Morgunblaðið - 22.06.1963, Blaðsíða 3

La-ugardagur 22. júní 1963
MORGUWBLAÐIÐ
3
| „Fljótandi snjóhúsið“ sígur í sjóinn. XJppi á bílpallinuni stend-
t ur Walter Tamre"
niðri, Og reis það þá upp.
Klifruðu sundmenn þá upp
stigana og upp á flekann inn
um tvö op, sem eru sitt hvor-
um megin á tjaldinu. Síðan
var togað í annað band og
tjaldið neðan á flekanum einn
ig blásið út.
„Snjóhúsinu" hvolfir
Nú var flekinn dreginn aft-
ur að bryggjunni og varð þá
einhverjum á orði, að rétt
vaeri að reyna hann með 6
mönnum um borð. Stigu 3
menn út af bryggjunni og inn
í tjaldið. Kom þá fyrir það
óhapp, er allir 6 voru staddir
öðrum megin í flekanum, að
hann tók að hallast og seig
hægt á hliðina, unz honum
hvolfdi alveg. Var nú svo kom
ið, að rekakkerið sneri upp,
en tjaldið með 4 mönnum var
undir sjávarmáli og fylltist
smám saman af sjó. Tveimur
mannanna hafði með hjálp
þeirra, sem á bryggju stóðu,
tekizt að komast út úr tjald-
inu áður en flekanum hvolfdi
alveg.
Mönnunum fjórum, sem
undir voru, tókst þó bráðlega
að synda út um opin á snjó-
„Fljdtandi Snjdhúsið"
I GÆR var haldin í Naut-
hólsvík sýning á nýrri tegund
björgunarfleka, sem fram-
leiddur er af fyrirtæki Walter
Tangen í Noregi, sem hér ér
staddur af þessu tilefni. Flek-
inn nefnist „fljótandi snjó-
húsið“, og hefur G. Helgason
& Melsted söluumboð hans á
íslandi.
Walter Tangen, sem er bæði
uppfinningamaður,
andi Og sölumaður
snjóhússins'
mönnum svo
væri gerður
froðuplasti. Einnig
Tangen flekann
ir skaðiegum
benzíni, olíu o. fl. sem
um kunna að vera. Flekinn
alveg eins báðum megin.
á nonum í 8
húsinu og upp á yfirborðið,
síðastur var Eyjólfur sund-
kappi, sem beðið hafði eftir
félögum sínum.
Þeir þrír. sem síðast fóru
ið einkaleyfi
löndum.
Sex manna björgunarfleka
hafði verið komið fyrir á stór
um vörubíl með krana á
frakkaklæddir og síður en svo
viðbúnir slíku volki.
Fréttamður Morgunblaðsins
hitti Eyjólf Jónsson að máli
eftir að sá síðarnefndi hafði
þurrt land undir fótum.
— Var þetta verra en Erm-
arsund?
— Nei, ætli það nú. Við
vorum .nú ekki beinlínis hætt
komnir. Þó verð ég að viður-
kenna, að það var einkennileg
tilfinning, sem greip mig, þeg
ar flekanum hafði hvolft og
ég sá félaga mína þarna fyrir
neðan mig í sjónum. Ég
var efstur, rétt uppi við
þakið, eða botninn. Ég
átti alls ekki von á því
að flekanum mundi hvolfa
alveg, þótt hann væri farinn
að hallast talsvert. Þegar sýnt
var, að svo mundi fara, and-
aði ég djúpt að mér og beið
síðan rólegur þangað til hinir
voru komnir út úr þessari
blöðru, fullri af sjó.
Einar Farestveit, forstjóri
G. Helgason og Melsteð, gaf
eftirfarandi skýringu á þessu
atviki:
— Hvorki gúmmíbátar né
aðrir bátar, smærri eða stærri,
þola það að allur farmurinn
fari út í aðra hliðina. Hins
vegar hefur þessi fleki það
fram yfir aðra björgunarbáta,
að ef honum hvolfir, þurfa
mennirnir ekki að snúa hon-
um við aftur, heldur klifra
upp á hina hlið hans og ausa,
og er hann þá jafngóður og
áður. Ég er þó sannfærður
um, að ekki er þó hægt að
hvolfa 10 og 14 manns

einnig spenna út það, sem nið-
ur snýr, og nota sem rekakk
erL
í miðju „snjóhúsinu“ er
geymir með vatni, vistum,
flugeldum, blysum o. fl. Einn-
ig er slíkur útbúnaður um
borð, að flekinn lítur á rat-
sjárskermi eins og venjuleg
bauja. A eins konar hringlaga
bekk undir tjaldinu eru ör-
yggisbelti, svo að skipbrots-
menn þurfi ekki að eyða dýr-
mætum kröftum sínum í það
að halda sér föstum.
„Fljótandi snjóhúsið“ er
framleitt í 3 stærðum; 6, 10
og 14 manna flekar. 6 manna
farið kostar um 42 þús. ísl.
kr. Skýrði framleiðandinn svo
frá, að fleki hans hafi hlotið
margskonar viðurkenningar
og hefur Tangen þegar feng-
Eyjólfur Jónsson og Axel Kvaran klifra upp á björgunarflekann, áður en tjaldið er reist
bryggjunni í Nauthólsvík. Var
honum nú lyft af bílnum og
látinn síga í sjóinn fyrir utan
bryggjuna og rak frá henni.
Meðan áhorfenda voru norski
ambassadorinn, skipaskoðun-
arstjóri, formaður Slysavarna
félagsins og forstjórar trygg-
ingafélaga.
Er flekinn var kominn
nokkra tugi metra frá bryggju
stungu þrír sundkappar sér í
sjóinn og syntu vasklega áleið
is að „snjóhúsinu“. Voru þar
á ferð lögregluþjónarnir Eyj-
ólfur Jónsson, Axel Kvaran
og Halldór Einarsson. Er að
flekanum kom gripu þeir í
bönd þau, sem halda tjaldinu
um borð í flekann, voru að
vonum blautir frá hvirfli til
ilja, en reyndu að bera sig
vel, enda þótt þeir væru
Tangen-flekunum, þar sem
óhugsandi væri, að allir þeir.
sem um borð væru, kæmust
út í aðra hlið þeirra.
í gær á hádegi var vindur hafði hlýnað mikið, og þar
orðinn austanstæður víðast var um 10 stig, en var í fyrra
hvar á landinu. Norðanlands dag nálægt 5 stigum.
var komið þurrt veður. Hitinn
Nú er búið að reisa tjaldið. Eyjólfur og Halldór skríða inn.
STAkSTEINAR
Ósannindaáróðurinn orð-
inn kækur á Tímanum.
HIN ósönnu og ósamkvæmu
skrif Tímans í kosningabarátt-
unni vöktu almenna athygli og
furðu. Nú um þessar mundir virð
ist Tíminn vera að skrifa sig
niður og bregður fyrir sig kosn-
ingapennanum öðru hvoru. Þar
virðist þó allt vera enn við það
sama og lítill bati greinanlegur,
þótt ritstjórarnir hafi hvílt sig
nokkuð eftir kosningaæsinginn í
blaðinu. Sama ringulreiðin er á
skrifum og skoðunum blaðsins
frá degi til dags og síðan krítað
í götin til þess að fleyta sögun-
um út af ritstjórninni.
Fyrst eftir kosningarnar virt-
ist eitthvað vera að linna, en
síðustu dagana hefur allt færzt
í gamla horfið.
í Tímanum í fyrradag skaut
þessum kosningaskjálfta enn upp
á eigi færri en þremur stöðum í
blaðinu.
Falsfrétt Tímans
Á forsíðunni er sakleysisleg
„frétt“ um aflaleysi á Húnaflóa.
Þegar í upphafi „fréttarinnar“
er reynt að kenna þennan gamla
aflabrest á flóanum undanþág-
um brezkra togara skv. sam-
komulaginu við Breta. Segir þar,
að þetta stafi af ágangi togara-
anna í vetur, þótt undanþág-
urnar gildi aðeins yfir sumar-
tímann.
Þess er hins vegar ekki getið,
að skv. samkomulaginu voru
grunnlínupunktar stórlega færð-
ir út og einna mest fyrir Húna-
flóa. Þess er ekki getið að veiði-
svæði brezkra togara á þessu
svæði er næstum allt á þessari
aukningu fiskveiðilandhelginnar,
og þess er ekki getið, að þessar
undanþágur renna brátt út og
verða ekki framlengdar.
Hér er því enn um að ræða
þann ísmeygilega og ósvífna á-
róður dagblaðs Framsóknarflokks
ins gegn samningnum um lausn
landhelgisdeilunnar og nú að
kosningum loknum er verið að
reyna að breiða yfir þá einstæðu
sneypuför, sem Tíminn hafði
með skrifum sínum um land-
helgismál í kosningabaráttunni.
Á forsíðunni í sama tbl. Tím-
ans er frásögn af Milwoodmál-
inu í „frétta“formi. Þar er mál-
flutningi talsmanna hins brezka
skipstjóra lýst mjög vandlega, en
málflutningur saksóknara ríkis-
ins fær litla sem enga afgreiðslu
í framhaldi af fréttinni. Hér er
enn verið að höggva í sama kné-
runn. Enn er það hinn brezki
málstaður, sem mest gleður göm-
ul augu þeirra Tímamanna, éins
og í kosningabaráttunni.
Hvar eru nú hin
„íslenzku“ rök
Lengst gekk Tíminn í kosninga
baráttunni, þegar þeir tóku for-
ustuna af kommúnistum í auð-
virðilegum áróðri um íslenzkt
þjóðerni. Tíminn og Framsókn
arflokkurinn var boðberi einu
„íslenzku“ stefnunnar, að þeirra
sögn og voru strengdir borðar
milli húsa í Reykjavík með þess-
um boðskap. Nú hefur Tíminn
fipazt í dansinum eða þarf ekki
lengur á slíkum áróðri að halda?
I leiðara í þessu tittnefnda
tölublaði Tímans er ráðist á Al-
þýðublaðið fyrir að gagnrýna
misnotkun Framsóknarflokksins
á samvinnuhreyfingunni. Rökin
eru: í Bretlandi mundu sósíal-
demókratar aldrei ráðast á sam-
vinnumenn, þess vegna er það
eigi lítið hneyksli, þegar slíkt
hendir hér á landi!
Hvar eru nú hin „íslenzku“
rök og hinn „íslenzki“ flokkur.
Þetta tölublað af Timanum í
fyrradag gefur ástæðu til að ætla,
að Þórarinn Þórainsson sé kom-
in úr orlofi.