Morgunblaðið - 03.09.1963, Page 8

8
MORGUNBLADID
Þriðjudagur 3. sept. 1963
Arni
Þorkelsson
frá Látrum
í DAG er til moldar borinn mik
ill sæmdarmaður, þótt eigi væri
hann meðal þeirra, sem hark
vöktu í kring um sig á lífsleið-
inni, Árni Þorkelsson frá Látr-
um.
Árni fæddist í Aðalvík^ 31.
ágúst 1882 og ólst þar upp.
Skömmu eftir aldamót fór Árni
til Reykjavíkur Og lærði þar tré
smíði og stundaði síðan þá íðn
syðra og víðar um land unz hann
fluttist til Aðalvíkur 1914.
Árni kvæntist árið 1908 Krist
ínu Eyjólfsdóttur úr Holtum í
Rangárvallasýslu, mætri konu
og góðri og eignuðust þau tíu
börn. Þau komu öllum börnum
SÍnum til manns þeim er lifðu
og .eru þau nú góðir og dugandi
borgarar í Vestmannaeyjum,
Kópavogi og víðar.
Vera má að þetta væri ekki
tneð afrekum teljandi ef eigi
væri þess minnst um leið, að
Árni Þorkelsson var nálega ali
an fyrri hluta ævi sinna ákaf-
lega heilsuveill. Þó að það yrði
hlutskipti hans að búa langa
hríð í Aðalvík, þá var staður-
inn hvorki hentur heilsu hans
né upplagi. En hann var virtur
og metinn af öllum þar um slóð
ir og miklu víðar, vegna kunn-
áttu sinnar og hagleiks, verk-
hyggni og snyrtimennsku bæði
um viðhald húsa og smiði þeirra
gripa, sem þar prýddu heimilin.
Hann var einstakur góðviljamað
ur, sem allir unnu, án þess að
hann hlutaðist verulega til um
framkvæmdir samfélagsins og
bezt virtur af þeim, sem þar létu
mest að sér kveða, eins og kapp
inn Friðrik Magnússon, er lengi
var formaður og útvegsbóndi á
Látrum.
Árni Þorkelsson stefndi aldrei
til þess að lifa ævi sína þannig,
að mikil saga yrði af, en snyrti
mennska og trúmennska gerðu
hann hugþekkan öllum þeim,
sem kynntust honum. Og í raun
og veru má það skoðast sem
tákn um trúmennsku hans, að
hann varð síðastur allra manna
til þess að flytja úr Aðalvík, er
verkhættir og aðstæður breytt-
ust svo á skömmu árabili, að
mönnum þótti þar eigi lengur
verandi. Margur kvaddi þann
stað með söknuði og eigi sízt
sá, er síðastur fór.
Árni Þorkelsson var hár mað
ur og grannur, fríður sýnum og
mjög þekkilegur í framgöngu,
olli þar og miklu meðfædd prúð
mennska hans. Hann var metnað
arlaus í kapphlaupi lífsins og ó-
síngjarn, en manna dyggastur í
öllu, sem hann tók að sér.
Hans verður minnst af öllum
sem til hans þekktu, sem sæmd
armanns og góðs drengs. Mætti
þar um hafa fleiri orð, en kyrr-
lót viðurkenning hæfir bezt
minningu hans.
Sig. Einarsson.
Starfsmenn
í skemmtiferð
AKUREYRI, 30/8. — í fyrra-
málið fer Starfsmannafélag Ak-
ureyrarkaupstaðar í tveggja
daga skemmti- og kynnisferð til
starfsmanna Akraneskaupstaðar.
Akureyringarnir munu gista á
heimilum starfsbræðra á Akra-
nesi, þar sem haldin verður sam
eiginleg kvöldvaka annað kvöld.
Á sunnudag verður farið í
skemmtiferð um uppsveitir Borg
arfjarðar og skilnaðarkvöldverð
ur snæddur í Bifröst.
Þetta mun vera í fyrsta sinn,
sem starfsmenn kaupstaða gera
hverjir öðrum slíkar heimsókn-
ir, en Akureyrarfélagið hyggur
á framhald þeirra næstu ár til
kynningar og persónulegra
tengsla við starfssystkin í öðr-
um kaupstöðum, ýmist með því
að fara ferðir sem þessa eða
taka á móti starfsmannafélögum
annarra kaupstaða.
Valdimar S. Loftsson
F. 28/4 1871 — D. 27/8 1963
ÉG, sem þessar línur rita, átti
því láni að fagna, að vera und-
ir handleiðslu þessa ágæta manns
í samfleytt 14 ár.
Ég segi „handleiðslu“, vegna
þess, að ég var aðeins 15 ára
þegar ég réðist sem starfsmaður
í rakarastofu hans á Vitastíg 14.
í 8 ár af 14, var ég í fæði og
húsnæði á heimili Valdimars og
hinnar ágætu konu hans, Ólafíu
Magnúsdóttur, sem lézt fyrir 10
árum, og voru þau mér bæði sem
væri ég eitt barna þeirra.
Þá er mér Ijúft að minnast
sambúðar minnar við börn þeirra
hjóna. Hún var með afbrigðum
góð öll árin. Það var sem happ-
drættisvinningur fyrir m.ig svo
ungan, að fá að vera á heimíli
þessa ágæta fólks, og njóta alls
þess, sem það hafði upp á að
bjóða. Þar var að jafnaði gott
á borðum dags daglega, og eins
þegar gesti bar að garði, sem
var mjög oft.
Valdimar var góður heimilis-
faðir, sem hugsaði af alúð um,
að ekkert skorti, og var þar ekk-
ert skorið við nögl. Valdimar
var hófsmaður á vín og tóbak,
og man ég ekki til að vín væri
haft um hönd á heimilinu, nema
í seinni tíð á stórafmælum, og
þá aðeins á hófsaman hátt.
Margt var í fari Valdimars,
sem gott var fyrir óharðnaðan
ungling að tileinka sér. Svo sem
vinnusemi, hófsemi og heiðar-
leiki, en þar var hann í sér-
flokki. Oft hafði hann orð á því
við mig, að það væri gulls í
gildi, að vera heiðarlegur og
skilvís.
Það má segja, að Valdimar
hafi verið brautryðjandi í tveim
iðngreinum, þ.e.a.s. rakaraiðn-
inni og reiðhjólaviðgerðum, á-
samt reiðhjólaleigu, sem hann
stundaði í mörg ár jafnhliða
rakaraiðninni, allt þar til menn
fóru að eignast reiðhjól sjálfir.
Báðar þessar iðngreinar lærði
hann af sjálfum sér, og voru
járnsmíðahæfileikar hans ótví-
ræðir. Vinnudagur Valdimars
var oft langur. Oft vann hann
fram undir morgunn við reið-
hjólaviðgerðir, því alltaf þurftu
hjólin að vera í lagi, svo að
hægt væri að leigja þau út. Þeg-
ar litið er til þess, hversu lítið
Valdimar bar úr bítum fyrir
vinnu sína, alit þar til hann fór
að stunda rakaraiðnina og reið-
hjólaleiguna í hjáverkum, verður
ekki annað sagt, en hann hafi
Eins 09 oð nndoniörnu
býður Guðrúnarbúð
á Klapparstígnum
yður úrval af
Haust og vetrarkápuin
samkvæmt nýjustu
tízku
Hollenzkar kápur, svissneskar
kápur og svissneskar regn-
kápur með kuldafóðri.
Guðrúnarbúð
Kicippaistíg 27
verið stórhuga athafnamaður.
Árið 1922 byggði hann steinhús-
ið á Vitastíg 14, sem var stórt
hús í þá daga. Árið 1931 byggði
hann svo steinhúsið á Laugavegi
65, sem taldist stórhýsi ,þá, en

áður hafði hann keypt hornhúsið
og lóðina á sama stað.
Þegar litið er til þess hve
miklu Valdimar kom i fram-
kvæmd á þeim tímum, sem allt
var mun erfiðara, en það er í
dag, getum við ímyndað okkur
hverju hann hefði getað áorkað,
ef hann hefði verið ungur mað-
ur nú, á tímuim velgengni og
tækifæra.
Valdimar var raungóður mað-
ur, og leituðu margir til hans,
sem áttu við erfiðleika að etja,
og greiddi hann götu margra
þeirra.
Einnig var það venja hans að
senda fjarskyldum ættingjum
fulla þvottabala af alls bonar
matvælum fyrir jólahátíðir, og
var þar ekkert til sparað.
Valdimar var hamingjusamur
máður, en hamingja hans var
ekki — eins og nú tíðkast —
fólgin í skemmtunum, heldur i
þrotlausu starfi, og eins í því
hversu vel hefir tekizt við upp-
eldi barna hans, en það er vanda
mál allt of margra foreldra í
dag.
Ég á margar ljúfar endur-
minningar frá veru minni á
heimili Valdimars og fjölskyldu
hans, og stend í þakkarskuld við
það ágæta fólk.
Blessuð veri minning Valdi-
mars!
H. Á.
Jokob Gísloson endurkjörinn
iormnður Stjórnunoriélngsins
AÐALFUNDUR Stjórnunarfé-
lags íslands var haldinn mánu-
daginn 26. þ. m. í Hótel Sögu.
Fundarstjóri var Eiríkur Ásgeirs
son, forstjóri SVR. Ritari var
Glúmur Björnsson, skrifstofu-
stjóri. Formaður félagsins, Ja-
kob Gíslason, raforkumálastjóri,
gerði grein fyrir félagsstarfsemi
liðins starfsárs.
Gjaldkeri Gísli V. Einarsson,
skrifstofustjóri las upp og
skýrði endurskoðaða ársreik'n-
inga. Einnig var lögð fyrir og
samþykkt fjárhagsáætlun.
Stjórn félagsins skipa nú:
Formaður: Jakob Gíslason, raf-
orkumálastjóri. Meðstjórnendur:
Gunnar J. Friðriksson, forstjóri
Ásgarður h.f. formaður Félags
ísl. iðnrekenda. Sveinn Björns-
son, forstjóri Iðnaðarmálastofn-
unar íslands. Gísli V. Einars-
son, skrifstofustjóri Kassagerð
Reykjavíkur h.f. Guðmundur
Einarsson, forstjóri íslenzkir
Aðalverktakar S.F.
Aðrir framkvæmdaráðsmenn
eru: Björn Halldórsson, fram-
kvæmdastjóri Sölumiðstöð Hrað
frystihúsanna. Einar Bjarna-
son, forstjóri SÍS. Erlendur Ein-
arsson, forstjóri SÍS. Guðmund-
ur B. Ólafsson, skrifstofustjóri
Framkvæmdabanka íslands.
Hjálmar Blöndal, hagsýslustjón
Reykjavíkurbæjar. Jón H. Bergs,
forstjóri Sláturfélags Suður-
lands, meðlimur í stjórn Vinnu-
veitendasambands íslands. Snorri
Jónsson, framkvæmdastjóri Al-
þýðusamb. íslands.
Endurskoðendur voru kjörnir:
Helgi Ólafsson, hagfræðingur og
Þórir Einarsson, viðskiptafræð-
ingur.
Framkvæmdastjóri Stjórnun-
arfélagsins er Árni Þ. Árnason,
viðskiptafræðingur.
Auk venjulegra aðalfundar-
starfa flutti Kjeld Klintö, for-
stöðumaður Dansk Teknisk
Oplysningstjeneste, erindi:
„Hvernig notfæra stjórnendur
fyrirtækja sér tækniupplýsmgar
og tækniþekkingu".
Að lokum svaraði fyrirlesari
fyrirspurnum.
Stjórnunarfélag íslands telur
þegar innan vébanda sinni yfir
50 félög, fyrirtæki, félagasam-
bönd og stofnanir einstaklinga
svo og hins opinbera, og hátt á
annað hundrað einstaklinga.
Væri æskilegt, að sem flestir
stjórnendur íslenzkra fyrir-
tækja svo og þeir, er áhuga
hafa á stjórnunarmálum ýmiss-
konar, skipi sér undir merki
St j órnunarfélagsins.
Fegursti garður
Hafnarfjarðar
EINS OG á undanförnum án-
um gekkst Fegrunarfélag Hafn
arfjarðar fyrir skoðun trjá- og
blómagarða í bænum.
Þrátt fyrir óhagstætt tíðarfar
í ár, eru margir garðar smekk-
legir og vel hirtir, og nýir garð-
ar í uppbyggingu sem lofa góðu
í framtíðinni.
Dómnefndin hefur valið garð-
inn að Arnarhrauni 35, eign
hjónanna Guðmundu Guðbjörns
dóttur og Ásgeirs Guðbjartsson-
ar, sem fegursta garðinn í Hafn-
arfirði árið 1963.
Viðurkenningu hlutu eftir-
taldir garðar: í vesturbæ, garð-
urinn Merkurgötu 7, eign hjón-
anna Rebekku Ingvarsdóttur og
Jóns Andréssonar, í miðbæ,
garðurinn Erluhrauni 8, eign
hjónanna Rósu Loftsdóttur og
Björns Sveinbjörnssonar, í suð-
urbæ, garðurinn, Öldugötu 11
eigandi Herdís Jónsdóttir.
Ymissa annarra garða væri
vert að geta bæði fyrir smekk
lega notkun blóma og runna, og
einnig góða hirðingu, þó eru
áberandi enn þeir garðar, sem
á undanförnum árum hafa skar
að fram úr og hlotið viður-
kenningar.
Dómnefndina skipuðu að þessu
sinni garðyrkjumennirnir Jónas
Sig. Jónsson, Guðjón H. Björns-
son, Hveragerði og Björn Kristó
fersson, Skipholti 12 Rvík.
(Frá Fegrunarfélagi
Haf narf jarðar).
íbúð til leigu
Glæsileg 150 ferm. hæð í tvíbýlishúsi, alveg ný,
sér inngangur. — Tilboð sendist Mbl. fyrir 8. þ.m.
merkt: „Háaleiti — 5300“.