Morgunblaðið - 30.07.1961, Qupperneq 17

fT Sunnudagur 30. júlí 1961
MORGVIS'tLAÐlÐ
17
Þjóðleikhúsflokki. SvO nú
njótum við þess reglulega að
taka til hendinni og gera það
sem ókkur langar til.
I — Er ekki erfitt að leika
líka á sumrin?
j — Jú, ég held það sé frekar
óhollt að halda óslitið áfram,
allan ársins hring, bæði fyrir
okkur og svo sjálfsagt lands-
. lýð. Og ég held
að það sé slæmt að fara beint
úr sumarleikferðum í vetrar-
starfið og svo öfugt.
j — Minntust þið ekki á það
áðan, að þið hefðu verið á
1 leiksýningu í París nýlega.
Byrjuðuð þið sumarleyfið með
siglingu?
s
' 31 leiksýning í 4 borgum
-— Já, við erum að koma úr
ihálfs annars mánaðar ferða-
lagi, fórum til London, París-
í ar, Múnchen og Berlínar og
■ sáum 31 leiksýningu í þessum
borgum. Sýningarskrárnar
liggja þarna á borðinu.
— Hvað sáuð þið skemmti-
legast?
i — Þetta hreif mig mest, seg-
ir Helga og tekur upp sýning-
arskrá gríska leikflokksins,
sem nú er á ferðalagi um
Evrópu og flytur gömlu grísku
harmleikina. — Við sáum
Electru eftir Sofokles með
grísku leikkonunni Papatana-
sou í aðalhlutverkinu og það
verður ógleymanlegt.
— Það er erfitt að segja
hvaða sýning var bezt eða
skemmtilegust, segir Helgi.
T.d. er eftirtektarvert leikrit
eftir Dúrrenmatt, sem í ensku
útgáfunni heitir Heimsóknin.
Það fjallar um gamla konu,
sem kemur til fæðingarbæjar
síns til þess eins að hefna sín
á einum manni, og fær þórps-
búa til að framselja sér hann.
Nú, ög sýningin í París á leik-
riti Francoise Sagan „Höll í
Svíþjóð" er skemmtileg. Leik-
urinn gengur þar enn eftir
nærri tvö ár. Og eins leikrit
um æfi Helen Keller „The
Miracle Walker“, Þá mætti
nefna „Kæri lygari“, sem í
eru aðeins tvö hlutverk og
byggist á bréfaskriftum milli
Bernards Shaw og leikkonu
einnar. Svo má ekki gleýma
Altona, nýjasta leikriti Sartr-
»
es. Nei, það yrði alltof langt
að fara að telja upp öll þau
leikrit sem okkur fundust at-
hyglisverð. Sumar sýningarn-
ar voru góðar og aðrar lélegar
eins og gengur.
— Úr því þið fóruð til Berl-
ínar, sóuð þið þá ekki eitt-
hvert af leikritum Brechts í
meðförum Berlíner Ensemble.
— Við fórum gagngert þang
að í þeim tilgangi að sjá Hel-
en Weigel í einhverju af þeim
En leikflokkurinn var þá ekki
með neitt af leikritum Brechts
í gangi. Hann sýndi eitthvert
nýtt sosialrealistískt stykki.
Inni á sviðinu var ýmis heilt
trésmíðaverkstæði með hefil-
bekk Og öllu saman, eða
langur kartöfluakur. Og leik-
urinn gekk út á það, að verka-
mennirnir rifu kjaft við vinnu
veitandann Og þess háttar.
Betri nýting á leiksviðinu
— Og hver verður svo hlut-
ur íslenzkrar leiklistar í sam-
anburði við það sem þið sáuð
1 stórborgunum?
— Við erum fyrst og fremst
á eftir í nýtingu á sviðinú.
Við sáum aðeins eina sýningu,
þar sem voru algerlega realist-
isk tjöld á sviðinu. Slíkt er
alveg að hverfa. Ef við næð-
um betri leiksviðsbúnaði og
fengjum leikstjóra, sem er
skortur á hér, þá held ég að
við séum ekki svo slæm mið-
að við stjórþjóðirnar. Mér
sýndist það galli á sýnimgum í
Frakklandi, hve mikið er að
því að leikstjórinn leiki aðal-
hlutverkið. Og í Englandi eru
þeir farnir að gera dálítið mik
ið að því að kaupa fræga leik
ara í aðalhlutverkin, en lóta
óvana duga í litlu hlutverkin.
★
Við erum nú alveg búin að
stöðva það starf, sem ekkert'
hefur sýnilega átt að trufla,
því börnin á heimilinu hafa
verið send í eina ferð í strætó
til Hafnarfjarðar, sem er mesti
lúxus í þeirra augum. — Ef
þú segir eitthvað um húsið,
þá hefur það einn stóran kost,
kallaði Helgi á eftir okkur,
þegar við fórum. Héðan er 5
mínútna gangur niður í Iðnó
og 7 mínútna gangur niður í
útvarp. — E. Pá.
Vonandi hafa mattarstoðir hússins ekki farið.
Hann rær á gömul mið
EINN ÞEIRRA leikara úr
Reykjavík, sem nú eru í sum
arfríi úti á landi, er Árni
Tryggvason, en hann notar
leyfið til að stunda þorskveið
ar norður í Hrísey. Árni er
gamall Hríseyingur. Þegar
við kömum að heimsækja
hann s.l. miðvikudag, stóð
hann í þorskhrúgu upp í hné,
því hann var nýkomdnn að
landi með góðan afla. Samt
gefur hann sér tíma til að
segja okkur eitthvað af sumar
verunni í Hrísey — og afla-
brögðum.
— Ja, mér datt svona í hug
að fara hingað með alla fjöl
skylduna Og róa á gömlum mið
um, en þú mátt ekki halda að
þetta sé bara frí frá leikstörf
unum. Nei, nei, leikstörfin eru
nefninlega eins konar frí frá
aðalstarfinu. Stundum finnst
mér þó leikstarfið vera aðal
starf, svo mikinn tíma tekur
það.
— Aðalstarfið? Eg hélt að
leikhúsið væri þitt aðalstarf.
— Nei, ég vinn fullan vinnu
dag þess utan. Við getum sagt
að ég vinni hjó bænum. Um
leið og Árni segir þetta kast-
ar hann handfylli af lifur og
öðrum fiskinnyflum í sjóinn.
Kríur og ritur koma samstund
is í stórum hóp, og ráðast á
ætið.
— Leggurðu ekki lifrina
inn í bræðsluna?
— Nei, ég gef fuglunum
hana alla. Þeir eru einskonar
húsdýr hjá mér, og svo hafa
krakkarnir svo gaman af
þeim. Þetta eru beztu vinir
okka\. Nú sjóum við hvar tvær
telpur, 10 og 12 ára koma fram
bryggjuna með tveggja ára
snáða með sér. Þau aka á und
an sér stærðar fiskikerru. —
Þarna koma landmennirnir
mínir. Þær fá nú st.undum að
skreppa á sjóinn líka. Sonur-
inn er of ungur ennþá, en
hann er efnilegasti sjómaður
og verður '(/ gglega til að-
stoðar, þegar nann stækkar.
— Hverja hefurðu með þér
á sjónum?
Hásetinn vinnur erfiðis-
verkin
— Venjulega, þegar telp
urnar eru ekki með, hefi ég
einn hóseta. Og hér vinnur
hann öll erfiðustu störfin, eins
og venjan er á öðrum skipum.
Þessa stundina er hann heima
að baka.
— Nú, er hann kokkur líka?
— Já, svo mó það heita. Það
er nefnilega konan mín. Hún
hefir verið með mér á sjónum
í sumar, nema einn og einn
dag, þegar hún hefur þurft að
vera heima við bakstur eða
önnur hússtörf. Þessi sem sit
ur þarna á bryggjustaurnum
er vinnukonan. Hún lítur eft
ir þeim litla, þegar við erum
á sjónum. En hún er líka mesti
forkur 1 fiskaðgerð. Hún kom
með okkur að sunnan..
Árni tekur stærðar þorsk og
kastar upp í kerruna. Þorsk-
urinn er nú allur kominn í
kerruna. Á bryggjunni er eft
ir ein smá depla, ein ýsa og
steinbítur. — Þetta fer heim
í soðið, segir Árni, og er hann
hefur afhent vigtarmanninum
aflann, kallar hann á krakk-
ana. — Jæja, þá er þetta búið
í dag. Nú fer ég að flytja bát-
inn. Viljið þið vera með?
Og börnin þrjú hraða sér
út í trillu, sem er 1% lest að
stærð, en hana hefur Árni á
leigu fró Dalvík. Norðan gola
gárar sjóinn og kvöldsólin ger
ir efstu öldutoppana örlítið
hvíta. Árni stendur við stýrið
og stefnir bátnum fram á leg
una. Hann er þarna jafn örugg
ur og á leiksviðinu, enda þekk
ir hann sjóinn jafn vel og
það. Það er fagurt veður í
Hrísey þetta kvöld.
—St.E.Sig.
Landmennirnir fá að skreppa á sjó líka. Árni stendur við
stýrið óg stefnir fram á leguna.
Sumarkjólar
bezta úrvalið í bænum
Greiðslusloppar
m/ög fjölbreytt úrval
MARMDUIIIAIN
Laugavegi 89