Morgunblaðið - 15.01.1964, Síða 12

12
MORCUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 15. jan. 1964

Útgefandi: Hf. Arvakur, Reykjavíb.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur
Matthías Johannessen,
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: Aðs.lstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Áskrifturgjald kr. 80.00 á mánuði innanlands.
í iausasölu kr. 4.00 eintakib.
“SÖGULEG UPP-
GÖ TVUN HJÁ
SKÁLDINU“
FMns (yg rætt var um hér í
blaðinu í gær hét Magnús
Torfi Ólafsson, sem áður var
ritstjóri „Þjóðviljans“, hverj-
um þeim, sem gæti rakið and-
lega ættartölu frá kommún-
isma Marx til nazisma Hitl-
ers, eintaki af verkum Hall-
dórs Kiljans Laxness og var
tilefnið það, að skáldið hafði
í bók sinni „Skáldatíma“
m.a. sagt:
„Nasjónalsósíalisminn er
jafn óhugsanlegur án Marx
eins og Stalínisminn.“
Halldór Kiljan Laxness rök
studdi þetta sjónarmið sitt
m.a. í útvarpsþætti nýlega, en
Magnús Torfi Ólafsson segir
hann ekki hafa unnið til verð-
launanna og bætir við:
„Ég hef aldrei fyrr heyrt
að nazisminn hafi haft sósíal-
ískt inntak. Þetta er ný sögu-
leg uppgötvun hjá skáldinu.“
Sjálfsagt má lengi um það
deila, hvað sé „sósíalískt inn-
tak“, en allt fram til ársins
1956, þegar Krúsjeff ljóstraði
upp um glæpaverk Stalíns,
voru menn sammála um það,
að í Rússlandi væri „inntak“
sósíalismans í framkvæmd.
Hins vegar greindi menn á
um, hve ágæt sú framkvæmd
væri. Morgunblaðið sagði til
dæmis á þeim árum margt af
því, sem Krúsjeff síðan stað-
festi, þótt blaðið lýsti ástand-
inu aldrei jafn ógnarlega og
núverandi einvaldur Rúss-
lands.
Á þessum árum hétu lýs-
ingar Morgunblaðsins á
ástandinu í Rússlandi á máli
kommúnistablaðsins „Morg-
unblaðslygi“. En á einni
kvöldstund varð öll „Morg-
unblaðslygin11 að heilögum
sannleika, þegar Krúsjeff
lýsti því yfir, að á öllum valda
ferli Stalíns hefði í Ráðstjórn-
arríkjunum ríkt hin argvít-
ugasta kúgun og glæpastjórn-
arfar. Þar hefðu réttarmorð
verið sjálfsagður hlutur, og
yfirleitt verður ekki séð, að
neinn munur hafi verið á
hinu kommúníska og hinu
naziska stjórnarfari, nema
hvað Hitler og Stalín drápu
af eðlilegum ástæðum ekki
sömu mennina og Stalín var
öllu stórtækari í morðunum.
En hið „sósíalíska inntak“
er e.t.v. eitthvað annað en sú
framkvæmd sósíalismans,
sem Magnús Torfi Ólafsson
og sálufélagar hans hér á ís-
landi hafa tignað hvað mest,
þótt Morgunblaðið játi það
hreinskilnislega, að það geti
ekki með nokkru móti séð, að
neinn stigsmunur — og hvað
þá eðlismunur — sé á ofbeld-
isstefnu kommúnismans og
nazismans. Þar er um að ræða
greinar á sama meiði.
TÓBAKSREYK-
INGAR
Ckýrsla bandarísku nefndar-
^ innar, sem skipuð var til
að rannsaka áhrif tóbaksreyk-
inga, mun vekja mikla at-
hygli, enda hefur nefndin
komizt að þeirri niðurstöðu,
að sígarettureykingar hafi
skaðsamleg áhrif — og raun-
ar einnig aðrar tóbaksreyk-
ingar, þó að eigi sé í sama
mæli.
Bandaríska nefndin telur
sannað, að sígarettureykingar
hafi áhrif á myndun krabba-
meins í lungum og sé aðalor-
sök ólæknandi lungnakvefs,
og fleiri skaðvænlegar afleið-
ingar geti orðið af reyking-
um.
Þessar upplýsingar munu
vafalaust verða þess valdandi,
að ýmsir hyggi að því að
hætta reykingum, og einkum
ættu þær þó að verða til þess,
að þeir, sem enn hafa ekki
hafið tóbaksreykingar, hugsi
sig um tvisvar áður en þeir
kveiki í fyrstu sígarettunni.
ÍSLENZKA HEYIÐ
Ttlbrgunblaðið hefur bent á
nauðsyn þess að stórauka
landbúnaðarframleiðsluna,
einkum framleiðslu sauðfjár-
afurða, sem fyliilega ættu að
geta orðið samkeppnisfærar á
heimsmörkuðum, þegar búin
stækka og fyllstu hagkvæmni
er komið við.
Það er alkunna að bragð ís-
lenzka dilkakjötsins er sér-
lega gott, og er nú talið, að
það stafi af gæðum íslenzka
grassins og heysins.
Þýzkur vísindamaður hefur
tekið hér á landi sýnishorn af
heyi og grasmjöli. Hafa þau
verið rannsökuð í Þýzkalandi
og í ljós komið, að vísinda-
menn þar eru mjög undrandi
yfir gæðum grasmjölsins og
heysins. Þetta ætti raunar
ekki að koma flatt upp á þá,
sem eitthvað hafa ferðazt er-
lendis og séð, hve miklu
grænna grasið er hér á landi,.
en þar víðast hvar.
HVAÐ SEfiJA ÞAU
SKYRSLA bandarísku
rannsóknarnefndarinnar
um áhrif reykinga á mynd
un krabbameins í lungum
og fleira, sem frá var skýrt
á forsíðu Morgunblaðsins
í gær, hefur vakið feikna
athygli á Vesturlöndum.
Ræða blöð af miklum á-
huga um niðurstöður
nefndarinnar, m.a. stór-
blaðið New York Times,
sem gagnstætt venju sinni
reifar málið á mörgum síð-
um.
Blaðamenn og Ijósmynd
ari blaðsins voru sendir á
stúfana í gær til þess að
athuga í fljótu bragði hver
hefðu orðið viðbrögð Reyk
víkinga við fregninni og
fara hér á eftir stutt við-
töl við nokkra borgarbúa,
valda af handahófi á ýms-
um vinnustöðum í mið-
bænum.
Líklegt til að
hafa áhrif
Fyrst hittum við að máli
Sigurð T. Magnússon verzlun
armann í Geysi. Hann sagði:
— Ég hef reykt í 23 ár, sem
næst pakka á dag. Ég reyki
eingöngu sígarettur úr amer-
ísku tóbaki. Ég verð að segja,
að mér lýst ekki á þessa frétt,
en játa jafnframt, að ég hefi
Sigurður T. Magnússon.
m
ekki enn gert það upp við
mig, hvort ég hætti að reykja
eða ekki.
— Ég reyndi einu sinni að
hætta, en það gekk ekki allt-
of vel. Bindindið stóð í mán-
uð, en þá rakst ég á sígarettu
í vasa mínum og þar með var
ég fallinn.
— Við höfum að vísu oft
séð fréttir um skaðsemi reyk-
inga og þær hafa sjaldnast
haft nein teljandi áhrif, en
þessi frétt er þó sennilega sú
alvarlegasta, sem við höfum
enn séð, og því líkleg til að
hafa áhrif á mann.
Rúna Guðmundsdóttir.
Las fréttina
yfir syninum
Þótt tekið sé fram í skýrslu
bandarísku rannsóknaxnefnd-
arinnar að minni upplýsingar
liggi fyrir um krabbamein í
lungum kvenna en karla, þótti
Mbl. tilhlýðilegt, að spjalla
einnig ofurlítið við kvenþjóð-
ina og leita álits hennar á
niðurstöðunum.
Þegar blaðamaður og ljós-
myndari lögðu leið sina eftir
Hafnarstræti, komu þeir auga
á frú Rúnu Guðmundsdóttur
í Parísartízkunni, þar sem
hún var önnum kafin við að
selja einni af frúm bæjarins
stásslega flík. Þeir stóðust
auðvitað ekki mátið og brugðu
sér inn.
— Hamingjan sanna, ég er
hrædd um, að ég sé ekki rétta
manneskjan að spyrja álits
á skýrslunni, sagði frú Rúna,
þegar við bárum upp erindið.
—■ Það getur vart heitið að
ég reyki, nema helzt þegar
ég tek glas í glöðum hópi.
— Lásuð þér fréttina i
Morgunblaðinu?
— Já, mikil ósköp, ég las
hana rneira að segja upphátt
fyrir son minn, 16 ára, í þeirri
von, að hún hefði einhver á-
hrif á hann.
— Og hvað sagði hann um
málið?
— Ja, hann sagði sem svo
„ætli maður verði ekki að
fara að trúa þessu, hvað úr
hverju“ — en hvort það hef-
ur þau áhrif, að hann hæ'tti
að reykja, skal ég ekki um
segja. Það er víst ekkert eins
dæani, því miður, að 16 ára
strákur reyki. Eftir því, sem
athuganir í skólunum leiða I
ljós, reykja þeir margir 12
ára og jafnvel yngri. En það
er synd að horfa upp á ungl-
ingana reykja svona, bæði er
þetta svo dýrt — fer langt
með kaupið þeirra, og svo
brýtur það niður heilsu
þeirra,, sem foreldrarnir hafa
verið að streitast við að
byggja upp með góðu fæði og
hollum aðbúnaði.
Við þökkum frú Rúnu fyr-
ir rabbið og höldum aftur út
í kuldann.....
Gæti trúað oð
mikið sé satt i
fyessu
A lögreglustöðinni fundum
við eftir talsverða leit einn
reykingarmann. Hann heitir
Sigurður Jónsson lögreglu-
þjónn. Sigurður sagði m. a.:
— Ég gæti vel trúað því.
Sigurður Jónsson.
Á því leikur enginn vafi, að
í íslenzka grasinu og íslenzka
jarðveginum, sem enn á eftir
að græða betur upp, eru fólg-
in mikil auðævi, sem hagnýta
ber, bæði með því að auka þá
framleiðslu, sem þegar er
stunduð hér, og einnig til að
framleiða grasmjöl til út-
i f lutnings.
Sumir eru að vísu vantrú-
aðir á það, að landbúnaður-
inn geti orðið undirstaða mik-
illar útflutningsframleiðslu
og byggja þá skoðun sína á
því, að fram að þessu hafi af
ríkisins hálfu orðið að greiða
fyrir þessari framleiðslu, ef
hún átti að bera sig. En þess-
ir menn huga ekki að því, að
stórfeldar framfarir eiga eftir
að verða í landbúnaðarfram-
keppnisaðstaðan og verðið
leiðslunni og þá batnar sam-
lækkar. Þess vegna er fyllsta
ástæða til að stuðla að aukn-
ingu landbúnaðarframleiðsl-
unnar.