Morgunblaðið - 27.01.1961, Blaðsíða 3

Föstudagur 27. janúar 1961
MORCVNPr 4 fílÐ
3
Hekla
litla
„FYRIR um tveimur og hálf-
um mánuði fæddi kona ófull-
burða barn að Hólum á Rang-
árvöllum. Móðirin hafði
Sfðeins gengið með í 6 mánuði.
Hún var í heimsókn hjá for-
eldrum sínum, en sjálf býr
hún á Selfossi".
Þetta eru upphafsorð bak-
síðufréttar í Mbl. 2. des. s.l.
Barnið, sem var aðeins 4 merk
ur, er það kom í þennan heim,
ólst upp í sjúkrahúsinu á Sel-
fossi fram til áramóta undir
handleiðslu Kjartans Magnús-
sonar sjúkrahússlæknis og
hjúkrunarliðs hans.
Hekla litla, en það nafn gaf
læknisfrúin á Selfossi barn-
inu, er nú orðin tæpar 17 merk
ur og var hin sprækasta, er
blaðamaður Mbl. heimsótti
hana og foreldra hennar á Sel
fossi fyrir skömmu. Hún heils
aði með orgi, spriklandi með
fótunum og renndj augunum
sitt á hvað um herbergið.
— Hún er orðin syfjuð,
sagði faðir hennar og ruggað;
hénni í körfunni fram og aft-
ur.
— Gefðu henni snuðið,
sagði blaðamaðurinn.
— Hún viil ekki snuð, sagk.
móðir hennar.
— Eg var í vandræðum með
að venja mín af snuðinu, sagði
blaðamaðurinn.
— Sú eldri vildi heldur
ekki snuð, sagði faðir hennar.
— Hvað er hún gömul
— Tveggja ára.
— Og heitir?
— Katrín Stefanía.
— Fær sú stutta að halda
nafninu
— Eg veit nú ekki, sagði
móðir hennar.
— Þetta er sögulegt nafn.
— Já, sagði faðir hennar,
en það getur verið að henni
verði strítt á nafninu, einhver
gæti til dæmis sagt, að nú
væri Hekla farin að gjósa.
— Heldurðu að hún verði
skapmikil
— Já, ef hún líkist þeirxú
eldri.
— Hekla, sagði systir henn-
ar og beygði sig yfir körfuna.
— Er hún ekkert afbrýði-
söm?

Hekla í körfunni sinni.
(Ljósm.
Þormóðsson).
— Var hún nokkuð óróleg
hjá ykkur fyrst?
— Nei, henni virðist ekkert
hafa orðið um umskiptin. Eg
fékk að fara inn til hennar á
spítalanum, svo hún gæti van
ist mér, sagði móðir hennar.
— Hún fær danskt þurr-
mjólkurduft á fjögra tíma
fresti, annað ekki.
— Hvenær má hún fá venju
legt ungbarnafæði
— Eftir miðjan febrúar.
— Mig langar til að koma
á framfæri þakklæti til allra
þeirra kvenna, sem gáfu
henni brjóstamjólk, þegar hún
mátti ekki fá annað, sagði fað
ir hennar.
— Og til ljósmóðurinnar,
sem tók á móti henni, sagði
móðir hennar, Jónínu á Keld-
um. '
— Já, hún á líf sitt mörg-
um að þakka, sagði faðir henn
ar.
— Hvað var hún langan
tíma í spítalanum?
— Þrjá og hálfan múnuð,
sagði móðir hennar.
— Hún verður alltaf þrem
mánuðum eldri en hún á að
vera, sagði faðir hennar.
— Nema við tökum upp kín
versku aðferðina.
— Já, þeir telja aldur barns
frá því það kemur undir, sagði
faðir hennar, það er ekki svo
vitlaust.
— Svo er bara strákurinn
eftir.
—Já, sagði faðir hennar,
er orðin 17 merkur
— Jú, dálítið, sagði móðir
hennar.
— Það hefur verið gaman
fyrir ykkur ag fá litla krílið
heim.
— Já, það var hátíðisdagur,
sagði faðir hennar og hélt
áfram að rugga henni.
— Eru ekki tilfinningar
ykkar öðru vísi gagnvart
henni en hinni
— Jú, sagði móðir hennar,
en okkur þykir auðvitað vænt
um báðar.
— Hvernig öðru vísi?
-— Mér finnst ég verða að
gæta hennar betur, sagði
faðir hennar, og það á líka
við um móður hennar .
— Við vorum auðvitað
hrædd um hana, sagði móðir
hennar.
— Eg segi fyrir mig, sagði
faðir hennar, að ég má aldrei
heyra í henni, þá fer ég til
hennar.
— En það er ekkert að ótt-
ast lengur, sagði móðir henn-
x o:.;
Þessa mynd tók séra Kári Valsson gegnum glugga á sjúkrahús-
iwu í nóvember, þegar Hekla var aðeins 5 merkur.
ar, hún er að öllu leyti eins og
önnur börn.
— Já, ég sé það.
— Hún hefur alveg eðlilega
skynjun, segja læknarnir.
strákurinn er eftir, hvenær
sem það verður.
Hjónin horfðu brosandi
hvort á annað og síðan á
Heklu litlu, sem — viti menn
— brosti líka. Þá var komið
að Sveini Þormóðssyni að
mynda fjölskylduna.
i.e.s.
Móðir Heklu, Sigríður Eria Har-
aldsdóttir og faðir hennar Klem-
enz Erlingsson með Heklu litfu
og Katrínu.
Slœm hola
vi&gerð
UNDANFARNA daga hafa sumir
bílar, sem fóru um veginn milli
Reykjavíkur og Hafnarfjarðar
lent í holu, sem myndazt hafði í
veginn sunnan í Digraneshálsin
um og náði um 30 om inn í kant
inn. Fór langferðavagn þarna út
af, eins og áður hefur verið skýrt
frá, og síðan munu tveir bílar
hafa skemmst eittihvað við aka
ofan í hana.
Strax og vegagerðin hafði
spurnir af holu þessari, var
brugðið við. og mun hafa verið
gert við hana í gær.
STAKSTEIKAR
Hortugheit
off ekki hortuffheit
Einar Olgeirsson er sá maður,
sem fyrst og rækilegast hefur á
það bent, að kjör launþega á íg.
landi hafi ekkert batnað í hálf-
an annan áratug meðan þau hafa
allt að því tvöfaldazt í nágranna-
, löndunum. Yfirlýsingar Einaru
” um það að sú stjórnarstefna, sem
hér hefur verið fylgt og verk-
fallapólitíkin, sem ráðið hefur
ríkjum í verkalýðsfélögunum
hafi ekki fært launþegum kjara-
bætur, kallar Þjóðviljinn hag-
I fræðilegar upplýsingar.
I greinargerð, sem vinnuveit-
endur hafa sent frá sér, hafa þeir
tekið undir þessi orð Einars og
á mjög skilmerkilegan hátt rak-
ið þróun kaupgjalds- og verð-
lagsmála á þessu tímabUi. Þá
eru hagfræðilegu upplýsingarnar
skyndilega orðnar „hortugheit"
skyndilega orðnar „hortugheit"
og Þjóðviljinn eys sér yfir at-
vinnurekendur með óbótaskömm
um. Skyldu ritstjórar Þjóöviljans,
sem Einar hefur stjakað til hlið-
ar, vera að ná sér niðri á honum
nieð því að kalla hugleiðingar,
sem hann fyrst vekur máls á,
hortugheit.
Vegsama óvart
viðreisnina
f óðagotinu við að reyna að
sannfæra Iaunþega um, að at-
vinnuvegirnir geti staðið undir
liækkuðum kaupgreiðslum, hafa
stjórnarandstæðingar gripið tii
þess ráðs að segja sjómenn haf»
fengið allt að fjórðungs kaup-
hækkun við hina nýju samninga.
í umræðum um þetta mál segir
Tíminn í gær í ritstjómargrein:
„Þessar auknu kjarabætur til
sjómanna eiga ekki að þurfa að
hafa þau áhrif að hagur útgerð-
arinnar versni, miðað við sein-
asta ár.
AHur landslýður veit, að við
lok uppbótatimabilsins var hag-
ur útgerðarinnar þannig, að víð-
ast stappaði nærri gjaldþroti.
Síðast í desembermánuði kröfð-
ust bæði Framsóknarmenn og
kommúnistar þess, að nýjar upp-
bætur yrðu veittar útgerðinni og
almenningur skattlagður í henn-
ar þágu. Þessu var algerlcga
neitað og útgerðarmönnum gert
ljóst, að þeir yrðu að standa á
eigin fótum. Þrátt fyrir þetta
segja stjómarandstæðingar nú,
að útgerðin geti staðið undir
alit að 25% kauphækkunum. Eng
inn hefur rækilegar hælt við-
reisnarstefnunni, en þeir sem
segja, að vegna hennar einnar
geti kjör manna batnað um
hvorki meira né minna en 25%.
Því miður er þetta enn ekki orð-
ið sannleikur, en hitt er ábyggi-
lega rétt að ekki munu mörg ár
líða, þar til hagur alls lands-
lýðs batnar a.m.k. sem þessu
nemur.
Þjóðviljinn hirtir
enn Lúðvík
I ritstjórnargrein" Þjóðviljans
segir um þetta mál:
„Er engom efa bundið að hægt
hefði verið að ná mun hagstæð-
ari samningum ef forysta sjó-
manna allra hefði verið nógu
sterk, samstaða þeirra góð og
nánara samband þeirra við sjó-
mennina í verstöðvunum“.
Blaðið segir þannig, að við-
reisnin hafi ekki einungis bætt
kjör sjómanna um fjórðung, held
ur hafi hagur útgerðarinnar við
efnahagsráðstafanirnar batnað
svo mjög, að hægt hefði veriö
að ná enn meiri kaupliækkunum.
Okkur minnir að Lúðvík Jósefs-
son hafi sagt eitthvað dálítið ann-
að á fundum L. í. Ú. fyrir ára-
mótin. Hann krafðist þá skatta
á allan almenning í landinu, til
aðstoðar útveginum, svo illa væri
hann á vegi staddur. Fyrir þær
yfirlýsingar er *óðviliinn enn að
borga honum