Morgunblaðið - 10.03.1962, Blaðsíða 15

Morgunblaðið - 10.03.1962, Blaðsíða 15
Laugardagur 10. marz 1962 V ov CTJNBL 4 ÐIÐ 15 AÐ MÁL.TÍÐ lokinni þarf að hreinsa burt matarleifar, sem enn sitja á tönnunum. Það verður bezt gert með tann- bursta. Tannbursti á að vera nægilega lítill, til þess að auð- velt sé að koma honum að öll- um flötum tannanna að utan og innan. Tennur skal bursta upp og niður, en tyggingar- fleti fram og aftur. Þess skal gætt við burstun jaxla að ut- an, að munnurinn sé hálflok- aður. Þá slaknar á kinnum, og auðvelt er að beita burstan- um rétt. Beat er að eiga tvo bursta, nota þá til skiptis, hreinsa þá og láta þá þorna vel milli notkunar. Ef tannbursti er ekki við hendina, þegar miáltíð er lok- ið, er þó mikil hjálp í að skola munninn vel með vatni. Aldrei miá þó gleymast að bursta tennur vandlega, áður en farið er að sofa. Svona fer þótt ekki tapist nema ein tönn. Þarna hefur vinstri/ sexárajaxlinn í neðri góm verið in í muninum skekkjast, baeði tekinn. Allir jaxlar þeim meg-í er á auknum tannskemmdum. að ofan og neðan. Meiri hætta ( Tannburstinn í nágrannalöndum okkar er algengt, að bætt sé efni, sem kallast flúor, í drykkjarvatn, og er talið, að það minnki tannskemmdir um helming. Þetta hefur ekki verið gert ennþá hér á landi. Þó er al- gengt, að þetta efni sé borið á tennur með góðum árangri. Þótt neytt sé hollrar fæðu, tennur burstaðar reglulega og flúor borið á þær, má samt búast við tannskemmdum. í sumum tilfellum geta bakterí- ur komizt inn um lítið sikarð í glerungnum og valdið stóiri skemmd í tannbeininu, án þess að við verðum þess vör, og smærri holurnar er erfitt að sjá. Því minni sem skemmdin er, því sársaukaminni verður viðgerðin, og því endingar- betri verður fyllingin. Minna reynir á litla fyllingu en stóra, þegar tuggið er. Af þessu er Ijóst, að nauð- synlegt er, að gert sé við allar skemmdir sem fyrst. Því er það góð regla að láta skoða tennurnar og gera við þær skemmdir, sem finnast, reglu- lega tvisvar á ári. Ef ekki líð- ur lengri tími milli viðgerða, er óse'nnilegt, að skemmdirnar nái að verða svo stórar, að tönnin sé í hættu. Hér er framhald listans yifir nokkur þeirra verðlauna, sem veitt verða fyrir góðar rit- gerðir: Þórir Þrastarson. Tataratelpan. Árni og Berit I, II, III. Vinir frelsisins. Sleipnir. Skriðuföll og snjóflóð. Stakir steinar. Annika. ísland í rnáli og myndum. Tunglflaugin. Gefendiur: ísafoldarprent- smiðja h.f., Helgafell, Bóka- gerðin Lilja og Norðri. Haldið fræðslugreinunum saman. Klippið þær úr blöð- unum. Geymið þær. Úfgerðarmenn Netagerðamenn Tækniþróun er hröð í framleiðslu veiðar- færa. Það nýjasta eru hinar ofnu Síldarnætur úr nælon. Netaverksmiðjur Johan Hansens Sönner — Bergen framleiða þessa nýju gerð af ofnum síldamótum, sem nú ryðja sér til rúms í Noregi. — Þessar nætur hafa marga kosti framyfir gömlu knýtt.u síldarnæt- urnar. Tveir Norðmenn frá verksmiðjunni eru staddir hér og gefa allar upplýsingar um þessa nýju gerð. Þórður Sveinsson & Co. hf. Sími 18-700 4 LESBÓK BARNANNA Úr Grimms ævintýrum: Kóngsdæturnor tólf og götóttn skórnir 16. Hermiaðurinn var þarna líka, en hann dans- aði einn og án þess nokk- ur sæi hann. Þegar ein- hver kóngsdætranna hellti víni í bikar handa eéir, greip hermaðurinn arinn tæmdist. Yngsta sín af hræðslu alla nótt- ina, en elzta systirin tal- aði kjairk í hana, sem bezt hún gat. Þau dönsuðu fram und ir morgun, og voru skórn hann og drakk í botn. AUir urðu mjög undr- andi að sjá, hvernig bik- kngsdóbtirin var miður ir systranna orðnir gat- slitnir. Réru þá kóngs- synirnir með systurnar yfir vatnið, en nú fylgd- ist hermaðurinn með þeirri elztu. 17. Henmaðurinn flýtti sér á undan þeim gegn um garðana og upp stig- ann og háttaði í snatri. Og þegar systumiar komu upp í salinn, þreyttar og syfjaðar, hraut hann svo hátt, að heyrðisit inn til þeirra. „Hann þurfum við ekki að óttast, hann steinsef- ur eins og allir hinir,“ sögðu kóngsdiætur. Þær földiu nú skraut- klæði sín, fleygðu skón- um undir rúmið og lögð- ust til svefns. Um morg- uninn fann konungiurinn, faðir þeirra, skóna gat- slitna eins og va-nt var. SKRITLIIR Hann: Eg hefði aldrei trúað því, að hann faðir þinn væri eins harð- brjósta og hann er. Hún: Hvað hefur hann gert fyrir sér. Hann: Ég bað hann um þ-g og sagðist ekki geta lifað án þín —. Hún: Og hvað svo? Hann: Hann sagðist skyldi kosta útfönna mína með mestu ánægju. Emma: Við megum ekki hafa mjög hátt um okkur, Inga, því að við erum í hálfsorg heima hjá okkur. Inga: Hver er hálfdauð ur hjá ykkur? T Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson ★ 10. marz. ---------------------------------- ------—---- ------- -y. 6. árg. Bókaormurinn Eins lengi og hún mundi eftir, hafði hún ósk að að fá að heimsækja frænda sinn við Græna vatn og taka þátt í hinu frjálsa útilífi. Hún nafði alltaf átt heima í ys borg arinnar og í hennar aug- um var sveitin paradís. En allt hafði gengið á afturfótunum fyrir henni, allt frá því fyrsta. Hún hafði reynt að fara me5 þeim Antoni, Haraldi, Elsu og Birgittu í sund. En vatnið var of kalt fyrir hana og hún gafst upp. Þá hafði hún farið með Antöni að veiða, en íerð- in endaði þannig, að hún flækti önglinum svo ræki lega í hárið á sér, að þau urðu að klippa frá hon um til að losa nann. Og svo þurfti þetta að vilja til með bátinn oían á a!U hitt. Súsanna lá í bólinu og lét tárin þorna á kinnun- um Hér eftir var aðeins uim eitt að ræða: Hún varð að skrifa mömmu og biðja um að fá að fara heim. Hún ætlaði ekkf að hafa neiitt saman við Anton að sælda fram- ar. Þannig átti þetta nú samt ekki að fara. Strax sama kvöldið sagði Elísa frænka við hana: „Ég þarf að fara í bæinn á morgun. Aniton og félag- ar hans hafa ákveðið að fara í langa gönguferð og þau vilja, að þú komir með þeim.“ „Ég vil heldur vera heima og lesa,“ svaraði Sússanna. „Nei,“ sagði Elíisa frænka, „ég vil ekki, að þú sért skilin ein eftir heima.“ Morguninn eftir fóru þau snemma á fætur. Að loknum morgunverði mundi Súsanna eftir bréfinu, sem hún hafði skrifað mömmu sinni. „Bídidu andartak,“ agði hún við Anton, „ég þarf að koma bréfi í póstinn.“ „Það getur þú gert, þegar við komum til baka.“ Anton var þegar lagð- ur af stað, og Sússanna varð að hlaupa á eftir honum. „Þetta verður áreiðan lega erfið ferð,“ sagði hann, án þess að líta við. „Ég sagðj mömmu ekk- ert, frá því, en við ætl- um að rannsaka svæði, sem við höfum aldrei kannað áður. í þeim hluta skógarins eru engir stígir. Vondandi getur þú fylgst með okkur!“ Haraldur, Elsa og Bir- gitta voru þegar komin á staðinn, þar sem ákveðið hafði verið að hittast, og Anton tók að sér foryztu fyrir hópnum. .,Þá leggj- um við af stað,“ kallaði hann. Fyrsta hálftímiann skerrumti Súsanna sSr verulega vel. rfún hafði einmitt alltaf óskað sér að fá að taka þátt í svona ferð. En eftir því Sem landið tók að verða verra yfirferðar, fór hún að finna til þreytu. Klukkan var orðin tvö, þegar þau námu staðar,

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.