Morgunblaðið - 16.10.1962, Blaðsíða 23

Þriðjudagur 16. október 1962
MORCVMJLAÐIÐ
23
SVO virðist nú, sem Frakk
ar ætli sér að binda endi
á skattfríðindi þau, sem
dvergríkið Monaco hefur
boðið frönskum fyrirtækj
um. Á laugardag hófu
franskir tollveðir að skoða
allan varning, sem fluttur
er frá Monaco inn í Frakk
lan.
Frakkar öfðu gefið ráða-
mönnum Monaco 6 mán.
frest til að reyna að ná
einhvers konar samkomu-
Skatta- og tolla„stríð“
Frakka og Rainiers
Helmincrur Monte Carlo innan frönsku „landamæranna"
lagi um skatt- og toll-
greiðslur. Þessi frestur var
á enda á fimmtudagskvöld,
en var þá framlengdur
um 24 tíma. Ekkert sam-
komulag náðist á föstudag,
og á miðnætti aðfaranótt
laugardags tóku franskir
tollverðir stöðu sína á öll
um vegum, er liggja til
Monaco.
Þótt samningar hafi ekki
náðst, þá mitn talsvert hafa
miðað í samikomulagsátt og
síðasta skipun Rainiers til
saminingamanna sinna mun
hafa falið í sér samþykki á
skattgreiðslum, allt að 35%,
er áður voru óþekktar.
Deilt u m skatta
Skattarnir eru eiris og áður
segir, aðaldeilumálið. Fram
til þessa hafa frönsk fyrir-
tæki, ásamt fyrirtaekjum í
eigu manna af öðrum þjóð-
ernum, getað látið skrá sig
í Monaoo og þainnig losnað
við að greiða tekjuskatt.
Þetta hefur orðið athafna-
lífinu í landinu mikil lyfti-
stöng. Þótt ríkið Monaoo sé
ekiki stserra en svo, að tvö slik
gætu rúmast í Central Park
í New York, þá hefur velta
fyrirtækja þar verið ótrúlega
mikil og vaxið hratt. 1951
nam hún 30 milljónum dala;
1961 var hiún jafnvirði 128
milljóna dala og í ár mun
þessi upphæð hafa vaxið í
200 milljónir.
Tengsl Monaoo og Frakk-
lands hafa ætíð verið mjög
náin. Samning'ur sá, sem ligg
ur til samskipta rikjanina er
frá 1918. Skv. honum heitir
furstinn af Monaoo því að
beita valdi sínu í samræmi
við hagsmuni Frakklands,
ekki sízt á efna'hagssviðinu.
Óheilbrlgð samkeppni
Atvinnuirekstur Monaeo,
sem svo mjög hefur vaxið á
umdanförnum árum, hefur
verið Frökkum nokkur þyrn-
ir í augum, og því krafðist
floanska stjórnin þess fyirir
6 mánuðum, að Monaoo tæki
að leggja sama tekjuskatt á
frönsk fyrirtæki eins og þau
myndu þurfa að greiða, ef
þau væru skráð í Frafcklandi.
Taldi franska stjórnin, að
eigendur þeirra fyrirtækja
franskra, er létu skrá þau í
Momaeo, hefðu skapað sér ó-
heilbrigða samkeppnisaðstöðu
Sá skattur, er hér um ræðir,
er 50% í Fraklandi sjálfu.
Fylgzt með útflutningi
Fjárn.álaráðhenra Frakk-
lands, Valery Giscar d’Esta-
ing, lýsti því yfir, er látið
var til skarar skríf- á laugar
dagsmorgun, að ætlunin væri
að fylgjast framvegis með út
flutningi Monaco til Frakk-
lands. Hins vegar sagði ráð-
herrann að krafa frönsku
stjórnarinnar væri ekki sú, að
innleididur yrði í Monaco samd
tekjuskattur og í Frakklandi,
heldur 10% minni, eða 40%.
Síðasta tilboð Rainiers var,
að skaturinn yrði 30—35%, í
tilrauinarskyn! tii tveggjia
ára.
Áhrifin — ef skattar
koma til
Taekjust samningar á þess-
uim grundveili, myndi það
þýða, að um 14.000 franskir
eistaklingar, sem teljast hafa
búsetu í Monaoo, myndu
missa skattfrelsi sitt.
Hins vegar myindu samn-
ingarnir engin áhrif hafa á
raunverulega Monacobúa,
þeir héldu skattfrelsi sínu
eftir sem áður. Þeir eru um
3000 talsins.
Um 8000 aðrir einstakling-
ar af öðrum þjóðernum, aðal

lega Bandaríkjamenn og
Evrópumenn, eru sagði bú-
settir í landinu. Þeir yrðu
'heldur ekki fyrir neinum á-
hrifum af þessum nýju samn-
ingum, en myndu greiða
skatta í samræmi við þá samn
inga, sem þegar eru í gildi
milli Monaoo og viðkomandi
rikja.
Hins vegar myndi þetta
koma illa niður á erlendum
fyrirtækjum, frönskum, sem
skráC eru í Monaco og starfa
þ'r. Þau yrðu . 3 greiða hinn
nýja skatt. Auk þess yrðu
þær vörur þeirra og erlendra
fyrirtækj a, sem til SPrafck-
lands fara, tollaðar.
Önnur fyrirtæi í Monaco,
sem selja aðallega í rikinu
sjálfu, myndu ekki falla und
ir slíka samninga.
Ástandið er að öðru leyti
ákaflega sérstætt. Monaco
fær t.d. rafmatgn frá Frakk-
landi. Frakkar gætu hvenær
sem er lokað fyrir það, en
eftir því, sem hermir í frétt
um frá París, mun það ekki
vera gert. Sömuleiðis gætu
ráðamonn Monaco lokað einni
aðaljárnbrautarleið frá Frakk
landi til ítalíu, en hún ligig
uir um Monaco.
Monte Carlo nú „klofin“
Sérkennilegast verður þó
ástandið í Monte Carlo, en
hún er að hálfu leyti innan
frönsku „landamæranna", og
hálfu leyti í Monaco. Þamnig
eru ýmsar byggingar í borg-
inni sitt hvoru megin mark-
anna, t.d. eitt nýjasta gisti-
hús borgarinnar. Sömuleiðis
liggja „landamörkin“ þvert
yfir knattspyrnuvöll borgar-
innar.
Það má því með sanni segja,
að Monte Carlo sé nú kominn
í hóp hinna „skiptu“ borga,
þ.e. Berlínar og Jerúsalem.
Er Rainier, fursti, kom til
Monaoo á laugardaginn frá
París, en þar var hann, er
frönsk yfirvöld gripu 1 taum-
ana, var hann spurður, hvað
hann vildi segja um þetta
deilumál.
Hann sagði: „Ég veit það
ekiki. Þetta kom alltof skyndi
l€ga“.
12 særbust í óeirð-
um í Brussel
Briissel, 15. okt. (NTB).
í GÆR kom til óeirða í Brussel
milli Flæmingja og frönskumæl-
andi manna (Vallóna). Særðust
12 menn í óeirðunum þar af tveir
alvarlega. Það voru Flæmingjar,
sem fóru kröfugöngu um Briissel
til þess að mótmæla frönskum
áhrifum, sem þeim finnst vera
orðin of mikil í borginni og krefj-
ast þess að flæmska verði jafn
rétthá frönsku.
Flæmingjarnir gengu um
Briissel og hrópuðu: — Briissel
flæmsk. Sögðu þeir, sem fyrir
kröfugöngunni stóðu, að 150 þús.
menn hefðu tekið þátt í henni,
en lögreglan í Briissel sagði að
þátttakendur hefðu ekki verið
nema 45 þús.
Á götunum, sem kröfugangan
fór um höfðu frönskumælandi
menn safnast saman. Hrópuðu
— Ben Bella
Framhald af bls. 1.
ur tröppurnar fyrir framan
Hvíta Húsið.
Fréttamenn, sem þar voru,
spurðu Kennedy hvernig við-
ræðurnar hefðu gengið og
hann sagði, að þær hefðu
gengið vel. Ben Bella brosti
er hann kvaddi forsetann og
þaíkibaði fyrir mótt^kurmar,
en hann vdldi ekki ræða við
íréttamenn.
Ben Bella hélt til New Yorik
frá Washington, en frá New
York fer hann á mortgun til
Kúbu til að ræða við Fidel
Castro. Mikilil viðbúnaður er
í Havana til að taka á móti
Ben Bella. K
Það var blaðið Alohaab,
málgaign Þjóðfrelsishreyfinig-
ariinnar í Alsír, sem skýrði
frá því í dag, að talið vœri,
að Bandaríkin myndiu veita
Alisír fjárhiagsaðstoð sem
næmi 40 milljónum dollara
(um 1,7 milljörðum ísl. kr.).
Blaðið segist hafa þetta eftir
áreiðanlegum heimildium í
Bandaríkjunum, en segir að
Alsír muni eklci taka við þess
ari aðstoð, ef henni fylgi
stjórnmálalegar skuidbinding
ar.
— Sakaóir
Framhald af bls. 1
er 318 bls. Segir í henni að þeir
hafi tekið þátt í fjöldamorðum á
gyðingum, geðveiku fólki og
andstæðingum Hitlera í Minsk
og öðrum borgum í Rússlandi á
árunum 1940—44. Flest fórnar-
dýrin voru skotin eða send í
gasklefana.
— Imaminn
Framh. af bls 1
Egypska fréttastofan sagði
enn fremur í dag, að Imaminn
hefði sloppið naumlega, er herir
byltingarstjórnarinnar hefðu skot
ið úr flugvélum á virki eitt inn-
an landamæra Jemen, en þang-
að hefði hann flúið.
Ofursti í her Jemen, Hussein
el Sukkari, sem lýsti í langri
grein, er birtist í egypsku blaði
fyrir 10 dögum, hvernig hann
hefði orðið Imaminum að bana,
hefur nú dregið það til baka, en
segist hafa sært Imaminn í
konungshöllinni í Canaa.
Sallal, forsætisráðherra bylting
arstjórnarinnar, sagði í ræðu,
sem hann flutti í gær, að jarð-
sprengja hefði orðið vart á landa
mærum Jemen og Saudi-Arabíu.
Sagði Sallal, að þetta sannaði að
Saud konungur og Hussein kon-
ungur væri andsnúnir byltingar-
mönnum í Jemen. Sagði Sallal
enn fremur, að her Jemen hefði
fengið upplýsingar um, að 16
ofurstar frá Jórdaniu hefðu farið
inn yfir landamæri Jemen og
her Saudi-Arabíu og brezkur her
frá Aden veittu andstaeðingum
stjórnar hans lið í N.- og A-
Jemen.
þeir: — Brussel frönsk og kdxt*
uðu fúleggjum, heimatilbúnum
handsprengjum, grænmeti, sinn-
epi og maionnaise að kröfu-
göngumönnum. Lögreglan varð
oft að skerast í leikinn þegar
kröfugöngumenn og frönskumæl
andi réðust hvor á aðra. Lög-
reglan var efld og voru lögreglu
menn á verði við götur þær, sem
kröfugangan fór um og sumar
hliðargötur voru lokaðar.
Ungur stúdent frá Antwerpen
særðist, þegar heimatilbúin
sprengja sprakk í hendi hans.
Hafði sprengjunni verið kastað
að stúdentinum, sem tók þátt i
kröfugöngunni. Stúdentinn greip
sprengjuna og ætlaði að varpa
henni til baka, en varð of seinn.
Frönskumælandi maður særðist
hættulega er sprengja sprakk
— /jb róttir
Frahald af bls, 22
stundum gott og stundum háettu-
legt. Eigi að síður tókst Fram að
verjast og vöm var lengstum
hlutskipti Fram í þessum leik,
en liðið einkum framverðirnir
léku langt undir styrkleika sín-
um.
Sigurinn blasti við Keflavik
en þreyta sótti á mannskapinn.
Undir lokin voru Keflvíkingar
vísvitandi farnir að tefja. Jpp
úr einni slíkri óþarfa töf korri
hornspyrna sem Hrannar fram-
kvæmdi. Hún endaði með sjálfs-
marki. 20 sekundur síðar var leik
tima lokið. Framlengja þurfti. —
Það varð dýr töf fyrir Keflavík.
í framlengingunni varð um
næsta litla knattspyrnu að ræða.
Liðsmenn þreyttir, bleytan jókst.
En í síðari hlutanum tókst Fram
að leika á vörn Keflavíkur. —
Grétar átti heiðurinn að því, lék
upp miðjuna að endamörkum gaf
fyrir. Markvörður Keflvíkinga
náði ekki spyrnunni og Baldvin
miðhgrji fékk að senda í mann-
laust markið.
Keflvíkingar komu skemmti-
lega á óvart i þessum leik. Liðið
var samstillt og náði í heild góð-
um leik miðað við aðstæður. —
Högni var driffjöðrin en fram-
herjarnir Magnús Og Sig. Alberts
son voru afgerandi kraftar. Hólm
bert gerði margt gott og vann
vel.
Hjá Fram var allt heldur á lak-
ari veginn. Bezti maður liðsins
var Guðjón -akvörður og sá eini
sem óx þegar vandinn varð
stærri. En varamarkvörður sem
inn kom fyrir Geir í leikhléi,
Hallkell Þorkelsson vakti verð-
skuldaða athygli. Að grípa svo
inn í leik sem þennan er ekki
heiglum hent, jafnvel og Hall-
kell gerði. —
Hið göðkumia
PATONS
ULLARGARN
IMVKOMIÐ
í mörgum litum