Morgunblaðið - 25.04.1963, Qupperneq 3

Fimmtudagur 25. apríl 1963
MORCVNnr. 4 DIÐ
3
SRrifaö
í sandinn
Systurnar Margret og Anna, Ingibjorg með Petur og Guðrun.
(Ljósm. Mbl.: Sv. Þ.). \
— En þið systurnar. Margrét
og Anna?
— Við ætlum kannske líka
í skrúðgöngu.
— Ætlar þú í skrúðgöngu,
Ingibjörg?
— Nei, ég fer til Þingvalla.
— Hvað ætlar þú að gera
þar?
— Eg veit það ekki. Bara i
gamni.
— Ertu kannske að fara að
veiða? spyr ljósmyndarinn,
sem miðar allt við sín eigin
áhugamál.
— Nei, ekki þar, en ég veiði
stundum niðri á bryggju, seg-
ir Ingibjörg.
-- XXX ----
Við höldum áleiðis vestur í
bæ, og syðst á Tjarnargötunni
sjáum við þrjá stráka hjóla eft
ir gangstéttinni á þrihjólum
og bogmann, sem fylgir þeim
fast eftir. Við tökum mynd af
þeim, en þeir eru fámálir, láta
lítið yfir sér og verjast allra
sagna um, hvert þeir séu að
halda eða hvaðan þeir komi.
-- XXX ----
Þessu næst ökum við vest-
ur Hringbraut unz við komum
í Selsvör. Þar er fjara og sjá-
um við tvo unga pilta sitja
á steini í flæðarmálinu aug-
sýnilega í heimspekilegum
hugleiðingum. Þegar við spyrj
um af forvitni okkar, hvað
þeir hafist að, benda þeir á
stíflugarð úr sandi, sem þeir
hafa gert í flæðarmálinu.
— Við erum að horfa á
hvernig sjórinn skolar honum
burtu.
Drengirnir heita Gunnar
Magnússon og Gunnar Ragn-
arsson og eru báðir 12 ára.
Þeir eiga heima á Seljavegi og
eru í Melaskólanum.
— Komið þið oft hingað í
Selsvör? spyrjum við.
— Já, við erum svo að segja
uppaldir hérna í fjörunni.
— Eru ekki aðrir strákar
með ykkur stundum?
— Jú, stundum, en oftast
erum við bara tveir.
— Hvað gerið þið fleira hér
í fjörunni en að byggja stíflu
garða,
— Við teiknum myndir og
skrifum í sandinn.
— Hvað skrifið þið í sand-
inn,
— Allt, sem okkur dettur í
hug.
Gunnar Magnússon (t.v.) og Gunnar Ra,gnarsson við stifluna
sína í Selsvör.
I GÆR var síðasti vetrardag-
ur, en það var síður en svo
vetrarlegt í Reykjavík, —
hlýtt og mollulegt með sól-
skini framan af. Allsstaðar
voru börn að leik og þegar við
komum í heimsókn á leikvöll
inn við Freyjugötu, var þar
mesta fjör í tuskunum.
Þar hittum við fjórar stöll-
ur, Ingibjörgu, 10 ára, sem hef
ur meðferðis litla bróður sinn
Pétur, 2ja ára, Guðrúnu, 10
ára, Margréti 8 ára og Önnu,
6 ára.
Júlíus bogmaður, 4 ára, Hallgrímur og Gunnar, 3 ára, og
Ragnar, 4 ára.
— Er gaman að leika sér
hérna?
— Já, ægilega.
— Er nokkurs staðar
skemmtilegra að vera?
— Já, sumsstaðar, stundum,
svarar Guðrún.
— Hvað ætlar þú að gera
á morgun, Guðrún?
— Eg ætla í skrúðgöngu.
Engrar bókun
ar var óskað
í MÁLGAGNI siglfirzkra komm
únista, Mjölni, birtist föstudag-
'inn 22. marz sl. grein með yfir-
skriftinni: „Fulltrúi félagsmála-
ráðherra sakaður um lögbrot"
og undirfyrirsögninni: „Söguleg-
ur bæjarstjórnarfundur á Sauð-
árkróki".
Mér hefur verið tjáð, að
greinin hafi verið endurprentuð
í Þjóðviljanum, sem út kom í
dag. í greininni er m.a. Vikið að
ræðu, er undirritaður flutti á
bæjarstjórnarfundi 26. febrúar
sl. í sambandi við reikninga
bæjarsjóðs.
í greininni segir: „Hann (þ.e.
undirritaður) ræddi um kaup
bæjarins á Fiskiveri og sagðist
vita að við þá samningsgerð
hefðu verið brotin lög og „farið
aftan að lögunum" en aðalráð-
^ Heimsókn frestað.
Algeirsborg, 24. apríl. —
NTB-Reuter: —
Heimsókn Fidels Castro,
torsætisráðherra Kúbu til Al-
sír hefur verið frestað fram í
júní eða júlí.
gjafinn við það hefði þó verið
enginn annar en Hallgrímur
Dalberg, fulltrúi félagsmálaráð-
herra. Varð nú uppi fótur og fit
og óskaði Marteinn Friðriksson
eftir því, að ummæli þessi yrðu
bókuð, en það1 var ekki gert,
enda neitaði Guðjón að endur-
taka ummælin".
I sambandi við þessa ofanrit-
uðu tilvitnúun vil ég taka fram,
að ummæli þau, er eftir mér
eru höfð, eru alröng. Hvað við-
kemur ósk Marteins Friðriksson-
ar um að „ummæli“ mín yrðu
bókuð, en það ekki gert, vil ég
geta þess, að er eg spurði hann
hváða ummæli úr ræðu minni
hann ætti við og vildi láta bóka,
treysti hann sér ekki til að svara
því. Þess þarf varla að geta, að
hefði nefndur bæjarfulltrúi ósk-
að bókunar í umræddu máli
hefðu honum að sjálfsögðu verið
það heimilt, en þann rétt not-
færði hann sér ekki og sam-
þykkti fundargerð bæjarstjórn-
ar athugasemdarlaust.
Sauðárkróki, 24. apríl 1963
Guðjón Sigurðsson.
SIAKSTEIIVtAR
Eysteinn
óttast óeininguna
Eins og Morgunblaðið skýrði
frá þvi í gær kemur það glöggt
fram í ræðu Eysteins Jónssonar
á þingi Framsóknarflokksins, að
hann óttast mjög þá miklu
óeiningu sem ríkjandi er í
röðunti Framsóknarmanna um
grundvallaratriði utanríkisstefnu
flokksins og samskipti íslend-
inga við erlenda menn yfirleitt.
Þess er samt að gæta, að í skjóli
Eysteins Jónssonar hefur þessi
sundrung þróazt. Hann hefur
látið Þórarin Þórarinsson leika
lausum hala á síðum málgagns
Framsóknarflokksins. Sá maður
virðist vera haldinn þeim óskapa
komplexum að umhverfast í
hvert skipti, sem hann heyrir
minnzt á útlenda menn og hvergi
una í þeirra hópi nema i Aust-
ur-Berlín, en þar þótti honum,
eins og ir.-nn minnast, gott að
dveljast. Framsóknarmenn hafa
aldrei fengið orð fyrir stjóm-
vizku i utanrikismálum. Þeim
hefur látið betur að flást við
minni málin, einkum ef um hef-
ur verið að ræða úthlutun gæða
og bitlinga.
líeílbrigðaT skoðanir
í Framsóknarflokknum eru þó
menn með heilbrigðar skoðanir,
ekki sízt þeir, sem umgengizt
hafa menn af öðru þjóðerni og
koirözt að raun um, að það fólk
er ekki með horn, eins og Þór-
arinn Þórarinsson virðist álíta,
heldur sama fólkið og hér býr,
yfirleitt velviljað og gott fólk,
sem skilur það, að í heimi nú-
tímans eiga stórir og smáir að
að búa saman í bróðerni, og
alþjóðalög og réttur þróast í þá
átt að frelsi smáþjóðanna sé
tryggt. Þessir menn eru að von-
um lítt hrifnir af stefnu flokks-
klíkunnar, sem leggur megin-
áherzlu á að spilla n-.Illi Islend-
inga og vinaþjóða þeirra. Þessit
menn gera sér grein fyrir því,
að framfarir geta aðeins orðið
miklar hér á landi, ef við hag-
nýtum okkur alþjóðasamstarf,
tæknimenningu og fjármagn,
sem okkur býðst frá vinveittum
þjóðum. Þess vegna eru þeir and-
vígir einangrunar- og aftur-
haldsstefnu Eysteins Jónssonar.
Utanríkismál friðhelg
Þar að auki eru að sjálfsögðu
til menn í Framsóknarflokknum,
sem gera sér grein fyrir því, að
ekki á að draga utanríkismiál
smáþjóða inn í hatrammar inn-
anlandsdeilur. Lýðræðissinnar
eiga að leitast við að ná sam-
stöðu í þeim n-.ilum, sem varða
þjóðina og skipti hennar við út-
lendinga mestu. Þess vegna for-
dæma þeir eins og aðrir lýð-
ræðissinnar tilraunir Framsókn-
arklíkunnar til að gera viðkvæm
mál eins og samninginn við
Breta, afstöðuna til Efnahags-
bandalagsins og erlent fjármagn
að bitbeini í innanlandsdeilum.
Sérstaklega er það fordæman-
legt, að máigagn Framsóknar-
flokksins beitir hverskyns föls-
unum og ósannindum, einmitt
um þessi mikilvægu mál, í þeim
tilgangi að auka fylgi Framsókn-
arflokksins. Sem betur fer sér
öll alþýða manna í gegnum þenn-
an blekkingavef, og þess vegna
er flokksklikan i Framsóknar-
flokknum réttilega fordæmd af
öllum þjóðhollum mönnum.