Morgunblaðið - 05.10.1961, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
Fimmtedagur 5. okt. 1961
Dorothy Quentin:
Þöglaey
Skdldsaga
Það er ekki annað en eigin-
girni, svaraði hún þessari hrifn-
ingu hans. Ég er ekki nema feg-
in að hafa fólk hjá mér. Það gæti
kannske, hugsaði hún, eytt ein-
hverju af dapurlegu endurminn-
ingunum um Edvard frænda og
föður hennar. Og auk þess er
allt fallegasta landslagið á þeim
hluta eyjarinnar. Þegar Sol er
búinn að sjá það, býst ég við,
að öll mótmæli þagni.
Vinur þinn læknirinn er víst
ekkei€ hrifinn af þessu, sagði
Rex tortrygginn. Ég botna ekki
almennilega í honum, enda er ég
óvanur að umgangast franskan
nýlenduaðal. Hann er hógvær,
en samt finnst mér eins og allir
hér taki tillit til þess, sem hann
segir. Ég öfunda hann af þessum
meðfædda herrasvip, Frankie.
Stúlkan hló og. horfði niður
fyrir borðstokkinn í grænan sjó-
inn. Hann var svo hreinn, að
sterku litirnir á smáfiskunum
skinu eins og gimsteinar. Skipið
hafði ekki legið þarna nema
klukkustund en samt höfðu fisk
arnir gleymt ónæðinu, sem af
því hafði stafað og nálguðust nú
aftur ‘óhræddir.
Þetta eru fallegar skepnur,
sagði Rex og lagði höndina á
hönd Frankies. Þau voru ein síns
liðs þarna megin á skipinu og
enginn til að horfa á þau.
Frankie! Hann nefndi nafnið
með ákafa og hún hætti að horfa
í vatnið og leit vingjarnlegg á
hann.
Já....
Ég hef ekki þekkt þig nema
í nokkra daga tafsaði hann, en
mér finnst þú svo dásamleg. Ef
þessi hrokafulli Fransari er að
hrella þig, þá....
Bláu augun opnuðust með
undrunarsvip. Hvaða ástæðu
hefurðu til að halda, að André
sé að hrella mig? spurði hún
lágt. Hann er gamall og kær vin-
ur minn. Þegar við vorum krakk
ar, barði hann mig þegar ég átti
það skilið. • '
Þú ert ekkert bam lengur,
svaraði ungi leikarinn einbeittur,
og bætti svo við: Þegar ég kom
í káetuna til þín, varstu rétt far-
in að gráta.
Hana langaði mest að reka upp
óhemjuhlátur að þessum riddara,
sem hugðist vernda hana gegn
harðneskju Andrés, en hún átt-
aði sig á því, að Rex var íull
alvara.
Hún svaraði því hóglega:
Þakka þér, en þetta skil ég ekki.
André er fjárhaldamaður minn
og sér um þessa fasteign mína.
Ættirnar Laurier og de Tourville
hafa verið vinir í marga manns
aldra. Auðvitað hefur André full
an rétt til að....gefa mér ráð-
leggingar um viðskiptamál. Ef
ég hef verið eitthvað miður mín,
hefur það verið af allt öðrum
ástæðum.
Rex starði á hana, en svo var
eins og hann væri orðinn ró-
legri og glotti. Svo sagði hann:
Ef þú þarft á öðrum vini að
halda, þá veiztu hvar hann er
að finna — en nú er víst bezt að
Ijúka af þessari tollafgreiðslu,
því að mig er farið að langa í
mat!
Svarti Michael, kolsvartur
negri, sem mældist þrjár álnir á
berum hælum, var ennþá toll-
þjónn. Auk þess var hann einn
duglegasti veiðimaður á allri
eynni. Oft hafði hann farið með
þau André og Frankie í pramm-
anum sínum, til þess að stinga
fisk við kyndlaljós, frá kletta-
rifinu á þeim tíma, sem ætlast
var til, að þau væru steinsofandi
í rúminu. Nú heilsaði hann
Frankie með breiðu brosi, sem
klauf andlitið á honum eyrna
milli og kreisti svo hönd hennar
í risavöxnu hendinni sinni, þang-
að til hana verkjaði.
Velkomin heim, mademoiselle!
Guð minn góður, hvað þú ert
orðin stór. Seinast þegar ég sá
þig, varstu .svona lítil... .sagði
hann á mállýzku sinni.
Það var ánægjulegt að sjá alla
vinsemdina, sem skein út úr
þessu svarta andliti og Frankie
svaraði líka í sama. Já, það er
gott að vera komin heim, Micha-
el. Þú hefur ekkert breytzt og
eyjan er eins og hún hefur alltaf
verið....
Svarti Michael ranghvolfdi í
sér augunum. Frændi þinn er dá-
inn — friður veri með sálu hans,
og þú munt sjá, að Laurier er
t orðið öðruvísi en áður var. aÞð
var aldrei jafngott eftir að þú
fórst og hann var mjög veikur.
Mér þykir leitt, ef þér finnst
Laurier leiðinlegur bústaður, en
það er ekki skemmtilegt fyrir
unga stúlku að vera alein....
Frankie flýtti sér að segja
honum, að hún ætlaði að hafa
gesti í Laurier, eftir tvo daga,
og hann virtist þeim tíðindum
feginn. Hún spurði hann margra
spurninga um fólk, sem hún
þekkti og það gladdi hana að
heyra, að það var allt í bezta
gengi, eftir því sem þarna var
um að gera. Séra Filuppus væri
enn sóknarprestur þarna, en orð
inn býsna gamall. Bill Kerryns,
vitlausi írinn, hefði ennþá eina
bílaverkstæðið þarna. Og nú höf-
um við ágætan, nýjan lækni og
fínan spítala, sagði hann og hlát-
urinn drundi í honum. Herra
greifinn gætir okkar ágætlega,
og Pálmahöllin er ágætis sjúkra-
hús....nú er bara orðið gaman
að vera veikur!
Frankie kinkaði kolli og hún
minntist vesaldarlega sjúkra-
hússins, sem áður var í Belle-
fleur, undir stjórn Moynihan
gamla læknis, sem var oftar en
ekki fullur. Það var staður, sem
André hafði oft dregið harta á,
þegar hún var á líknarferðalagi.
Allir þeir, sem skár voru stæðir
á eynni, höfðu forðazt þennan
stað. Þá þegar var André búinn
að ákveða að verða læknir og
hafði skammað hana fyrir tepru-
legan viðbjóð hennar á veikind-
um, óþef og sóðaskap. Vertu
ekki svona mikill bjáni, Franc-
oise. Fólkið lyktar svona illa, af
því að það er veikt og húsið er
að grotna niður — einhverntíma
ætla ég að byggja almennilegt
sjúkrahús hérna, þar sem nunn-
urnar geta litið eftir þeim eins
og þarf.
Og hann hafði kreppt grönnu
hendurnar, en framtiðardraum-
arnir skinu út úr augum hans og
svo brosti hann af vorkunn yfir
tepruskap hennar. Þetta er fólk,
alveg eins og ég og þú og Claud-
ette. Heldurðu, að það hafi gam-
an af að vera í þessu sóðabæli
Og hún hafði farið með hon-
um. Alltaf fór hún með honum
og líklega hefði hún elt hann á
heimsenda, ef hann hefði farið
fram á það. Og sumip- draumar
hans höfðu rætzt. Hann var orð-
inn læknir og það góður læknir,
ef hún þekkti André rétt. Þegar
hann skorti fé til að reisa nýtt
sjúkrahús frá grunni, hafði hann
gefið heimili sitt til sjúkrahús-
halds. Hún logaði öll af hreykni
af André, þegar hún brosti til
Michaels — á þessu sviði voru
þau að minnsta kosti sammála.
Hún gleymdi alveg gjánni, sem
hafði opnazt milli þeirra fyrir
einni klukkustund, þegar henni
fannst rétt eins og þau töluðu
sitt tungumálið hvort. En bráð-
um, þegar hann gæti talað við
hana um starf sitt og hún við
hann um Mayne-stofnunina,
mundu þau komast eins nærri
hvort öðru og þau höfðu verið
áður fyrr.
Farangurinn ungfrúarinnar er
þegar kominn í bíl herrans, og
Tom bíður eftir að aka yður
heim til hans, þegar þér eruð
búin að fá yðuf- morgunverð.
Hún dinglaði lyklunum sínum
á fingrinum. Já, en Miehael, þú
ert ekki búinn að tollskoða far-
angurinn minn. Ég gæti verið að
smygla einhverju í land....
Nei, mademoiselle, ég er alveg
óhræddur, svaraði hann og hristi
ullarhausinn. Því tryði ég ekki,
þó aldrei nema þér séuð búin að
vera tíu ór í Ameríku.
Þakka þér fyrir, sagði hún
veiklulega og átti bágt með að
ráða við tárin, sem ætluðu að
brjótast fram. Svo sneri hún við
og gekk inn í borðsalinn. Þar
fann hún kvikmyndahópinn, sem
var himinlifandi yfir heimboði
hennar — allir nema Sol, sem
vildi ógjarna níðast á gestrisni
hennar, fyrr en hún samþykkti,
að þessi viðskipti skyldu fara
fram á hreinum verzlunargrund-
velli. Þau skyldu kosta mat sinn
sjálf og svo þá húshjólp, sem
með þyrfti aukalega.
Og jafnvel með því móti, sagði
Sol, þá léttirðu af okkur miklum
kostnaði og leggur mikið erfiði
á þig sjálfa.
Þetta er gamalt hús og mjög
stórt, sagði hún, og mestur hluti
þess hefur ekki verið notaður
árum saman en það gæti nú samt
orðið skárra en hjó Tony. Svo.
er ég fegin að þið hafið af fyrir
mér á kvöldin og loks er allt
landslagið, sem þið þurfið að
nota, rétt á næstu grösum.
Þú ert of fljót á þér með þessa
gestrisni þína, sagði hann í að-
vörunartón og brosti um leið.
Ég býst við, að það taki einn
tvo daga að koma húsinu í lag,
sagði hún hressilega. Ég verð að
ná mér í bíl og safna að mér mat
arbirgðum. Eigum við að segja á
fimmtudag, Sol?
Augu litla Pólverjans glömp-
uðu glettnislega. Hann ýtti skál
með ávöxtum í yfir borðið til
hennar. Finndu bara lyktina af
þessu, Frankie. Appelsínur, ban-
anar og ananas....ég sá þetta
flutt um borð rétt áðan. Það er
æðimiklu betra en þessir ísuðu
og innpökkuðu ávextir, sem mað
ur fær í Ameríku, finnst þér
ekki?
Jú, það finnst mér, samþykkti
hún og augun ljómuðu eins og i
barni, sem er í samkvæmi. Já,
það verður gaman, Sol, að koma
heim og svo fá ykkur öll fyrir
gesti....
Já, það getur orðið gaman að
sjá, hvort verður yfirsterkara,
erfða-eiginleikar .... eða skóla-
gangan og umhverfið, svaraði
hann þurrlega, en augun voru
jafn vingjarnleg og áður. Þú ert
orðin amerískari en þér dettur
í hug, barnið gott. Rétt núna sá
ég glampa í augunum í þér —
þú varst að hugsa um bíla og
matvörur og rúmfatnað og kæli-
skápa....þú varst að búa allt
undir að taka á móti okkur.
Frankie hló lágt. Og hvað ef
svo væri? Mér finnst eyjunni
ekki veita af svolítilli lagfær-
ingu; hér er allt svo frumstætt.
Þið fáið bæði olíulampa og
bala til að baða ykkur í, þegar
þið komið til Laurier — það er
engin hætta á, að þið fáið ekki
að sjá eitthvað nægilega úrelt
Hún hló og stóð síðan upp til að
kveðja skipstjórann og skips-
höfniha. Nú þegar hún gat ekki
dregið það lengur að fara í land,
kom í hana ferðahugur. Hún
vildi komast heim, jafnvel þótt
það kostaði heimsókn til Helenu
gömlu í leiðinni.
Hún þekkti aftur gamla bílinn,
sem faðir Andrés hafði átt, en
Á
á
I — Sirrí! hvar ertu? I Og eldurinn nálgast enn timbur I
I Á meðan, í turninum: | turninn.
brosleiti ungi maðurinn, sem
stóð við hann, var henni ókunn-
ur, nema ef vera skyldi, að hann
væri einn krakkanna í búgarð-
inum og nú orðiim uppkominn.
Velkomin heim, ungfrú! sagði
hann og brosti vingjarnlega og
hneigði sig um leið og hann
hengdi blómsveig um háls henni.
Þetta er frá okkur öllum á bú-
garðinum, sagði hann, blátt á-
fram.
Henni fannst rétt eins og hún
væri prinsessa, sem væri að
koma heim. Þau höfðu einmitt
kallað sig prinsinn og prinsess-
una af Þögluey, þegar þau voru
krakkar, hún og André, og hall-
irnar þeirra sem horfðust í augu
yfir ána, höfðu verið kastalarnir
þeirra. Öll eyjan hafði verið kon
ungsríkið þeirra. Þegar hann var
fjórtán ára og hún sjö, hafði
hann einusinni sagt: Einhvern
SHtltvarpiö
Fimmtudagur 5. október
8:00 Morgunútvarp (Bæn: Séra Jakob
Jónsson. — 8:05 Tónleikar. —
8:30 Fréttir. — 8:35 Tónleikar,
10:10 Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12:25 Fréttir og tilk.).
12:55 „A frívaktinni“, sjómannaþátt-
ur (Sigríður Hagalín).
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og tilk.
— 16:05 Tónleikar. -r 16:30 Veð-
urfregnir).
18:30 Tónleikar: Lög úr óperum.
18:55 Tilkynningar.
19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir.
20:00 Samleikur á saxófón og píanð
(Marcel Mule og Matha Lenom
leika).
20:20 Háskóli Islands fimmtíu ára: Af-
mælisdagskrá.
a) Erindi: í>ættir úr sögu há-
skólans (Guðni Jónsson
prófessor).
b) Stofnanir háskólans: Frásagn
ir og viðtöl.
c) Tónleikar.
21:40 Einsöngur: Leonie Ryssanek
syngur óperuaríur.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: ,,Smyglarinn** eftir
Arthur Omre; XVII (Ingólfuir
Kristjánsson rithöfundur).
22:30 Frá tvennum tónlistarhátíðum i
Evrópu:
a) Frá Schwetzingen í maí s.l.f
Sinfónía nr. 23 í D-dúr. K181
eftir Mozart (Sinfóníuhljóm-
sveit suður-þýzka útvarpsins
leikur. Carl Schuricht stjórn-
7 b) Frá Salzburg í júlí s.l.t
Sinfónía nr. 48 í C-dur eftil
Haydn (Filharmoniska hljóm-
sveitin í Vínarborg leikur;
Wolfgang Sawallisch stjórnar-
23:05 Dagskrárlok.
4
Föstudagur 6. október
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05 Tón
leikar. — 8:30 Fréttir. — 8:35 Tón
leikar. — 10:00 Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp. (Tónl. — 12:25
Fréttir, tilk. og tónl.).
13:15 Lesin dagskrá næstu viku. — Tón
leikar.
13:50 Afmælishátíð Háskóla Islands
(útv. frá háskólabíói): Ræðu flyt
ur rektor háskólans, próf. Ar-
mann Snævarr. — Avörp flytja
forseti Islands, menntamálaráð-
herra, borgarstj. í Reykjavík
og forseti Þjóðræknisfél. Islend-
inga í Vesturheimi. — Kveðjur
flytja forseti Vísindafél. Islend-
inga, varaform. Bandalags há-
skólamanna, form. Stúdentafél.
Reykjavíkur, form. Stúdentaráðs
háskólans og fulltrúar erlendra
háskóla. — Blandaður kór, Þuríð-
ur Pálsdóttir, Arni Jónsson og
Sinfóníuhljómsveit Islands flytja
kantötu við háskólaljóð Davíðs
Stefánssonar og fleira eftir Pál
Isólfsson; höf. stj. — Rektor þakk
ar. — Sunginn þjóðsöngurinn.
16:30 Veðurfregnir.
18:30 Tónleikar; Þjóðlög frá ýmsum
löndum.
18:50 Tilkynningar.
19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir.
20:00 Tónleikar: Konsert í A-dúr fyrií
selló og strengjasveit eftir Tairt-
ini (I Musici leika).
20:15 Efst á baugi (Björgvin Guðmunds
son og Tómas Karlsson).
20:45 Operettulög: Anneliese Rothen-
berger og Rudolf Schock syngja
lög úr ,,Betlistúdentinn“ eftir
Millöcker og „Boccaccio** eftir
Suppé.
21:00 Upplestur: Steindór Hjörleifsson
leikari les ljóð eftir Jón úr Vör,
21:10 Píanótónleikar: Clara Haskil leik
'ur. —
a) Tvær sónötur í Es-dúr og h«
moll eftir Scarlatti.
b) Sónatína fyrir píanó eftií
Ravel.
21:30 Utvarpssagan: „Gyðjan og ux-
inn“ eftir Kristmann Guðmunds-
son; XVI. (Höfundur les).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Smyglarinn** eftir
Arthur Omre; XVIII; (Ingólfur
Kristjánsson rithöfundur).
22:30 I léttum tón:
a) Rússneskt kvennatríó leikur á
bandúra og syngur.
b) „Hammond" Olsen leikur á
bíóorgel lög eftir Foster.
S3:00 Dagskrárlok