Morgunblaðið - 22.03.1963, Blaðsíða 20

20
MORGVNBLAÐIÐ
Föstudagur 22. marz 1963
DUNKERLEYS
' — O, fjandinn hafi allar hug-
leiðingar, saigði sir Daniel, vin-
gjarnlega. — Vertu óhræddur,
Chrystal. Ég veit hvenær ég á
að hal(da mér saman. En ég veit
líka, að þér hefur verið boðið
prófastsembættið í Mandeville
og að þú hefur þegið það. Og
ég held, að þú hafir gert rétt í
því. Það er ekki mikið embætti.
Einihver gamall pexari lýsti því
einu sinni sem „hlægilegu þykj-
ast-embætti“.
— Mér þykir þú vera fróður,
tók Chrystal fram í og röddin
var ekkert innileg.
— Ég ætlaði að fara að segja,
hélt sir Daniel áfram, rólega,
— að hversu lítið, sem það kann
að vera, væri rétt fyrir þig að
taka það. Ég veit, að kirkjan er
xnetnaður þinn, fyrst og fremst,
og þessi skólamennska — hvað
sem nú hefur fengið þig til að
fara út í hana — er algjört
aukaatriði. En hyggileg, samt
sem áður. Fjöldi biskupa hefur
verið við skólastjórn, og á því
sviði hefur þú leyst af hendi
gott verk. Og það er ekki al-
gengt, að menn fái prófastsem-
bætti — jafnyel ekki eins og
þetta í Manderville — þrjátíu
Og fjögurra ára gamlir. Ég end-
urtek því hamingjuóskir mínar,
Chrystal, og eins spádóm minn
— hvað sem kann að vera að
marka hann — um, að þú verðir
orðinn biskup fertuigur.
Strangleikinn í andliti Chryst-
als linaðist ofurlítið. — Þakka
þér fyrir, Dunkerley, sagði
hann. — Ég veit, að ég get
treyst þér til að þegja yfir þessu.
— Það geturðu, svaraði sir
Daniel. — En þá er bezt að
koma að erindinu. Þagar þú varst
ungur, var ég vanur að borga
þér pund fyrir sunnudagshug-
leiðingar í „Blákaldar staðreynd
ir“.
Chrystal setti aftur upp mein-
lætagrímuna. — Þagar maður er
ungur, gerir maður hina og
þessa vitleysu.
— Ég fæ ekki séð, að þetta
hafi verið nein vitleysa, sagði
Dunkerley, — nema þetta, að þú
lézt mig hlunnfara þig. Þetta,
sem þú skrifaðir, var gott á sínu
sviði og meira virði en þú fékkst
fyrir það hjá mér. Nú vil ég
aftur fá þig til að skrifa — í
„Dunkerley".
Chrystal hristi höfuðið, en
hinn lét sér hvergi bregða, Oig
hélt áfram: — í þetta sinn skaltu
skrifa undir eigin nafni. Þú
færð tuttugu pund fyrir hver
þúsund orð, Og greinarnar þínar
munu verða hér um bil fimmtán
hundruð orð hver. Ég held, að
fólk hér í landi hafi innilegan
áhuga á trúmálum, og mitt hlut-
verk er að útvega fólki það, sem
það girnist og hefur áhuga á,
hvort sem það heitir trúmál eða
að ganga á stultum. Og taktu
eftir öðru. Það er ekiki ætlun miín
að láta þar við sitja. Útgáfu-
fyrirtækið mitt hefur enn ekki
neitt blað, sem fjallar um trú-
mál eingöngu. En þetta gæti
komið. Ég væri vel til með að
gefa út sitthvað trúarlegs efnis,
og þá þarf ég á að halda eins
ALLTAF FJÖLGAR YOLKSWAGEN
v o R I Ð
N Á L G A S T
Eruð þér farin að hugsa |
til sumarferða?
Er það þá ekki einmitt
VOLKSWAGEN
sem leysir vandann?
P ANTIÐ
TÍMANLEGAl
VOLKSWAGEN
er 5 manna bill
VOLKSWA6EN
kostar aðeins
kr. 121.525,00.
VOLKSWAGEN
er fjölskyldubill
VOLKSWAGEN
er vandaður og sígildur.
VOLKSWAGEN
er örugg fjárfesting.
VOLKSWAGEN
hentar vel íslenzkum
vegum og veðráttu.
VOLKSWAGEN
er með nýju hitunar-
kerfi.
VOLKSWAGEN
er því eftirsóttasti bíllinn.
VOLKSWAGEN ER EINMITT
FRAMLEIDDUR FYRIR YÐUR
HEILJYERZLUNIN HEKLAHF
Laugavegi 170—172 — Reykjavík — Sími 11275.
'konar yfirritstjóra á trúmála-
sviðinu. Það getur vel orðið
mikið embætti, bætti hann við,
með ákafa, sem stundum greip
hann, þegar honum datt snögig-
lega eitthvað gott í hug. Þú hef-
ur gott af að hafa það í huga,
og þá er gott að kynna sig fyrst
þjóðinni með þessu, sem ég var
áðan að stinga upp á. Gerðu það
eins vel og þú getur, og auktu
útbreiðsluna. Það er þinn hagur,
ekki síður en minn. Mundu eftir
hlutunum þínum í fyrirtækinu.
—Ef ég tek þetta að mér yfir-
leitt, þá er það ekki vegna hags-
vonarinnar, svaraði Chrystal
kuldalega.
— Þú ætlar þá að slá til
— Það hef ég aldrei sagt, en
ég skal taka það til athugunar.
Sir Daniel stóð upp, ánægður
yfir að hafa unnið taflið. — Jæja
skemmtu þér vel á morgun,
sagði hann. — Því miður get ég
ekki komið. Ég þarf að fara til
borgarinnar. En Laurie kemur.
Ég býst við, að hann komi með
hana frænku sína, hana Grace
Satterfield. Þú þekktir hana í
Manohester, var ekki svo?
Chrystal stóð upp og gekk með
sir Daniel út í sólskinið.
— Jú, sagði hann. Jú. Hún var
ekki nema smákrakki, en ég
man vel eftir henni samt. Víst
svo.
Gg þegar Dunkerley hafði náð
í Isambard Pfyfe og þeir gengu
saman að vagninum, sem beið
eftir þeim, gekk Theódór fram
og aftur og minntist daganna í
Manchester. Hvað þeir voru
orðnir fjarlægir! Og hann sá
sjálfan sig sem aðstoðarprests-
græningjann, sem hann hafði
verið, þeigar hann þekkti Grace
'Satterfield. Dóttur þessa hálf-
vitlausa og andstyggilega Georgs
Satterfields, bróður konunnar,
sem Dunkerley hafði gifzt. En,
að því er hann gat bezt munað,
hafði Grace verið ihdælis barn.
Hann mundi, að faðir hennar
hafði þó verið svo skynsamur
að senda hana að heiman Og lösa
hána þannig undan óheppilegum
áhrifum sínum. Síðast þegar
hann sá hana, hafði hún kömið
til Manchester í skólafríi. Ljós-
'hærð lítil stúlka, mundi hann,
greind og sjálfstæð. Það hlutu
að vera næstum tíu ár síðan, og
hún hlaut að vera orðin rúmlega
tvítuig. En svo sló snögglega nið-
ur í hu,ga hans orðum, sem Ge-
Org Satterfield hafði einu sinni
látið falla við hann: „Þér munið
eftir henni Grace, dóttur minni,
hr. Chrystal? Þér hittuð hana
víst þegar þér voruð í Man-
ohester. Hún er alltaf að spyrja
um fallega •manninn". Jafnvel
eftir öll þessi ár, gladdist Chryst-
al af þessum orðum hennar,
barnsins. Þau minntu hann á
hana, betur en nokkuð annað
hefði getað gert, og svo þetta
kvöld i vætunni og þokunni, þeg
ar hún stóð í dyrunum á vesæld-
arlega litla húsinu og hékk í
pilsunum á Agnes Dunkerley, en
ljósið frá götuljóskerinu skein
beint framan í hana.
Dan og Agnes Dunkerley í
Palmerstonstræti í Levenshulme
— Sir Daniel Og frú Dunkerley
í Dickons, Sussex Oig Manchester
torgi, London! Já, heimurinn
breyttist, það var víst um það!
En hvernig höfðu þessi ár farið
með Grace Satterfield, sem hafði
á þessari löngu gleymdu stundu
haldið utan um böggul, í dag-
— Eg varð því miður að segja hermi upp. Allir karlmennirnir
á skrifstofunni voru búnir að biðja um kauphækkun til þess
að geta kvænzt henni.
blaðsumbúðum, þefillan oig hálf-
blautan
4.
Grace Satterfieid vissi vel, að
skólastjórinn í Beckwith hafði
einu sinni um stundar sakir ver-
ið aðstoðarprestur í Manchester,
þegar hún var þar krakki. Hún
hafði heyrt Daniel frænda tala
þannig um hann, að það var sýni
legt, að þeir höfðu verið góðir
kunningjar í þá daga, og rétt
fyrir skömmu hafði sir Daniel
grafið upp gamla mynd af at-
höfninni þegar blaðið hans kom
fyrst út. Hr. Chrystal var á
þeirri mynd og líka hún sjálf,
Títill, skrítinn krakki, en þó án
alls vafa hún sjálf, rétt eins og
gretta andlitið á hinni myndinni
var Hesba Lewison, án alls vafa.
Jæja, þessi hr. Chrystal á mynd-
inni var nú óneitanlega fallegur
maður, en þótt undarlegt væri,
igat hún annars ekkert munað
manninn sjálfan. Sir Daniel
hafði sagt henni, að hún hefði
hitt hann oftar en einu sinni, en
hún var bara alveg búin að
gleyma honum. Nú orðið þekkti
hún hann ekki nema aðeins af
afspurn og síðasta afspurnin var
frá Laurie, sem talaði um hana
með mikil’li virðingu og ofur-
lítilli óvild.
Þegar Laurie oig Hesba höfðu
farið út á bátnum og Grace sat
við skrifborðið í svefnherberg-
inu sínu við bréfaskriftirnar, gat
hún ekki annað en hugsað um
þessa óvild, sem virtist alltaf
vera til staðar í afstöðu fólks
til Theodórs Chrystal. Það var
nú til dæmis hann Dillworth,
ritstjóri „Dunkerleys", sem
henni var svo vel til, vegna
þess, að hann hafði rifizt heiftar-
lega við sir Daniel út af rit-
laununum handa Hesbu fyrir
söiguna hennar. Hún minntist
enn þessarar sennu 1 borðstof-
unni í húsinu við Manchester-
torg í marzmánuði síðastliðnum.
Þarna voru ekki viðstaddir aðrir
en hún sjálf, sir Daniel, Ilesba
og Dillworth. Alec hafði lesið
söguna og lét í ijós hrifningu
sína af henni, og svo hafði sir
Daniel boðið honum að hitta
höfundinn við kvöldverð heima
hjá honum. Þá var það, að Dill-
worth spurði allt i einu: — Hvað
KALLI KUREKI
-K
~X —
Teiknari; Fred Harman
/
Jz.3:
Bykkju-Bj arni
er kominn á bak
hesti Litla-Bjórs, en gamanið er rétt
að byrja.
i— Líttu vel í kringum þig, við ætt-
um að koma auga á hann á hverri
stundu.
— Hlustaðu. Þetta er Papoose, ég
heyri hneggið.
— Bjarni hefur fundið hestinn
þinn. Vertu kyrr hérna og gættu
prófessorsins. Ef hann hreyfir sig....
— Ef hann hreyfir sig sendi ég ör
í belginn á honum
ætlarðu að borga fyrir -hana,
Dan?
Hann var eini maðurinn, sem
hún þekkti, sem ávarpaði sir
Daniel með gælunafni, og þetta
vildi s’ir Daniel sjálfur, vegna
þess, að ef hann kallaði hann
sir Daniel, þá lá einhver kald-
hæðni að baki orðunum, næstum
fyrirlitning, svo að frændi henn-
ar hrökk við. En nú sagði hann
um leið og hann skar oddinn af
vindlinum sínum — Er nokkuð
um það að ræða. Við höfum okk
ar fasta verð.
ílUltvarpið
Föstudagur Vt. marz
13.25 „Við vinnuna': Tónleikar .
14.40 „Við, sem heima sitjum": Sig-
urlaug Bjarnadóttir les skáld-
söguna „Gesti" eftir Kristínu
Sigfúsdóttur (9).
15.00 Síðdegisútvarp.
17.40 Framburðarkennsla f esper-
anto og spænsku.
18.00 „Þeir gerðu garðinn frægan":
Guðmundur M. Þorláksson
talar um Benedikt GröndaL
18.20 Veðurfregnir. — 18.30 Þing-
fréttir. — 18.50 Tilkynningar.
18.30 Fréttir.
20.00 Úr sögu siðabótarinnar; IL
erindi: Um séra Jón Einars-
son (Séra Jónas Gíslason).
20.25 „Fórnin", söngur Brynhildar
úr óperunni Ragnarök eftir
Wagner .
20.45 í ljóði: Lesið úr kvæðabók-
um Þórodds Guðmundssonar,
Heiðreks Guðmundssonar og
Braga Sigurjónssonar. Lesár-
ar: Ragnheiður Heiðreksdótt-
ir, Egill Jónsson og Baldur
Pálmason, sem sér um þáttinn
21.10 Frá Menton tónlistarhátíðinni
í Frakklandi: Strengjakvart-
ett í G-dúr op. 76 nr. 1 eftir
Haydn.
21.30 Útvarpssagan: „fslenzkur að-
all“ eftir Þórberg Þórðarson;
XV. (Höfundur les).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Passíusálmar (35).
22.20 Efst á baugi (Björgvin Guð,-
mundsson og Tómas Karlsson)
22.50 Á síðkvöldi: Létt-klassík tón-
1 ist.
23.30 Dagskrárlok.
Laugardagur 23. marz
8.00 Morgunútvarp.
12.00 Hádegisútvarp.
13.00 Óskalög sjúklinga (Ragnheið-
ur Ásta Pétursdóttir).
14.40 Vikan framundan: Kynning
á dagskrárefni útvarpsins.
15.00 Fréttir. — Laugardagslögin.
16.30 Danskennsla (Heiðar Ást-
valdsson).
17.00 Fréttir. — Þetta vil ég heyra:
Elna Guðjónsson velur sér
hljómplötur.
18.00 Útvarpssaga barnanna.
18.20 Veðurfregnir.
18.30 Tómstundaþáttur barna og
unglinga (Jón Pálsson).
18.55 Tilkynningar. — 19.30 Fréttir,
20.00 „Káta ekkjan", óperettulög
eftir Lehár.
20.20 Leikrit leikfélagsins Grímtu
„Bieddermann og brennuvarg
arnir" eftir Max Frisch. Þýð-
andi: Þorgeir Þorgeirsson. —«
Leikstjóri: Baldvin Halldóra-
son.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Passíusálmar (36).
22.20 Danslög, þ.á.m. leikur hljóm«
sveit Guðjóns Matthíassonar.
Söngvari: Sverrir Guðjónsson
01.00 Dagskrárlok.