Morgunblaðið - 26.11.1961, Qupperneq 20

Morgunblaðið - 26.11.1961, Qupperneq 20
20 MORCVISBLAÐIÐ Sunnudagur 26. nóv. 19oi Margaret Summerton HÚSIÐ VIÐ SJÖINN Skáldsaga ___________/ déu út fyrir einhverri óskiljan- legri meðvitund um, að ég hefði eéð þennan mann áður. Rétt sem snöggvast lokaði ég augunum, opnaði þau svo aftur, og bjóst við »ð hann mundi segja einhver meðaumkunarorð, vegna ástands míns. En hann sagði ■ ekki orð — hvorki andlitsdrættir hans né varir hreyfðust, og þetta ein- kennilega martraðarkennda hug- boð, að ég þekkti hann og hefði gengið gegn um einhverja eld- raun með honum, vildi ekki víkja úr huga mínum. Hvar? Hvenær? En ég gat ekki kallað fram neina endurminningu um. hvenær þetta hefði gerrt né með hvaða atvikum. Og jafnframt var svip- ur hans og framkoma öll svo kuldaleg, rétt eins og hann minnt ist einhvers líka. Ég tautaði: Ég villtist. Já, það er hægast að villast. Einhvernveginn kannaðist ég við málróminn. En annars ættuð þér ails ekki að vera hér. Þetta land er einkaeign. Enda þótt orðin væru bein á- vítun, var einhvernveginn engin harðneskja í þeim. Já, en það var spjald þarna við kirkjuna, sem á stóð, að þetta væri almenningsleið til Maiden- fordvíkurinnar, benti ég honum á. Þetta er Glissingvíkin og er einkaeign. Hin er lengra burtu, handan við nesið þarna. Þér haf- ið sjálfsagt farið út af stígnum eins og mílu vegar héðan? Hann er ekki sérlega greinj- legur. Hvernig kemst ég á hann aftur? Hann benti. Halda áfram þenn an troðning, og snúa svo til hægri við litla runnann, sem þér sjáið þarna. Eftir það er stígurinn greinilegur. Þér farið svo eftir honum niður í dal. Þar skuluð þér fara til hægri og þegar upp úr honum kemur sjáið þér kirkju turninn beint fram undan. Þér munuð vilja komast aftur til þorpsins? Þakka yður fyrir. Ég brosti til hans, rétt eins og til að eyða þessari undarlegu tilfinningu um það, að við hefðum einhvern- tíma hitzt áður og endur minn- ingin um það væri svo hryggi- legt, að minnið mitt neitaði að starfa — í einskonar sjálfsvörn. Og í sömu átt benti það, að hann endurgalt alls ekki bros mitt, en kvaddi mig aðeins kurteislega með þvi að kinka koili. Við litla runnann. þar sem ég átti að sjá kirkjuturninn, lc'.t ég um öxl. Hann var enn að horfa á mig, og ég veifaði þá til hans — hálffeimin þó. En hann svar- aði því engu. Meðan ég var að flýta mér eft- ir stígnum reyndi ég aftur og aftur að koma því fyrir mig, hvar ég hefði séð hann áður. Var það í bankanum — var hann einn af þeim hundruðum manna, sem ég vísaði inn til Sir Huphrey? Á skipi. í járnbrautarlest? í mið- degisboði? Nei, þessi sannfæring sem vildi ekki hverfa. um það, að við hefðum komizt í einhverja hættu saman, gat ekki samrýmzt slíkum hversdagslegum atvikum. Og svo var þetta hugboð, að hann væri svona stuttur í spuna, vegna þess, að hann hefði líka orðið fyrir einhverju tilsvarandi áfalli. Þegar til þorpsins kom, sneri ég mér fyrst að svo hversdagsleg um hlut eins og því að snyrta mig svolítið. En þegar því var lokið. var klukkan orðin hálfsjö. Ég steig upp í bílinn og spurði mann, sem ég sá, til vegar að Glissing Park. Hér um bil hálf önnur nfíta. Og svo er heimfeiðin hálf míla. Fram hjá kirkjunni og beint á- fram og þé sjáið þér húsið til hægri. Eruð þér að heimsækja frú Elliot? Já. Maðurinn færðiy«ig nær bíln- um og nú sáust í fyVsta sinn ein hver svipbrigði á duiarfullu and- litinu og eins og áhugi á mér. Þér munuð vera systir hr. Es- monds, mætti segja mér. Ég kvað það rétt vera og um l.eið og ég sneri lyklinum, datt mér í hug, að þetta væri í fyrsta sinn, sem ég heyrði nokkurn ann an en móður mína nefna nafn bróður míns. Maðurinn horfði á eftir mér, þangað til bíllinn var kominn í hvarf. • Ég fann Glissing Park auðveld lega og kom brátt þar að hliðinu. Það var einhverskonar smáhús rétt við hliðið, en ekkert ljós Ég ók eftir bognu heimreið- inni, miklu lengur en svo, að mér fyndist hún vera míla á lengd, gegn um skemmtigarð, þar sem voru einstaka tré á stangli. Þar sem grasið lá að brautinni, var það óslegið og illa hirt. Þegar ég kom fyrir síðustu beygjuna skein framljósið hjá mér á alla framhlið hússins, svo að ég sá það allt, smátt og smátt, frá hægri til vinstri. Ég sá fyrst hvítan vegginn, sið an súlurnar við aðaldyrnar og loks álmuna hinumegin þeirra. En þá stöðvaði ég bílinn snögg- lega, er ég tók eftir þvi, að þarna var neglt fyrir glugga og veggurinn svartur af sóti. Fjalirnar fyrir gluggunutn voru nýlegar og við vegginn lágu staflar af hálfbrunnu timbri. — Þarna hlaut að hafa kviknað í alveg nýlega. En eldurinn hafði sýnilega ekki náð nema annarri álmunni, því að öðru leyti sá ekki á húsinu. Ég beygði í hálfhring, þannig að ég stanzaði fyrir aðaldyrunum Svo lét kg bílljósin loga áfram og virti fyrir mér húsið í fyrsta sinn. Ég hafði nú aldrei búizt við því fallegu. Tamara, sem hafði aldrei fyrr en á síðasta fundi okk ar látið vingjarnlegt orð falla um Glissing Park, hafði sagt, að það væri Ijótasta hús í heimi. Ékki var það nú svo slæmt, en litið hafði það tn síns ágætis, að stærð inni undantekinni. Eftir því sem ég gat bezt séð, var þetta stór miðbygging, úr rauðum múrsteini, fjórar hæðir, og til hliðar við hana tvær lægri álmur. sem beygðust ofurlítið ■inn. Það var önnur þeirra, sem hafði kviknað í. Þessi kalda og fráhrindandi framhlið hússins veitti mér ekkert svar, en því hafði ég raunar aldrei búizt við. Ég gekk aftur að bílnum, tók töskuna mína úr skottinu og slökkti Ijósin. Myrkrið var af- skaplegt. Ég fcélt enn hendinni í læsinguna á íúlnum og horfði á húsið. Þar var ekki svo mikið sem ein ljósrönd — ekkert sem benti til þess, að nokkur lifandi vera ætti þarna heima. Ég gekk hikandi skrefum eftir mölinni frammi fyrir húsinu, og var treg til að halda áfram lengra. En ég sagði við sjálfa mig, að inn yrði ég að fara. Ekki gat ég sezt upp í bílinn og ekið vantaði fimm mínútur í sjö. Það heim á leið, en freistingin til þess var samt svo sterk, að það var rétt þar um, að ég gæti staðizt hana. Mér létti ofurlítið, um leið og ég hringdi bjöllunni. Svo beið ég — ja, hvað lengi beið ég? Kannske eina, kannske tvær mínútur en þá fylltist glugginn öðrumegin dyranna af ljósi sem skein á mig þar sem ég stóð úti fyrir. Ég heyrði þungri læsingu lyft, og um leið og dyrnar opnuðust, fylltist ég ekki þeirri tilfinningu að vera komin á leiðarenda, held ur fannst mér eins og ég hefði lokazt inni í gildru. II. Um leið og framdyrnar á Gliss ing Park opnuðust, sá ég mann- veru sem ég hélt fyrst að væri krakki, í ljósrauðum kjól með þétt, svart hár, hrokkið. Svo á- varpaði hún mig og ég vandist smámsaman birtunni, og sá þá, að þetta var mjög stuttvaxin og fremur gild miðaldra kona í nælonslopp og fellingapilsi, sem stóð út frá henni í allar áttir. Ungfrú Elliot? Æ, gerið þér svo vel að koma inn. Þér eruð ungfrú Elliot, er ekki svo? Við bjuggumst við yður miklu fyrr Konan var eins og móð og í nokkrum æsingi. Þegar ég kom inn fyrir dyrnar fannst mér eins og ég stæði á ein hverju risavöxnu skákborði. Gólf ið var heljarstórt og eintómir svartir og hvítir ferningar en handan við það lá stór og breið- ur stigi upp á einskonar svalir. Einhversstaðar, þar sem birtunn ar naut ekki rétt vel, glitti í timburvegg og myndaumgerðir og andlitsmyndir af mönnum. Ég leit aftur á litlu konuna. Hún stóð við hliðina á mér og ýtti mér áfram. Fyrst þér komuð svona seint, má ég þá ekki fara með yður beint til herbergis yð- ar. Þér skiljið, það er búið að bíða eftir yður síðan klukkan sex. Ég leit á úrið mitt; klukkuna Þér voruð grunsaiw.lega lengi í kafi með dóttur minni, ungi maður ! Celluex CELLOPHONLÍMBÖND :,/z“ breið í 11 yds, 36 yds, og 72 yds. rúllum fyririiggjandi í heildsoíu hjá Þ. Þorgrímsson & Co. Borgaríúni 7 — Sími 22235 Xr Xr Xr GEISLI GEIMFARI ^i~ >i~ /f- Erum við tilbúin, Pála? — Eldri konur og karlar, hérna er Mystikus metallikus .. rafeinda- ^ •— Já, Gar læknir. heilinn, sem veit allt um okkur öll! var þá ekki einu -inni heill klukkutími, sem ég var of sein, og það gat væntanlega engan drepið. Svo skondraði litla kon- an á undan mér upp stigann. 8:30 Létt morgunlög. — 9:00 Fréttir. 9:10 Veðurfregnir. 9:20 Morgunhugleiðing um músi-k: —» „Áhrif tónlistar á sögu og siði‘* eftir Cyril Scott; VI. (Árni Krúst jánsson). 9:35 Morguntónleikar: a) Scarlatti hljómsveitin leikur sinfóníu eftir Alessandro Scarlatti og baUettsvítu etftir Lully; Franco Caracciolo stj. I»ar í milli leikur George Mal- colm á sembal sónötur eftir Domenico Scarlatti. b) Fiðlukonsert í D-dúr (K21A) eftir Mozart (Christián Ferr as og hljómsveit Tónlistarhá skólans í París leika; André Vandernoot stj.). 10:45 Messa í Útskálakirkju, hljóðrituö á aldarafmæli kirkjunnar fyrra sunnudag. Hæður flytja: Herra Sigurbjörn Einarsson biskup og séra Guðmundur Guðmundsson sóknarprestur. Organleikari: Auö ur Tryggvadóttir. 12:15 Hádegisútvarp. 13:05 Erindi eftir Pierre Rousseau: —• Saga framtíðarinnar; VI: Elskið það, sem kemur aldrei aftur (Dr. Broddi Jóhannesson). 14:00 Miðdegistónleikar: Minnzt tórv» skáldsins Franz Liszts á 150. árl frá fæðingu hans. Dr. Hallgrím ur Helgason flytur erindi og leite in tónlist eftir Liszt. a) Alexander Brailowsky leikuir píanótónsmíðar. b) Eberhard Wáchter syngur þrjú lög. c) Fílharmoníusveitin í Los Angeles og kvennakór flytja ,,Dante“-sinfóníuna; Alfred Wallenstein stj. 15:30 Kaffitíminn: — (16:00 Veðurfr.)# a) Carl Billich og félagar hans leika. b) Hubert Deuringer leikur á harmoniku og Klaus Wunder lieh á bíóorgel. 16:15 Á bókamarkaðinum (Vilhj. 1». Gíslason útvarpsstjóri). 17:30 Bamatími (Helga og Hulda Val« týsdætur): a) Framhaldssagan: „1 Marar« þararborg'* eftir Ingebrikt Davik; IV. (Helgi Skúlason les og syngur). b) Leikritið ,,Gosi“ eftir Collodl og Disney; 4. þáttur. Krist- ján Jónsson býr til flutnings og stjórnar. 18:20 Veðurfregnir. 18:30 „Fuglinn í fjörunnr*: Gö-mlu lög in sungin og leikin. 19:00 Tilkynningar. — 19:30 Fréttir og íþróttaspjall. 20:00 Tónleikar: Hljómsveit Borgar* óperunnar i Berlín leikur tvo forleiki eftir Suppé: „Flotto Bursche" og „Banditenstreiche“; Hansgeor^ Otto stjórnar. 20:10 Erindi: Islenzkur dýrgripur f hollenzku safni (Elsa Guðjóns-» son). 20:30 Einsöngur: Mahalia Jackson syngur andleg lög með kór og hljómsveit, sem Johnny Will« iams stjórnar. 20:56 Spurt og spjallaS 1 útvarpssalv I>átttakendur: Gísli Halldórsson - verkfræðingur, Sigurður A. Mag# rithöfundur, Sigurður Þorkelsson yfirverkfræðingur og I>órhallur Vilmundarson próf., Sigurður Magnússon fulltrúi stjómar, 22:00 Fréttir og veðurfregnir. 22:10 Danslög — 23:30 Dagskrárlok. Mánudagur 27. nóvember. 8:00 Moígunútvarp (Bæn: Séra Jósef Jónsson. — 8:05 Morgunleikfimií Valdimar örnólfsson og Magnúa Pétursson. — 8:15 Tónleikar. 8:30 Fréttir. — 8:35 Tónleikar — 9:10 Veðurfregnir — 9:20 Tón* leikar). 12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar — 12:25 Fréttir og tilkynningar).. 13:15 Búnaðarþáttur: Öryggisráðsta#-« anir við búvélanotkun; annað er indi (Þórður Runólfsson örygg ismálastjóri). 13:30 „Við vinnuna**: Tónleikar. 15:00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tiWe, Tónleikar — 16:00 Veðurfregnir, ________ Tónleikar. — 17:00 Fréttir). 17:05 Stund fyrir stofutónlist (Guðm, W. Vilhjálmsson). 18:00 Rökkursögur: Hugrún skáldkona talar við bömin. 18:20 Veðurfregnir. — 18:30 Mngfrét* ir. — Tónleikar. 18:50 Tilkynningar. — 19:30 Fréttir. 20:00 Daglegt mál (Bjarni Einarsson cand. mag.). 20:05 Um daginn og veginn (Jón Árn* son fyrrum bankastjóri). 20:25 Einsöngur; Kristinn Hallsson syngur m.a. þrjú lög e-ftir Hugo Wolf við sonnettur eftir Michael angelo; Fritz Weisshappel leikur undir á píanó. 20:45 Leikhúspistill: Þorvarður Helgn son talar um tilraunaleikhús. 21:05 Tónleikar: Fagottkonsert eftir Jiri Pauer (Karel Bidlo og Tékic neska fílharmóníusveitin leika; Karel Ancerl stjómar). 21:30 Útvarpssagan: „Gyðjan og ux*- inn" eftir Kristmann Guðmund* son; XXX. (Höfundur les). 22:00 Fréttir og veðurfregnir. 22:10 Hljómplötusafnið (Gunnar Guö mundsson). 23:00 Daesltján*'-

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.