Morgunblaðið - 15.04.1961, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLABID
I^ugardagur 15, aprfl 1961
Verzlunarstfóri
Þaulvanur og duglegur maður, sem unnið hefur
undanfarin 5 ár við afgreiðslu á kjöt- og nýlendu-
vörum óskar eftir góðri atvinnu m a. sem verzlunar-
stjóri. Tilboð sendist afgr. Mbl. merkt: „Verzlunar-
stjóri — 1715“.
Rafvélavirkjar
Okkur vantar 2 rafvélavirkja strax.
RAFVÉLAVERKSTÆÐI AUSTURBÆJAR.

DSGLEGA
... .—.. . ................
Leiguíbúð óskast
Vil taka á leigu 14. maí einbýlishús eða 5—7 herb.
íbúð. Helzt alveg sér. Vinsamlega leggið tilboð inn
á afgr. Mbl. fyrir 20. þ.m. merkt: „íbúð — 1717“.
3—4 skrifstotuherbergi
til leigu í Austurstræti 9 II. hæð.
Upplýsingar í síma 11117 — 13519
OPNUM í DAG
j-eddy

Opnum í dag verzlun í Aðalstræi 9
(áður Teppi h.f.).
í Teddybúðinni fáið þér allar
Teddy-vörur á einum stað.
Úrval af öðrum barna- og ungl-
ingafatnaði.
GJÖRIÐ SVO VEL
A0 LÍTA IIMIM
LESBÖK BARNANNA
„>ú ert allt of lítill, til
að fá að fara einn.“
„Nei, ég er ekki of lít-
ill. Ég er ekki hræddur
við neitt. Ég get flogið
upp í himininn og dansað
á mánanum og ég get
allt!“
Það gekk alveg yfir grís
inn. „Ég held nú samt,
að þér væri betra að fara
heim,“ sagði hann.
„En ég vil komast út
í heiminn hrópaði
Hnoðri. Og hann hljóp og
hljóp, þar til hann kom
að stóru, grænu engi.
,Sæll, Itili andarungi",
baulaði kýr, sem var á
beit þar á enginu. „Hvað
ert þú að flækjast, svona
langt burt frá bænum?"
»Ég er á leiðinni út í
heiminn“ gaggaði Hnoðri.
„Heimskuhjal," sagði
kýrin og hristi hausinn.
„Svona fiðurhnoðri eins
og þú, ætti nú helzt að
vera undir vængnum á
mömmu sinni.“
„Ekki ég, skaltu vita,“
gaggaði Hnoðri litli, ýfði
á sér stélið og blés sig
allan út. „Ég er önd og ég
get allt. Ég get synt eins
og fiskur. Ég^ get flogið
eins og örn. Ég gæti rif-
ið í mig heilan úlf ,ef ég
bara fyndi hann. Ég er
önd, og þannig eiga end-
ur að vera.“
Kýrin hristi höfuðið
aftur.
„Úlfurinn er nú ekki til
að spauga með, litla flóa-
ið þitt. Það er úlfur í skóg
inum hérna, og lítill and-
arungi eins og þú, væri
ekki einu sinni munnbiti
handa honum.
„Þó svo væri,“ svaraði
Hnoðri, „ætla ég samt að
halda út í heiminn." Svo
lagði hann af stað beint
inn í stór^n og dimman
skóginn.
Framh.
í SlÐUSTU Lesbók gerði
prentvillupúkinn af sér
það skammarstrik að
rugla síðunum á blaðinu
okkar, þannig, að hann
lét okkur byrja á öft-
ustu síðunni, rétt eins
hann héldi, að við vær-
um Kínverjar.
Þetta er mjög ieiðin-
legt og bagaiegt, sér-
staklega fyrir þau ykkar,
sem safna Lesbókinni og
láta ef til vill binda
hana inn. Þið ættuð sem
fyrst að skrifa af-
rreiðslu Morgunblaðsins
og biðja um nýtt eintak
af þessu blaði. þar sem
mistökin hafa verið ieið-
rétt.
LESBÓK BARNANNA
3
J. F. COOPER
SÍ9ASTI Mdnil
28. Loks tóku þau að
nálgast virkið, sem var
ákvörðunarstaður þeirra.
En Frakkar höfðú sett
varðmenn alls staðar um
hverfis það. Frá hæðar-
dragi, þar sem þau voru
stödd við sólarupprás,
gátu þau séð niður í her-
búðirnar og virkið.
í sömu svipan tóku fall
byssurnar að þruma.
„Við erum of seint á
ferðinni“, sagði Fálka-
auga. „Frakkarnir hafa
fyllt skógana af írókes-
um sínum“.
Það var mikil heppni
fyrir ferðalagana, að nú
gerði dimma þoku, og þá
gátu þau gert sér von um
að sleppa óséð fram hjá
vörðum Frakka og kom-
ast gegn um raðir indíán-
anna. Þetta var að vísu
aðeins veik von, og með-
an þau stóðu þarna og
réðu ráðum sínum, kom
fallbyssukúla frá virkinu
og lenti rétt hjá þeim.
Uncas varð mjög ákafur
og talaði lengi á sínu
máli.
„Uncas hefur rétt fyrir
sér“, sagði Fálkaauga,
„falbyssukúlan hefur á
löngu svæði plægt djúpt
far í jarðveginn. Ef við
skríðum eftir því, gætum
við máski þokað okkur
nær virkinu".
29. Þau höfðu næstum
komist hálfa leið að virk
inu, þegar hrópað var á
frönsku rétt hjá þeim:
„Hver er þar?“ Heywardl
svaraði strax á frönsku,
en Frakkarnir létu ekki
gabba sig. Foringi þeirra
gaf skipun um að skjóta
og kúlurnar þutu í kring
um flóttafólkið, sem hélt
áfram og heyrði sér til
mikillar gleði hrópin í
ensku hermönnunum
„Pabbi“, kallaði Alísa,
„pabbi, það erum við,
Alísa og Córa“.
Brátt stóð hópurinn um
kringdur ensku hermönn
unum sem flestir voru úr
liðsveit Heywards.
Hár, gráhærður, maður
kom hlaupandi út úr þok
unni —, það var faðir
ungu stúlknanna.
Hann faðmaði þær að
sér og tárin runnu niður
eftir kinnum hans.
En ástandið varð stöð-
ugt ískyggilegra fyrir þá,
sem vörðust umsáturs.
hernum í Williams-Henry
virkinu. Þeim barst ekki
hjálpin, sem þeir vonuS
ust eftir og með hverjum
deginum sem ieið varð
minna um mat og drykk
og púður og blý.