Morgunblaðið - 15.11.1960, Blaðsíða 20

20
MORCTnVPT 4ÐIÐ
Þriðjudagur 15. nóv. 1960
spilunum. Eg bara stokkaði þá lestrarefni mitt. Fyrirsögnin fyr
og valdi svo þann fallegasta og
féll svo í arma hans í yfirliði ...
En það var rétt eins og skáld-
sagan mín ætlaði að verða að
spásögn. Mamma fékk bréf frá
Dolores Costello. „Þér vilduð
víst ekki senda okkur hana Di-
önu dálítinn tíma 1 sumar?"
spurði hún. Við höfum kappnóg
pláss og hefðum ekki nema gam
an af að sjá hana. Mér finnst
hún ætti að fá að kynnast honum
pabba sínum“.
Ekki man ég hvernig ég frétti
um þetta bréf, en einhvemveg-
inn fékk ég að vita um það, og
mig langaði afskaplega til að
hitta pabba. Og úr því að Dolor-
es skrifaði svona bréf. hlaut hann
líka að langa til að sjá mig! Og
svo var Lionel frændi, lítil hálf-
systir, Deedee, tveggja ára, og
hálfbróðirinn, John yngri.
Mamma aftók þetta með öllu.
Eg bað og bað, en hún þverneit- !
aði. Það væri engin ástaða til
þess að lofa pabba að hafa nein
áhrif á mig núna. Eg væri of
hrifnæm, og auk þess væri ég að
minnsta kosti allt of ung til að
fara alla leið til Kaliforníu eins
míns liðs.
Eg umhverfðist alveg. Þaut inn
í svefnherbergið mitt, grenjandi:
„Eg skal drepa mig!“ Eg þaut út
að glugga, sem var á sjöundu
hæð upp yfir Austurána, en var
í vafa um, hvort ég ætti að kasta
mér út eða ekki. Mamma greip
í mig í mestu skelfingu.
Um kvöldið vom komnar jám
grindur fyrir gluggann minn.
Mamma gerði grein fyrir þessu.
Eg veit vel, að þú varst bara
að þykjast kisa mín. Þú hefðir
aldrei stokkið út. En þú gætir
vel misst fótanna ,og dottið út.
Þegar ég horfði á þessar járn
grindur. kvöld eftir kvöld, réð
ég ráðum mínum. Ef mamma ætl
aði að geyma mig sem fanga,
eins og Greifann af Monte
Christo, þá skyldi ég brjótast út.
Eg skyldi strjúka til pabba í
Hollywood. Eg trúði jafnöldru
minn, Marjorie Wilder fyrir
leyndarmálinu. Marjorie var al-
veg á því, að það gæti verið gam
an að strjúka að heiman. Eg
safnaði svo saman dálitlu af pen
ingum, sem mamma skildi eftir
hér og þar, setti niður í tösku
þrjá kjóla og tvær teikningar,
sem ég þóttist vita, að pabbi yrði
hrifinn af, sundföt og sólgler-
augu, og svo læddist ég út úr hús
inu rétt fyrir myrkur. Mamma
var innilokuð í skrifstofunni
sinni og Harry var ekki kominn
heim.
Við gengum svo tvær saman
gegnum Central Park, á leið til
strætisvagnastöðvarinr.ar við
Timestorgið, hvor með sína tösku
og einbeittan huga. En hálftíma
seinna, þegar við vorum að
þramma í myrkrinu, litum við
upp og þá stóðu tveir lögreglu-
þjónar fyrir framan okkur.
Svona fór um sjóferð þá!
En þetta varð til þess, að ég
var send til dr. Florence Powder
maker, sem var sálfræðingur í
Brearley.
V.
Mamma var öskuvond. Hún
æddi fram og aftur eins og vit-
laus manneskja. — Hvernig dirf
istu að segja henni, að þér líði
illa heima hjá þér? Þú hefur allt,
sem þú vilt hendinni til rétta.
Sjáðu bara fataskápinn þinn —
hann er fullur af kjólum! Þú
gengur í beztu skóla. Ferð til
Evrópu á sumrin. Engu barni líð
ur betur en þér. Ekki leið mér
líkt því eins vel, þegar ég var lít
U.
Harry Tweed sat þögull og tott
aði pípuna sína, en leit öðru
hvoru upp úr kauphallasíðunni
í TIMES. — Michael, sagði hann
— Reyndu að jafna þig. Ef hún
hefur sagt henni þetta, þá er það
af því að henni finnst það.
Mamma sneri sér að Harry. —
Veiztu kannske allt, sem hún
sagði henni?
Því er ekki að neita, að ég
hafði sagt Powdermaker sálar-
lækni sitt af hverju. Hún hafði
verið góð við mig og hughreyst
andi. Þetta var í fyrsta sinn sem
nokkur fullorðinn hafði sýnt á-
huga á mér og nennt að hlusta á
mig. Hún hafði upp úr mér marg
falt meira en mér hefði nokkurn
tíma getað dottið í hug að segja
óviðkomandi manneskju. Eg
sagði henni, að mamma mín og
stjúpi rifust, að ég sæi mömmu
lítið og pabba fengi ég ekki að
sjá, að bræður mínir væru í
skóla og kennslukonan mín ætti
heima utan hússins, og ég hefði
engan til að tala við. Eg ætti
eina vinstúlku, sem héti Innes
James, sem ætti heima í næsta
húsi, en mamma vildi ekki sjá
hana og svo hefði hún líka allt
af nóg að hugsa heima hjá sér.
Eg sagði dr. Powdermaker, að ég
hefði megnustu óbeit á fötunum,
sem mér væri skipað að vera í;
ég vildi fá síðari kjóla og hærri
hæla og svo permanent, því að
mér leiddist slétta hárið á mér,
en mamma segði alltaf nei, við
öllu sem ég bæði hana. Eg gæti
ekki þolað flauelskjólana hennar
mömmu, sem hún vildi endilega
láta sníða upp handa mér, og ég
þyldi ekki baðherbergið fullt af
gufu, þegar Minnie væri að reyna
að ná af þeim gljáanum. Eg sagði
lækninum líka, hvemig dagurinn
lið hjá mér. morgunverður með
Harry, skóli og svo eftir skólann
fyrst bað og svo lestur urudir
morgundaginn, án þess að tala
við nokkra sálu fyrr en um kvöld
mat. Ef mamma hafði gesti til
kvöldverðar, varð ég að dúsa í
herberginu minu og fékk matinn
sendan á bakka. Stöku sinnum
var farið með mig niður til þess
að kynna mig fyrir einhverjum
höfðingjum, og þar stóð ég svo
við í svo sem tíu mínútur, til að
læra að vera dama, en var svo
send upp aftur. Eg sagði líka frá
löngu kvöldunum, þegar mamma
var innilokuð við skriftir sínar
og Harry sat í setustofunni og
las einhver málskjöl, en vinnu
konurnar skemmtu sér með lög
reglumönnunum, vinum sínum, í
eldhúsinu, en ég vissi ekki hvað
ég ætti af mér að gera.
— Og hvað gerirðu þá? spurði
dr. Powermaker.
— Eg fer upp í herbergið mitt
og les lexíur. Það var nú ekki
satt. Eg var að ljúga að henni, af
því að ég skammaðist mín fyrir
að segja hvað ég var raunveru-
lega að gera. Eg stóð fyrir fram
an spegil og mátaði kjóla og
reyndi að gera hárið á mér hrokk
ið með þvi að bera munnvatn í
það, og svo lék ég, að ég væri frú
du Barry, með fallega biðla allt
í kring um sig — þeir voru svo
margir; já næstum jafnmargir
— Þakka þér fyrir, góða min,
sagði dr. Powdermaker. Svo
hringdi hún til mömmu. Hér
voru sýnilega vandamál á ferð,
sem kröfðust nánari umræðna.
Gæti hún komið í skólann og tal
að við hana? Mamma gulnaði í
framan. — Gott og vel, sagði hún
við mig. — Farðu upp í herberg
ið þitt. Þú ert víst búin að verða
þér nægilega til skammar!
Harry!, bætti hún við. — Þú
verður að fara og tala við þessa
vitlausu kellingu. Eg geri það
ekki!
Svo skellti hún sér niður í stól
inn og horfði á mig, og ég varð
mest hissa að sjá tár í augum
hennar. — Það eru meiri vand-
ræðin hjá manni með þessa
krakka . . . Svo stóð hún allt í
einu upp og þaut út.
— Michael! Harry þaut upp úr
sæti sínu með áhyggjusvip á
andlitinu og elti hana. Eg lædd
ist út, hægt og hægt, og fór upp
í herbergið mitt. Ekki vissi ég
þá, að Robin og einn skólafélagi
hans í Colorado Springs höfðu
gert með sér sjálfsmorðssamning.
Robin át stóran skammt af svefn
pillum, en á síðasta augnabliki
varð félagi hans hræddur og þaut
til læknis, sem svo dældi upp
úr maganum á honum og úr
þessu hafði orðið voða hneyksli.
Ekki veit ég, hvað dr. Powder-
maker sagði við Harry, né heldur
hvað hann sagði henni. En einn
daginn var ég köll'ið inn til
mömmu og mér var tilkynnt, að
þau Harry hefði ákveðið, að ég
skyldi fara í heimavistaskóla. Eg
hefði verið ofmikið innan um
fullorðna og ofmikið ein mins
liðs. Eg þyrfti að hafa nóg fyrir
stafni og vera innan um nógu
margar stúlkur á svipuðum aldri
og af svipuðum stigum. Eg átti
nú að farr í Garrison Forest-
skólann, rétt utan við Baltimore.
Hann var lítill, hreinlegur og
ætlaður úrvalsfólki, en þar var
nóg til að hafa af fyrir sér með:
tennis, sund, dans, tónlist —
mér mundi ekki þurfa að leiðast.
— Já, mamma, svaraði ég auð-
mjúk. — Mér fellur það sjálf-
sagt vel . . . Öll breyting nlaut
að verða til batnaðar.
Eg var þrettán ára, að nálgast
fjórtán, og reyndi nú að venjast
lífinu í skólanum, en það var
ekki svo auðgert fyrir mig, eins
og allt var í pottinn búið, að
venjast heimavistarskóla. Eg
hlýddi skipunum mömmu og
sendi henni mánaðarlega skrá yf
ir þær bækur, sem ég hafði lesið
svo að hún gæti lagt dóm á
ir þessari skrá var þannig: „Skrá
yfir bækur þær, er ég hef lesið
í nóvembermánuði 1934“, og með
al innihalds hennar má nefna
Ivanhoe og Móðurina eftir Max-
im Gorki — sú síðarnefnda svo
sorgleg, að ég grét yfir henni.
Með þessari skrá skrifaði ég
auðvitað bréf, sem sýnir, að ég
var óvægin leikdómari. í því
stóð meðal annars: „í vikunni
sem leið sá ég kvikmynd, sem
hét Óhemjan. Mér fannst hún
fyrir neðan allar hellur, og
Katharine Hepburn ýkir aiveg
óskaplega! Hún hefur einhverja
verstu rödd, sem ég get hugsað
mér — alveg eins og strákur!
Og svo er myndin sjálf nauða
ómerkileg!“ — Eg vona, að þú
verðir hrifin af að heyra, að ég
kaupi nú bara tvö kvikmynda-
tímarit hálfsmánaðarlega ...
Eg lét þess ekki getið, að ég
hafði séð Katharine Hepburn áð-
ur, og að það var í mynd, sem hét
| Hjónaskilnaður, og að pabbi lék
þar á móti henni. Eg horfði á
SUÍItvarpiö
Þriðjudagur 15. nóvember
8.00—10.00 Morgunútvarp (Bæn.
8.05 Morgunleikfimi. — 8.15 Tón-
leikar. — 8,30 Fréttir. — 8.40
Tónleikar. — 9.10 Veðurfregnir.
— 9.20 Tónleikar).
12.00 Hádegisútvarp. — (12.25 Fréttir
og tilkynningar).
13.00 „Við vinnuna*': Tónleikar.
14.40 „Við, sem heima sitjum" (Svava
Jakobsdóttir B.A.).
15.00—16.30 Miðdegisútvarp. — (15.00
Fréttir. — 16.00 Fréttir og veður-
fregnir).
18.00 Tónlistartími barnanna (Jón G.
Þórarinsson).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar.
18.50 Tilkynningar.
19.30 Fréttir.
20.00 Daglegt mál (Öskar Halldórsson
cand. mag.).
20.05 Utbreiðsla berklaveikinnar fyrir
aldamótin og stofnun Heilsuhæl
isfélagsins; fyrra erindi (Páll
Kolka læknir).
20.30 Hljómsveit Ríkisútvarpsins leik-
ur i hátíðasal háskólans. Stjórn-
andi: Bohdan Wodiczko. Einleik
ari á fiðlu: BjÖm Olafsson.
a) Pólónesur eftir Oginski-Pal-
ester.
b) Konsert í A-dúr fyrir fiðlu
og hljómsveit (K219) eftir
Mozart.
c) Sinfónía nr. 1 í C-dúr op. 21
eftir Beethoven.
21.40 Upplestur: „Undir Skuggabjörg-
um“ smásaga eftir Kristján Bend
er (Valdimar Lárusson leikari).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Sönglög eftir Ipréderic Chopin
(Alina Bolechowska, Bohdan
Paprocki, Andrzej Hiolski og
Krystyna Szczepanska syngja. —
— Söngtextar verða lesnir í ís-
lenzkri þýðingu Þorsteins Valdi-
marssonar).
23.00 Dagskrárlok.
Miðvikudagur 16. nóvember
8.00—10.00 Morgunútvarp (Bæn. —•
8.05 Morgunleikfimi. — 8.15 Tón-
leikar. — 8.30 Fréttir. — 8.40
Tónlelkar. — 9.10 Veðurfregnir.
— 9.20 Tónleikar).
12.00 Hádegisútvarp. — (12.25 Fréttir
og tilkynningar).
13.00 „Við vinnuna": Tónleikar.
15.00—16.30 Miðdegisútvarp. — (15.00
Fréttir. 16.00 Fréttir og veðurfr.)
18.00 Utvarpssaga barnanna: „A flótta
og flugi" eftir Ragnar Jóhannes-
son; VI. (Höfundur les).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. —- Tónleikar.
18.50 Tilkynningar.
19.30 Fréttir.
20.00 Framhaldsleikrit: „Anna Karen«
ína“, skáldsaga eftir Leo Tolstoj;
Oldfield Box færði í leikritsform
fyrir útvarp: II. kafli. Þýðandi:
Aslaug Arnadóttir. — Leikstjóri:
Lárus Pálsson. Leikendur: Ævar
Kvaran, Valdimar Lárusson, Her
dís Þorvaldsdóttir, Jónas Jónas-
son, Jón Sigurbjörnsson, Kristín
Anna Þórarinsdóttir, Arndía
Björnsdóttir, Anna Guðmunds-
dóttir, Rúrik Haraldsson, Harald
ur Bjömsson, Rósa Sigurðardótt
ir o. fl.
JL
Skáldið og ntamma litla
1) Reyndu nú að liggja líka á bak- 2) Já, það er sjálfsagt, en held- 3) .... það komi hvítur blettur
inu, svo að þú verðir dálítið sól- urðu ekki, að .... eftir skuggann af bókinni?
brenndur á brjóstinu ....
k
á
á
And mark
DRIVES
HIS CANOE
TOWARD HER/
WHIL'E MARK RACES TO 1* , AAEANWHILE EVE, |
SAVE EVE BLAKELY FROM. ífeatíy WITH ALL HER STRENGTH, i
DESTRUCTION, ANDY TEARS STRUGGLES AGAINST THE j
AROUND THE LAKE TOWARD TERRIFIC PULL OF THE t
CURTAIN FALLS y HIGH WATERFALL... 5
Meðan Markús flýtir sér áleið-1 Andy meðfram vatninu aði öllu afli að komast út úr straumiróður í áttina til hennar.
is jil að bjarga Evu, hleypur | Tjaldfossum. En Eva reynir af iðu fossanna. Og Markús rær Iíf-|
20.35 Tónleikar: „L’Arlesienne", hljóm
sveitarsvita eftir Bizet (Sinfóniu
hljómsveitin i Bamherg leikur;
Ferdinand Leitner stjórnar).
20.50 Erindi: Guðspeki og nútímalífs-
viðhorf (Sigvaldi Hjálmarsson
blaðamaður).
21.10 Einleikur á píanó: Sónata í e-
moll op. 7 eftir Edvard Grieg
(Finn Nielsen leikur).
21.30 Utvarpssagan: „Læknirinn Lúk-
as“ eftir Taylor Caldwell: VII.
(Ragnheiður Hafstein þýðir og
les).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 „Rétt við háa hóla": Úr ævi-
sögu Jónasar Jónssonar bónda
Hrauni i Oxnadal ,eftir p uðnl.
L. Friðfinnsson; III. (Höf. les).
22.30 Harmonikuþáttur, sem Högni
Jónsson og Henry J. Eyland sjá
um.
* 23.00 Dagskrárlok.