Morgunblaðið - 13.11.1964, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIB
3
Föstudagur 13. nóv. 1964
Olympíu-
mótið
í FYRSTTJ umferð í úrslitakeppn
inni í A-riðli uxðu úrslit þessi:
USSR 3 —ísrael 1
Búlgaría 3 — Ungverjal. 1
USA 2 — V-Þýzkaland 2
Júgóslavía 2% — Holland 1%
Rúmenía 3 — Argentía 1
Kanada 2 — Spánn 2
Póliand 2 — Tékkóslóvakía 2
C-HðilL
ísland 2% — Frakkland 1%
Finnland 3 — írland 0+1 bið
Venezúela 3 Vz — íran Vz
Indland 3 — Monaco 1
Kólum'bía IVz — Porto Rico 1%
Sviss 3 — Tyrkland 1
Grikkland 2 — Mexco 2
<
Úrslit á einstökum borðum
hjá íslandi og Frakklandi:
Björn Þorsteinsson 1 — Mazzoni 0
Trausti Björns Vz—Bergrasser Vz
Jónas Þorv. — Noradounghian 0
Magnús Sólmundars. 0 — Zinserl
í annarri umferð urðu úrslit
þessi í C-riðli:
ísland vann írland 4—0
Frakkland vann Monaco 3—1
Sviss vann Grikkland 4—0
Tyrkland v. Puerto Rico 2Vz—1%
Columbia vann Indland 3—1
Venezúela vann Monaco 3—1
BHBMHnniMMHK
Séð eftir 700 metra kafla Austurvegar, sem malbikaður var.
Malbíkun á Selfossi
EINS og skýrt hefir verið frá
í Morgunblaðinu, hafa að und
anförnu staðið yfir miklar
vegaframkvæmdir á Selfossi.
Skipt var um jarðveg á 700
metra kafla Austurvegar og
hann malbikaður nú í sept-
ember. Mun ráðgert að haida
áfram malbikun Austurvegar
í vor, en framkvæmdum mun
loki'ð á þessu ári.
Morgunblaðið hringdi í gær
til Sigurðar Inga Sigurðsson-
ar. oddvita á Selifossi. Skýrði
hann frá framkvæmdunum. Á
Austurvegi var malbikaður
700 metra kafli, með 15
metra breiðri akbraut. Mal-
bikslagið er € sentimetrar á
þykkt, en ætlunin er að bæta
fjögurra sentimetra lagi ofan
á í vor. Þá voru malbikuð
vegamótin austan Ölfusárbrú-
ar, 70 metra kafli upp eftir
Eyrarvegi og 200 metra kafli
af Selfossvegi út að kirkjunni.
Til malbikunarinnar voru
fenignar vélar og vinnuiflokk-
ur frá Reykjavíkurborg. Sig-
urður kva'ð verkið hefði tekið
3 daiga ef veður hefði ekki
verið óhagstætt, en 5 dagar
fóru í malbikunina. 1400 til
1500 tonn af löguðu malbiki
voru flutt austur til gatnagerð
arinnar.
Sigurður sagði, að akbraut-
ir allar væru greiddar af rík-
isfé, en gangstéttir og leiðslur
af hreppnum. Hann kvað 1.8
milljónum króna hafa verið
varið til vegaframikvæmda á
fjárhagsáætlun hreppsins árið
1964.
Sýning og leiðbeiningar um hvað
hægt er að gera með saumavél
FRK. GUTARP frá Husquvarna
verksmiðjunum í Svíþjóð dveiur
hér á landi í viku í þeim erind-
um að sýna og leiðbeina um með-
ferð Husquvarna saumavéla í
húsakynnum umboðsins, Gunnar
Ásgeirsson h.f. við Suðurlands-
braut ásamt þeim Erlu Ásgeirs-
dóttur og Önnu Kristjánsdóttur.
Miðvikudagur og fimmtudagur
eru ætlaðir handavinnukennur-
um í skólum og nemendum
handavinnukennnaraskólans, en
á föstudag og laugardag getur
hver sem er komið og verður þá
sýnd meðferð vélanna og kennt
að sauma á þær eftir þvi sem
hægt verður á svo skömmum
tíma.
Frk. Gutarp hefur komið fyrir
smásýningu á hlutum sem saum-
aðir hafa verið, til að gefa hug-
mynd um hvað hægt er að gera
með góðri saumavél. Eru þar
margir skemmtileigir hlutir,
barnaföt með útsaumi, en hún
segir að skv. rannsókn sem gerð
var í Svíiþjóð, aukizt áhugi
kvenna á að sauma heima eftir
því sem meira úrval sé í búðun-
um og fleiri fyrirmyndir. Þarna
eru líka smágjafahlutir, sem
lagin kona getur saumað í snar-
heitum til gjafa, uppstoppuð
dýr, sérvéttur, pottalappar o.fl.
Kvaðst frk. Gutrap sjálf oft
búa til á einni kvöldstund 6 mis-
litar sérvéttur, ef hanni liggur
á smá gjöf. Þarna á sýningunni
eru líka sýnishorn af annarri
framleiðslu Husquvarna, sem
sendir frá sér eldavélar, elda-
vélasamstæður, og ýmis raf-
magnstæki, svo sem steikarraf-
magnspönnu, sem hægt er að
hafa á borðstofuborðinu og
steikja jafnóðum eða halda mat
heitum.
Husquvarna Yapenfabrik, eins
og verksmiðjan heitir, er nú um
300 ára gömul qg hefur fram-
leitt saumavélar í tæp 100 ár
og eru það nú stærstu sauma-
vélaframleiðendur í Evrópu.
Fyrir seinni heimsstyrjöldina
voru almennt notaðar venjulegar
fótstignar eða handsnúnar
saumavélar, en eftir stríð komu
fljótlega á markaðinn vélar, sem
’höfðu byggt inn ýmsar gerðir af
mynstursaum og má nú sauma
ólíkusbu mynstur á þessar vélar,
stoppa í og fleira oig er nýjasta
gerðin svo einföld að barn getur
Útsaumuð bamafot og skcmmtil egar smágjafir, sem unnin eru í
fljótheitum á saumavéL _
...........
IJngfrú
1 BretSand (
sígraði
London, 12. nóv. — AP. |
I í KVÖLD fóru frani úrslit |
I í fegurðarkeppninni „Miss i
I World“ — hér í borg. Titil- i
| inn hlaut ungfrú Bretland, i
| Ann Sidney, tvítug hár- |
i greiðslustúlka. í öðru sæti ;
| varð ungfrú Argentína, Maria i
| Soria, í þriðja sæti ungfrú i
i Kina (Formósa) Linda Swin, i
i í fjórða sæti ungfrú Brazilía, i
i Maria Isabel De Avellar 5
i Elcas og í fimmta sæti ung- |
i frú Nýja Sjáland, Lyndal i
i Cruickshank.
= íslenzki þátttakandinn í i
i keppninni var Rósa Einars- i
| tir, 19 ára gömul. =
Fyrsta síldin
PATREKSFIRÐI, 12. -nóv. —
Hingað var að koma fyrsta sí'ld-
in á árinu. Það var Helga Guð-
mundsdóttir, sem kom með hana.
Hún hafði 800 tunnur, sem veiðzt
höfðu undan Jökli. Er mikil á-
nægja með að Helga Gúðmunds-
dóttir s'kuli ætla að leggja upp
hér, en þetta er heimaskip hér
á Patreksfirði og eitt af hæstu
aflaskipunum á síldveiðunum við
Norðausturland. — Trausti.
Frk. Gutarp við saumavélina
saumað á hana. Það fengu biaða-
mennirnir að reyna, er þeir
komu í kennslu- og sýningarsal-
inn, og janfvel karlmennirnir
settust við saumavélar ag bród-
eruðu.
Frk. Gutarp benti fréttamanni
Mbl. sérstaklega á saum, sem er
með þrígerðu spori, þannig að
teygja má á sporinu og er það
notali á teygjanleg efni. Sagði
hún að svokölluð „elastisk" efni
ryddu sér stöðugt meira til rúms,
og væri talið að árið 1968 yrði
75% af fataefnum teygjanleg.
Því væri nauðsynleigt að geta
saumað þau með spori sem gefur
eftir.
Sænski leiðbeinandinn mun
sérstaklega leiðbeina handa-
vinnukennurum fyrstu tvo dag-
ana, en skólar bæði hérlendis og
erlendis hafa tekið nýtízku
saumavélar í notkun, og kenna
auk venjulegs saums að Zik-
zakka og stoppa í flíkur. Auk
þess verður hverjum sem er leið-
beint á föstudag og laugardag.
SIAKSniNAR
New York Times birtir sl.
þriðjudag forystugrein, þar senr
það gagnrýnir þá ákvörðun
Bandaríkjastjórnar að hætta
f^árframlögum til tækniaðstoðar
Sameinuðu þjóðanna. Segir blað-
ið, að þessi ákvörðun hafi vakið
hinn mesta ugg innan heimssam-
takanna. Háttsettur maður innan
samtaka Sameinuðu þjóðanna
hafi líkt þessari ákvörðun við
það, að sprengja hafi sprungið
innan samtákanna. Sú sprenging
muni verða ennþá örlagaríkari,
ef Bandaríkin framfylgi þeirri
aðvörun sinni að draga stórlega
úr öðrum fjárhagslegum fram-
lögum til Sameinuðu þjóðanna.
New York Times "segir síðan:
„Niðurskurður fjárframlaga til
tækniaðstoðarinnar er óhyggileg
vegna þess að hún bitnar ekki á
Rússum, sem Bandaríkin vilja
hegna fyrir það að neita að
borga framlög sín til Sameinuðu
þjóðanna og friðargæzlu þeirra.
Það eru hinar vanþróuðu þjóðir
og hinar fátæku, sem þurfa á
aðstoðinni að halda, sem þessi
ráðstöfun bitnar á.“
Skólasjónvarp
Sigurður Jónasson, fyrrver-
andi forstjóri, flutti nýlega út-.
varpserindi, þar sem hann ræddi
m.a. um íslenzkt sjónvarp. Lagði
hann áherzlu á hagnýtingu þess
í þágu skóla og fræðslumála.
Komst hann m.a. þannig að orði:
„Nú þegar hefur verið hafinn
allmikill undirbúningur að stofn-
un íslenzks sjónvarps, þótt varla
megi segja að það hafi þegar
beinlínis verið stofnað." Sam-
kvæmt útreikningum sérfræð-
inga virðist allgott útlit fyrir, að
stofnkostnaður ríkissjónvarps,
sem byggt verði upp á 5—7 ár-
um, þurfi ekki að verða hærri
en 180 millj. kr., og geti það
sjónvarp þá náð til allra lands-
manna. Virðist hér á landi að
ýmsu leyti vera betri aðstæður
til þess að ná til hlustenda um
allt landið en t.d. í Noregi. Hefur
Landssími íslands fengið mjög
verðmæta reynslu í þessum efn-
um, sem sjónvarpið getur vænt-
anlega byggt mikið á. Árlegur
rekstrarkostnaður hefur verið
áætlaður frá 10,5 millj. kr. 1965
til 40,5 millj. kr. 1972, en þá er
einnig talinn með kostnaður við
fréttadagskrá og ýmislegt sem
ekki þyrfti að kosta til, ef ein-
göngu væri um fræðslusjónvarp
að ræða.“
Eingöngu fræðslu-
sjónvarp
Síðar í erindinu kemst Sigurð-
ur Jónasson að orði á þessa leið:
,ATauðsynlegt er að sjónvarpið
verði í fyrstu eingöngu fræðslu-
sjónvarp, en þar með er ekki
sagt að fræðslan verði eingöngu
í sambandi við skólanemendur.
Bændum má kenna búskapar-
tækni, iðnaðarmönnum iðntækni,
og gildir þetta að sjálfsögðu um
allar atvinnugreinar. Þá má ekki
gleyma konunum, húsmæðra-
fræðslu og annað er konur þurfa
að læra er auðvelt að kenna í
sjónvarpi. Vel rekið fræðslusjón-
varp gæti þannig orðið eins kon-
ar háskóli almcnnings. fslenzkt
fræðslusjónvarp myndi nota
mikið íslenzkar fæðslukvikmynd
ir og þar með skapa grundvöll
fyrir islenzkan kvikmyndaiðnað,
sem væntanlega gæti fengið góð-
an markað hjá erlendum sjón-
varpsstöðvum fyrir vel teknar
kvikmyndir af íslenzku landslagi,
lífi og þjóðháttum.
Sjónvarpið á, eins og ég sagði
áður, að vera eingöngu fræðslu-
sjónvarp en ekki frétta- eða
skemmtisjónvarp, nema að því
leyti, sem sýndar yrðu við og
við erlcndar og ef til vill inn-
lendar fréttakvikmyndir."