Morgunblaðið - 25.04.1963, Síða 20

20
MORCIIISBL 4ÐIÐ
Fimmtuclagur 25. april 1963
•— Armm, ég átti afmæli fyrir tveimur dögum. Sjáðu gjafirnar,
sem ég fékk.
DUNKERLEYS
— Ég er ekki viss um, að mig
langi í neina sérstaka skó.
— Víst langar þig það. Hvað
ætlaztu kannski fyrir? Það er
ekki eins og þú hefðir neinn eld-
legan áhuga á neinu öðru. Ef
þú ætlaðir að bjóða Felixi allt
Dunkerley-úthaldið, þá mundi
hann segja: „Nei, það eru lög-
in, sem mig langar í. Þau ætla
ég að fást við og annað ekki.
Og það er ekki af því að pabbi
hans er dómari. Það er af þvi,
að það er honum áhugamál. Hann
hefur afskaplegan áhuga á því.
— Nú, Felix! Það er meira
undrabarnið. Það er líklega
þessvegna, að þú ert kominn á
fætur klukkan sjö? Þú verður
að vera tilbúin að grípa bréfin
hans, þegar þau detta í kassann.
Ég er mest hissa á, að pabbi
skuli leyfa svona krakkarolling-
um að vera að skrifast á.
— Pabbi hefur ekki hugmynd
um það.
— O, það skaltu ekki vera
alltof viss um. Pabbi fylgist með
öllu sem gerist, miklu betur en
þú heldur. Og einhvern góðan
veðurdag, lætur hann til skarar
skríða, eins og Dunkerley sæmir.
— Þá strýk ég bara að heim-
an.
— Þú kæmist nú ekki langt
úr svissneska skólanum, með
dreka við hverjar útgöngudyr.
— Ég mundi strjúka hvaðan
sem væri, hvort heldur frá Sviss
eða öðrum stað.
Laurie stóð upp geispandi.
— Jæja, mér gæti nú þótt verra
annarsstaðar en í London, býst
ég við, sagði hann. En veiztu það
nýjasta? Hann vildi láta mig
fara til Hanchester í þessu fríi
og læra setningu.
— Hvaða setningu?
— Þarna sérðu. Þú talar um,
að ég viti ekki neitt í minn haus,
og sjálf hefurðu ekki hugmynd
um, hvaðan peningarnir koma,
sem þú étur upp. Setning,
kerli mín.... það er letursetn-
ing: að tína upp stafina í prent-
smiðjunni. Svo hefur maður
haka í vinstri hendinni og setur
stafina í hann með þeirri hægri.
Svo setur maður stafina úr hak-
anum í langan ramma, sem er
kallaður skip, og þegar skipið er
fullt, er kominn spalti. Og þegar
eins margir spaltar eru komnir
og dálkar eru í síðunni, eru þeir
settir saman í nokkuð, sem jcail-
að er formur, og þá hefurðu það
eins og það leggur sig. Eins og
þú sérð, þá kann ég þetta allt
fræðilega, en svo fékk Hans
Hátign þá flugu, að ég skyldi
vera allt fríið mitt með upp-
brettar ermar og læra það verk-
lega. Og þegar ég spurði hann-
hversyegna, þá sagði hann bara:
„Af því að ég gerði það sjáifur
forðum daga!
— En til hvers að fara til
Manchester til að læra þetta?
— Vegna þess, að þar er allt
galdraverkið saman komið. Við
framleiðum þar bæði „Blákaldar
staðreyndir" og „Unga Bretann"
og hvern skrattann nú allar þess
ar druslur heita. Við setjum það
þar og prentum og svo er þessu
dreift um allt ríkið. En hér er
þetta allt miklu finna. Hér gef-
um við bara út „vandaðar'* út-y
gáfur, og í Dunkerleyhúsinu er
ekkert nema ritstjórnin, en
prentunin er send út til hinna
og þessara fyrirtækja, sem taka
hana að sér.
— Þakka þér fyrir. Þetta var
mikill fróðleikur fyrir mig.
— Það kæmi mér ekki á ó-
vart, sníkjudýrið þitt. \Að
minnsta kosti er það svona, sem
þú ert klædd og fædd, svo að þú
þarft ekki annað að huga um en
einhver stelpuskot.
— Mér finnst þú nú sæmilega
haldinn sjálfur.
— Já, að öðru leyti en því, að
það er litið á mig eins og ein-
hvern blysbera. Jæja, ég ætti að
fara að koma mér í Dunkerley-
húsið. Því nú, þegar Manchester
er úr söigunni, er það meiningin,
að ég tíni upp nokkra fróðleiks-
mola hjá hr. Dillworth. Bless,
sníkjudýr! Þegar þú ert orðin
gift og átt tvítugan son, mundu
þá, að hann þekkir ekki aðra
betri skemmtun en að glugga i
lagaskræðurnar mannsins þíns!
—Æ, guð minn góður! sagði
Dina. — Hvað ætli við vitum,
hvað verður eftir tuttugu ár. Ef
ég eignaðist son núna í hvelli,
yrði hann orðinn tvítugur árið
1916. Þá yrðum við komin í
nýja og dásamlega öld, og hver
er kominn til að segja, hvernig
ungur maður Vildi eyða fríinu
sínu árið 1916.
Laurie hló og kleip í eyrað á
henni. — Mér finnst skrítið, að
síðan þú hittir þennan væntan-
lega dómsmálaráðherra þinn,
ertiu orðin alvara þenkjandi
kona. En gerðu samt ekki of
mikið að alvarlegheitunum. Ef
þú ert að skrifa elskunni í dag,
þá skilaðu kveðju minni.
3.
Dina settist í stólinn, sem
Laurie hafði setið á og breiddi
úr bréfinu sínu.
Kæra ungfrú Dina Dunker-
ley: —
Hér er ennþá kalt í veðri.
Það er meira en þumlungs
snjór á jörðu, og í nótt sem
leið varð ég að breiða yfir-
frakka ofan á rúmið, til að
halda á mér hita. Ég er nú
kominn í þessa reglulegu, dag-
legu malkvörn. Kennarinn
minn les TIMES upphátt við
morgunverðinn, sem er klukk
an 8. og svo ræðum við það
merkasta úr blaðinu. Hann
segir, að þegar ég komist í
hendurnar á kennaranum min
um í Oxford, þurfi ég ekki
einungis að hafa þekkinguna
til að bera, heldur líka kunna
að nota hana í kappræðum,
og þessvegna höfum við þessi
morgunsamtöl okkar, sem ég
kann annars ekkert illa. við.
Svo byrjar lesturinn klukkan
tíu, einn morguninn er það
latína, annan gríska. Þetta
stendur fram að miðdegis-
verði, klukkan eitt. Frá tvö
til fjögur fer ég út að ganga,
sama hvernig veðrið er.
Klukkan fjögur drekkum við
te og þar á éftir þrælar kenn-
arinn mér út í frumatriðum
trúarbragðanna. En svo má ég
gera það sem ég vil, það sem
eftir er dagsins, að undan-
teknu kvöldverðkrhléinu kl.
hálfátta. Venjulega les ég
enskar bókmenntir í klukku-
tima, en eyði svo því sem eft-
ir er af tímanum í grískuna
og latínuna. Þetta er hreint
ekki svo bölvað líf. Kennar-
inn minn er sanngjarn maður
og mér fellur vel við hann.
Húsið er þægilegt og sveitin
í kring skemmtileg.
Ég hef engar fréttr að
skrifa, en ég finn, að ég verð
samt að skrifa yður, til að
vita, hvernig yður líður og
fullvissa yður um, að sjálfum
líður mér vel. Pabbi er enn
í Skotlandi Og hefur sent
kennaranum mínum nokkrar
akurhænur. Ég v.ona, að ég
fái að sjá yður, áður en ég
fer til Oxford í haust.
Yður einlægur
Felix Boys.
Dina stakk bréfinu í umslagið
og fór með það upp í herbergið
sitt. Þar lagði hún það hjá öðr-
um tveim, álíka ástríðufullum,
í skrautkassa, sem hún geymdi
undir fatnaði í skúffu. Hún var
ósegjanlega sæl. Að strjúka —
frá Englandi — S.viss eða frá
hvaða stað, sem hún væri stödd
á, og þjóta á hestbaki til Gretna
Green og skríða á fjórum fótum
inn um dyrnar á snjóhúsi — nei,
það var óteljandi, sem hún gat
gert til að þóknast höfundi þessa
dásamlega bréfs.
4.
Laurie var ekkert að flýta sér
í ritstjórnarskrifstofuna. Hann
ranglaði inn í Oxfordstræti og
þaðan inn í Bondstræti,' þar sem
búðargluggarnir voru uppljóm-
aðir, þótt kominn væri miður
morgunn og ljósadýrðin skein á
geimsteina og dýra málma,
skrautlegar myndir, postulín,
leðurvörur, blóm, ávexti og
grænmeti, sem leit allt of skraut
lega út til að hafa getað vaxið
upp í venjulegri mold. Eins voru
kvenskórnir skrautlegir og há-
tíðlegir, eins og þeir hefSu aldrei
nærri skóarahamrinum komið,
né sárum höndum saumakvenna
í þakherbergjum. Þarna var
einn gluggi, þar sem ekkert var
nema svínslæri, sum sneidd nið-
ur og rauð í sárið, sum þakin
svörtu leðri en önnur gráu, en
ekkert þeirra gaf til kynna aftur
endann á svíni, sem væri að
stinga trýinu niður í sorptunnu.
Þetta var staður, þar sem allt var
miðað við gullpeninga og dýr-
ustu hlutirnir við of fjár.
En Laurie hugsaði um ekkert
þvílíkt. Bondstræti var skemmti-
leg gata að rangla um, ekki sízt
á svona morgni þegar þokukennt
loftið fékk ljósin í búðarglugg-
unum til að ljóma enn skemmti-
legar, rétt eins og ljósglætu í
einhverju -Aladdínshelli.
Og hér kom búð fyrir veiði-
menn! En þau glæsilegu stígvél!
Og keyrin, maður! Og hattar og
hanzkar og hvað maður nú vildi
nefna. Hversvegna lofar pabbi
mér aldrei á hestbak lengur?
Það eru strákar í Merton, sem
fara á veiðar þrisvar í viku.
aflUtvarpiö
Fimmtudagur 25. apríl.
(Sumardagurinn fyrsti
8 00 Heilsað sumri:
a) Ávarp (Vilhj. Þ. Gíslason
útvarpsstj óri).
b) Vorkvæði (Lárus Pálsson
leikari). — Fréttir.
c) Vor- og sumarlög.
9.10 Morguntónleikar.
(10.10 Veðurfregnir.
11.00 Skátamessa í Dómkirkjunni
(Prestur: Séra Árelíus Níels-
son. Organleikari: Kristinn
Ingvarsson).
12.15 Hádegisútvarp.
13.15 Sumardagurinn fyrsti og börn
in: Dagskrá Barnavinafélags-
ins Sumargjafar.
a) Lúðrasveit drengja undir
stjórn Karls O. Runólfssonar
Páls Pampichler Pálssonar
leika vor- og sumarlög.
b) Prófessor Þórir Kr. Þórð-
arson flytur ávarp.
d) Guðmundur Jónsson óperu
söngvari stjórnar fjöldasöng.
14.00 íslenzk tónlist.
15.00 Lúðrasveit 'Reykjavíkur leik-
ur. Stjórnandi: Páll Pampichl-
er Pálsson.
15.30 Kaffitiminn: Jónas Dagbjarts-
son og félagar.
16.00 „Á frívaktinni"; sjómanna-
þáttur (Sigríður Hagalín.
(16.30 Veðurfregnir).
17.30 Barnatími: (Anna Snorradótt-
ir).
18.30 Tryggvi Tryggvason og félag-
ar syngja létt lög innlend og
erlend.
19.00 Tilkynningar. 19.20 Veðurfr.
19.30 Fréttir.
20.00 Hugleiðing um sumarmál
(Sigurður Bjarnason ritstjóri
frá Vigur).
20.25 Kórsöngur: Karlakórinn Svan
ur á Akranesi. Söngstj.: Hauk-
ur Guðlaugsson. Einsöngvari:
Jón Gunnlaugsson. — Píanó:
Fríða Lárusdóttir.
21.05 Sitthvað um vor og sumar
(Jórunn Viðar og Hildur Kal-
man taka saman efnið).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Danslög, þ.á.m. hljómsveit
Biörns R. Einarssonar.
01.00 Dagskrárlok.
Föstudagur 26. apríl.
8.00 Morgunútvarp.
12.00 Hádegisútvarþ.
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
13.25 „Við vinnuna": Tónleikar.
.15.00 Síðdegisútvarp.
17.40 Framburðarkennsla í esper-
anto og spænsku.
18.00 „Þeir gerðu garðinn frægan“í
Guðmundur M. Þorláksson
talar um Þorstein Erlingsson.
18.30 Harmonikulög. — 18.50 Til-
kynningar. — 19.20 Veðurfr.
19.30 Fréttir.
20.00 Erindi: Trúarbrögð og trúar-
hugmyndir í ljósi nýrra við-
horfa á 20. öld; XII. — Ólíkur
hugsunarháttur aldamóta-
manna og nútímamanna (Guð
mundur Sveinsson skólastj.).
20.25 Schumann: „Kinderscenen",
op. 15. — Vladimir Horowitz
leikur á píanó.
20.45 f ljóði — „Ljósið loftir fyllir**
— þáttur í umsjá Baldurs
Pálmasonar.
21.00 Prokofiev (úts. Barshai): Visi-
ons fugitives, op. 22.
21.30 Útvarpssagan: „íslenzkur að-
all‘í eftir Þórberg Þórðarson;
XXIII. (Höfundur les).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Efst á baugi (Tómas Karls-
son og Björgv. Guðmundsson)
22.40 Á síðkvöldi; Létt-klassísk tón-
list.
23.00 Dagskrárlok.
Laugardagur 27. apríl.
8.00 Morgunútvarp.
12.00 Hádegisútvarp.
13.00 Óskalög sjúklinga (Ragnheið-
ur Ásta Pétursdóttir).
14.40 Vikan framundan: Kynning
á dagskrárefni útvarpsins.
15.00 Fréttir. — Laugardagslögin.
16.30 Veðurfregnir. — Danskennsla
(Heiðar Ástvaldsson).
17.00 Fréttir. — Æskulýðstónleikar
kynntir af dr. Hallgrími Helga
syni.
18.00 Útvarpssanga barnanna „Börn
in í Fögruhlíð" eftir Halvor
Floden; XII. (Sigurður Gunn-
arsson).
18.30 Tómstundaþáttur barna og
unglinga (Jón Pálsson).
19.00 Tilkynningar. --- 19.20 Veð-
urfrégnir. — 19.30 Fréttir.
20.00 „Paganini", söngleikur í 3
þáttum, eftir Paul Knepler
og Belt Jenbach. — Tónlist
eftir Franz Lehár. Þýðandi:
Þorsteinn Valdimarsson. Sin-
fóniuhlj ómsveit fslands leik-
ur með. Einleikari á fiðlu:
Björn Ólafsson. Stjórnandi:
Páll Pampichler Pálsson. —
Leikstjóri: Ævar Kvaran.
Flytendur: Guðmundur Guð-
jónsson, Þuríður Pálsdóttir,
Guðmundur Jónsson, Sigur-
veig Hjaltested, Erlingur Vig-
fússon, Jón Aðils, Gisli Al-
freðsson o.fl. ásamt Þjóðleik-
húskórnum.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.05 Danslög.
24.00 Dagskrárlok. 1
S— ÞJÓHUSTA
fRODlSK ÞJÓNUSfA
andlitsböó
(landsnurting
fyárqreiðsla
CeíSkeint met i/al
Snyrti i/öru.
valhöllins"
KA.LLI KUREKI
-K
Teiknari: Fred Harman
BRIBE2Y,T00,H1)H? THEEE'S WOTHIN' Y0u\
WON'T TKY/ WELL, (T’S ALL &0IN’ W TH’-
EEPOET, WITHÖARE AS WITNESS' »0W .
&ETTHAT &EAS'E PUS-.'J^
— Ég hef aldrei fengið eyri, sem
ég hef ekki þurft að vinna fyrir, og
ég er viss um að þú ert heldur ekki
ríkur.
.— Hvað ertu að fara?
— Féð, sem hefur verið lagt hon-
um til höfuðs eru 1000 dalir, en
hérna í kerrunni eru 50 þúsund. Við
skiptum því jafnt milli okxar, eða
hvað segír þú?
—- Mútur líka. Það er ekkert, sem
ekki á að reyna. En þetta fer allt á
skýrsluna, og Jane er vitni. Reyfldu
nú að grafa þessa gröf.
— Það er aðeins eitt, sem þér hef-
ur sézt yfir.