Morgunblaðið - 25.09.1959, Blaðsíða 6
6
MORVVWTtrAÐlÐ
Föstudagur 25. sept. 1959
Þá var öld-
in önnur
í BLAÐINU
í gær er
sagt frá því,
að karfa-
miðin við
Nýfundna-
land virðist
alveg hafa
brugðizt. —
Hefir lítill
afli verið
þar að und-
anförnu og
íslenzkir tog
arar eru
ekki leng-
ur að veið-
um þar. —
Á sama
tíma í fyrra
var afli
mjög mikill
á þessum
slóðum og
fylltu tog-
ararnir sig-
á skömmum
tíma. —
Myndin var
tekin þá. —
Full varpan
er við síðu
cogarans.
ÚRSLIT í 6. umferð í opna
flokknum á Evrópumeistaramót-
inu er fer fram þessa dagana á
Sikiley urðu þessi:
Sviss vann Austurríki 63—43
England vann Danmörk 73—52
Ítalía vann Líbanon 101—27
Svíþjóð vann Finnland 56—44
Frakkland vann Belgíu 67—44
Noregur vann Spán 52—36
írland vann Holland 57—41
Egyptal. jafnt við Þýzkal. 44—46
í leiknum milli Englands og
Danmerkur stóðu leikar í hálf-
leik 44—32 Dönum í vil, en síð-
ari hálfleik unnu Englendingar
40—8.
Úrslit í 7. umferð:
Irland jafnt við Noreg 53—48
England jafnt við Sviss 53—49
Egyptaland vann Spán 56—42
Þýzkaland vann Belgíu 48—37
Frakkland vann Finnland 73-^28
Líbanon v£Uin Svíþjóð 41—33
Ítalía vann Danmörk 67—33
Holland vann Austurríki 67—26
Að 7 umferðum loknum er
staðan í opna flokknum:
I. — 2. Frakkl. og Ítalía 14 stig
3. England 13 —
4. Sviss 11 —
5. Holland 10 —
6. Svíþjóð 9 —
7. Noregur 7 —
8. — 9. Austurríki og
írland 6 —
10. Egyptaland 5 —
II. —12. Finnl. og Þýzkal. 4 —
13. Spánn 3 —
14.—16. Belgía, Danmörk og
Libanon 2 —
Frakkland og Ítalía hafa unnið
alla sína leiki og það yfirleitt
með miklum yfirburðum. Eng-
land varð að láta sér nægja
jafntefli við Sviss í 7. umferð og
kemur það engum á óvart þar
sem Sviss hfur á að skipa mjög
góðum spilurum. — Sá háttur er
hafður á í keppni þessari, að þau
lönd, er skipuðu 4 efstu sætin á
síðasta Evrópumeistaramóti:; íta
lía, Frakkland, England og Sví-
MÁLFLUTNIN GSSTOF A
Einar B. Guðmundsson
Guðlaagur Þorláksson
Guðmundur Pétursson
Aðalstræti 6, III. hæð.
Símar 12002 — 13202 — 13602.
♦ *
þjóð. spila saman í síðustu um-
ferðunum svo margt getur
breytzt enn.
Þriðjudaginn 6. október n.k.
hefst sveitakeppni Bridgefélags
Reykjavíkur. Keppni þessi verð-
ur með þv£ sniði, að fyrst verða
spilaðar 10 umferðir í hraðkeppn
isformni. 6 efstu sveitimar munu
síðan keppa innbyrðis um félags-
haeistaratitilinn, en þar verða
leikirnir með venjulegu sniði eða
40 spil hvor leikur. Tvær efstu
sveitirnar í keppni þessari munu
öðlast rétt til að keppa á næsta
íslandsmóti. Þær sveitir er ekki
komast í fyrrnefnda úrslita-
keppni munu spila um verðlaun
I. flokks.
Nœg atvinna á Dalvík
DALVÍK, 23. sept. — Það, sem
af er þessum mánuði, hefur tíðar-
far verið mjög gott og þó einkum
sl. viku. Almennt mun nú hey-
skap lokið hér í sveit, þó mis-
jafnlega hafi gengið. I neðri hluta
sveitarinnar höfðu sumir bændur
ajhirt og lokið Slætti í byrjun
þessa mánaðar, og voru heyin
yfirleitt vel verkuð. En í dölun-
um aftur á móti hefur heyskapur
gengið mjög erfiðlega vegna sí-
felldra óþurrka í ágústmánuði.
Þó munu hey óvíða stórskemmd
og töðufall yfirleitt meira en
nokkru sinni fyrr. Jarðeplaupp-
skera mun vera í góðu meðallagi.
Göngur og réttir standa nú yf-
ir og í gær hófst slátrun hjá
Kaupfélagi Eyfirðinga. Mun gert
ráð fyrir að slátrað verði rúm-
lega 7000 fjár í haust og er það
um einu þúsundi færra en í fyrra.
Enn er nokkuð stöðug atvinna
hér í þorpinu, við húsbyggingar,
síldarflokkun og nú við slátúr-
húsið. í dag losar Helgafell um
400 lestir af áburði hér og varð
að fá mannafla úr sveitinni að
mestu til að annast uppskipunina.
Einn bátur, Hannes Hafstein,
hefur byrjað róðra hér með línu
og fengið nokkurn reyting, bæði
á Skagagrunni og í Grímsey.
— S. P. J.
skrifar ur
dagiegq lífínu
„Það smáa er stórt í harm-
anna heim“.
KONA skrifar: Kæri Velvak-
andi!
Ég hef oft veitt því athygli hve
margir koma með vandkvæði sín,
til þín —, og þó þetta sem hér
fylgir geti ekki kallast beint min
vandkvæði þá er þó mannlegt að
renna huga til þeirra sem i sorg
sitja.
Það leitar á hug minn, þetta
sem fyrir kom á Akranesi zið-
víkjandi ógæfuverki unga maans
ir.s þar.
Einar Benediktsson skáld segir,
„Það smáa er stórt í harmanna
heim, höpp og slys bera dular-
líki“.
Varð einmitt þetta smáa þarna
— ekki upphaf að þessum mikla
harmleik?
Það smáa — að stúlkurnar sem
iheyra í þeim í herberginu —
heyra þau ræðast við -— fara ekki
inn — til að skakka leikinn, held-
ur eyða þær tíma í símanum, og
þar á eftir hlaupa þær í næsía
hús og vekja þar upp, maður
þar að klæðast og komast upp í
herbergið til þeirra, á meðan
tíma — dýrmætum tíma — er
eytt í þetta skellur ógæfan yfir,
óbætanleg hörmung, verkið er
framið.
Það er þessi spurning sem sí og
æ leitar á hug minn, því fóru
ekki stúlkurnar strax inn og ráku
piltinn út og afstýrðu þar með
ógæfu sem nú er óbætanleg? Guð
styrki piltinn, foreldra hans og
aðra ástvini í þessari sáru sorg
og þungu raun. Bj. G.
Síðari hlutinn
enn í gildi
HÚSMÓÐIR á Seltjarnarnesi
hefur sent Velvakanda eftir-
farandi bréf:
Kæri Velvakandi.
„Seltjarnarnesið er lítið og
lágt,
lifa þar fáir og hugsa smátt“
Þessi góði fyrripartur fer nú
bráðúm að tapa gildi sínu, því
á nesinu eru nú risin heil hverfi
af nýjum og glæsilegum húsum,
enda von að fleiri vilji njóta þess
dásamlega útsýnis, sem nesið hef-
ur upp á að bjóða. En það er bara
eitt stórt en. Áður en við förum
að laða ferðamannastrauminn
hingað, í guðsbænum, það vantar
skolpræsi, og sorptunnur hér
standa ótæmdar mánuðum sam-
an — já. segi og skrifa mánuð-
um.
„Konurnar skvetta úr koppum
á tún,
karlarnir vinda segl við hún“.
Engin ljós eða kattaraugu
ALEIÐ að austan úr sveitum
í fyrrakvöld, mætti ég mörg-
um bílum, eins og lög gera ráð
fyrir. Það var komið myrkur og
það sem mér þótti einkennilegast
var, að bílarnir sem voru flestir
stórir flutningabílar, höfðu eng’n
ljós eða kattaraugu á stýrishúss-
hornum eða pallhornum. Ég velti
þessu fyrir mér og svo hitti ég
bílstjóra hér niðri í bæ, sem sagði
mér þetta: Þeir hjá bílaeftirlitinu
hafa lagt blátt bann við því að
ljós séu á hornum stýrishúsa. —
Þeir hafa bannað allt sem þeir,
telja óþarfa Ijós. Nú er þó vitað
sagði bilstjórinn og endurtók,
að úti í löndum þar sem um-
ferðin á vegunum er margfalt
meiri, þar þykir sjálfsagt að hafa
hornljós á stýrishúsum bílanna,
auk þess sem hafa ber kattaraugu
á pallhornum. En mér þætti fróð-
legt að vita, hvort öllum flutn-
ingabílum beri skylda til þess að
hafa kattaraugu, eins og t. d. bxl-
ar og strætisvagnar hér eru skyld
aðir til þess. Og þetta varðandi
bannið á ljósunum á stýrishúsum
flutningavagna, er alveg út í hött.
Bilstjóri.
Sagan um
ostkistuna
SVO mun vera til ætlazt, að þeir
sem taka sér fyrir hendur að
gagnrýna ritverk annarra manna,
hafi lesið þau áður. Ekki hef ég
að nokkru gagni lesið þau mörgu
Njálurit, sem samin hafa verið á
undanförnum árum og ekki ætla
ég að gagnrýna þau, en þó þyk-
ist ég glögglega sjá hvað þar er
um að ræða. Því er haldið fram,
að Njála sé ekki ,eins og við ís-
lendingar höfum í einfeldni okk-
ar trúað, sagan um Njál og Gunn-
ar og Flosa og þeirra skyldulið,
heldur skáldsaga eða lygisaga
eins og slíkur samsetningur var
nefndur. En þó er ekki látið við
þetta sitja, því að nú mun sú
skoðun vera að komast í tízku, að
Njála sé þrátt fyrir allt saga um
raunverulega atburði, aðeins ekki
þá atburði sem hún segist vera
um ,heldur Sturlungaaldarvið-
burði, grimuklædda. Njáll er ekki
Njáll og Flosi er ekki Flosi ,held
ur Þorvarður og Höskuldur er
Þorgils skarði o.s.frv., og hér er
það sem menn þykjast aftur ætla
að koma fyrir sig fótunum. En
verður þeim stætt á þessu til
lengdar? Það held ég ekki, nýjar
leiðir verður að reyna og munu
verða reyndar. En hvað er það
þá, sem leyst getur vandann?
Hver er skýringin á skýringunni?
Hún er auðfundnari en margur
hyggur. Því ekki að gera ráð fyr-
ir því, að þeir þréttándu aldar
menn ,sem koma fram í gervum
Njálssögu, hafi verið að leika
söguhetjurnar og tekizt það svo
vel, að „sagan hafi endurtekið
sig“ í bókstaflegum skilningi.
Með því væri skrefið stigið til
fulls og allt „komið í kring“, og
Njálu mætti þá að nýju fara að
lesa eins og hún kemur fyrir.
Eitt atriði er það úr Njálugagn
rýninni sem hlýtur að rifjast upp
í þessu sambandi. Maður nokkur,
ekki óþekktur, var að halda því
fram að Njáluhöfundur væri svo
óraunsær, að hann hirtj ekki um
það stundinni lengur hvað hann
væri áður búinn að skrifa, og
líkti honum að þessu leyti við út-
lenda samtímamenn hans, sem
mjög ruglingslega skrifuðu. Njála
væri „miðaldalistaverk". Eitt
dæmið um þetta átti að vera sag-
an um ostkistuna. „OStkistan, sem
ein bjargaðist þegar annað
brann“. Gagnrýnandinn mun
hafa hugsað sér að ostkistan væri
kista, sem ostar væru geymdir í,
og þótti því kyndugt að hún
skyldi koma við sögu eftir að
Melkólfur hafði brennt útibúrið.
Það er þetta atvik og vandræði
gagnrýnandans með það, sem
minnir mig svo sterklega á alla
Njálugagnrýnina. Það var engin
þörf á að gera þetta veður út af
ostkistunni. Hún var ekki kista,
heldur ostamótin, og var allan
tímann inni í bæ og kom þess
vegna aldrei til að hún brynni.
Þorsteinn Guðjónsson.
Rússtieskur togari
bjargaði flug-
monnum
OSLO, 23. september.
— (NTB/Reuter). —
í GÆR hvarf brezk herflugvél
af tegundinni Skyrider út af
Noiyegsströnd. Flugvélarinnar eða
áhafnar hennar var mikið leitað
bæði í gær og í dag, en nú hefur
upplýstst að hún hefur farizt,
en rússneskur togari bjargaði
áhöfn hennar. Mun togarinn
skila áhöfninni í land einhvers
staðar í Noregi.
Atburður þessi gerðist í sam-
bandi við flotaæfingar NATO-
ríkjanna út af Noregsströnd. —
Flugvélin, sem var nýleg og bú-
in leynilegum nýtízku vopnum
var frá brezka flugvélamóður-
Iskipinu Victorious, og tók þátt í
æfingunum. Ekki er vitað, hvað
olii því, að flugvéUn fórst.