins miklu vinalegri.
II ugo Bleicher skrafar á meðan
með svo þægilegu viðmóti, að þess-
um hávaxna Þjóðverja með signu
munnvikin og hörkusvipinn hefði
varla verið til þess trúandi. Hann
2) ,Þær fljúga yfir í hringj-
um. Má ég reyna að kalla á þær“,
spyr Siggi. — ,‘,Það eru ekki
miklar líkur til að það takizt,
en reyndu bara“.
fer úr einu í annað. Hann segir
frá leyniflokkum, sem nú brátt
verði teknir og nefnir, án þess að
mikið beri á, nöfn nokkurra njósn-
ara, sem hann veit um úr skjölum
þeim. sem fundust. Honum tekst
prýðilega og hann blekkir.
„Eins og þór sjáið, frú, þá vit-
um við nú þegar mikið, meira að
segja mjög mikið. Viljið þér ekki
líika gefa okkur svör við nokkrum
spurningum?“
„Þér fáið ekkert að vita hjá
mér, ekki eit-t orð“. segir frúin. —
„Haldið þér að ég sé svikari?"
„Hvernig ætti ég að hialda það“,
svarar Bléioher til þess að bera af
sér. Þannig gat hann þá ekki veitt
frúna. Þá varð að reyna með öðru
móti. Hann þagnar snöggvast. —
Hann hefur ekki augun af frúnni
á meðan hann segir hægt og með
áherzlu: „Það er annars urn þenn-
an Pál, að hann má eiga það, að
hann hefur fegurðarsmekk, frú,
meira að segja fjári góðan smekk".
Bleicher brosir vingjarnlega. Því
næst bætir hann skyndilega við:
„En það er aðeins meinið, að
herra Páll virðist vera nokkuð létt
úðugur. Við urðum að taka hann
fastan upp úr rúminu. Upp úr
rúminu frá lítilli, laglegri, ljós-
hærðri stúlku. Það er vissulega leið
inlegur atburður-------“
3) „Þú gerír þetta ansi vel,
Siggi. Þú æítir að fara í unglinga
keppnina í andakvaki“, segir
Stína. ..Alis ekki svo slæmt,
„Þér eruð að ljúga!“
Frú Bouffet þaut upp og æpir
framan í Hugo. Hún stóð náföl
frammi fyrir honum.
„En frú mín góð, hvílík ásökun!
Hvers vegna ætti ég að vera að
ljúga að yður?“ segir Bleicher,
ísmeygilegur í málrómnum. „1
hreinskilni sagt, þá kenni ég í
brjósti um yður. Hvernig stendur
á þvi að þér, einmitt þér komizt í
kunningsskap við fólk, sem ekiki
ber skyn á eðlisfar yðar og ekki
kann að meta fegurð yðar og
manngildi?"
Konan dregur ótt andann. Hún
er æst og kvíðir fyrir því, sem
þessi virðulegi og siðfágaði maður
með atihugulu og gáfulegu augun
muni eiga eftir að segja henni. Og
Hugo Bleicher hefur vit á að nota
þetta augnalblik. Aftur heldur
hann áfram í sínum kurteislega
róm, en sem nú er ákveðinn og með
þungri áherzlu:
„Frú, hvað varð af yðar kven-
legu eðlisávísun? Yðar góði vin-
ur, Páll, hefur ekki aðeins svikið
yður. Ég fékk heimilisfang yðar
upphaflega hjá honurn. Hann fórn
aði yður til þess að bjarga sér. Eða
getur það verið, að þér hafið ekki
tekið eftir því, að Pálil var fullur
af óheflaðri eigingirni?“
Skyndilega fer titringur um
líkama konunnar. Hún hnigur nið
ur á bekkinn með ekka og hylur
andlitið í höndum sér.
Bleieher hallar sér aftur og
kveikir sér í öðrum vindlingi. Hin
fyrsta mikla blekking hans hefur
heppnazt. Hann finnur það á sér,
að nú muni þessi kona tala. —- Nú
verður rakið ofan af heilum hnykli
og hann, litli undirforinginn, held-
ur þræðinum föstum í hendi sér.
„Gerið svo vel að spyrja", segir
Bouffet daufum rómi. „Ef Páll er
búinn að segja frá, þá vitið þér
mest allt nú þegar“, bætir hún við,
Siggi. Þær eru að snúa-við“. —
„Æ, mér er svo kalt, Siggi. Farðu
með mig heim“, segir Linda.
eins og til þess að róa sjálfa sig.
Það sjást ekki svipbrigði á andliti
hennar. Það eitt sézt, að í augum
hennar bregður fyrir hatri og
særðri sómatilfinningu. Bleicher
hafði nærri óafvitandi komið við
sár, sem fyrir löngu hafði verið
ýft upp í hjarta þessarar konu. Og
Bleicher spyr spurninga, sem frú
Bouffet svarar, eftirlát eins og
barn. Hún er sjálf bergnumin í
þessum viðbjóðslega fangaklefa,
snortinn af hinni áhrifaríku kari-
mennsku, sem þessi þýzki risi hefur
til að bera, fangin af hans ár-
vökru, gáfulegu augum og töfruð
af mannúðlegri hlýju þessa manns,
«em hefur meiri áhrif á hana en
nokkur karlmaður hefur haft áð-
ur. —
Frú Bouffet talar. Hún segir
iHugo Bleioher allt, sem bún veit.
Og hún veit margt, mjög margt.
Hún segir Bleioher í fyrsta skiptið
nafnið á hinu leyndardómsfulla,
margþætta njósnafélagi „Inter-
alliée". Hún nefnir nafn foringja
iþessa félagsskapar, það er Aimiand
nokkur Walenty. Hún segir honum
frá því, hvernig Englendingar
senda peninga yfir Ermarsund
dagana kring um hver mánaða-
mót, með flugvél af Lysander-gerð.
Það er flugvél, sem á björtum
tunglskinsnóttum þýtur yfir
frakkneskt land í lágflugi til
ákvörðunarstaðar, sem skýrt er frá
með meinlausu kenniorði í leyni-
sendinum. Þessi flugvél af Lysand-
er-gerð þarf ekki nema engi til að
lenda á, og hún kernur í hvert
skipti með peninga, í bögglum,
milljónir af spánýjum frankaseðl-
um handa frönsiku andspymu-
hreyfingunni, handa félagsskapn-
um „Interalliée“, handa Armand
Walenty. Frú Bouffet segir frá
þessu öllu. Það er aðeins eitt, sem
hún ekki getur um, þá staðreynd,
að kenniorðið „Læða“ er ekki að-
eins kveðjuorð, heldur dylst þar
að baki mánneskja með holdi og
blóði. Frú Bouffet segir þetta orð
stöku sinnum og Hugo Bleicher
lætur þar blekkjast enn sem kom-
ið er. Hann hyggur meira að segja,
að orðið „Læða“ sé hernaðarnafn
á félagsskap, dulnefni á leynisend-
inum. Síðar, og ekki fyrr en löngu
síðar og annars staðar verður hon-
um ljóst, að orðið „Læða“ er ekki
aðeins kenniorð, að það var ekki
aðeins dulnefni á senditæki eða fé-
lagsskap.
SHÍItvarpiö
Fimmtudagur 30. apríl:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50—14,00 „Á frívaktinni"; sjó-
mannaþáttur (Guðbjörg Jónsdótt-
ir). 19,00 Þingfréttir. Tónleikar.
20,20 Tónskáldakvöld: Jón Leifs
sextugur 1. maí. 1) Ávarp (Dr.
Hallgrímur Helgason tónskáld). 2)
Útvarp frá tónleikum í Þjóðleik-
húsinu; fyrri hluti. Sinfóniuhljóm
sveit Islands leikur veric eftir Jón
Leifs undir stjórn tónskáldsins. —-
a) „Langspilið“, kvæði eftir Einar
Benediktsson (Þorsteinn Ö. Step-
hensen les). b) íslands-forleikur
op. 9. c) „Grettir og Glámur",
kafli úr Sögusinfóníu op. 26. d)
Tveir íslenzkir dansar úr op. 11.
21,05 Erindi: 1 ævintýralandi
Walts Disney (Axel Thorsteinson
rithöfundur). 21,30 Útvarpssag-
an: „Ármann og Vildís“ eftir
Kristmann Guðmundsson; XVI.
(Höfundur les). 22,10 Upplestur:
Hannes J. Magnússon skólastjóri
les úr minningabók sinni „Á hörðu
vori“. 22,35 Sinfónískir cónleikar
(plötur). 23,20 Dagskrárlok.
Föstudagur 1. maí:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Lesin dagskrá næstu viku.
19,00 Þingfréttir. — Tónleikar. —■
20,20 Hátíðisdagur verkalýðsins:
a) Ávörp. b) Kórsöngur: „Þjóð-
hvöt“, kantata op. 13 eftir Jón
Leifs. — Söngfélaig verklýðssam-
takanna í Reykjavík syngur ásamt
félögum úr sam'kór Keykjavíkur;
Sinfóníuhljómsveit Islands leikur,
dr. Hallgrímur Helgason stjórnar
(Hljóðritað á tónleikum í Þjóðleik
húsinu daginn áður). c) Auglýst
síðar. 22,05 Gamanvísur: Soffía
Karlsdóttir syngur revíusöngva
með hljómsveit Bjarna Böðvars-
sonar (plötur). 22,30 Danslög, þ.
á. m. leikur hljómsveit Árna Is-
leifssonar. 01,00 Dagskrárlok.
Hyggin móðir! Hinn erfiði
starfsdagur gefur henni engan
tíma til að bjástra við van-
gjöfula kúlupenna. Þess vegna
velur hún hinn frábæra Park-
er T-Ball . . . hinn nýja kúlu-
penna sem gefur strax, skrifar
mjúkiega á allan venjulegan
skrifflöt, og hefir allt að fimm
sinnum meiri blekbyrgðir.
POROUS-KULA EINKALEYFI PARKERS
Blekið streymir um kúluna og matar hin-
ar fjölmörgu blekholur . . . Þetta tryggir
að blekið er alltaf skrifhæft í oddinum.
Parker 'XffiMl kúlupenni
A PRODUCT OF
Ý
THE PARKER PEN COMPANY
9-Bl 14
3/o herb. gíœsiíeg íbuð
ásamt 1 herb. í risi á Birkimel, til sölu eða í skiptum
fyrir 5 herb. íbúðarhæð. Nánari uppl. hjá Einari
Sigurðssyni hdl., Ingólfsstræti 4, sími 16767.
Stúlka ósfcast
til aðstoðar í eldhúsi. — Upplýsingar hjá yfirmat-
reiðslumanni.
Þjóðleikhúskjallarinn.
íilkynning um atvinnuíeysisskráningu
Atvinnuleysisskráning samkvæmt ákvörðun laga nr.
52 frá 9. apríl 1956, fer fram I Ráðningarstofu
Reykjavíkurbæjar, Hafnarstræti 20, dagana 4., 5. og
6. maí þ. á., og eiga hlutaðeigendur, er óska að skrá
sig samkvæmt lögunum að gefa sig fram kl. 10—12
f. h. og kl. 1—5 e. h. hina tilteknu daga.
óskað er eftir að þeir sem skrá sig séu viðbúnir að
svara meðal annars spurningunum:
1. Um atvinnudaga og tekjur síðustu 3 mánuði.
2. Um eignir og skuldir.
Reykjavík, 30. apríl 1959.
Borgarstjórinn í Reykjavík.
a
r
L
á
A