Morgunblaðið - 05.02.1965, Blaðsíða 3

f 1^5studagur 5. febrúar 1965
MORCUNBLAÐIÐ
3
I
l
I
j
j
I
I
FÓLK, sem átti leið iim
höfnina á þriðjudaginn,
veitti því athygli, að hóp-
ur ungs fólks hafði komið
sér þar fyrir. Með riss-
blokkir fyrir framan sig og
teikniblýanta á lofti festu
þau á blað, það sem fyrir
augu bar: skipin í höfninni
og vörugeymsluhúsin.
Hér voru á ferð nemendur
úr 2. bekk Kennaraskó'lans,
éinn békkur, ásamt teiknikenn
ara sínum, Gesti Þorgríms-
syni. Þau höfðu fengið iþað
verkefni að teikna höfnina og
skrifa síðar ritgerð um efnið
„Hvaða gildi hefur höfnin"?
Þau undu sínum hag hið bezta
í góða veðrinu við höfnina og
voru að því er bezt varð séð
þakklát fyrir að hafa fengið
tækifæri til að bregða af venj-
Þau teiknuðu gamlan dráttar bát og vörugeymsluhús — Minnie Eggertsson og Einar H. Ólafsson
teiknitíma við
unni og fást við eitthvað ó-
venjulegt.
Við snerum okkur að ung-
um manni, Einari Hólm Ólafs-
syni, sem sat á einum pollan-
um ásamt einni bekkjarsystur
sinni, og spurðum, hvað rann
vætri að teikna.
— Ég er að reyna að teikna
gamia dráttarbátinn,' sem þú
sérð þarna. Ég ætla að hafa
vörugeymslurnar með á mynd
inni, — Gestur sagði, að við
skyldum hafa þær með líka,
því að þær hafa mikið gildi
í sambandi við höfnina. Ann-
ars verður ;þetta bara riss hjá
okkur núna. I næsta tíma á að
ganga frá myndinni, hrein-
teikna og tússa.
— Hafið þið farið í svona
leiðangur áður?
— Nei, en það hefur lengi
staðið til að fara svona ferð
og hafa þá höfnin eða eitt-
hvert safn helzt komið til
greina. Við erum fyrsti hóp-
urinn, sem fer í vetur, en
sennilega suða hin, þangað til
þau fá að fara líka.
— Eruð þið byrjuð í kensslu
æfingum?
— Nei, þær hefjast næsta
vetur — í 3. bekk.
— Heldurðú, að þú verðir
ekki „nervus“?
— Alveg áreiðanlega. Við
erum alltaf að heyra sögur hjá
þeim sem eru nýbyrjaðir, en
ég veit nú varla hvort nokkurt
mark sé á þeim takandi. Ef-
laust eru þær til þess að hrella
okkur. Ein sagan segir t. d.
frá því, þegar eitt kennara-
efnið ætlaði að reyna að hafa
höfnina
hemil á óróasegg í einum
bekknum. Hann klappaði blíð-
lega á öxlina á þeim stutta og
bað hann að hafa hægt um sig
en viðbrögð þess stutta voru
þau, að hann snerist á hæli
og beit kennarann 1 höndina!
— Nú hefur Kennaraskólinn
fengið réttindi til að braut-
skrá stúdenta?
— Já, okkur í 2. bekk gefst
fyrst kostur á að fara i deild,
þegar við höfum lokið al-
menna kennaraprófinu. Þessi
deild verður einn vetur og
verður sennilega kölluð
„menntadeild". Þessi deild
kemur sem sagt fyrst til fram-
kvæmda veturinn eftir að okk
ar árg. lýkur kennaraprófi
og hún útskrifar stúdenta eftir
eitt ár.
— En verður þá lágmarks-
einkunn gerð að skilyrði til
iringöngu í þessa deild?
— Sennilega verður að ná
1. eihkunn á kennaraprófinu.
— Þið í 2. bekk eruð í gamla
skólahúsinu við Laufásveg.
Horfið þið ekki öfundaráug-
um til nýja skólahússins við
Stakkahlíð? _
— Ég veit ekki hvað segja
skal. Það fer bærilega um
okkur í gamla skólanum og
okkur fellur vistin þar alveg
prýðilega. Hins vegar eru
ýmis hlunnindi í nýja skólan-
um, sem ekki eru til staðar
hjá okkur, til dæmis er þar
sjálfsali, sem selur heita súpu
og kakó.
— Þú hyggur gott til að pré
dika yfir börnunum, Einar?
— Já, mér lízt þetta vera
mjög skemmtilegt starf. Það
er lifandi og fjölbreytt. Og
varðar það ekki mestu, að
velja sér starf, sem maður
hefur ánægju af?
Eitt andartak litu þau upp, ©g þá smellti Sveinn Þormóðsson .
af þessari mynd — I.íney Friðfinnsdóttir, Margrét Jónsdóttir,
Þórey Þorkelsdottir og Hendrik Jafetsson.
Túnrœkt á sönd-
um og kornrœkf
IBLáAÐINXJ hefur borizt frétta-
t>réf frá Þorsteini Guðmunds-
eyni á Reynivölum í Austur-
Bkaftafellssýslu. Þar segir m.a.:
„Árið 1062 var fyrir alvöru
byrjað á túnrækt og beitarrækt á
eöndum hér í sýslu almennt, og
hefur það gefið góða raun. Mest
hefur að því kveðið í Suðursveit
og Mýrarhreppi, enda sandar þar
mestir. Eru nú komnar stórar
grasivaxnar lendur, sem áður
var gróðurlaus sandur, og hefur
fengizt mikið og gott hey af, og
beit fyrir sláturlömb. Af sand-
ræktinni í Suðursveit fékkst sl.
eumar um 2000 hestburðir af
ágætu heyi, eða jafnmikið og af
öllum ræktuðum túnum í
hreppnum árið 1030 eftir fram-
tali á búnaðarskýrslu frá því ári.
Má hiklaust fullyrða, að allt að
helmingi meira heyfall fáist af
sama landi á næsta sumri og von
andi verður sandræktinni haldið
áfram, þar til öll sandflæmi
sýslunni verða gróið land.
Þetta mikla átak, sem orðið er,
ber að þakka góðri aðstoð 'hins
opinbera, og sérstaklega núver-
andi landbúnaðararáðherra og
sandgræðsjustjóra.
Nokkrar tilraunir hafa verið
gerðar hér með kornrækt en ekki
með góðum árangri að mínu
áliti. Kornið hefur ekki náð góð-
um þroska og má um kenna að
undanfarin sumur hafa verið
köld, og síðastliðið með eindæm-
um þurrkasamt, sem illa kom við
á sandjörð sérstaklega, en á sönd
um var öll kornræktin reynd, og
á óskjólsömum svæðum fyrir
norðanátt. Þó er það álit mitt, að
vel rnegi kornrækt heppnast hér,
ef valdir væru skjólsamir staðir
fyrir hana, meðan ekki eru kom-
in upp skjólibelti, sem þykja nauð
synleg slíkri ræktun þó í 'hlýjari
löndum sé, en er hér á okkar
í landi.“
Þrýstingurinn á hæðinni
fyrir sunnan land stóð í 1046
um hádegið í gær, og sýndi
hún ekki á sér neitt fararsnið.
Milt þokuloft streymdi hingað
vestan við hæðina og komst
hitinn upp í 11 st. á Dala-
tanga, en 8 st. í Reykjavík.
Veðurhorfur kl. 22 I gærkv.:
Suðvesturland til Vestfjarða
og miðin: SV-kaldi og þoku-
loft, rigning eða súld með
köflum. Norðurland og miðin:
SV-kaldi og skýjað. Norðaust
urland og Austfirðir og miðin:
V-gola eða kaldi, víðast létt-
skýjað. Suðausturland: SV-
gola og þokuloft vestan til, V-
kaldi og bjart austan til. Suð-
austurmið: SV-kaldi, þokuloft.
Horfur á laugardag: SV-
kaldi og dálítil þokusúld Vest
anlands og á Suðurlandi, en
fyrir norðan vestlægari, og
bjart á Austurlandi.
STAKSfEINAR
„Vansælir leiðtogaf"
Vísir birtir nýlega foruste-
grein undir fyrirsogninni, „Van-
sælir Ieiðtogar“. Er þar á þa®
bent að leiðtogum Framsóknar-
flokksins liði illa í þeirri póli-
tisku einangran, sem þeir hafi
kallað yfir sig með hentistefnu
sinni og óheilindum. Lýkur for-
ustugreininni með þessum orð-
um:
„Þama er komið að kjaraan-
um í allri svokallaðri stjómmála
stefnu Framsóknarflokksins. For
ustumenn hans virðast ger-
sneyddir hæfileikanum til þess
að meta rétt staðreyndir. Þegar
flokkurinn er í stjórnarandstöðu
hefur hann allt á homUm sér og
kemur þar greinilega fram öfund
í garð þeirra, sem með völdin
fara og vonbrigði yfir því, að
þeim skuli takast betur en Fram-
sóknarmönnum sjálfum, þegar
þeir' stjórnuðu.
Þegar þeir eru í ríkisstjóm
eru þeir líka óánægðir af því að
þeir finna að þeir valda ekki
þeim verkefnum, sem þeim voru
fengin. En þeir vilja auðvitað
leyna því fyrir háttvirtum kjós-
endum og reyna því að búa til
einhverja tylliástæðu eins og ár-
ið 1956 til þess að hlaupa frá
öllu saman og kenna svo sam-
starfsmönnum sínum um stjórn-
arslitin. Þetta er staðreynd, sem
reynslan hefur margsannað og á-
stæðan er sú, að Framsókn er
ekkS stjórnmálaflokkur, heldur
þröngsýn sérhagsmunaklíka, sem
skortir algjörlega heildarsýn yfir
landsmálin“.
Kvikmyndir
og gagnrýni
Pétur Ólafsson ritar um kvlk-
myndir og gagnrýni í síðasta fé-
lagsbréfi Almenna bókafélagsins.
Telur hann flest hjálpa til þess
að ýta undir lélegan smekk á-
horfenda og kröfur til kvik-
mynda. íslenzk kvikmyndagagn-
rýni hafi ekki verið upp á marga
fiska. Lýkur hann grein sinni
*hieð þessum orðum:
„Allmiklar umræiður voru
uppi meðal gagnrýnenda fyrir
nokkru, hvort leggja skyldi aðra
og mildilegri mælistiku á ís-
lenzka leikritagerð en á erlenda.
— Þau gildu rök, sem flutt vom
gegn slíkum sérréttindum má
einnig heimfæra í sambandi við
innlenda kvikmyndagerð. Það
er engin ástæða til að í gagnrýni
sé tekið lungamjúkt á innlendri
hroðvirkni og getuleysi. Með því
að gera minni kröfur til innlends
efnis væri raunverulega verið að
viðurkenna og ákveða að íslenzk
list sé og geti ekki verið nema
annars flokks. En með kunnáttu
og þjálfun ungra og áhugasamra
manna ætti að vera hægt að koma
hinum seinþroskaða hvítvoð-
ungi, islenzkri kvikmyndagerð,
til að standa í eigin fætur og
staulast fram á við. Mér finnst
eins og meðal upprennandi
manna liggi í loftinu áhugi og
hugmyndir, sem gæti gefið kvik
myndagerð hér byr undir báða
vængi. Og í þeirri von að frum-
legar ráðagerðir fái stuðning og
nýir kraftar verði nýttir til að
skapa okkar eigin kvikmynda-
list og jafnvel eignast smáþátt í
heimslistinni, skal þessu sundur
lausa spjalli Iokið“.
Sjónvarp doktorsins
Alþýðublaðið birtir forustu-
grein um afstöðu Framsóknar til
sjónvarþsins, og kemst þá m.a.
að orði á þessa leið:
„Sannleikurinn í málinu er sá,
að það var utanríkismálaráð-
herra Framsóknarflokksins, dr.
Kristinn Guðmundsson, sem
leyfði Ameríkumönnum að setja
upp sjónvarp á Keflavíkurflug-
velli. Þessi staðreynd er svo ó-
þægileg fyrir Tímann, að hún er
ekki nefnd í síðum þess blaðs.
Þetta er samt sem áður megia-
i atriði málsins“.