Morgunblaðið - 19.01.1966, Qupperneq 17

Miðvíkudagur 19. janúar 1966
MORGU NBLAÐIÐ
17
s'é skatWrjáls, ber að telja allar
tekjurnar hér.
13. Aðrar tekjur.
Hér skal tilfæra hverjar þær
tekjur, sem áður eru ótaldar. Má
þar tilnefna styrktarfé, gjafir
(aðra en tækifærisgjafir), happ-
drættisvinninga (sem ekki eru
skattfrjálsir), arð af hlutabréfum
vegna félagsslita, arð af eignum,
töldum undir eignarlið 11, sölu-
hagnað sbr. D-lið bls. 4, skatt-
skylda eigin vinnu við eigið hús,
afföll af keyptum verðbréfum
o. fl. o. fl. Ennfremur skal hér
tilfæra til teknu risnufé, bifreiða
styrki o.þ.h., og endurgreiddan
ferðakostnað, þar méð taldir dag
peningar. Sjá lið IV. tölulið um
frádrátt.
IV. Frádráttur
1. Kostnaður við húseignir.
Sjá 4 mgr. umsagnar varðandi
eignarlið 3.
2. Vaxtagjöld.
Hér skal færa samtalstölu
vaxta skv. C-lið. Vaxtagjöld í kr.
dálk. Gera skal athugasemd, ef
framteljandi tilnefnir vaxtagjöld
það há, að ólíklegt þyki miðað
við skuldir. Færa má sannanlega
greidda vexti, þó lán hafi verið
tekið og greitt upp á árinu.
3. Eignarskattur.
í kr. dálk skal færa eignar-
skatt greiddan á árinu 1965.
4. Eignarútsvar.
í kr. dálk skal færa eignar-
útsvar greitt á árinu 1965 .
5. Iðgjald af lífeyristryggingu.
Hér S'kal færa framlag laun-
þega til lífeyrissjóðs. Munu flest
ir lífeyrissjóðsfélagar greiða 4%
af föstum launum. Mismunandi
reglur gilda um hina ýmsu líf-
eyrissjóði og of langt mál að
tína þær til hér. Sá er aðstoð
veitir færir því í kr. dálk upp-
hæð þá, sem framteljandi til-
nefnir, og verður það athugað
síðar.
6. Iðgjald af lífsábyrgð.
Hér skal því aðeins færa ið-
gjald af líftryggingu, að fram
sé lögð kvittun fyrir greiðslu.
Hámarksfrádráttur fyrir þ-á, er
greiða í lífeyrissjóð og njóta frá-
dráttar skv. frádráttarlið 5, er
kr. 6000.00, en kr. 9000.00 fyrir
aðra.
7. Sjúkrasamlag.
Hér skal færa sjúkrasamlags-
igjald fyrir árið 1965, eins og það.
var á samlagssvæði framteljanda
og hann hefir greitt. í Reykjavík
var gjaldið kr. 1140,00 fyrir ein-
hleypan og kr. 2280,00 fyrir hjón.
Ath. Útgerðarmenn greiða
sjúkrasamlagsgjald fyrir sjómenn
þann tíma, sem þeir eru lög-
skráðir:
8. Alm. tryggingargjald.
Hér skal færa alm. tryggingar-
gjald álagt 1965.
Á árinu 1965 var gjaldið sem
hér segir:
Fyrir hjón kr. 3135,00, einhl.
karl kr. 2850,00, einhl. konu kr.
2140,00. Framteljendur yngri en
16 ára og 67 ára eða eldri greiða
ekki alm. tryggingargjald. í ör-
fáum tilfellum öðrum var gjald-
ið ekki álagt eða fellt niður, t.d.
þegar um var að ræða öryrkja,
sem litlar eða engar tekjur
höfðu aðrar en örorkustyrkinn.
Á álagningárseðli með framtali
fyrra árs má sjá, hvort gjaldið
var álagt eða ekki. Á álagningar-
seðlinum (eða afriti af úrskurði)
má einnig sjá, ef gjaldið var
fellt niður.
9. Stéttarfélagsgjald.
Hér skal rita nafn stéttarfélags
og árgjaldið í kr. dálk.
10. Greitt fæffi á sjó.
Hér skal rita . dagafjölda, sem
framteljandi er skráður á ís-
lenzkt fiskiskip og greiðir fæði
sitt sjálfur. Síðan skal margfalda
dagafjölda með tölunni 46 og
færa útkomu í kr. dálk.
11. Slysatrygging á fiskiskipi . ,
vikur.
Hér skal rita vikufjölda, sem
framteljandi er háður slysa-
tryggingariðgjaldi sem fiskimað-
ur. Ef framteljandi er þannig
skráður á fiskiskip í 26 vikur
eða lengur, skal margfalda viku-
fjölda með tölunni 808 og færa
niðurstöðu í kr. dálk. Sé fram-
teljandi skráður á fiskiskip
skemur en 26 vikur, skal marg-
falda vikufjölda með tölunni 116
og færa útkomu í kr. dálk.
Hlutaráðnir menn skulu og njóta
sama frádráttar, þótt þeir séu
eigi lögskráðir, enda geri út-
gerðarmaður fulla grein fyrir
hvernig hlutaskiptum er farið,
og yfir hvaða tímabil launþegi
hefir tekið kaup eftir hlutaskipt-
um.
12. Skyldusparnaffur.
Hér skal færa þá fjárhæð, sem
framteljandi á aldrinum 16—25
ára hefir fengið greidda í spari-
merkj-um á árinu 1965 og inn-
færð er í sparimerkjabók. Til frá
dráttar 1-eyfist ekki hærri upp-
hæð en 15% af launum og
hlunnindum, sem aflað var á
árinu. Sparimerki, sem endur-
greiðast á sama ári og fyrif
þeim er unnið, vegna undan-
þágu frá sparnaðarskyldu, fær-
ast ekki til frádráttar.
13. a. 50% af launatekjum
konu.
Hér er færður helmingur upp-
hæðar, sem talin' er á tekjulið
12, þó leyfist ekki frádráttur hér,
ef teknanna er aflað hjá fyrir-
tæki, sem hjónin eiga annað-
hvort eða bæði, eða ófjárráða
börn þeirra. í>á skal frádráttur
leyfður samkv. b-lið (sjá síðar).
Samkvæmt úrskurði ríkisskatta-
nefndar skal leyfa 50% frádrátt,
þegar um er að ræða lækna-
praxís og eftirtalinn atvinnu-
rekstur giftrar konu í heimahús-
um: hágreiðslustofur, prjóna-
stofur og saumastofur. Frádrátt-
urinn nær einungis til launa,
sem greidd eru fyrir vinnu.
b. Vegna starfa konu viff atv.r.
hjóna.
Hér skal færa leyfðan frádrátt
vegna starfa konu við atv.r.
hjóna, eða ófjárráða barna
þeirra. Meta skal hluta konunn-
ar af sameiginlegum hreinum
tekjum hjónanna, miðað við
beint vinnuframlag hennar við
öflun teknanna, og leyfist til frá
dráttar 50% af hlut hennar, þó
aldrei hærri upphæð en kr.
15.000.00.
14. Hér skal færa til frádrátt-
ar sjúkra- eða slysadagpeninga
úr almannatryggingum og sjúkra
sjóðum stéttarfélaga, sem jafn-
framt ber að telja til tekna und-
ir tekjulið 9.
15. Annar frádráttur.
Hér skal færa þá frádrátt-
arliði, sem áður eru ótaldir og
heimilt er að draga frá tekjum.
Þar til má nefna:
1. Afföll af skuldabréfum (sjá
A-lið' 12. gr. laga).
2. Ferðakostnaður vegna lang-
ferða.
3. Gjafir til menningarmála
(sjá D-lið 12. gr. laga).
4. Kostnaður við öflun bóka
o.fl. til vísindalegra og sérfræði-
legra starfa (sjá E-lið 12. gr.
laga).
5. Kostnaður við stofnun heim-
ilis kr. 32.000,—
6. Frádráttur v/björgunar-
launa (sjá B-lið 13. gr. laga).
8. Frádráttur einstæðra for-
eldra, er halda heimili fyrir
börnin (sjá 3. mgr. 16. gr. laga).
9. Námsfrádráttur (sjá með-
fylgjandi matsreglur ríkisskatta-
nefndar).
10. Afskrift heimtaugargjalda
v/hitaveitu, 10%.
11. Sannanlegan risnukostnað,
þó eigi hærri upphæð en nemur
risnufé til tekna, sbr. lið III, 13.
Greinargerð um risnukostnað
skal fylgja framtali, þar með
skýringar vinnuveitanda í risnu
þörf. Um landgöngu og risnufé
yfirmanna á farmskipum gildir
eftirfarandi: Skipstjórar mega
fá skattfrjálst landgöngufé í inn-
anlandssiglingum allt að kr.
300,00 á mánuði, en í utanlands-
siglingum allt að kr. 700,00 á
mánuði.
1 .stýrimenn mega fá skatt-
frjálst risnufé allt að kr. 607,50
á ári. 1. vélstjórar mega fá skatt-
frjálst: landgöngufé alit að kr.
300,00 á mánuði og risnufé allt
að kr. 911,25 á ári.
12. Sannanlegan kostnað vegna
rekstrar bifreiðar á þágu vinnu-
veitanda. Útfylla skal þar til
gert eyðublað „Bifreiðastyrkur
og bifreiðarekstur“, eins og form
þess segir til um. Ennfremur
skal fylgja greinargerð frá vinnu
veitanda um ástæður fyrir
greiðslu bifreiðastyrksins. Til
frádráttar kemur sá hluti heild-
arrekstrarkostnaðar bifreiðar-
innar, er svarar til afnota henn-
ar í þágu vinnuveitanda, þó eigi
hærri upphæð en nemur bif-
reiðastyrk til tekna, sbr. lið
III, 13.
13 a. Ferðakostnað og annan
kostnað, sem framteljandi hefur
fengið endurgreiddan vegna
fjarveru frá heimili sínu um
stundarsakir vegna starfa í al-
menningsþarfir.
Til frádráttar kemur sama
upphæð og talin er til tekha sbr.
III, 13.
b. Beinan kostnað vegna ferða
í annarra þágu, þó eigi hærri upp
hæð en endurgreidd hefur verið
og til tekna er talin, sbr. III, 13.
Aðra liði framtals skal útfylla
eins og formið segir til um eftir
því sem við á: Greidd heimilis-
aðstoð. Álagður tekjuskattur og
tekjuútsvar. Greidd húsaleiga.
Greidd sölulaun, stimpilgjöld og
þinglesning. Afföll af seldum
verðbréfum. í D-lið bls. 4 ber að
gera nákvæma grein fyrir kaup-
um og sölum fasteigna, skipa,
véla, verðbréfa og hvers konar
annarra verðmætra réttinda. Að
lokum skulu athugasemdir fram-
teljanda um skattlækkun, með
fullnægjandi upplýsingum og
gögnum (t.d. læknisvottorð).
Dagsetja skal svo framtalið og
framteljandi sjálfur og eigin-
kona undirrita það.
— Friðarsókn
Þá lagði sérstakur sendi-
maður Frakklands.forseta,
Jean Ohauvel, " sendiherra,
sikýrslu fyrir hann, að lok-
inni heimsókn til Kína, N-
Vietnam, Laos og Kambodíu,
í lok fyrra mánaðar.
Frakklandsstjórn hefur oft
lýst vilja sínum til að „gera
skynsamlegar ráðstafanir“,
og Ohauvel mun hafa skýrt
DeGaulle frá því, að ráða-
menn í Hanoi „hafi óhuga“ á
hugsanlegum afsikifitum .for-
setans.
Frakkland hefiur verið í
nánum tengslum við Kam-
bódíu, og hefur veitt stjórn-
inni þar hernaðaraðstoð. Fyrr
í þessum mánuði lýsti sendiráð
Kambódíu í París þvi yfir, að
Bandaríkjunum hefði verið
send mótmæli, vegi.a atferlis
bandarískra hermanna, sem
farið hefiðu inn fyrir landa-
mæri Kambódíu (skæruliðar
Vieteong hafa hörfiað inn í
landið). í yfirlýsingu sendi-
ráðsins sagði, að yrði upptekn
um hætti haldið, myndi
„gripið til hernaðaraðgerða,
og leitað til allra þeirra
landa, sem veita vildu að-
stoð“.
Frakkland yrði vafalaust
þegar í stað við slíkri beiðni,
þar eð DeGaulle gæti ekki
neifað henni. Atburðirnir við
landamæri Kambódiu munu
hafa verið til umræðu, er
Gold'berg ræddi við De
Gaulle, og. það er athyglis-
vert, að síðan hefur verið gaf-
in út skipan um, að skærulið-
ar Vietcong skuli ekki eltir
inn fyrir landamæri Kam-
bódíu.
Chauvel- gerði fyrir skömmu
grein fyrir árangrinum af för
sinni til Asíu, í viðtali við
Parísarblaðið „Le Figaro“.
Segist hann fyrst og frernst
hafr reynt að gera sér grein
fyrir, hver sé raunverulega
„fstaða þeirra aðila, sem kraf
izit hafa þess, að Genfarsam-
komulagið frá 1954 sé virt.
„Vietnamdeilan" sagði Cihau-
vel, „er hreint deilumáli Pek-
ingsstjórnarinnar og stjórnar
innar í Washington, þó með
þeirri undantekningu, að
Bandaríkin eiga beina aðild
að sfiyrjöldinni, en Kína ekki“
Þetta komi í veg fyrir að, Pek
ingstjórnin gefi út beina yfiir-
lýsingu um afstöðu sína, en
hún fari að öllu með gát, og
segi, að lokaorðið verði að
koma frá þjoðfrelsishreyfing-
unni (Vietcong), ogstjórninni
í Hanoi.
Chauvel var svartsýnn,
vegna afstöðu Pekingstjórn-
arinnar, sem byggist á þeirri
skoðun, að átökin muni leiða
til baráttu milli kommúnista
og „heimsvaldasinna“ í Asíu.
Sagði hann, að Kínverjar
teldu' Bandaríkin og Sovét-
ríkin bera ábyrgð á styrjold-
inni í Vietnam, og yrði ekki
um neinar samningaviðræður
að ræða, fyrr en Bandaríkin
hefðu gert sér grein fyrir, að
þau ættu í baráttu, sem
myndi leiða til ósigurs þeirra.
Hins vegar gætti meiri
bjartsýni hjá Ohauvel, vegna
afstöðu ráðamanna í Hanoi
til hugsanlegra afskifta
Frakka af Vietnammálinu.
Segir hann Hanoistjórnina
ekki telja, að ástandið í Viet-
nam sé heimsfriðnum hættu-
legt, heldur sé um það að
ræða að leiða Bandaríkja-
mönnum fyrir sjónir, að þeir
eigi ekkert erindi í Vietnam.
Þá beri að sameina landið. Að
sögn Ohauvel hafði forsætis-
ráðherra N-Vietnam, Pham
Van Dong, orð á þvi, að í kjöl
far friðartilboða Bandaríkj-
anna fylgdi ætíð aukinn víg-
búnaður, og auknar lofitárásir
á N-Vietnam.
Um viðræður sínar í Laos
sagði Ohauvel, að ráðamenn
þar virtust ekki hafa miklar
áhyggur af yfirlýsingum
Bandaríkjanna um, að hert
yrði eftirlit með aðflutnings-
leiðum Vietoong.
Hins vegar sagði Ohauvel,
að Norodom Shianouk, prins
í Kamibodíu, hefði haf't miklar
áhyggjur af átökum þeim, sem
átt hefðu sér stað milli skæru
liða Vietcong og bandarískra
hermanna, við og innan landa
mæra Kambódiu.
Ummæli Ohauvel, og ástand
ið í Kambódíu, kann að leiða
til þess, að DeGaulle, Frakk-
landsforseti, verði að hverfia
frá yfirlýstri afstöðu sinni, en
-ann hefur áður sagt, að
hann hefiði engu hlutverki að
gegna í Vietnam. Hvort hann
reynir að miðla þar málum,
er fyrst og fremst undir því
komið, hvort einhver von er
um árangur, og hvort afskif'ti
hans af málinu geta orðið til
þess að styrkja aðstöðu
Frakklands á alþjóðasviðinu.
För Sjelepins.
Viðbrögð stjórna flestra
kommúnistaríkja, og ríkja,
sem búa við vinstristjórnir,
við friðarsókn Bandaríkj-
anna nú, hafa verið á einn
veg. í afstöðu þessara ríikja
hefur gætt einingar, sem
sjaldgæfi er með þeim nú á
dögum.
Um hríð bundu menn nokkr-
ar vonir við, að sendinefndin
sovézka, undir forystu Sjele-
pins, fyrrum varaforsætis-
ráðherra Sovétríkjanna, sem
(heimsó'tti Hanoi fyrir
skemmstu, myndi reyna að
hvetja ráðamenn í N-Viet-
nam til samninga. Hér var að
vísu um veika von að ræða,
því að réttilega var á það
bent, áður en sendinefndin
lagði af stað í heimsóiknina,
að sovézkir ráðamenn myndu
frekar styðja sikoðanir Hanoi
stjórnarinnar, en reyna að
breyta þeim. Megintilgangur
fararinnar væri að treysta
böndin við N-Vietnam, og
reyna jafnfiramt að draga úr
áhrifum Pekingstjórnarinnar
þar. Árangur fararinnar var
sá, að Sovétríkin hétu N-
Vietnam aðstoð, skv. sérstök
um samningi. Ekkert bendir
því til annars, en förin hafi
verið enn einn leikur í þeirri
refskák, sem nú stendur milli
Sové'tríkjanna og Alþýðulýð-
veldisins Kína, um forystu-
hlutverk í herbúðum komm-
únista.
Sömuleiðis virðist för Bresh
nev, aðalritara sovézka komm
únistaflokksins, til Ulan Bator
í Mongólíu, þar sem undirrit-
aður var nýr varnarsáttmáli
Sovétríkjanna og Mongólíu,
hafa verið farinn í sama til-
gangi.
Hvaff á ekki aff semja um?
Það er að lokum ekki úr
vegi að velta fyrir sér ummæl
um tveggja manna, sem haft
hafa náin, bein afokifti af
Vietnamdeilunni.
Varaforseti Bandaríkjanna,
Hubert Humphrey, hefur sagt:
„Til greina kemur að semja
um allt, að frátaldri uppgjöf í
S-Vietnam“.
Forsætisráðherra S-Kóreu,
Chung II Kwon, hefur sagt:
„Við höfum þegar lært þá
lexíu, að þegar sezt er að
samningaborði við kommún-
ista, þá vcrða samningarnir
alltaf þeim í hag, en okkur í
óhag“.
Þetta er álit tveggja
manna, sem náin kynni hafa
af kommúnistum, og ættu að
vita, öðrum betur, hvers má
vænta, þegar stjórnin í Hanoi
er sent tilboð um friðarsamn-
inga.
Friðarsamningarnir í Kóreu
stóðu í 30 mánuði, og á þeim
tíma g<_rðu kommúnistar flest-
ar af mannskæðustu árásum .
sínum. Nú, nærri 13 árum síð-
ar, hefur ekki tekizt að senija
til fulls.
Flestir munu telja, að Banda
ríkin hafi gert rétt, er þau
buðu til friðarsamninga um
Vietnam, án skilyrða. Hins
vegar er rétt, í því sambandi,
að gefa gaum að orðum Chung .
forsætisráðherra. .
Æðsti raðunautur þjóðar,
sem glímt hefur við sama
vandamálið, heldur því fram,
að frjálsar þjóðir verði í sí-
fellu að vera á verði gegn af-
leiðingum samninga við
kommúnista. Margs verður að
gæta. Hættulegast er þó, að
Hanoi-stjórnin hefur krafizt
þess, ð stjórnin í Saigon
verði að nokkru í hönd-
um þjóðfrelsishreyfingarinnar
(stjórnmáladeild Vietcong).
Fæstir, sem nokkra reynslu
hafa af kommúnistum, munu
fást til að trúa því, að slíkt
tangarhald Vietcong á S-Viet-
nam myndi leiða til annars en,
að þjóðin glataði frelsi sínu,
um alla framtíð. Jafnvel De
Gaulle, Frakklandsforseti,
gerði sér grein fyrir þvi, að
hann yrði að halda komrnún-
istum utan stjórnar sinnar,
ætti honum að takast að
koma Frakklandi á réttan
kjöl.
í 10 ár hafa skæruliðar Viet-
cong staðið í styrjöld til þess
að leggja S-Vietnam undir
kommúnista. Er nokkur á-
stæða til þess að ætla, að full-
trúar þeirra samtaka, sem
sæti ættu í stjórninni í Saigon,
ættu sér annað markmið?
Ein leiðin til þess at fórna
firelsi S-Vietnam er að leyfa
þeim mönnum, sem reynt hafa
að grafa undan stjórn lands-
ins, að taka sæti í henni.
Hafa kommúnistar nokkru
sinni leyft „andstöðufk>kk“ í
nokkru riki, sem þeir hafa
ráðið? Hafa fulltrúar nokkurs
annars flokks en kommúnista-
flokksins fengið sæti í stjórn
þeirra? ^ Slíkt er með öllu ó-
þekkt. í því sambandi er rétt
að hafa í huga atvik, sem átti
sér stað í A-Berlín, fyrr í þess
um mánuði. Prófessor við Vís-
indaakademíuna þar var rek-
inn frá störfum, því að hann
leyfði sér að halda því fram,
að rétt væri, að flokkur
manna, sem ekki eru kommún
istar, yrði leyfður í A-Þýzka-
landi.
Þegar — og ef — Hanoi-
stjórnin kýs samningaleiðina,
þá mun það fyrst og fremst
fyrir henni vaka að semja um,
að hún fái fulltrúa í stjórn S-
Vietnam.
Verði við þá samið um það,
þá eru miklar líkur til, að
samið hafi verið um fall S-
Vietnam.