Morgunblaðið - 10.03.1962, Blaðsíða 3

Morgunblaðið - 10.03.1962, Blaðsíða 3
Laugardagur 10. marz 1962 Moncvism 4thð r IIM>W« Nú fara eldri Reykvíkingar í bíd ÞANN 4. ágúst árið 1927 birt- ast í Mbl. ýmsar merkilegar fréttir úr lista- og skemmtana- lífinu í Reykjavík. T.d, er sagt frá því að Pétur Jónsson hafi í fyrsta skipti sungið í bæn- um fyrir fullu húsi, að tvö börn Sigfúsar Einarssonar, Elsa og Einar, hafi komið heim með Dronning Alexand- rine frá námi í söng og fiðlu- leik í Kaupmannahöfn. að fyr ir dyrum standi að fagna vel Erlingi Pálssyni er hann kem- ur með Suðurlandinu til Reykjavíkur eftir Grettissund sitt og að Gamla Bíó hafi nú flutt í ný og glæsileg húsa- kynni í Ingólfsstræti Og sýni þar stórmyndina Ben-Hur. Haufi húsið verið opnað með mikilli viðhöfn og „þótti öll- um mikið koma til hins nýja húss, og er það áreiðanlega stærsta og veglegasta sam- komuhús hér á landi“. Þetta þótti mikill viðburð- ur í þá daga Og gamlir Reyk- víkingar vitna enn í þessa merkilegu mynd, sem þá var tæknilega séð einhver sú mesta sem sýnd hafði verið á hvíta tjaldinu. Nú auglýsir þetta „veglega samkomuhús“, sem enn stendur sig vel í sam keppninni við þau nýju, ennþá íburðarmeiri kvikmynd um Ben-Hur og hefur þurft að setja upp 17 nýja hátalara til að geta sýnt. hana. Myndip er gerð eftir 80 ára gamalli sögu éftir Lewis Wallaee, sem gerist á tímum Krists í Gyðingalandi og fjall- ar um hersetu Rómverja og vinina Gyðinginn Ben-Hur og rómverska hershöfðingjann Messala, sem auðvitað lenda í andstöðu og sá síðarnefndi sendir vin sinn á galeiðurnar og leikur fjölskyldu hans grátt. Hefur þessi bók verið gefin út oftar og verið meira keypt 1 öll þessi ár í Banda- ríkjunum en nokkur bók önn- ur, nema ef vera ákyldi „Kofi Tómasar frænda.“ Um alda- mótin var farið að færa upp hluta af henni á leiksviði og um leið og kvikmyndirnar komu til, að filma hana. Og það skýrtna er, að alveg frá upphafi hefur þótt tilheyra að gera efninu skil með eins ó- hóflegum íburði og allri þeirri tækni sem tiltæk hefur vérið á hverjum tíma. — Drottinn minn, á ég upp- tökin að þessu öllu? á Wall- ace garnli að hafa sagt þegar hann sá fyrsta leiksviðsútbún- aðinn, þar sem kappaksturinn fór frani á rennigólfi á svið- inu. Kappaksturinn frægi Þessi frægi kappakstur, þar I nýju myndinni, sem William Wyler gerði, leika kvik- m/ndahetjur vorra daga, Charlton Heston leikur Ben Hur og Stephen Boyd leiku rMessala. Smekkurinn á hetjum hefur sýniiega breyzt dálítið. og sjá aftur Ben-Hur sem Judah Ben-Hur keppir í vagni með 4 gæðingum fyrir við vagn Messala, hefur alltaf verið aðalkjarninn í uppfærsl- unum. í fyrsta skipti var kapp aksturinn einn festur á filmu. Það var 1907 og brunaliðs- börn, segir hann. En sú sem núná er sýnd, er bönnuð börn- um innan 12 ára. Þetta er óneitanlega allt orðið miklu áhrifameira núna, þegar hljóm ur og litir fylgja. í myndinni frá 1925 léku tvö mikil kvennagull. Francis X. Bushiran, sem þá var búinn að vera nokkurs konar Clark Gable um langt skeið, lék Messala, og Ramon Novarro lék Ben Hur og varð það upphaf á frægðarferli hans sem kvikmyndahetju. menn í Brooklyn færðu hann upp og fengu búninga hjá Metropolitan óperunni. Þegar Metro-Goldwyn-Mayer kvi'k- myndafélagið hóf svo töku á myndinni 1925 undir stjórn Fred Niblo var allri þeirri tækni, sem þöglu myndirnar áttu yfir að ráða beitt, og þá ekki sízt í kappakstrinum. Gamall Reykvikingur og hesta maður hefur sagt mér þá sögu að þegar hann bauð sinni ti'l- vonandi ektakvinnu og mág- konu að sjá þessa stórmerki- legu mynd árið 1927, þá hafi hann orðið svo spenntur í kappakstrinum að hann reis upp úr sæti sínu og hvatti Ben-Hur, svo að systurnar litu í krmgum sig og sár skkömuðust *ín fyrir „kavaler ann“. Hljómsveit lék undir Ólafur Árnason, sýningar- maður í Gamla Bíó, hefur séð sýningar á Ben-Hur í fjög ur skipti. Fyrsta myndin kom hingað þrivar sinnum, á árun- um 1927, 1932 og 1937, Og sú nýja núna, Ólafur var að vísu ekki orðinn sýningarmaður 1927, byrjaði ekki fyrr en 1931, en hann sá Ben-Hur, eins og aðrir strákar, þegar Gamla Bíó flutti úr Fjalakettinum og hóf sýningar í Ingólfsstræti. — Gamla myndin var leyfð fyrir — Hvernig var sú gamla, alveg þögul? — Þegar hún kom fyrst, var engina bljómur við hana og þá lék eins og venjulega þriggja manna hljómsveit Gamla Bíós á fiðlu, oelló og slaghörpu Hljómlistarmenn- irnir sáu prufusýningu og völdu tónlistina, sem þeir léku svo allt hvað af tóik á hverri sýningu Ekki man ég hvaða lög þeir léku, enda hafði mað ur meiri áhuga fyrir að horfa en hlusta í þá daga. En oft þegar ég heyri leikna ákveðna lagakafla í útvarpinu, þá minnist ég ákveðinna atriða í myndinni, sem þessi lög voru notuð við. Núna þegar nýja myndin kom, þurftum við að fá ný tóntæki svo að hægt væri að'sýna hana. Áður höfðum við eitt kerfi af hátöl- urum, þ.e.a.s. 3 hátalara alls. Nú er þeir alls 17, helmingur- inn úti í sal Og hinn helmingur inn á ýmsum stöðum bak við tjaldið. Tókstu ekki eftir þrumuveðrinu í myndinni? Það byrjaði í myndinni sjálfri, færðist svo Og deyr út fyrir aftan mann. Þetta er notað víða i myndinni og er að sjálfsögðu mifclu áhrifameira. — Hver er munurinn á þess um tveimur myndum? — Efnislega er munurinn nær enginn og í báðum er gert mikið úr kappakstrinum fræga. Sú gamla var styttri, •tók 2 klst og 20 mín, og hún var á sínum tíma eins dýr og íburðarmikil og þá var frek- ast unnt, kostaði 4 millj. doll- ara. Sú nýja tekur 314 klst. og er líka miklu dýrari í fram leiðslu, kostaði 15.5 millj. doll ara. Þetta er sú dýrasta mynd í ihnkaupi, sem við höfum fengið. Miðarnir eru líka seld ir á tvöföldu verði, kr. 38, en það er samt helmingi ódýrara en í Danmörku, þar sem nú er verið að hefja sýningar á Ben-Hur. — Hvers konar fólk sækir myndina um Ben-Hur. Er það sama fölkið og venjulega sæk ir bíómyndir? — Nei, það var áberandi mik ið af eldra fólki strax á fyrstu sýningum. Það er fÓLk, sem man eftir gömlu myndinni ög vill sjá þessa. Venjulega kem- ur fullorðna fól'kið efcki fyrr en mynd hefur verið sýnd einhvern tima, en nú kom það strax. — Hvernig er það, getið þið notað þetta fína hátalarakerfi við allar myndir? — Nei, aðeins við meiri- háttar myndir, sem gerðar eru sérstaklega fyrir það. Við eig- um von á tveimur, mynd úr þrælastríðinu „Raintree Coun- ty“ með Elisabetu Taylor í að- alhlutverki og mynd frá Burma „Never so few“ með Frank Sinatra. Sýningarmaður í 31 ár — Þú ert búinn að vera sýn- ingarmaður i 31 ár i Gamla Bíó. Er ekki leiðinlegt að þurfa að horfa á myndirnar svöna oft. — Það er misjafnt, sumar getur maður alltaf horft á, en aðrar verða strax leiðigjarn- ar. En það er sama hvort okk- ur þarna uppi þykir gaman eða leiðinlegt, við verðum að horfa á myndina, alltaf getur eitthvað borið út af. má panta i shna 475. XI- ____<» lll Gamla Bió 2. ágúst kiukkan 10—12 !. b. Ólafur Árnason, sýningarmaður. i fara allir Reykvikinvar í bíó. | um degi. STAKSTtliAR Moskvumenn og afturhaldið Fimmta herdeild kommúnista hér á landi er nú víða í kaup- stöðum og sjávarþorpum að þreifa fyrir sér um „vinstra sam- starf“ í bæjar- og sveitarstjórn- arkosningunum, sem fram fara á kom.andi vori. Yfirleitt mun þessum málaleitunum fálega tek ið. Allvíða munu þó Framsókn- armenn til í nýjan dans við þá Moskvumenn. Er nú svo komið, að segja má að Framsóknaraft- urhaldið sé helzta haldreipi hins alþjóðlega kommúnisma á Is- landi. Jafnvel sumir af leiðtog- um SÍS, sem lengi vel áttu ekkl upp á pallborðið hjá korr.mún- istum, eru nú eindregnir handa- menn þeirra, eins og bezt sann- aðist í verkföllunum á síðasta sumri. Um það þarf hinsvegar ekkl að fara í neinar grafgötur, að fjöldi lýðræðissinnaðra manna innan Framsóknarfiokksins era harðir andstæðingar kommúnista dekurs leiðtoga sinna. Margir Framsóknarbændur og yngri menntamenn i Framsóknarflokkn um telja að flokknum stafi hin mesta hætta af hinni nánu sarrv vinnu við Moskvuliðið. Þessir menn eru eindregnir fylgismenn þeirrar stefnu í utanríkis- og ör- yggismálum þjóðarnna, sem Framsóknarflokkurinn á.tti á sín- um tima þátt í að móta ásamt nt.eð öðrum lýðræðisflokkum. Ætla þeir að stela dús-bræðrunum?! Alþýðublaðið bregður á leik í forystugrein sinni í gær og keiwst m. a. að orði á þessa leið: „Fyrir fátt hafa kommúnistar skammað Alþýðuflokksmenn meira en samband þeirra við er- lenda jafnaðarmannaflokka, sér- staklega á Norðurlöndum. Hef- ur Þjóðviljinn sjaldan átt nógu sterk orð til að lýsa fyrirlitningu sinni á þessum vináttutengslum. Okkur rak því í rogastanz I gærmorgun, er við sáum eftir- farandi klausu á æskulýðssíðu Þjóðviljans: „Stefna Sósíalistaflokksins gagnvart erlendum stjómmála- samtökum hefur frá upphafi ver ið þessi: Samskipti skulu höfð við alla erlenda verkalýðsflokka, hvort sem þeir teljast kommún- istar eða sósial-demókratar Við látum það gott heita þó kommar stælu af okkur Hanni- bal, en skyldu þeir nú ætla að stela af okkur dús-bræðrunum líka?“ Það er auðséð, að mikil „móðu- harðindi ganga yfir íslenzka kommúnistaflokkinn um þessar mundir. Hann er farinn að ágirn- ast dús-bræðurna !“ Arangur einingarbaráttunnar Komrr.únistablaðio ræðir í gær hina eilífu haráttu flokksbræðra sinna hér á landi .fyrir „einingu vinstri aflanna". Kemst blaðið þá m.a. að orði á þessa leið: „Árangur þessarar sameining- arbaráttu hefur orðið mjög víð- tækur. Alþýðubandalagið og Sósíalistaflokkurinn hafa hlotið um fimmtung atkvæða í kosn- ingum síðustu tvo áratugi. hafa lengstum haft forystu í verka- lýðssamtökunum og aftur og aft- ur haft mikil áhrif á löggjafar- starf Alþingis og stjórn Alþing- is. í engu ná.lægu landi hafa rót- tækir vinstri menn verið líkt því eins sterkir og á íslandi." Einu sinni var —. Kommún- isturrr. er sannarlega ekki of gott að hugga sig við ljómann frá liðn

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.