Morgunblaðið - 06.12.1962, Blaðsíða 20

20
MORGVNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 6. des. 1962
Þegar mína klukku vantaði
jþrjár mínútur í eitt, stanzaði
grænn Oldsmobile uppi á brekk-
unni þarna skammt frá. Hávax-
inn maður í hvítri skyrtu stökk
út úr honum. Það var Miller.
Hann hljóp niður brekkuna og
svo upp aðra brekku að húsinu.
Rétt á hælum honum sveif Mari-
fFrá. Jfcklu
Austurstræti 14 Sími 11687
Sertdum hvert á land sem er
Góðir greiðsluskilmálar
lyn í gulri peysu, og brjóstin
hossuðust þegar hún hljóp, hrað
ar og hraðar .... niður brekk-
una og upp hina, alla leið að
húsinu. Stúlka, sem stóð rétt hjá
mér og var þarna fyrir eitthvert
enskt blaðasamband, sagði, að
það væri blóðbletur á peysunni.
„Ég held það sé eitthvað að“,
sagði hún.
Morton, frændi Millers, sem
hafði ekið bílnum, steig nú út.
Við umkringdum hann. „Það hef
ur orðið slys“, sagði hann,
„slæmt slys“. Hann leit illa út í
framan. „Það var verið að elta
okkur. Þessi hvíti bíll var að
elta okkur. Það er kröpp beygja
á veginum. Við hægðum á okk-
ur og tókum beygjuna. Það verð
ur að hægja á sér þar. Beygjan
er svo kröpp. Við heyrðum
árekstur að baki ofckur. Við
snerum bílnum og ókum til baka.
Þetta var ljósmyndari og stúlka.
Hún hafði kastazt út úr bílnum.
Við reyndum að hjálpa þeim
eins og við gátum. Það blæðir úr
henni. Arthur er núna að hringja
í sjúkrahúsið. Guð minn góður,
.... hún var öll skorin“. Hann
fór að gráta. Ég skammaðist mín.
Sendimaður frá 1 jásmyndastófn-
un þaut á staðinn á vélihjólinu
sínu, til að taka myndir. Þegar
hann köm aftur, sagði hann:
„Ég þol-di þetta ekki. Ég lagði
teppi yfir hana. Blóðið ....“. —
Stúlkan dó í sjúkraihúsi sama
da-g. Hún hét Myra Sherbatoff
— amerískur fréttaritari Paris
Match.
En auglýsingavélin malaði
áfram. Monroe fór úr blóðugu
peysunni. Allur hópurinn okkar
þaut eins og flugnasrv-eimur að
hræi; fyrst á slysstaðinn og síð-
an aftur ti-1 hússins. Við söfnuð-
umst saman í húsagarðinum og
á blettinum bak við húsið. Ljós-
myndararnir settu vélar sínar í
stellingar. Blaðamennirnir tóku
saman spurningar til að bera
fram. Fréttaræmumennirnir reik
uðu um og komu sér fyrir. —
Netið á tennisvellinmn hékk nið
ur. Sundpol-lurinn var þurr. —
Barnaleikvöllurinn var auður og
yfirgefinn. Hitinn var óþolandi.
Meira a.ð segja var heitt í skugg-
anum af trjánum. Syfjaður hund
ur, sem var tjóðraður við tré,
horfði á okkur letilega.
Foreldrar Arthurs komu nú út
úr húsinu og Arthur og Marilyn
gengu til þeirra. Allir tróðu sér
fram. Þetta var allt á ringulreið.
En þá tók Milton Greene stjórn-
ina í sínar hendur. Það yrði 20
mínútur handa myndaræmunum,
20 fyrir kyrrmyndatökumenn,
30 fyrir blaðamenn. Miller leit út
eins og hann hefði orðið fyrir
taugaáfal-li. Marilyn virtist vera
róleg, í gullslitri blússu og
svörtu pilsi. Ljósmyndararnir
öskruðu tn þeirra, eins og þau
væru fyrirsætur: „Leggðu höf-
uðið á öxlina á honum“. „Líttu
til hinnar hliðarinnar*. „Það var
g-ott .... einu sinni en“ ....
Klikk, klakk. Plötum stungið
inn. Plötur dregnar út. „Viltu
ekki brosa, Arthur" .... Eld-
lau-s vindlingur hékk út úr m-unn
inum á Miller. Að hv-erju ætti
hann svo sem að brosa? Hann
reyndi að varðv-eita virðuleik
sinn í þessu skrí-lslega uppþoti,
og sleppti sér ekki. „Einn koss,
Marilyn“ .... „Komið þið svo-
lítið nær hvort öðru!“.
Reiði Millers sást aðeins á sam
arúbitnum tönnum.
Seinna spurði ég Marilyn,
hvort Arthur Mill-er ætlaði að
verða virkur þátttakandi í Mon-
roe-félaginu.
„Félagið mitt er atvinnufyrir-
tæki. Maðurinn minn er bara til
ánægju“
Þau voru gefin saman leyni-
lega þetta kvöld af fógetanum í
White Plains, N.Y. En svo voru
þau gefin saman að gyðingasið
af Rabbi Goldlberg, næsta sunnu
da-g, h-eima hjá Kay Brown, sem
var umboðsmaður Millers. Þetta
var „tv-eggja hringa“ athöfn. —■
Hringirnir voru frá Cartier. Lee
Strasberg var svaramaður brúðar
innar. Miller lét í ljós þá ein-
dregnu ósk, að heimurinn vildi
nú aftur komast í þær skorður,
sem hann var í, áður en hann
sjálfur varð ástfanginn af Mari-
lyn.
XXIX.
Reiður riddari.
Siúlkan, sem flaug til Japa-ns
árið 1954, var drauma-d-ís allra
bílaviðgerðarmanna. Konan, sem
flaug til Englands, 13. júlí 1966,
var Monroe, og hún var nú orð-
in stjarna.
Það er orðin föst venja, að
leikari, sem á nafnið sitt fyrir
ofan nafnið á myndinni eða leik
ritinu, er Stjarna. Samkvæmt
því átti Marlyn þegar að vera
orðin stjarna, þegar Jerry Wald
setti nafnið hennar fyrir ofan
titilinn á „Clasih by Night“. En
það er eins með „stjarna" og á
sér stað með „ást“, að orðið er
oft misnotað Og dregið í svaðið.
Auglýsingarnar er ekkert að
marka. Heldur ek-ki er hægt,
nema stundum, að gera stjörnu
úr eintómum auglýsingu-m, glæsi
mennsku, auðæfum eða jafnvel
snilligáfu. Leikkona getur haft
frábæra hæfileika, án þess þó að
vera stjarna. Stjarna er annað
kattakyn — og fyrirfólkið skoð-
ar hana sem annað kyn. Hún er
hátignarl-eg. Hún er ráðrík. Hún
ér handlhafi mikils valds. H-ún
er ofurm-annleg.
ffltltvarpiö
„Alls ekki“, svaraði hún. —
Hvernig er ástatt um
Þvottinn og fötin?
Jólin nálgast — Látið okkur þvo jólaþvottinn
og hreinsa og pressa fötin.
Stykkjaþvottur
Frágangsþvottur
Blautþvottur
Skyrtuþvottur
¥ Kemisk fatahreinsun
og pressun
Hringið — Pantið. Við sækjum og sendum.
Opið til 10 á kvöldin
Borgarþvottahús£3
Borgartúni 3 — Símar 17260, 17261, 18350.
*
¥
*
*
* * * SAGA BFRLÍIMAR * * *
Eftir 17. júní 1953 hélt flótta-
mannastraumurinn áfram að renna
vestur yfir (yfir 2,000,000 manns á ár
uum 1948—1959). Margt flóttamann-
anna var menntamenn og brátt voru
mörg bæjar- og sveitarfélög læknis-
og kennaralaus.
í Vestur-Þýzkalandi, sem nú var í
Atlantshafsbandalaginu, gengu fyrstu
hermennirnir í Bundeswehr 1957. —
Rússar brugðust við hinir reiðustu,
en austur-þýzkur her hafði þá verið
til árum saman.
Sama ár var Willy Brandt kosinn
borgarstjóri Vestur-Berlínar. Seint á
árinu 1958 ákvað Krúsjeff, sem nú
var alls r-áðandi í Rússlandi, að eitt-
hvað yrði að gera ,til þess að hann
missti ekki Austur-Þýzkaland full-
komlega úr greípum sér. Hann sagð-
ist mundi gefá Bandaríkjamönnum,
Bretum og Frökkum 6 mánuði, til
þess að hafa sig á brott frá Vest-
ur-Berlín með' hferlið sitt.
Fimint.iida.gur 6. desember
8.00 Morgunútvarp.
12.00 Hádegisútvarp.
13.00 „Á frívaktinni"; sjómannaþáttur
(Sigríður Hagalín).
rún Kristjánsdóttir).
14.40 „Við, sem heima sitjum" (Dag«
15.00 Síðdegisútvarp.
17.40 Framburðarkennsla í frönskit
og þýzku.
18.00 Fyrir yngstu hlustendurna
(Gyða Ragnarsdóttir).
18.20 Veðurfregnir,
18.30 Þingfréttir.
18.50 Tilkynningar.
19.30 Fréttir.
20.00 Úr ríki Ránar: Jutta Magnús-
son fiskifræðingur talar ujm
fiskseiði.
20.25 Einsöngur: Kim Borg syngu*
lög eftir Jan Sibelius.
20.40 „Bónorðsförin", kafli úr finnska
ljóðabálkinum Kalevala 1 þýð-p
ingu Karls ísfeld (Sigríður Ein*
ars frá Munaðarnesi les.).
21.00 Tónleikar Sinfóniuhljómsveitar*
íslands í Háskólabíói; fyrri hluti
Stjórnadni: WiMiam Strickland.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Saga Rothschild-ættarinnar etftir
Frederick Morton; XII (Her«
steinn Pálsdóttir ritstjóri).
22.30 Harmoniikuþáttur (Reynir Jón«
asson).
23.00 Dagskrárlok.