Morgunblaðið - 25.09.1963, Blaðsíða 17

Miðvikudagur 25. sept. 1963
MORGUNBLADIÐ
17
Guðrún Hannesdóttir
Minning
f DAG, 25. september, verður
jarðsett frá Fossvogskirkju fru
Guðrún Hannesdóttir frá Mjóa-
firði. Hún var fædd 3. okt. 1877
á Grímsstöðum í Langholtssókn;
hún andaðist 18. sept. á heimili
Kristínar dóttur sinnar á Hverf-
isgötu 54 og var því að verða
86 ára er hún lézt.
Foreldrar hennar voru Hannes
Hannesson frá Hnausum í Vest-
ur-Skaftafellssýslu og kona
hans, Þuríður Sigurðardóttir frá
Ljótsstöðum í Skaftártungu. —
Þetta eru þekktar ættir í Skafta-
fellssýslum og víðar. Þau voru 13
systkinin. Það var stór hópur að
framfleyta, enda vanin við vinnu
strax og þau gátu nokkuð. Ung
að árum, aðeins 17 ára, fór hún
austur á land í kaupavinnu, eins
og margir gerðu á þeim árum og
lendir þá til Mjóafjarðar.
Tvö sumur var hún þar í kaupa
vinnu en fór suður á haustin og
þá til systur sinnar, sem bjó í
Vestmannaeyjum en þriðja sum-
arið sem hún kom austur á
Mjóafjörð var hún heitbundin
þeim manni, sem varð hennar
lífsförunautur, Ásmundi Þor-
steinssyni, ættuðum úr Mjóa-
firði. Þau giftu sig 21. des. 1902
og fóru að búa í Skógum í Mjóa-
firði en síðast bjuggu þau á
Sléttu í Mjóafirði. Þau eignuðust
6 börn en misstu tvö börn ung.
Þau sem upp komust eru: Bríet,
gift Benjamín Hannssyni, vél-
smið á Seyðisfirði og voru þau
búsett þar. Mann sinn missti hún
fyrir nokkrum árum og er nú
flutt til Reykjavíkur. — Dómald,
giftur Nönnu Magnúsdóttur og
eru þau búsett í Rvik. — Þuríð-
ur, giftist Ásmundi Ásgeirssyni,
en hún dó 3. ágúst 1949 og var
það mikið áfall fyrir Guðrúnu.
.— Kristín, gift Þorbergi P. Sig-
urjónssyni, kaupmanni, eru þau
búsett í Rvík.
Mann sinn missti Guðrún 15.
okt. 1943, eftir 41 árs farsæla
sambúð. Guðrún flutti frá Mjóa-
firði 1941 til Seyðisfjarðar til
Bríetar dóttur sinnar en 1942
fer hún til Reykjavíkur. Og eft-
ir það var hún hjá Kristínu dótt-
ur sinni og manni hennar. Þar
leið henni vel, enda sýndi Kristín
henni einstaka umhyggju.
Að leiðarlokum er margs að
minnast og margt að þakka. Þá
sækja minningarnar á hugann.
Við hjónin þökkum Guðrúnu og
manni hennar og börnum góð
kynni og vináttu og tryggð á
langri samleið. Það var gott að
koma á heimili þeirra hjóna. Við
áttum þar marga ánægjustund.
Guðrún var ákaflega dugleg og
myndarleg í verkum sínum, enda
kom henni það betur í lífinu,
því lífsbaráttan var stundum
hörð en hún naut líka þess þegar
sólskinsblettirnir í lífi hennar
yljuðu henni um hjartaræturnar.
Þorsteinn faðir Ásmundar var
hjá þeim í mörg ár, þá orðinn
blindur og sýndi Guðrún hon-
um einstaka umhyggju og nær-
gætni, svo til fyrirmyndar var,
enda var hann henni ákaflega
þakklátur fyrir.
Sambúð þeirra hjóna var mjög
góð og ánægjuleg í alla staði og
börnin þeirra voru þeim góð og
vildu allt fyrir þau gera. Ás-
mundur var ákaflega fróður á
gamlar sögur og sagnir og stál-
minnugur á það sem hann hafði
heyrt. Mér er það minnisstætt
hvað hann kvað vel rímur. Ég
hef engan heyrt kveða jafn vel,
enda var hann vel skýr maður.
Síðast þegar við hjónin kom-
um til Guðrúnar var hún orðin
veik. Þá fann ég á henni að hún
kveið því ef hún þyrfti að leggj-
ast inn á sjúkrahús en það kom
ekki til þess. Hún lá heima hjá
Kristínu dóttur sinni og naut
þar ástar og umhyggju til síðustu
stundar. Hún var mikil trúkona
og trúin gaf henni styrk í leg-
unni, sem varð tveir mánuðir. —
Börn Kristínar voru mikið hjá
henni til að stytta henni stundir.
Sérstaklega litla nafna hennar.
Það hændust öll börn að Guð-
rúnu. Hún fékk hægt andlát, leið
út af eins og ljós sem slokknar.
— Og nú er hún horfin yfir
móðuna miklu, en minningin um
hana lifir.
Guð blessi minningu hennar.
Jón I. Jónsson.
Nói Skjaldherg
Minning
F. 7. jan. 1920. D. 19. sept. 1963.
í DAG verður gerð útför Nóa
Skjaldberg, bifreiðastjóra, Lauga
vegi 49, Reykjavík, en hann
andaðist í Landsspítalanum í
Reykjavík 19. þ. m. eftir þung-
bært sjúkdómsstríð, en í nærri
mánuð háði hann hina erfiðustu
baráttu við hinn mikla sláttu-
mann. Sú ógnarbarátta var ójöfn,
og við ofureflið fékk Nói heitinn
ekki ráðið. Aldrei var þó æðru-
orð-á honum að heyra, og aldrei
kvartaði hann, enda þótt líklegt
sé, að stundum hafi hann rennt
grun í það, á hvern veg þessu
erfiða stríði myndi lykta. And-
legur styrkur hans, kjarkur og
karlmennska brást honum ekki
til hinztu stundar, enda þótt
líkamskraftar hans þrytu.
Nói Skjaldberg var fæddur 7.
jan. 1920. Hann ólst upp hja móð-
ur sinni, Ásgerði Skjaldberg og
stjúpföður, Bergþóri H. Berg-
þórssyni, sem lengst af var bóndi
í Borgarfirði og síðar í Ölfusi.
Nói vandist því snemma öllum
algengum stövfum við búskap-
inn, enda varð hann strax frá
æsku mikill dugnaðarforkur, ó-
sérhlífinn og vinnusamur. Hann
var natinn við skepnurnar og
þeim sérstaklega góður, enda
þótti honum ætíð síðar vænt um
dýr. En í þessu speglaðist ein-
mitt eðlisþáttur, sem var hvað
ríkastur í skapferli hans, það var
góðvildin og ljúfmennskan til
allra og alls. Ganga aldrei á hlut
nokkurs manns, en leggja heldur
þeim veika og smáa það lið, sem
mátti, bæði í orði og verki.
Eftir að Nói fluttist alfarinn úr
sveitinni og til Reykjavíkur,
stundaði hann akstur leigubif-
reiðar. Enda þótt hann hafi rækt
Pípu og steinagerðarvélar
til sölu
Ég undirritaður hefi ákveðið að selja, ef viðunandi til-
boð fæst, vélar og verkfæri fyrirtækis míns Pípugerðar
Eskifjarðar, Eskifirði. Er hér um að ræða eftirtaldar
vélar og verkfæri:
1) Steypuhrærivél (Zyklo Zwangimischer),
2) Rörsteypuvél (Apollo Special m/elevator),
3) „R-steinsvél“ fyrir 7 og 10 cm þykka skilrúms-
steina,
4) 4 og 6 tommu hnémót, ásamt aukahlífum,
5) Röramót 4, 6, 9, 12, 16 og 18 tommu,
6) Götuheliumót 2 stærðir,
7) Vagnar, börur og önnur smærri verkfæri tilheyr
andi starfsemi Pípugerðarinnar.
Tilboðum í hinar umræddu vélar og verkfæri skal
skilað til undirritaðs fyrir 1. október n.k. Réttur áskil-
inn til að taka hvaða tilboð sem er, eða hafna öllum.
Allar nánari upplýsingar gefur undirritaður,
Lúther Guðnson,
Kaupangi, Eskifirði. Sími 109.
'pað starf sitt, eins og önnur, af
alúð og samvizkusemi og af
þeirri einstæðu snyrtimennsku,
sem honum var á öllum sviðum
svo lagin, þá hygg ég þó, að
hugur hans hafi ætíð staðið til
sveitarinnar.
í þessum fátæklegu orðum
mínum var ekki ætlunin, að
rekja hina sorglega stuttu ævi-
sögu Nóa heitins, heldur aðeins
að minnast örfáum orðum góðs
vinar, sem búinn var þeim mann-
kostum, sem góðan dreng mega
helzt prýða, en laus við alla yfir-
borðsmennsku og yfirdrepsskap.
Það er ætíð svo, að mann set-
ur hljóðan og finnur sig van-
mátta, þegar staðið er andspæn-
þeirri sáru raun, að ungur
maður, á blómaskeiði ævi sinn-
ar, er kvaddur brott frá jarð-
vist okkar. Sárast og torráðnust
verður sú raun þó nánustu að-
standendum hins látna.
Megi það verða eiginkonu
hans, Björgu Kristjánsdóttur,
börnunum hans og stjúpbörnum,
svo og öldruðum foreldrum hans
og systkinum, nokkur huggun og
raunabót, að einlæg og djúp sam
úð allra þeirra, sem Nóa kynnt-
ust, mun fylgja þeim á stundum
sorgarinnar, og að bjartar og
fagrar munu þær minningar ein-
ar vera, sem hann lét eftir sig.
T. T.
■ Vísindi og tækni
Framh. af bls. 15
hefur verið „Sjötíuogsjö“, er
prammi, sem dreginn er á
lofandi stað. Þar getur hann
fært sig um allstórt svæði
með þar til gerðum akkeris-
föstum taugum. Hann- fram-
leiðir drykkjarvatn úr sjón-
um fyrir skipshöfnina og hann
getur geymt vistir til 3 mán-
aða í einu. Sérstakur mótor-
bátur tengir pramman við um
heiminn og flytur vistir og
annað milli hans og lands.
Margir velta því fyrir sér,
hvaðan allir þessir sjógim-
steinar séu til komnir. Eru
þeir gimsteinar, sem ár hafa
losað úr landberginu og flutt
til sjávar, eða eru þeir upp-
haflega úr demantlögum hafs-
' botnsins. Sammy Collins, for-
stöðumaður hins lánsama fyr
irtækis, segir brosandi um
leið og hann athugar gim-
steinahrúgurnar: „Mér er
sama hvaðan þeir eru komn-
ir. Ég er bara ánægður yfir
því, að þeir skuli vera hér.“
Atvinna
ATHUGIÐ!
að borið saman við útbreiðslu
er langtum odyrara að auglysa
Morgunblaðinu en öðrum
blöðum.
Óskum að ráða mann í verksmiðju vora. Góð vinna,
ekki unnið á laugard. Talið við verkstjórann.
SMJÖRLÍKISGERÐIRNAR
Þverholti 21 — Sími 11690.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 69., 72. og 75. tbl. Lögbirtingablaðsins
1963 á húseigninni nr. 36 við Þverveg, hér 1 borg, fer
fram eftir kröfu borgargjaldkera og Gjaldheimtunnar í
Reykjavík svo og eftir ákvörðun skiptaréttar Reykja-
víkur á hluta dánarbús Sigurðar Berndsen á eigninni
sjálfri mánudaginn 30. september 1963, kl. 2 síðdegis.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 85., 87. og 89. tbl. Lögbirtingablaðsins
1963 á húseigninni nr. 65 við Réttarholtsveg, hér í borg,
talin eign Jóns Sigurðssonar, fer fram eftir kröfu Gjald
heimtunnar í Reykjavík á eigninni sjálfri íöstudaginn
27. september 1963, kl. 3 síðdegis.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 85., 87. og 89. tbl. Lögbirtingablaðsins
1963 á bragga 9 B við Laugarnesveg, hér í borg, talin
eign Jóns Antons Ström, fer fram eftir kröfu Gjald-
heimtunnar í Reykjavík á eigninni sjálfri föstudaginn
27. september 1963, kl. 2 síðdegis.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 69., 72. og 75. tbl. Lögbirtingablaðsins
1963 á v/b Báru Re. 269, þingl. eign Einars Sturlaugs-
sonar, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík
við skipið í Reykjavíkurtjörn mánudaginn 30. septem-
ber 1963, kl. 2% síðdegis.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 85., 87. og 89. tbl. Lögbirtingablaðsins
1963 á hluta í húseigninni nr. 12 við Þorfinnsgötu, hér
í borg, þingl. eign Emils Karlssonar, fer fram eftir
kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík á eigninni sjálfri
föstudaginn 27. september 1963, kl. 3% siðdegis.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Sölumaður óskast
Heildverzlun sem verzlar með tilbúinn fatnað og
fleira vantar sölumann strax. Tilboð sendist Mbl.
merkt: „Lipur — 3481“.
BORN
vantar til að bera út Morgunblaðið
í KÓPAVOGI
Uppl. á afgr. í Kópavogi sími 14947.