Morgunblaðið - 06.12.1962, Blaðsíða 3

Fimmtudagur 6. des. 1962
MORGVTSBLAÐIÐ
3
UM 11 LEYTIÐ í gærmorgun
varð eldur laus í hlöðunni í
Saltvík á Kjalamesi. í hlöð-
unni voru um 2500 hestar af
heyi og gereyðilagðist allt
hey, sem var í eldri hluta henn
ar. Áfast við hlöðuna var f jós
með 56 kúm og tókst að bjarga
kúnum á síðustu stundu. Mikl
ar brunaskemmdir urðu á
hlöðunni en tiltölulega minni
á fjósi. Eigandi Saltvíkur er
Stefán Thorarensen, lyfsali.
í Saltvík búa Páll Hendze,
færeyskur ráðsmaður, ásamt
56 kúm naumlega bjargað - mikið
hey eyðilagðist - útihús skemmdust

Þyrlan tekur sig á loft.
þýzkri konu sinni, Carmen, og
sjö börnum; ennfremur fær-
eyskur fjósamaður, Hjarnar
Beck að nafni. íbúðarhúsið
stendur skammt frá útihúsun
um, en var í engri eldshættu.
Þegar eidsins varð vart,
voru slökkviliðin í Reykjavík
og á Álafossi kvödd á vett-
vang. Slökkvilið Álafoss kom
tíu mínútur fyrir tólf á stað-
inn og stundarfjórðungi síðar
renndu tveir brunaliðsbílar
frá Reykjavík í hlað. Var eld-
urinn töluvert magnaður í
gömlu hlöðunni og mikinn
reyk lagði upp um þak og út
um lúgur.
Talið er að eldurinn hafi
átt upptök sín vegna ofhitunar
neðst í hlöðunni. Súgþurrkun
er í hlöðunni í Saltvík og lá
stokkurinn bæði eftir eldri og
nýrri hluta hennar. Vitað var
að eldurinn lá í stokknum og
viðbúið að hann mundi læsa
sig í nýju hlöðuna, sem hann
og gerði, þegar leið á daginn.
Brauzt hann í gegnum gaflinn
í einu horninu og olli þar
nokkrum spjöllum, áður en
tókst að slökkva hann.
Annar heyhlöðubruninn
í sveitinni.
Þegíir blaðamaður og ljós-
myndari Morgunblaðsins
komu á vettvang rétt fyrir háif
eitt var björgunairstarfið í ai-
gleymingi. Bændur og búa-
lið frá nærliggjandi bæjum
höfðu streymt að til hjálpar og
hundarnir létu sig ekki vanta.
Þetta er í annað sinn á þessu
hausti, sem kviknar í heyhlöðu
í sveitinni. Ekki alls fyrir
löngu brann hlaðan á Sjávar-
hólum og hlauzt af mikið tjón.
Búið var að leysa kýrnar og
þææ komnar út á hlað. Gekk
erfiðlega að leysa þær út
vegna þess hve mikill reykur
var í fjósinu. Við það tækifæri
skarst bóndinn frá Móum á
hendi og var flutur í slysa-
varðstofuna.
Slökkvistarfið gekk fremur
erfiðlega. Ekki var vitað hvar
eldurinn leyndist í áðumefnd
um súgþurrkunarstokk og því
erfitt um vik. Sjór var notað-
Þrir hinna vösku sjálfboða-
liða, sem börðust við eldinn.
Þeir eru holdvotir eins og
allir þeir, sem nálægt slökkvi-
starfinu komu.
ur til slökkvistarfsins og þurfti
að dæla honum um 200 metra
vegalengd. Sjórinn í Faxaflóa
gerði slökkvimönnum og þann
grikk að fjara undan slöng-
unum við og við; ennfremur
komst sjór í benzíngeymi
þann, sem knúði dæluna og
stöðvaðist hún um tíma.
Við tókum ráðsmanninn,
Pál Hendze tali og sagði hann,
að fyrir nokkru hefði hann
veitt því eftirtekt að heyið var
farið að hitna. Hefði hann þá
sett súgþurrkunina í gang til
að forða ofhitun, en nú væri
sýnilegt að ekki hefði tekizt
að kæla heyið.
Mikið heytjón.
Stefán Thorarensen, lyfsali,
kom upp eftir til að fylgjast
með slökkvistarfinu. Hann
kvað Saltvík hafa verið í sinni
eigu í 30 ár. Hann sagði enn-
fremur að eldri hlaðan tæki
tæpa þúsund hesta, en sú
nýrri, sem byggð var fyrir 10
árum, tæp tvö þúsund. Sam-
tals hefðu um 2500 hestar ver-
ið í hlöðunni en ekki væri
unnt að segja með vissu, hve
mikið af heyinu væri nothæft
til fóðurs eftir brunann. Sagði
hann að mjög erfitt væri að
Framhald a bls. 15.
Reykjarmökkur gaus upp öðru hverju á suðausturgafli gömlu hlöðunnar. Hér sjást menn vinna
að slökkvistarfinu, Jón Sigurðsson, slökkviliðss tjóri, er á miðri myndinni með hvítan hjálm á
höfði. Verksmiðjustjórinn á Álafossi og driffjöð ur slökkviliðsins þar, sést fremst á myndinni. —
Ljósm. Mbl.: Sv. Þ.

STAK8TEIIVAR
Óttast gögnin
í gær mótmælti Tíminn þvi í
ritstjórnargrein að stofnað hafi
verið til leynilegrar „þjóðfylk-
ingar" milli Framsóknarmanna
og kommúnista. Segir blaðið að
ekkert slíkt eigi sér stað og gögn
til sönnunar því séu „falsgögn",
Orðrétt segir:
„Það mundi ekki koma á ó-
vart þótt einhver slík falsgögn
ættu eftir að koma til sögunnar
nú“.
Þegar Morgunblaðið birti
leyniskýrslur SÍA-manna i vor,
þar sem fjallað var um „þjóð-
fylkingaráformin", herti Tíminn
sig upp í það að tala um „fals-
gögn“ þótt kommúnistar viður-
: kenndu, að skýrslurnar væru ►
falsaðar og frá þeim komnar. Nú
óttast Tíminn sýnilega að fleiri
gögn eigi eftir að koma fram í
dagsljósið, sem sanni „þjóðfylk-
ingaráformin".
„Að verða kommúnistum
samferða spöl og spöl“,
1 grein í Tímanum í gær
standa þessi orð:
„Það hefur stundum ekki ver-
ið hægt að komast hjá því hér-
lendis að verða kommúnistum
samferða spöl og spöl á vegum
almennra mála, enda gætir ekki
í hverju spori truflananna (kom-
plexanna) sem þeir eru haldnir
af.
Það gildir að vissu marki og í
vissum málum, að sú samfylgd
þarf ekki að koma að sök. Sam-
vinna í bæjarstjórnum við þá er
mjög algeng.“
Þetta virðist sem sagt ósköp
sakleysislegt, og vafalaust gleðj-
ast kommúnistar, þegar þeir lesa
það, að verið sé hægt og rólega
að gera fólki grein fyrir því, að
ekki sé sem verst að fylgja þeim
„spöl og spöl á veginum“. Sjálfir
vita þeir ósköp vel hvert þessi
vegur liggur, en þeir þurfa ein-
mitt samfylgd „spöl og spöl“ ann-
ars geta þeir ekki náð markinu.
Og það er afdrifaríkasti spölur-
inn, sem þeir hugsa sér að ganga
eftir kosningar með Framsókn-
armönnum, ef þessum banda-
mönnum tækist að fá meirihluta
á Alþingi.
Hver er tilgangurinn?
Þegar menn leiða hugann að
afstöðu Framsóknarflokksins i
Efnahagsbandalagsmálinu, þat
sem þeir segja í öðru orðinn, að
við eigum að bíða átekta til þess
að sjá hver framvindan verður,
en í hinu, að við eigum þegar i
stað að taka afstöðu til þess,
hvaða leið við eigum að fara tð
að tengjast bandalaginu, þá «r
von að menn spyrji: Hvernig
getur staðið á þessari afstöðu?
Ekki getur það verið rökrétt
hugsun að nauðsynlegt sé að
bíða, en samt sé sjálfsagt að taka
þegar afstöðu. Sannleikurinn er
auðvitað sá, að kommúnistar
hafa krafizt þess, að Framsókn-
armenn lýstu því skýrt og skil-
merkilega yfir, að þeir myndu
aldrei fallast á neina aðild is-
lands að Efnahagsbandalaginu,
annars væru þeir ekki tilbúnir
til þess að starfa með þeim í
ríkisstjóm, að afstöðnum kosn-
ingum. Rússar hafa nú fyrirskip-
að kommúnistum að berjast gegn
Efnahagsbandalaginu á öllum
vígstöðvum, jafnvel enn harð-
neskjulegar en gegn NATO. Þeir
vilja umfram allt koma í veg
fyrir þá öru efnahagsþróun, sem
nú á sér stað í Evrópu og hin
bættu lífskjör fólksins þar. Þess
vegna á ekki að láta neins ó-
freistað til að hindra styrk vest-
rænna lýðræðisþjóða og Fram-
sóknarmenn gera sér grein fyrir
því, að þeir geta því aðeins náð
samvinnunni við kommúnista að
þeir játi þetta sjónarmið.