Morgunblaðið - 30.06.1964, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 30. júní 1964
MORGU N BLAÐID
RlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllÍllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllHIUIÍIIIIIlll IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIÍIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIÍIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
Við
mismunandi
fögur
siykki
mywilwMwwiw:
SÍÐASTLIÐINN miðvikudag,
er við vorum á leið fram hjá
gamla kirkj ugarðinum austur
Hringbraut, vakti það athygli
okkar af dvala, að kona og
maður stóðu og virtu fyrir sér
„Útlaga” Einars Jónssonar.
Ekki svo að skilja að við yrð-
um beinlínis hissa á því, að
fólk nemi staðar. til að skoða
svo ágætt listaverk, heldur
var það klæðaburður kon-
unnar, sem æsti upp í okkur
forvitnina. Við stóðumst ekki
mátið, stöðvuðum bílinn og
gengum áleiðis til hjónanna.
Maðurinn sneri sér við, er við
nálguðumst og sagði brosandi:
„Þetta er fallegt stykki bless-
aður já.‘‘
Er við tókum í sama streng
um fegurð listaverksins, hélt
maðurinn áfram: „Við erum
að spássera, konan mín og ég.
Við komum heiman frá Fær-
eyjum í morgim með Heklu.
Fínir leikarar um borð, ís-
lenzkir. Margrethe, konan mín
hefur aldrei komið hingað
áður. Ég hef oft verið hér,
var á sjónum, þangað til við
settum upp verzlunina okkar
í Þórshöfn, fyrir tíu árum.“
„Hvað heitir maðurinn?“
spurðum við.
„Einar Debes,“ sagði hann
og rétti okkur höndina. „Gott
land Island. Gott fólk eins og
í Færeyjum. Það finnst Marg-
rethe lika. Ég þekki marga í
Reykjavík og við ætlum að
vera hér að minnsta kosti
tvær vikur.“
„Hver er þá í búðinni á
meðan?“
„Bróðir minn. Við vinnum
l>ar öll iþrjú, Margrethe, ég og
bróðir minn. „Nú bar að tvær
litlar telpur, sem tóku sér
stöðu milli styttunnar og
okkar. Þær sneru baki við Út-
lögunum, en virtust hafa
meiri áhuga á færeyska þjóð-
búningnum, sem frú Debes
bar. Nú tók hún loks til máls:
„Sonur okkar er á togaranm
Fétri Halldórssyni. Hann fór
út á veiðar í gærkveldi, en við
kotnum í morgun. Þeir vita
ekkert, hvenær skipið kemur
aftur að lamdi. Við tölum nú
samt við hann í simann klukk
an sex í dag.“
Við létum í ljós samúð okk-
ar með þeim hjónunum, að
sonurinn skyldi vera í burtu,
þegar þau bæri að garði, en
Eimar greip fram í: „Hann er
sjómaður. Sjómenn eru á sjó.
Við fáum kannske að sjá hamn
áður enn við förum aftur heim
Hann er búinn að vera á ís-
Sveinbjöm kastar, Viðar beygir sig etfir kulu, en telpurnar
hnoða í gríð og erg.
Leirinn hnoðaður. Talið frá vinstri: Sigríður, Guðbjörg, Auður,
Sveinbjörn og Viðar.
landi í 15 ár. Hanm vill vera
hér. Gott land ísland. „Að svo
mæltu kvöddu hjónin okkur
og héldu áfram kynnisferð
sinni um Reykjavík.
Ökúferðinni var haldið

Margrthe og Einar Debes virða fyrir sér „Ctlagana". A milli þeirra standa telpurnar ivær.
áfram, og inni við Laugarnes-
veg, nánar tiltekið austan við
hann, þar sem njólinn og
hundasúrurnar ráða ríkjum,
sáum við börn að leik við
ryðgaðan geymi sem vart verð
ur talinm til listaverka, enda
mim honum tæplega hafa ver-
ið þarna fyrir komið til augna
yndis.
Börnin eru flest úr háhýs-
unm við Hátún, svo að ekki
er að furða þótt þau hafi ver-
ið að keppast um, hvert þeirra
gæti kastað leirkúlum hæst
upp á geyminn. „Eigið þið
heima hátt uppi í háhýs-
unum?“ spyrjum við. „Ég á
heima hátt, hann lágt“, sagði
ein telpan og hélt áfram að
hnoða leirkúlur, sem strák-
arnir tveir köstuðu jafnóðum
í geyminn. „Kastið þið nokk-
urn tíma drullukökum í stelp
ur?“ spurðum við. „Nehei“,
svaraði Viðar, sá minmi. „Hald
ið þið að við séum einhverjir
dónar?“
„Hvar fékkstu þennan rab-
arbara?“ spurðum við Svein-
björn, sem var að naga einn
slíkan. „Ég fann hamn þarna“,
svaraði hann og benti yfir
njólabreiðuna. „Það er betri
rabbarbari í görðumum hér í
kring, en það er bamnað að
stela“.
„Já, maður á bara að borða
rabbarbara heima hjá sér“,
sagði Guðbjörg og rétti Svein
bimi leirkúlu.
...............................................................Illlllllllll.....Illll.....Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll..............................Illlllllllllllllllllllllllllll........IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIKI....................................
STAK8TEIi\IAR
Alíar götur nialbikaðar
ALÞÝfil BI.ADID ræðir nýlega.
í forystugrein um aukinn stuðn-
ing ríkisins við gatnagerð i
kaupstöðum og kauptúnum.
Kemst blaðið m jl. að orði á>
þessa leið:
„Ástæða -er til að fagna þeirri
breytiiigu, sem nú er orðin ©g
vona að framkvæmdir gangi sem
bezt. Má ekki slá slöku við, fyrr
en allar götur í borgum, kaup-
stöðum eða kauptúnum hafa
verið malbikaðar eða steyptar og
nýjar götur lagðar jafnóðum
og við þær er byggt.
Ríkisvaldið hefur nú loks skll-
ið þetta mál og veitt nokkurt lið.
Með hinum merku vegalögum,
sem Alþingi setti á s. vetri, var
í fyrsta sinni tekin upp stór-
felldur stuðningur við varanlega
gatnagerð í kaupstöðum og kaup-
túnum. Verður yfir 30 millj. kr
varið til þeirra hluta á þessu
ári, eða sem næst 180 kr. á. hvern
íbúa viðkomandi byggðaríiigs.
í þessum málum hefur rikis-
stjórnin haft forystu um mikið
framfaramál og i hlotið stuðning
allra aðila“:
Stærsta vandamál
Fjallkonunnar
Siglfirðingur, blað Sjálfstæðis-
manna á Norð-vesturlandi, birtir
17. júni sl. grein um vandamál
Fjallkonunnar. ,Er þar m.a. kom-
izt að orði á þessa leið:
„Það er vel viðeigandi á full-
veldisdegi Fjalkonunnar, að það
sé vor í lofti, sól í heiðum
himni, jörð að skrýðast grænum
gróðri — og síld á leið til Siglu-
fjarðar! Fjalkonan á og, svo
verður líklegast ætið, vanda
við að kljást, erfiðieika til að
sigra.
Stærsta vandamál hennar, sem
jafnframt er réttlætismál og
raunar gildir tilveru byggðar í
LANDINU ÖLLU, er að vinna
upp þann aðstöðumun, sem kann
að eyða heilum landshlutum, og
sem torveldar fólki að eiga þar
heima er það helzt kýs. Að loka
augunum fyrir þessum aðstöðu-
mun er að hella olíu á þann eld,
sem skilur eftir sviðna jörð,
hóggva á limi Fjallkonunnar.
Sú viðleitni að fjölhæfa ís-
lenzkt atvinnulíf, að veita inn-
lendu og erlendu fjármagni í æð-
ar atvinnulífsins, að nýta tækni-
þróun. nútímans þarf í ríkara
mæli að beinast til kaupstaða og
kauptúna á norður-, austur- og
vesturlandi. Tryggja þarf þýðing
armiklum framleiðslustöðvum
öruggar og traustar samgöngur.
Sú æska, sem býr fjarri mennta-
skólum og háskóla en hyggur á
menntun, á rétt á meiri skiln-
ingi stjórnarvalda á erfiðleikum,
en hún á við að etja. umfram
aðra á námsbrautinni".
New York Times
ræðst á Goldwater
New York Times er harður
andstæðingur Barry Goldwaters,
öldunagadeildarþingmannsins frá
Arizona. Beitir þetta virtasta
blað Bandaríkjanna sér mjög
gegn útnefningu hans til forseta-
framboðs fyrir repúblikana. S.L
þriðjudag birtir það forystugrein
um afstöðu Goldwaters í kyn-
þáttavandaválinu og segir að
andstaða hans vijj mannréttinda-
frumvarp Kennedys heitins for-
seta hafi greinilega sannað enn
einu sinni, að öldungadeildar-
manninum skjátlist sorglega og
hann sé undarlega blendinn
maður. Hann lýsi því yfir, að
hann sé gersamlega andstæður
hverskonar kynþá.ttamisrétti. En
jafnhliða þessari yfirlýsingu
sinn greiði hann atkvæði á móti
mannréttindafrumvarpinu, sem
stefni einmitt að því takmarki að
skapa jafnrétti og réttlæti.