Morgunblaðið - 01.02.1964, Blaðsíða 3

1 Laugardagur 1. febrúar 1964
MORGUNBLADIÐ
r
STAKSTIINAR
Nýjar leiðir í kjara-
baráttunni
Alþýðublaðið birtir í gær for-
ystugrein um verkalýðsbaráttuna
og afstöðu Álþýðuflokksins í
kjaramalunum. Er þar m.a. kom-
izt að orði á þessa leið:
„Flokkurinn bendir á nauðsyn
nýrra úrræða í kjarabaráttunni
og leggur áherzlu á, að launþega-
samtökin haldi uppi skipulegri
Ieit betri leiða . til bættra lífs-
kjara. Þá er og nauðsynlegt að
gæta þess af fremsta megni, að
aukin tækni og bætt vinnuskil-
yrði leiði til betri launa og styttri
vinnutíma.
Alþýðuflokkurinn leggur ,á-
herzlu á menntun og þjálfun
launþega til þess að bæta skil-
yrði þeirra til að velja sér starf
við sitt hæfi. Kapp skal lagt á að
veita unglingum, gömlu fólki og
öryrkjum kost á atvinnu eftir
óskum og getu hvers og eins.
Alþýðuflokkurinn vill efla og
vernda réttindi launþega varð-
andi orlof, uppsögn á stcrfi, veik-
indi og annað það er snertir at-
vinnu og afkomuöryggi þeirra.
Tryggja þarf lýðræði á vinnu-
stöðum og stefna að þátttöku
vinnandi manna í stjórn fyrir-
tækja, þegar því verður við
komið“.
Aldrei flugvöllur .
á Álftanesi
I»að er vissulega góðra gjalda
vert, að Ingólfur Jónsson, sam-
göngumálaráðherra, hefur kveðið
upp úr um það, að aldrei verði
byggður flugvéllum á Álftanesi.
Ráðherrann komst þannig að
orði um þetta í samtali við Vísi
í fyrradag.
í framhaldi af þessum ummæl-
um skýrir blaðið svo á þessa leið
frá orðum ráðherrans:
„Hann sagði að nýr flugvöllur
á Álftanesi gæti alveg eins kostað
800—1000 milljónir eins og 400—
500 milljónir. Eitt væri víst að
slík framkvæmd yrði óhemju dýr
og ekkert fjármagn fyrir hendi
upp í þann kostnað. Meðal ann-
ars þýddi flugvöllur á Álftanesi
það að leggja þyrfti niður for-
setasetrið á Bessastöðum og
byggja nýtt og kaupa upp og rífa
fleiri húseignir. Allt yrði þetta
svo óskaplega kostnaðarsamt,
þótt ekki væri litið á annað, að
það er míit skoðun að þetta verði
al<lrei gert, sagði ráðherrann að
Iokum“.
Verðlaun fyrir að
reykja ekki
Tíminn birtir í gær forystu-
grein um reykingar og varpar
þar m.a. fram þeirri hugmynd,
hvort ekki væri rétt að verðlauna
menn fyrir það, er þeir ná lög-
ræðisaldri (21 árs) að hafa ekki
reykt fram til þess tíma. Kemst
blaðið m.a. að orði á þessa leið:
„Tóbaksreykingar og skaðsemi
þeirra er mjög á dagskrá núna og
skoðaðar í nýjuljósi. Margt bend
ir til að þar sé líf og heilsa í veði.
Jieykingar og drykkjuskapur ungl
inga fram um tvítugsaldur er tal-
ið hættulegast heilsu og starfs-
þreki síðar á ævinni. Sá sem hvor
ugt hefur gert á þeim aldri er áð
öðru jöfnu starfhæfari og traust-
ari borgari þegar líður á starfs-
ævina. Gott er að ungt fólk og
hinir eldri líka — geri sér þessar
staðreyndir ljósar og breyti eftir
þeim. Af opinberri hálfu mætti
einnig að því stuðla með ýmsum
hætti. Ekki virðist til dæmis frá-
léitt að við þau mörk, er menn
gerast atkvæðaskyldir og full-
ábyrgir þjóðfélagsþegnar, fengju
menn einhverja viðurkenningu
fyrir það að hafa búið sig undir
að verða betri starfsþegnar þjóð-
ar sinnar með því að hafa ekki
neytt þessara skaðvalda“.
Dyttað að kælivatnssigtunum.
Akurey í Slippnum.
Verður Akurey seld til Færeyja?
Spjallað við tilvonandi
Biaupanda, Sigurd Simonsen
TOARINNG Akurey, sem leg-
ið hefur við festar í Hvalfirði
síðastliðin 2 ár og safnað á sig
þangi og kræklingi, er nú
kominn upp í slipp í Reykja-
vík. Þaralagið hefur verið
hreinsað af botni skipsins, og
er dráttarbrautin, frá þeiim
stað, sem hún stendur á, og
allt niður í fjöru, iþakin sjávar
dýrum og gróðri.
Þegar fréttamaður og ljós-
myndari Mbl. komu í heim-
sókn á athafnasvæði Slipp-
félagsins í gær, unnu menn að
því að sjóða ryð úr kælivatns-
sigtunum. í sama mund bar
að Pétur Wiegelund, verk-
stjóra, ásamt færeyskum sikip-
stjóra, sem kom tii Reykja-
víkur með Drottningunni
nokkrum klukkustundum áð-
ur. Skipstjóri þessi, Sigurd
Simonsen, er kominn hér
þeirra erinda að festa kaup á
Akurey, sem verið hefur föl
um nokkurt skeið. Hann talar
ágæta íslenziku, enda hefur
hann oft komið hingað, i
fyrsta sinn á skútu, árið 1927,
þá 14 ára.
Er Simonsen hefur skoðað
togarann, spyrjum við hann,
hvernig honum lítist á grip-
inn.
„Mjög vel. Mér virðist þetta
vera bezta skip, og er ákveð-
inn í því að kaupa það. Ég
held, að mér muni semja við
eigendurna. Ef svo fer kernur
áhöfn frá Færeyjum með
næstu ferð Drottningarinnar
og við siglum Akurey til
Jfuglafjarðar á Austurey. Smá
vægilega viðgerð þarf að gera
á skipinu fyrst, svo að, það
fullnægi kröfum Lloyds.“
„Ætlar þú að gera togar-
ann út frá heimabæ þínurn,
Fuglafirði?“
„Já, þar er bezta höfn í
Færeyjum. í Fuglafirði búa
um 1300 manns. Þar er einn
togari fyrir. Saltfiskverkun er
þar mikil, en aðeins eitt lítið
frystiihús. Við hyggjumst
stunda veiðar í salt, einkum
við Grænland. Þó hefðum við
farið einn túr til Nýfundna-
landis, ef Akurey hefði verið
tilbúin tii afihendingar í dag,
því þar eru allir færeysku
togararnir nú. Eftir 3 vikur
verður það orðið of sejnt."
„Hverjir verða með þéir í
kaupum Akureyjar?“
„Synir mínir tveir, Árni og
Sigurd. Þeir eru báðir stýri-
menn á togurum. Við erum
bjartsýnir og munum hætta
öllum eigutn okkar í þetta
fyrirtæki. Ekki verða aðrir
eigendur."
„Hefur þú verið skipstjóri á
togara að undanförnu?"
„Nei, síðustu’ 10 árin, hef ég
verið skipstjóri á dönsku
flutningaskipi, sem heldur
uppi ferðum milli Danmerkur
og ýmissa hafna í Færeyjum.
Áður var ég hins vegar togara
skipstjóri um 14 ára skeið.
Vorum við þá á ýmsum mið-
um, einkurn við ísland, Bjam-
arey, Svalbarð og í Hvítahafi.
Var ýmist fiskað í salt eða ís.“
„Eru togararnir færeystou
oftast á saltfisfcveiðuim?"
„Já, þær þykja hagíkvæm-
astar fyrir togarana okkar.
Hins vegar sigla bátamir yfir-
leitt með afila sinn ísaðan til
Bretlands. Þeir eru flestir 250
til 300 tonn og eru að veiðum
10 til 12 daga. Meðalafli
þeirra er 1000—1200 kitt, sem
þeir selja á 500—700 sterlings
pund. Það er mjög mikilvægt
fyrir okkur Færeyinga, að
íslendingar lækki ekki verðið
á útflutningsfiski sínum. Við
höfum alltaf verið tryggir
ykkur ' og jafnframt borið
mikið traust til íslenzku þjóð-
arinnar og erum því ekki
mjög kvíðnir, en ef íslend-
ingar lækkuðu t. d. verð á
saltfiski, yrði það alvarlegur
búhnekkur fyrir okkur.“
„Hafa ekki mjög margir
færeyskir sjómenn komið til
íslands? “
„Jú, mikill fjöldi og supnir
til að vinna hjá íslendingum,
eins og kunnugt er. Færeying-
ar byggja alltof fiá skip, en
hins vegar eru flestir sjó-
menn. Þessvegma eru sjó-
mannslaun í Færeyjum afar
lá, eða aðeins um 1000 fær-
eyskar krónur. (um 6300 isl.
kr.). Á fslandi er færeyskum
sjómönnum boðið miklu
hærra kaup, 1800 til 2000 kr.“
„Ætlar þú að dveljast hér
á meðan viðgerðin á Akurey
fer fram, ef semst um kaup-
in?“
„Nei, ég þarf ekki að gera
það. Ég fer heim og sæki
skipshöfnina. Ég treysti Pétri
Wiegelund fullkomlega til að
sjá um að allt sé gert eins vel
úr garði og unnt er. Hamn er
gamall og góður vinur minm.“
Sigurd Simonsen (til vinstri) og Pétur Wiegelund líta á skipið.
c
/
*