Morgunblaðið - 05.10.1961, Blaðsíða 5
Fimmtudagur 5. okt. 1961
MORCVTSBLAÐ1Ð
5
MENN 06
= MALEFNI=
SÍÐAN 1953 hafa námskeið
fyrir embættislækna verið
haldin í Gautaborg í Sviþjoð
ár hvert á vegum Heilbrigðis-
málastofnunar Sameinuðu
þjóðanna (WHO). Námskeið
þessi standa tvo mánuði i senn
og eru sótt af fimm læknum
frá hverju Norðurlandanna,
nema frá íslandi. Héðan hafa
farið alls þrír læknar, sá fyrsti
var Jóhann Þorkelsson, sem
hefur farið þrisvar og þar með
lokið þessu námi, en hver
læknir þarf að sækja þrjú
námskeið. Næstur fór Ólafur
Einarsson og hefur hann sótt
2 námskeið. Sá þriðji Brynjúf-
ur Dagsson, héraðslæknir í
Kópavogi fór á sitt þriðja nám
skeið nú í sumar.
Á námskeiðum þessum eru
haldnir fyrirlestrar og sýning
ar í sambandi við þjóðfélags-
læknisfræði og heilbrigðismál.
Einnig ferðast þátttakendur
um og skoða ýmslegt, sem
varðar heilbrigðismál. I sum-
ar var t.d. farið til Kiruna í
Lapplandi, til að kynnast
náimugreftrinum þar og þeim
aðferðum, sem notaðar efu til
að koma í veg fyrir slys og
sjúkdóma meðal námumanna.
Á myndinni hér að ofan sjást
dr. Erik Dahlgren, Brynjúlf-
ur Dagsson, prófessor C-J
Clemedsson og S. Haraldsson
í Kiruna.
velur að þessu sinni Kristmann Guðmundsson. Um 1
val sitt á ljóðinu segir hann:
Ég vel „Útsæ“, af því að
ég álít hann vera eitt af
mikilfenglegustu og fegurstu
kvæðum heimsbókmenntanna
og höfund hans eitt mesta
ljóðskáld allra tíma.
í „Útsæ“ skyggnist tröll-
aukinn andi Einars Benedikts
sonar eigi aðeins um heims-
hafið mikla, heldur einnig
um hafdjúp sálarlífsins, en í
kvæðinu sameinar hann þetta
tvennt í voldugu táknmáli.
Þar fer allt saman, er prýða
má góðan og tiginn skáld-
skap: göfgi háleitrar lífsskoð-
unar, meistarahandbragð efn ,
ismeðferðarinnar, óviðjafnan-
leg snilld tungutaksins, gald-
ur hljómrænnar rímsköpunar
— og það, sem hvorki verð-
ur skilgreint né skilið, en <
Valla maptti blaphvt. PÍlífffar-
kalla mætti bláeþyt eilífðar-
innar í laufi tímans.
Til þín er mín heimþrá, eyðimörk ógna og dýrðar,
ásýnd af norðursins skapi í blíðu og stríðu.
Hjá þér eru yngstu óskir míns hjarta skírðar.
Útsær — þú ber mér lífsins sterkustu minning.
— Eg sé þig hvíla í hamrafanginu víðu;
ég heyri þig anda djúpt yfir útskaga-grynning.
Ofsinn og mildin búa þér undir bránni;
þú bregður stórum svip yfir dálítið hverfi,
þar lendingarbáran kveðst á við strenginn í ánni,
en upplit og viðmót fólksins tekur þitt gervi.
Hve myndir og skuggar miklast í þínu veldi.
— Eg man þig um dægur, er skín ei af ári né kveldl.
I*á lyftirðu þungum og móðum bylgjubarmi
og bikar hins voldugra myrkurs þú drekkur á höfin.
Augu þín lykjast undir helsvörtum hvarmi,
en hart þú bindur a# ströndunum líkfölu tröfin. —
l»á er eins og líði af landinu svipir af harmi.
Þeir leita í þínum val undir marareldi,
— og mæðuandlit svefnþung á svæfli og armi
sjá þá, er varstu bæði lífið og gröfin.
Mér er sem ég skyggnist yfir sædjúpsins jarðir, —
þar er ekki hljómi líft né geisla af degi.
En eins og vindar leiða hlíðanna hjarðir,
hafbúann straumurinn áttar á sporlausum vegi.
Og ljósgjafaaugu svipast um undirsjáinn.
I»ar sækja hafsins múgar sinn óraróður
og vegast á til bana í lágum legi,
leiknir í fangbrögðum dauðans, varir og harðir.
Þar beita sér tálkn og barðar á rastanna gróður
með bítandi tannir og skafla hvassa sem ljáinn.
Til lands sækir djúpsins líf. har merkirðu klettinn
og lætur þig sjást sem þú ert, með flakandi slæður.
Aftur og fram, meðan ertu steininum stæður,
sem stormur í kjarri þú æðir í þaranna runni.
Áin sekkur í sjóinn sem dropi í brunni, —
en sá, sem ræður, þig stöðvar við norðlenzka blettinn.
l»á brýnirðu róminn og kallar af fjöru að fjalli,
en fjötruðu strandirnar bergmála einum munni.
Réttlausa frelsi í holskaflsins hvolfandi falli,
ég heyri þig steypa í rústir og lyfta frá grunnf.
— Eg minnist þín löngum, heimur hverfulla mynda,
f hópnum, sem kemur og fer í voldugum borgum,
með óma, sem líða f öræfi hverfandi vinda,
með andlit, sem rísa og sökkva á streymandi torgum.
Bylgjur stynja og deyja í fjöldanna flóði.
l*ar finnast ei blóðdropar tveir, sem að öllu jafnast,
og eins er hvert biimtár og andvarp þitt, sem safnast
í öldustríðsins máttuga, drukknandi hljóði.
En einhverstaðar á allt þetta líf að hafnast,
og einhver minnisstrengur nær hverju ljóði.
l»ví dagar sólina uppl um unaðarnætur.
I»á eldist ei líf við blómsins né hjartans ræt.ur.
— Hafkyrrðin mikla leggst yfir látur og hreiður,
en lágeislinn vakir á þúsund sofandi augum.
Á firðinum varpar Öndinni einstöku reyður,
og uppi við land kasta sporðar glampandi baugum.
Báruraddir i vogavöggunum þegja.
Ein vlsa er aðeins hvísluð niðri í ósi.
Tímlnn er kyrr. Hann stendur með logandi Ijósi
og litast um eftir hverju, sem vill ekki deyja.
En stoltastur ertu og stærstur í roki á haustin.
Strandmölin grýtir landið. Þú seilist í naustin.
Skýin, þau hanga á himninum slitin í tötra. —
Það hriktir í bænum, eins og kippt sé í fjötra.
— Þá bryðurðu gaddinn við grúfandi bátastefnin.
Grunnsjórinn beljar um voginn, svo jarðirnar nötra.
En hafáttin er í húmi og blikum til skipta;
hún hleypir skammdegisbrúnum föl undir svefninn.
Þá hamastu, tröllið. í himininn viltu lyfta
hyljum þíns eigin dýpis og álögum svipta.
— Og alltaf ég man þig um mánaóttuna langa;
þá mæna til stjarnanna skuggar eyja og dranga
og vefjast í löngum örmum, sem risi og rýgur, —
' en röstin niðar í fjarlægð með blandaða strauma.
Þinn barmur aðeins hrærist og hljóðlega stígur,
er himneska segulfangið á móti þér hnígur.
— Andvaka haf, í ómi glitrandi stranda
aleinn ég dvel í stjörnuhöll minna drauma
og lifi að nýju þinn Ijóma og róm í anda. —
Mín léttustu spor eru grafin í þína sanda.
Ó, kveldsól á hafsins brotnu, blikandi speglum.
Bjargeyjan klæðist í liti með snjóbleikum dreglum.
Lognið þar ríkir. En boðarnir bregða hrammi
og bresta sem þrumur yfir dökknandi flæðum.
Þá skil ég, að heiðnin lifir aldanna ævi
með ódáinshallir, reistar í norðlægum sævi.
----Að drykkju er Ægis hirð í hylgrænum klæðum.
I hálfri gátt stendur Lokasenna frammi.
Og landbrimið mælir á mig í kraftakvæðum, —
vor kynstofn reis hæst í lífsins og guðdómsins fræðum.
Fornhelga spekin veit, að afi^ skal mót afli,
en andanum gefur hún seinasta leikinn í tafli.
Guðirnir yrkja í kveðandi brims og bylja
og brjóst liins illa valds er slegið með ótta.
Hamar Þórs, hánn vegur að Alföður vilja;
því víkur glottið í Ægisdyrum á flótta.
Loki felur sig sjálfan í þjósti og þótta.
Hann þjakast og elskur í sinnar heiftar viðjum,_
og minning hann ber um bros frá litverpum gyðjum,
sem bjarma af von í myrkri eilífra nótta.
Útsær, þú hastar á hjartað og göfgar þess ama.
Þú hylur í þögn vorn fögnuð og gjörir hann ríkan.
— Verold af ekka, ég veit engan mátt þér líkan.
Viljinn sig þekkir hjá þér og rís yfir hafið, —
já, hafið, sem á ekki strönd með fjarlægan frama,
en firnaríki í auðnir skýjanna grafið.
Þó deyi hjá þér okkar vonir, sem nefna sig nöfnum,
og nísti þinn kali vor brjóst, er vald þitt hið sama;
því handan þín enginn átti að búast við höfnum.
Eilífð og himinn er landsýnin þar fyrir stöfnum.
— Sem leikandi börnin á ströndu, er kætast og kvarta,
með kufung og skel frá þínu banvæna fangi,
ég teyga þinn óm frá stormsins og strauman^a gangi,
stirnandi, klökka djúp, sem átt ekkert hjarta.
— Missýnir, skuggar, mókandi ey og* drangi,
myndaskipti þín öll, þau skulu mér fylgja.
Þó kalt sé þitt brjóst, þar sem blikar geislanna sylgja,
þó björgin þú knýir til ákalls, en svarir ei neinu,
allt það, sem hjúpur þíns hafborðs gjörir að einu,
hnigur að minni sál eins og ógrynnis-bylgja.
Ung stúlka
með vélritunar- og góða
enskukunnáttu óskar eftir
starfi. Ýmislegt kemur til
greina. Sími 33947.
Gítar-kennsla
Cet bætt við nemendum.
Ásta Sveinsdóttir
Bárugötu 10. Sími 15306.
Keflavík
Stór stofa til leigu. Uppl.
á Vesturgötu 23, niðri,
eftir kl. 8 á kvöldin.
Græn vetrarkápa
með skinni og ýmiskonar
mjög ódýr fatnaður, til-
valin fyrir skólastúlkur. —
Sími 16628.
Barnarúm
2 gerðir.
Húsgagnavinnustofa
Sighvatar Gunnarssonar
Hverfisgötu 96 Sími 10274
' XJppl. í síma 16036.
Loftpressa til leigu
Tek að mér alla loftpressu
vinnu og laga aftur múr-
brot sem brotið er með
pres^u. Sími 10463.
Tvær stúlkur
óska eftir 2ja herb. íbúð.
Tilboð sendist afgr. Mbl.
merkt: „5624“.
Kona
óskast til að gæta barns á
öðru ári 4% dag í viku.
Uppl. í síma 16036.
Keflvíkingar
Ung barnlaus hjón óska
eftir 2 herb. og eldhúsi í
Keflavík eða Ytri-Njarð-
vík. Uppl. í síma 1667.
A T H U G í Ð
að borið saman ð útbreiðslu
er langtum ódýrara að auglýsa
í Morgunblaðinu, en öðrum
blöðum. —
YALE Lyftitæki
frá
U. S. A.
V. -ÞÝZKALANDI
BRETLANDI
FRAKKLANDI
ÍTALÍU
og SPÁNI
Útvegum við með stuttum fyrirvara
G. ÞorsteLisson & Johnsson hf.
Grjótargötu 7 — Sími 24250
R Ö S K U R
sendisveinn
óskast strax, fyrir hádegi
L. H. Muller
Austurstræti 17
Skrifstofur
vorar verða lokaðar frá kl. 12—15 í dag
vegna jarðarfarar.
Skipaútgerð ríkisins
\
Prófessor Hyldgárd-Jensen prorektor við Danmarks
Tekniske Höjskole
heldur almennan fyrirlestur
í fundarsal Iðnaðarmálastofnunarinnar, fimmtudag-
inn 5. okt. 1961,
Fyrirlesturinn nefnist:
„Nogle betragtninger vedrörende Danmarks
Tekniske Höjskoles Lundtoftebyggeri og studie-
planer. — Herunder anvedelsen af elektroniske
regenmaskiner ved undervisning og forskning“.