Morgunblaðið - 05.05.1965, Side 10

10
MORGUNBLADIÐ
Miðvikudagur 5. maí 1965
íslendinga, sem eru að vísu
stór fjölskylda.“
„Mesti kostur sýningarinn-
ar,“ sagíii Soffía að lokum,
„þykir mér að fá hinn al-
menna kaupanda til að líta á
það, sem við framleiðum."
Hjá Max h.f. hittum við
sölumennina Klemenz Guð-
mundsson og Sigmar Jónsson.
f verksmiðjunmi, sem þeir eru
fulltrúar fyrir, vinna um 40
manns að þrenns konar ólíkri
framleiðslu, í fyrsta lagi er
regn- og sjófatnaður, en Max
tók fyrst allra hérlendis að
rafsjóða sjófatna'ð, sem áður
voru aðeins saumuð, við raf-
suðúna verða flíkurnar alger
lega vatr.sheldar. Kváðu sölu
mennirnir engan innfluttan
fatnáð af þessu tagi samkeppn
iafæran að verði eða gæðum.
Þá sögðu þeir annan lið fram-
leiðslunnar „vynil-glófann“,
vera orðinn m-est notuðu vinnu
vettlinga bæði til lands og
sjávar. Vinnuvettlingar þessir
eru plasthúðaðir og því vatns
heldir. Eru þeir framleiddir í
ýmsum gerðum, staer’ðum oig
styrkleikum. Kvað Klemenz
nýjar og enn sterkari vynil-
glófa væntanlegan á markað-
inn innan skamms.
Þriðja tegund framleiðslu
Max h.f. er undirfatnaður,
Sigmar sagði að íslenzk undir
föt væru orðin svo vönduð að
frágangi og efnisvali, að þau
stæ'ðust fúllkom'lega sam-
keppni við erlendar vörur,
sem auk þess væru dýrari.
Klemenz selur einkum úti
á landi og ferjiast þá með skip
um og flugvélum milli staða á
veturna, en ekur um á surnr-
in. Sigmar selur aftur á móti
aðallega á skrifstofunmi.
Klemenz kvað ferðakostnað
geysimikinn hér á landi og
hefði komið til tals að stofna
félag sölumanna til að gæta
hagsmuna stéttarinnar, eink-
um með tilliti tiV fer'ðalaga.
„Allir, sem komið hafa að
skoða sýninguna," sögðu þeir
Klemenz og Sigmar að lokum,
„hafa lýst yfir undrun sinni
og ánægju með heildarsvip
hennar og smekkvísi í upp-
stillingu varanna í hinum
Þórarinn Andrésson í deil d Andrésar Andréssonar.
Sigmar Jónsson (t.v.) og Kiemena Guómundsson greiða gótu tveggja sýningargesta.
hjálpumst svona að þessu,**
sagði Soffía. Sú flík, sem
mest hefði verið framleitt af,
væri hneppt golftreyja. „Hann
Gísli Wium þekkir golftreyj-
urnar,’’ sagði Soffía og skaut
máli sínu til kaupmanns, sem
borið .hafði að rétt í þessu.
„Já, ég þekki þær,“ sagði
Gísli. „Það eru al'ltaf góðar
vörur frá ykkur.“
„Það er talin myndarskapur
hjá húsmæðrum að prjóna og
sauma á heimiiisfólkið,“ sagði
Soflfía. „Og mér finnst á sama
hátt myndarskapur hjá íslenzik
um iðnaði að framleiða föt á
Frú Þórleif kvað mjög vand
að til þessarar framleiðslu.
Hún færi utan a.m.k. tvisvar
á ári til áð kynna sér ýmsar
nýjungar, sem tíðar væru,
einkum í gerð magabelta og
brjóstaihalda. Væri mest frám-
leitt eftir amerískum fyrir-
myndum, en þar vestra væri
fatnaður þessi miklu dýrari
en hér, enda væri lítið flutt
inn af honum. Einkum væru
næstum öll magabelti, sem
keypt væru í búðum hér, inn-
lend framleiðsla.
Við ræddum siðan við Þór-
arin, son Andrésar Andrésson
ar, en klæðaverzlun hans
hefur deild á sýningunnL
Framh. á bls. 31
innkaupa á sýninguna, en
eftir 3 skoðar almenningur
vörurnar.
Við heimsóttum í gær fjór
ar dei'ldir sýningarinnar og
áttum tal við fulltrúa fyrir-
tækjanna. Fyrst komum við
í sýningardeild prjónastofunn
ar Peysunnar og hittum að
máli Soffíu Vilhjálmsdóttur,
sem á fyrirtækið ásamt tveim
ur öðrum konum. Fyrst störf-
úðu þær aðeins þrjár við
prjónaskapinn en hafa síðar
fært út kvíarnar og vinna
þarna nú 10 marvns. Soffía
kvað Peysuna hafa framleitt
175,287 stykki, síðan hún tók
til starfa fyrir 23 árum, aðal-
lega peysur og kjóia.
Peysan prjónar mest úr
garni frá Ítalíu, Frakklandi og
Þýzkalandi, að sögn Sofflu.
Mest væri notað af ull, en
dálítið af arlon-garni. Nýlega
Frú Þórleif Sigurðardóttir í deild I.ady h.f.
ýmsu deildum. Enda er það,
að við eigum hér í Reykjavík
talsverðan fjöida af fólki, sem
lært hefur útstillingar ag er
vel að sér í því fagi.“
Næst komum við í deild
Lady h.f. og spjöllum við frú
Þórleifi Sigurðardóttur. Lady
h.f. framleiðir allskonar nær-
fatnað kvenna, magabelti og
brjóstahö/ld.
fslenzkur iðnaður 1965
Rabbað við fulltrúa
fjögurra fyrirtækja
á sýningunni
ÞÚSUNDIR manna hafa
þegar skoðað fatasýninguna í
Lido, þar sem 21 fyrirtæki
sýna framleiðsluvörur sínar.
Á morgnana og fram til kl. 3
á daginn koma kaupmenn til
hefði verið tekið að prjóna
nokkuð úr Álafossbandi. Um
fyrirmyndir að prjónafötun-
um kvað Soffía nokkuð not-
azt við tízkuiblöð og svo hug-
myndir starfsfólksins. »Við