Morgunblaðið - 15.08.1961, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐ1Ð
'' Þriðjudagur 15. ágúst 1961
LOKUD
LEII
Leiðinni til frelsis hef-
ur verði lokað. Uggur
hinna mörgu þúsunda
flóttamanna, sem streymt
hafa yfir landamæri Aust
ur-Þýzkalands til Vestur-
Berlínar reyndist á rök-
um reistur. Þeir fundu,
að nú kynni e. t. v. að
vera síðasta tækifærið, a.
m. k. fyrst um sinn, til
þess að losna úr viðjun-
um heima fyrir og
fá ráðrúm til þess að
draga andann frjálslega,
tala, hugsa — lifa í frelsi.
Enginn veit hvað nú tek-
ur við. Landamærunum
hefur verið lokað.
— ★ —
Við skulum renna augum
okkar nokkra daga aftur í
tímann og litast um í flótta-
mannabúðunum í Marienfelde
í Vestur Berlín.
Við innganginn stendur ung
ur maður og ung stúlka. Þau
hafa komið hvort sína leið frá
Austur Berlín. Framtíðin er
þeirra, bráðum ætla þau að
ganga ,í hjónaband og byrja
nýtt líf í nýju landi.
Fréttamenn ganga um milli
flóttafólksins og spyrja, hvers
vegna hver og einn hafi flúið
frá Austur Þýzkalandi. Einn-
ig ungi maðurinn er spurður
— og hann svarar hljóðlega:
— Það er ekkert líf handan
við mörkin, skiljið þér það
ekki? _
Hafi sá er spurði, ekki
skilið þá, skilur hann vissu-
lega nú — það er ekkert lif
handan við mörkin og hið
eina, sem yfirvöldin þar taka
til bragðs til þess að stöðva
ferðir hinna ungu yfir mörk-
in, er að loka þá betur inni,
herða böndin umhverfis þá og
reyna áfram að byrgja þeim
sýn.
— ★ —
í Marienfelde ríkir gleði og
von, sorg og kvíði, kvíðinn
fyrir því hvernig fara muni
fyrir þeim, er heima.sitja og
ætluðu að koma síðar.
— ★ —
Kona heldur á bami á hand-
legg sér. Hún er föl og tekin,
ungt andlit hennar merkt
IVfæður í Marien-
felde með börn
sín. Þær eru
komnar í örugga
höfn.
þreytu og áhyggjum. Hún er
taugaóstyrk og hrædd við
fyrirspurnir starfsmanna
flóttamannabúðanna. Er hún
enn komin til yfirheyrzlu —
hún hefur fengið nóg af slíku
síðustu árin? En unga konan
verður brátt rórri og segir
sögu sína.
er
— Maðurinn minn sat í
fangelsi í eitt ár, af því að
hann gagnrýndi ríkisstjórnina
í vinnunni. Hann var látinn
laus í apríilok, en var stöð-
ugt undir eftirliti. Nú á hann
að vera kominn til V-Berlíc-
ar. Hún veit ekki annað, en
hefur enn ekki séð hann.
Maður gengur um gólf í Mar
ienfelde. Hann er á að gizka
fertugur, hann heldur á
frakka og skjalatözku. Gleði
hans er mjög blandin. Konan
ekki enn komin til Marien-
felde. Hann hafði tvisvar ver
ið í fangelsi vegna gagnrýni
á stjórnina — og vissi af til-
viljun að til stóð að hneppa
hann enn á ný í fjötra. Konan
hans ætlaði að koma á eftir.
Nær hún að komast áður en
leiðinni yfir mörkin verður
lokið? Við vitum það ekki.
— ★ —
— Drengirnir okkar hvöttu
okkur óspart til þess að flýja
vestur yfir. Þeir vildu ekkj
lifa áfram í þessu landi — en
vildu að við kæmum með
þeim. — Svo segir miðaldra
kona, er situr í grasinu með
tveggja ára dóttur sinni. Ann.
ar drengjanna er sautján ára,
málaranemi, — hinn tvítugur
og hefur brátt lokið trésmíða*
námi.
Fyrir tíu dögum yfirgáfu
bau öll heimili sitt. Móðirin
Tvö börn hitt-
ast við gadda-
vírsgiröinguna.
Þau geta talaö
saman og gera
það oft, en þau
geta ekki leikið
sér saman.
Hvers vegna er
hliðið iokað?
Mynd þessi sýnir
fjölda flótta-
manna frá árinu
1946—61. Fram
til ársins 1949 er
tala þeirra áætl-
uð — en eftir
það var skráning
flóttamanna ítar-
legri. Búast má
við að þeir séu
nokkru fleiri, því
að flóttamenn
til flóttamanna-
koma ekki allir
búðanna.
Talið er í milj-
ónum.
JtlNÍ IMI
Krúíjeff HoUr
APBh, 1980
Síunrrhjobúskair homlff
omlonlera &
NÓVEMHKR 103«
L rtlUa k o.stir K rús,Leí f s
í BÞrtíaafmálinu
IVTARZ 1057
Ui itarhoht yfir
„cmlwrskn&unarsínmRn"
MV« 1955
Vá« r.vjá r »;*.m oinsuriun
undirriiadur
OKKKjVmtvR 1951
ticrl ú adgrrðnm
uegm klrkjunni ;
JCM líiw
1,’pprrísO í A-I*ýzkataitflí
OKTÓBLR 1949
l.ýst yfir stofnun
þýzka aiþýðulýðveltlí.sins ■
r Tf' 'i‘j''i' ■'f,
yfir landamæri
Austur-Þýzkalands
árin 1946-61

4,0
MAt WW
hurf »n4« rí n n
fer ut um lmfur