Morgunblaðið - 16.05.1963, Blaðsíða 12

12
MORCVNBLAÐIÐ
Fímmtudagur 16. maí 1963

Otgefandi: Hf. Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur
Matthías Johannessen,
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 65.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 4.00 eintakib.
ATLANTSHAFS-
BANDALA CIÐ HEFUR
HINDRAÐ STYRJÖLD
1 ldrei hefur stuðningur við
■**■ þátttöku Islands í Atlants-
hafsbandalaginu og sameigin-
legum vörnum lýðræðisþjóða
verið jafn almennur hér á
landi og einmitt í dag. Fleiri og
fleiri gera sér glögga grein fyr-
ir því, að það er Atlantshafs-
bandalagið, sem komið hefur í
veg fyrir styrjöld, og þannig er
það beinlínis því að þakka að
lýðræðisþjóðirnar búa nú við
frelsi, öryggi og vaxandi vel-
megun.
Hinn mikli stuðningur ís-
lendinga við Atlantshafsbanda-
lagið kom glögglega í ljós í
fyrri viku, þegar Tíminn álpað-
ist til að lýsa því yfir, að meg-
instefnur í utanríkismálum ís-
lendinga væru tvær, sú stefna,
sem fylgt hefur verið, og ein-
hver „ný sfefna“ Framsóknar-
flokksins, sem væri í megin-
atriðum andstæð núverandi ut-
anríkisstefnu. Tíminn hafði
ekki fyrr sleppt orðinu en
Framsóknarmenn gerðu sér
grein fyrir því, að flokkur
þeirra mundi bíða algjört af-
hroð í komandi kosningum, ef
ekki yrði dregið í land.og á ný
lýst yfir stuðningi við Atlants-
hafsbandalagið.
Ekki minnist Morgunblaðið
þess, að flokkur hafi í kosn-
ingabaráttu lypast jafn aum-
lega niður og Framsóknar-
menn í þessu máli. Þeir buðu
upp á kosningar um utanríkis-
málin. Morgunblaðið tók þeirri
áskorun og gerði í tvo daga
samanburð á þeirri utanríkis-
stefnu, sem Islendingar hafa
fylgt — og munu fylgja, ef Við-
reisnarstjórnin heldur velli —
og svo þeirri stefnu, sem Fram-
sóknarmenn voru teknir að
boða. Meira þurfti ekki til, því
að síðan hefur Tíminn ekki haft
við að éta ofan í sig stóryrðin.
Sannleikurinn, sem íslend-
ingar gera sér grein fyrir jafnt
og aðrir, er líka sá, að eins og
nútíma hernaðartækni er hátt-
að er eina vörnin sú að koma í
veg fyrir styrjöld. Ofbeldis- og
yfirgangsmenn nútímans, eins
og fyrri tíma, skilja eitt og að-
eins eitt, þ.e.a.s. varnir gagn-
aðilans og mátt hans til að
hrinda árás og knésetja ofbeld-
ismanninn, ef hann hyggst
stofna til styrjaldar. Þessu
markmiði hefur Atlantshafs-
bandalagið náð, og það er stolt
okkar íslendinga að hafa átt
okkar þátt í því að tryggja
heimsfriðinn með stuðningi
okkar við Atlantshafsbandalag-
ið. —
ÞJÓÐNÍÐINGAR
egar hinir rússnesku heims-
valdasinnar hafa verið að
seilast til yfirráða yfir öðrum
þjóðlöndum, hafa þeir hvar-
vetna notið stuðnings skipu-
lagðrar 5. herdeildar, manna,
sem áttu sér það takmark helg-
ast að svíkja þjóðlönd sín und-
ir ógnarstjórn erlendra yfir-
gangsmanna. Hlutverk þessara
þjóðsvikara er hvarvetna að
reyna að grafa undan vörnum
Atlantshafsbandalagsins, því að
það er eina von ofbeldismann-
anna í Kreml um að koma á-
formum sinum fram.
Því miður er einnig hér á ís-
landi tii hópur manna, sem
svarið hefur þess dýra eiða að
standa gegn hagsmunum þjóð-
ar sinnar, hvenær sem þeir fá
ekki samrýmzt hagsmunum
heimskommúnismans. — Þessir
menn segja sjálfir, að þeir eigi
ekkert annað föðurland en
Rússland.
Kommúnistum hér á landi
hefur verið gerð rækileg grein
fyrir hinni miklu hernaðarþýð-
ingu Islands. Rússnesk rit hafa
lýst því yfir, að vegna kafbáta-
hernaðar gæti það haft úrslita-
þýðingu, hvor styrjaldaraðilinn
hefði hér yfirráð. Með hliðsjón
af því mætti gera ráð fyrir því,
ef til styrjaldar dragi, að það
yrði ein af fyrstu hernaðarað-
gerðum Rússa að reyna að her-
nema ísland. Það gæti þeim
ekki auðnast nema hér væru
engar varnir fyrir. Þess vegna
er það ljóst, hvert hlutverk ís-
lenzku kommúnistanna er. —
Það á að vera að koma varnar-
liðinu í burtu, veikja þannig
Atlantshafsbandalagið og gera
Rússum kleift að hernema land
ið, ef til styrjaldar dregur.
Sem betur fer er Atlants-
hafsbandalagið nú orðið svo
sterkt, að hættan á heimsstyrj-
öld fer minnkandi. Þetta bygg-
ist meðal annars á því, sem við
Islendingar höfum lagt af mörk
um til hinna sameiginlegu
varna. Þetta gera landsmenn
sér ljóst og þess vegna vilja
fleiri og fleiri styrkja Atlants-
hafsbandalagið.
ALMANNAVARNIR
ótt varnir Atlantshafsbanda-
lagsins séu nú svo miklar,
að engar líkur séu til þess að
hinir rússnesku yfirgangsmenn
gætu unnið styrjöld, er samt
sem áður alltaf nokkur hætta
á því, að til slíkra ógna sem
kjarnorkustyrjöld er gæti dreg
ið. —
Þetta byggist auðvitað fyrst
og fremst á því þjóðskipulagi,
sem er í Rússlandi, þar sem
einn maður gæti komið styrjöld
af stað. Þannig var það með
Hitler og vissulega getur nýr
Hitler náð stjórnartaumunum í
einræðisríkinu Rússlandi.
Með hliðsjón af þessu hafa
flestar þjóðir gert ráðstafanir
til almannavarna, bæði austan
tjalds og vestan. Það er skoðun
kunnáttumanna, að með slíkum
aðgerðum mætti draga mjög úr
þeim ógnum, sem samfara yrðu

Fyrir skömmu hélt fiðlusnillingurinn Yehudi Menuhin tónleika í Tel-Aviv. Eftir tónleikana hitti
hann David Ben-Gourion, forsætisráðherra ísraels. Þeir fóru að tala um Yoga og Menuhiu sagð-
ist þakka einni stellingu, Lotus-stellingunni, hve hraustur hann væri. Hann fór úr jakkanum og
sýndi Ben-Gourion stellinguna (t.v.) Forsætisráðherrann lét ekki sitt eftir liggja. Hann fór úr
jakkanum og skónum og sýndi Menuhin og öðrum viðstöddum, að hann gæti einnig auðveldlega
sett sig í Lotus-stellinguna (t.h.)
Sálnahirðirinn í útvarp-
inu — Maurice Lelong
f SÖFNUÐI hans eru hundruð
þúsunda, aðallega sjúklingar og
gamalmenni. Þeir hafa fæstir séð
hann, en þeir þekkja röddina
hans og þegar þeir heyra hana
hlýnar þeim um hjartaræturnar.
Maurice Lelong er dominikana
pater á heima í klaustri við Rue
du Faubord Saint-Honoré í Par
ís. Þar eru ekki önnur húsgögn
inni en hart rúm, borð og tveir
stólar. Paterinn gengur í hvíta
kuflinum, sem er einkennisbún-
ingur munkareglu hans, en í
ferðalögum notar hann svörtu
hempuna.
kjarnorkustyrjöld, eða óhöpp-
um vegna kjarnorkuspreng-
inga.
Hvarvetna reyna kunnáttu-
menn því að gera sér grein fyr-
ir því, hvernig verst gæti farið
og hvernig við slíku ætti að
bregðast. Einnig hér á landi
hefur vcrið hafinn undirbún-
ingur ilmannavarna og hefur
stjórnandi þeirra auðvitað
gegnt þeirri skyldu sinni að
reyna að gera sér grein fyrir
því, hvað hér gæti verst hent,
ef hinir rússnesku ofbeldis-
menn reiddu til höggs.
Kommúnistar eru auðvitað á
móti almannavörnunum hér
eins og hjá öðrum frjálsum
þjóðum. Þær mundu draga úr
ógnunum, sem stöfuðu af rúss-
neskri árás hér eins og annars
staðar. Þess vegna eru þær
andstæðar hagsmunum Rússa
og þar með kommúnista. — Þá
varðar minna um líf og eignir
Islendinga en hagsmuni hús-
bændanna. Þess vegna eru
þeir enn teknir að hóta með
rússneskri kjarnorkuárás, eins
og þeir hafa gert fyrir hverjar
kosningar.
Og hann hefur ferðazt mikið,
en aldrei iðkað íþróttir. Hann
hefur hjólað mörg þúsund kíló
metra á lélegum vegum í Afríku.
Hann hefur róið á ánum í Brasi-
líu og farið ríðandi um Patagon
íu. Dvalið heilt ár í Japan, verið
í Bandaríkjunum, Canada, Ástra
líu og Indokína. Og allstaðar hef
ur honum reynzt, að það sé meira
sem tengir mennina saman en
skilur þá að.
Hann er fæddur árið 1900 í
smáþorpi í Aisne í Frakklandi.
Afi hans var vefari og hjá hon
um ólst hann upp í striti og fá-
tækt en vandist ráðvendni og
fórnfýsi. Hann lærði að lesa og
skrifa í barnaskólanum, en það
var fyrir tilviljun að hann komst
til mennta. í fyrri heimsstyrjöld
inni fluttu Þjóðverjar fólkið úr
þorpinu til Belgíu, því að Hind-
enburg-víglínan svonefnda átti
að liggja um þorpið. Maurice Le-
long komst þá í belgiskan mennta
skóla, sem Jesúítar ráku. Þar
nam hann guðfræði í átta ár.
Þótti hann sýna s.vo óvenjulega
greind og hæfileika, að hann var
látinn starfa að blaða- og bóka-
útgáfustarfsemi kaþólsku kirkj-
unnar og kynntist þá fjölda
menntamanna, sem komu til hans
til þess að fá holl ráð og leið-
beiningar. Árið 1933 byrjaði hann
að prédika í útvarpið. Þá var
hann kominn til Strasbourg. Það
bar brátt á því, að sjúklingum
og gamalmennum þótti sérlega
gott að hlusta á hann.
Og ástæðan til þessa var fyrst
og fremst sú, að hann gleymdi
ekki að tala um það smávægilega,
sem oft skiftir svo miklu í dag-
legu lífi. Hann setur engin mörk
milli þess andlega og veraldlega.
Hann prédikar um epli og vín,
hunang og brauð og sykur og
salt. Og áheyrendurnir finna, að
það eru „gjafir lífsins“ sem hann
er að tala um.
Gáfurnar Ijóma úr augum hans
og svipurinn er mildur og ber
vott um góðlyndi og gamansemi.
Áheyrandinn sér ekki þetta, en
hann heyrir röddina. Og hún er
töfrandi. Hlustandinn finnur eitt
hvað sameiginlegt með sér og
„föður Lelong“. Flestir þeirra
hafa alizt upp við bág kjör eins
og hann sjálfur. Og ellin og sjúk
dómurinn hefur gert hann næm
an fyrir því, sem sagt er blátt
áfram og með einföldu orða-
lagi.
Hann lætur bjarta og heita
rödd sína hugga þá mæddu, hann
veit hvað einkum amar að þeim.
Það er að þeir eru einmana og
einangraðir. Hvort heldur það er
yfirgefin eiginkona, ung móðir
með barn, hjón sem lifa í ósátt
eða foreldrar sem börnin hafa
yfirgefið. Lelong veit að einver
an er eitt af því þungbærasta.
Og hann veit meira. Hann fær
daglega yfir hundrað bréf frá
þeim sem hlusta á hann í út-
varpinu. Flestir skrifa honum að
eins til að þakka honum. Aðrir
spyrja hann ráða. Hann les öll
bréfin sjálfur. Og hann situr
langt fram á nótt við borðið I
hvítkalkaða klefanum sínum og
skrifar þeim, sem verða að fá
svar. Og þau bréf geta stundum
ráðið úrslitum um líf eða dauða.
Sjö bátar á humar-
veiðar frá Akran.
Akranesl, 14. maí.
Humarveiðarnar eru hafnar
hér. Vb Fram landaði í gær
þremur tonnum af humar og
kom aftur í morgun með 1.5
tonn. Hann varð að hætta að
toga vegna storms. Alls munu
sjö bátar stunda humarveiðar
héðan. Sá ofannefndi, Sæfaxi,
Ásmundur, Svanur, Bjarni Jó-
hannesson, Ásbjörn ís, leigubát-
ur á vegum Haralds, og Ásbjörij.
sá, er Haraldur Böðvarsson &
Co. seldu nýlega togaraskipstjóra
í Reykjavík og leggja mun hum-
arafla sinn á land hér. — Oddur.