Morgunblaðið - 05.10.1961, Blaðsíða 5

Morgunblaðið - 05.10.1961, Blaðsíða 5
 Fimmtudagur 5. okt. 1961 MORCVTSBLAÐ1Ð 5 MENN 06 = MALEFNI= SÍÐAN 1953 hafa námskeið fyrir embættislækna verið haldin í Gautaborg í Sviþjoð ár hvert á vegum Heilbrigðis- málastofnunar Sameinuðu þjóðanna (WHO). Námskeið þessi standa tvo mánuði i senn og eru sótt af fimm læknum frá hverju Norðurlandanna, nema frá íslandi. Héðan hafa farið alls þrír læknar, sá fyrsti var Jóhann Þorkelsson, sem hefur farið þrisvar og þar með lokið þessu námi, en hver læknir þarf að sækja þrjú námskeið. Næstur fór Ólafur Einarsson og hefur hann sótt 2 námskeið. Sá þriðji Brynjúf- ur Dagsson, héraðslæknir í Kópavogi fór á sitt þriðja nám skeið nú í sumar. Á námskeiðum þessum eru haldnir fyrirlestrar og sýning ar í sambandi við þjóðfélags- læknisfræði og heilbrigðismál. Einnig ferðast þátttakendur um og skoða ýmslegt, sem varðar heilbrigðismál. I sum- ar var t.d. farið til Kiruna í Lapplandi, til að kynnast náimugreftrinum þar og þeim aðferðum, sem notaðar efu til að koma í veg fyrir slys og sjúkdóma meðal námumanna. Á myndinni hér að ofan sjást dr. Erik Dahlgren, Brynjúlf- ur Dagsson, prófessor C-J Clemedsson og S. Haraldsson í Kiruna. velur að þessu sinni Kristmann Guðmundsson. Um 1 val sitt á ljóðinu segir hann: Ég vel „Útsæ“, af því að ég álít hann vera eitt af mikilfenglegustu og fegurstu kvæðum heimsbókmenntanna og höfund hans eitt mesta ljóðskáld allra tíma. í „Útsæ“ skyggnist tröll- aukinn andi Einars Benedikts sonar eigi aðeins um heims- hafið mikla, heldur einnig um hafdjúp sálarlífsins, en í kvæðinu sameinar hann þetta tvennt í voldugu táknmáli. Þar fer allt saman, er prýða má góðan og tiginn skáld- skap: göfgi háleitrar lífsskoð- unar, meistarahandbragð efn , ismeðferðarinnar, óviðjafnan- leg snilld tungutaksins, gald- ur hljómrænnar rímsköpunar — og það, sem hvorki verð- ur skilgreint né skilið, en < Valla maptti blaphvt. PÍlífffar- kalla mætti bláeþyt eilífðar- innar í laufi tímans. Til þín er mín heimþrá, eyðimörk ógna og dýrðar, ásýnd af norðursins skapi í blíðu og stríðu. Hjá þér eru yngstu óskir míns hjarta skírðar. Útsær — þú ber mér lífsins sterkustu minning. — Eg sé þig hvíla í hamrafanginu víðu; ég heyri þig anda djúpt yfir útskaga-grynning. Ofsinn og mildin búa þér undir bránni; þú bregður stórum svip yfir dálítið hverfi, þar lendingarbáran kveðst á við strenginn í ánni, en upplit og viðmót fólksins tekur þitt gervi. Hve myndir og skuggar miklast í þínu veldi. — Eg man þig um dægur, er skín ei af ári né kveldl. I*á lyftirðu þungum og móðum bylgjubarmi og bikar hins voldugra myrkurs þú drekkur á höfin. Augu þín lykjast undir helsvörtum hvarmi, en hart þú bindur a# ströndunum líkfölu tröfin. — l»á er eins og líði af landinu svipir af harmi. Þeir leita í þínum val undir marareldi, — og mæðuandlit svefnþung á svæfli og armi sjá þá, er varstu bæði lífið og gröfin. Mér er sem ég skyggnist yfir sædjúpsins jarðir, — þar er ekki hljómi líft né geisla af degi. En eins og vindar leiða hlíðanna hjarðir, hafbúann straumurinn áttar á sporlausum vegi. Og ljósgjafaaugu svipast um undirsjáinn. I»ar sækja hafsins múgar sinn óraróður og vegast á til bana í lágum legi, leiknir í fangbrögðum dauðans, varir og harðir. Þar beita sér tálkn og barðar á rastanna gróður með bítandi tannir og skafla hvassa sem ljáinn. Til lands sækir djúpsins líf. har merkirðu klettinn og lætur þig sjást sem þú ert, með flakandi slæður. Aftur og fram, meðan ertu steininum stæður, sem stormur í kjarri þú æðir í þaranna runni. Áin sekkur í sjóinn sem dropi í brunni, — en sá, sem ræður, þig stöðvar við norðlenzka blettinn. l»á brýnirðu róminn og kallar af fjöru að fjalli, en fjötruðu strandirnar bergmála einum munni. Réttlausa frelsi í holskaflsins hvolfandi falli, ég heyri þig steypa í rústir og lyfta frá grunnf. — Eg minnist þín löngum, heimur hverfulla mynda, f hópnum, sem kemur og fer í voldugum borgum, með óma, sem líða f öræfi hverfandi vinda, með andlit, sem rísa og sökkva á streymandi torgum. Bylgjur stynja og deyja í fjöldanna flóði. l*ar finnast ei blóðdropar tveir, sem að öllu jafnast, og eins er hvert biimtár og andvarp þitt, sem safnast í öldustríðsins máttuga, drukknandi hljóði. En einhverstaðar á allt þetta líf að hafnast, og einhver minnisstrengur nær hverju ljóði. l»ví dagar sólina uppl um unaðarnætur. I»á eldist ei líf við blómsins né hjartans ræt.ur. — Hafkyrrðin mikla leggst yfir látur og hreiður, en lágeislinn vakir á þúsund sofandi augum. Á firðinum varpar Öndinni einstöku reyður, og uppi við land kasta sporðar glampandi baugum. Báruraddir i vogavöggunum þegja. Ein vlsa er aðeins hvísluð niðri í ósi. Tímlnn er kyrr. Hann stendur með logandi Ijósi og litast um eftir hverju, sem vill ekki deyja. En stoltastur ertu og stærstur í roki á haustin. Strandmölin grýtir landið. Þú seilist í naustin. Skýin, þau hanga á himninum slitin í tötra. — Það hriktir í bænum, eins og kippt sé í fjötra. — Þá bryðurðu gaddinn við grúfandi bátastefnin. Grunnsjórinn beljar um voginn, svo jarðirnar nötra. En hafáttin er í húmi og blikum til skipta; hún hleypir skammdegisbrúnum föl undir svefninn. Þá hamastu, tröllið. í himininn viltu lyfta hyljum þíns eigin dýpis og álögum svipta. — Og alltaf ég man þig um mánaóttuna langa; þá mæna til stjarnanna skuggar eyja og dranga og vefjast í löngum örmum, sem risi og rýgur, — ' en röstin niðar í fjarlægð með blandaða strauma. Þinn barmur aðeins hrærist og hljóðlega stígur, er himneska segulfangið á móti þér hnígur. — Andvaka haf, í ómi glitrandi stranda aleinn ég dvel í stjörnuhöll minna drauma og lifi að nýju þinn Ijóma og róm í anda. — Mín léttustu spor eru grafin í þína sanda. Ó, kveldsól á hafsins brotnu, blikandi speglum. Bjargeyjan klæðist í liti með snjóbleikum dreglum. Lognið þar ríkir. En boðarnir bregða hrammi og bresta sem þrumur yfir dökknandi flæðum. Þá skil ég, að heiðnin lifir aldanna ævi með ódáinshallir, reistar í norðlægum sævi. ----Að drykkju er Ægis hirð í hylgrænum klæðum. I hálfri gátt stendur Lokasenna frammi. Og landbrimið mælir á mig í kraftakvæðum, — vor kynstofn reis hæst í lífsins og guðdómsins fræðum. Fornhelga spekin veit, að afi^ skal mót afli, en andanum gefur hún seinasta leikinn í tafli. Guðirnir yrkja í kveðandi brims og bylja og brjóst liins illa valds er slegið með ótta. Hamar Þórs, hánn vegur að Alföður vilja; því víkur glottið í Ægisdyrum á flótta. Loki felur sig sjálfan í þjósti og þótta. Hann þjakast og elskur í sinnar heiftar viðjum,_ og minning hann ber um bros frá litverpum gyðjum, sem bjarma af von í myrkri eilífra nótta. Útsær, þú hastar á hjartað og göfgar þess ama. Þú hylur í þögn vorn fögnuð og gjörir hann ríkan. — Verold af ekka, ég veit engan mátt þér líkan. Viljinn sig þekkir hjá þér og rís yfir hafið, — já, hafið, sem á ekki strönd með fjarlægan frama, en firnaríki í auðnir skýjanna grafið. Þó deyi hjá þér okkar vonir, sem nefna sig nöfnum, og nísti þinn kali vor brjóst, er vald þitt hið sama; því handan þín enginn átti að búast við höfnum. Eilífð og himinn er landsýnin þar fyrir stöfnum. — Sem leikandi börnin á ströndu, er kætast og kvarta, með kufung og skel frá þínu banvæna fangi, ég teyga þinn óm frá stormsins og strauman^a gangi, stirnandi, klökka djúp, sem átt ekkert hjarta. — Missýnir, skuggar, mókandi ey og* drangi, myndaskipti þín öll, þau skulu mér fylgja. Þó kalt sé þitt brjóst, þar sem blikar geislanna sylgja, þó björgin þú knýir til ákalls, en svarir ei neinu, allt það, sem hjúpur þíns hafborðs gjörir að einu, hnigur að minni sál eins og ógrynnis-bylgja. Ung stúlka með vélritunar- og góða enskukunnáttu óskar eftir starfi. Ýmislegt kemur til greina. Sími 33947. Gítar-kennsla Cet bætt við nemendum. Ásta Sveinsdóttir Bárugötu 10. Sími 15306. Keflavík Stór stofa til leigu. Uppl. á Vesturgötu 23, niðri, eftir kl. 8 á kvöldin. Græn vetrarkápa með skinni og ýmiskonar mjög ódýr fatnaður, til- valin fyrir skólastúlkur. — Sími 16628. Barnarúm 2 gerðir. Húsgagnavinnustofa Sighvatar Gunnarssonar Hverfisgötu 96 Sími 10274 ' XJppl. í síma 16036. Loftpressa til leigu Tek að mér alla loftpressu vinnu og laga aftur múr- brot sem brotið er með pres^u. Sími 10463. Tvær stúlkur óska eftir 2ja herb. íbúð. Tilboð sendist afgr. Mbl. merkt: „5624“. Kona óskast til að gæta barns á öðru ári 4% dag í viku. Uppl. í síma 16036. Keflvíkingar Ung barnlaus hjón óska eftir 2 herb. og eldhúsi í Keflavík eða Ytri-Njarð- vík. Uppl. í síma 1667. A T H U G í Ð að borið saman ð útbreiðslu er langtum ódýrara að auglýsa í Morgunblaðinu, en öðrum blöðum. — YALE Lyftitæki frá U. S. A. V. -ÞÝZKALANDI BRETLANDI FRAKKLANDI ÍTALÍU og SPÁNI Útvegum við með stuttum fyrirvara G. ÞorsteLisson & Johnsson hf. Grjótargötu 7 — Sími 24250 R Ö S K U R sendisveinn óskast strax, fyrir hádegi L. H. Muller Austurstræti 17 Skrifstofur vorar verða lokaðar frá kl. 12—15 í dag vegna jarðarfarar. Skipaútgerð ríkisins \ Prófessor Hyldgárd-Jensen prorektor við Danmarks Tekniske Höjskole heldur almennan fyrirlestur í fundarsal Iðnaðarmálastofnunarinnar, fimmtudag- inn 5. okt. 1961, Fyrirlesturinn nefnist: „Nogle betragtninger vedrörende Danmarks Tekniske Höjskoles Lundtoftebyggeri og studie- planer. — Herunder anvedelsen af elektroniske regenmaskiner ved undervisning og forskning“.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.