Morgunblaðið - 02.03.1966, Síða 31

Miðvikudagur 2. 1966
MORGU N BLAÐIÐ
31
Sendinefndin frá Ghana
viðurkennd í Addis Abeba
á fundi Einingarsamtaka Afríkuríkja
Addis Abeba, 1. marz
(NTB-AP)
f DAG hófust fyrir alvöru fund-
i rráðherranefndar Einingarsam-
taka Afríkuríkjanna, eftir að
mánudagurinn hafði allur farið
í að þrátta um það, liverjir skipa
skyldu sæti Ghana á ráðstefn-
unni, fulltrúar Þjóðfrelsisráðs-
ins, eða fulltrúar Kwame
Nkrumah. Málið leystist raunar
af sjálíu sér í dag, þar sem full-
trúar Nkrumah reyndu ekkert
til þess að ná í sætið. Búizt var
við utanríkisráðherranum úr
— Ghana
Framhald af bls. 1.
hefði farið aukaferð frá Moskvu
til Kairo í morgun og Nkrumah
með henni. Aðrir þóttust hafa
heyrt því fleygt, að Nkrumah
myndi setjast að í Moskvu, a.m.
k. fyrst um sinn.
Nokkrir ráðherrar stjórnar
Nkrumah, sem taldir voru í
Addis Abeba eða á leið þangað,
komu óvænt til London í dag.
Þeirra á meðal utanríkisráðherr-
ann, Alex Quaison Sackey, og
viðskiptamálaráðherrann Kwesi
Armah. Kom Sackey frá Frank-
furt en Armah frá Moskvu.
Seint í kvöld fréttist a8
stjórn Nkrumah, Alex Quaison
Sacky til Addis Abeba, en hann
kom aldrei þangað — heldur
kcm skyndilega fram í London
öllum að óvörum.
Flestir fulltrúar á ráðherra-
fundinum lýstu stuðningi við
sendinefnd Þjóðfrelsisráðsins, en
formaður ráðstefnunnar Ato
Ketema Yifru, utanríkisráðherra
Eþíópíu, lagði á það áherzlu, að
þar með hefðu aðildarríki ráð-
stefnunnar ekki tekið endanlega
afstöðu til Þjóðfrelsisráðsins —
bæri því ekki að líta á viður-
kenningu sendinefndarinnar sem
viðurkenningu á ráðinu sem
stjórn Ghana.
Utanríkisráðherra Mali, Ous-
mane Ba, sem hafði verið kjör-
inn varaformaður fundarins,
sagði þeirri virðingarstöðu af
sér, þegar fundur var settur og
mótmælti setu sendinefndarinn-
ar. Reyndi hann, ásamt fulltrú-
um frá Guineu, Tanzaníu og
Kongó að ráðast að sendinefnd
Ghana en sú sókn rann að mestu
út í sandinn og bar ekki frekar
til tíðinda. Að loknum fundum
í dag flyktust fulltrúar hinna
ýmsu landa að fulltrúum Ghana
og óskuðu þeim ti hamingju með
sigurinn.
Quaison Sackey væri farinn
fiugleiðis til Accra.
Bæði Sackey og Armah voru
með Nkrumah í Peking á dögun-
um. Þaðan berast heldur engar
fregnir um fyrirætlanir Nkrum-
ah. Kínversk blöð og fréttastofn-
anir minnast ekki einu orði á at-
burðina í Ghana — nema hvað
„Dagblað alþýðunnar" birti í
morgun ritstjórnargrein, þar sem
talað var um hinar „miklu breyt
ingar í alþjóðamáium" og sagt,
að breytingar gætu verið til góðs
— einkum þegar um væri að
ræða byltingarstrauma í Asíu,
Afríku og Suður-Ameriku. Undir
vissum kringumstæðum gætu
gagnráðstafanir heimsveldasinna
tafið fyrir framgangi bylting-
anna, en þegar til lengdar léti,
yrðu þessar ráðstafanir einungis
til þess að efla pólitíska með-
vitund þjóðanna og hvetja fleiri
til þátttöku í bylingunni.
Sem fyrr segir hefur Þjóð-
frelsisráðið í Ghana bannað alla
stjórnmálaflokka landsins. Flokk
ur Nkrumah var bannaður þegar
er byltingin var gerð, og nú nær
bannið einnig til andstöðuflokka
hans, Sameiningarflokksins og
Ghana-flokksins. Ekki hefur ver-
ið gerð nánari grein fyrir bann-
inu eða skýrt hvers vegna það
er sett.
— Sonur minn
Framhald af bls. 17
Þótt undarlegt megi virðast,
er bókin um frú Oswald næsta
skemmtileg aflestrar og víða
mjög fyndin. Frú Oswald veður
elginn um hús sitt og sjálfa
sig og allt athæfi hennar og
hugarfar verður lesandanum
smám saman æ ótrúlegra og
viðurstyggilegra. En þótt hlátur
inn sé á næstu grösum er grátur
inn það ekki síður, eins og
skopleikur sem gleymir ekki
að hann á uppruna sinn að
rekja til harmleikjanna.
Jean Stafford segir um frú
Oswald: „Hún á alla vorkunn
skilda, en þó var það svo að
aðeins í tvær sekúndur — tvö
sekúndubrot — fann ég til með
aumkvunar með henni — og ég
er allra manna blíðlyndust og
má ekkert aumt sjá.“
Bók þessi hefur hlotið mjög
misjafnar móttökur í Banda-
ríkjunum og þykir sumum,
einkum konum, sem í henni sé
verið að gera ómaklegt gys að
frú Oswald, sem hafi nógan
'harm að bera þótt ekki sé við
hann bætt. En Marguerite Os-
wald er löngu komin í flokk
þeirra sem bækur eru skrifaðar
um og sálarrannsóknir og sál-
Kobla Y. Attoh, áróðursm eistari helzta andstöðuflokks
stjórnar Nkrumah, var m eð þeim fyrstu, sem Nkrumah
lét varpa í fangeisi hausti ð 1958, eftir að hann hafði feng-
ið samþykkt iög þess efnis, að handtaka mætti og fang-
eisa þá menn, er teldust h ættulegir öryggi ríkisins. Mynd
þessi var tekin fyrir hel gina, er Attoh og fleiri póli-
tiskir fangar voru látnir 1 ausir.
S-Afrískir fimmburar
Síðastliðinn laugardag fædd-
ust fimmburar í borginni
East-London í Suður-Afríku
hinir fyrstu, sem fæðast lif-
andi þar í landi. Meðfylgjandi
mynd af foreldrunum, kola-
námuverkamanninum, Nogesi
Mtukutese, frá Transkei og
konu hans var tekin á fæðing
arheimilinu í East London
nokkrum klukkustundum áð-
ur en fimmburamir fæddust.
Hafði frú Mtukutese þá
skömmu áður verið sagt, að
röntgenmynd sýndi að hún
gengi með fimmbura.
Bömin — þrír drengir og
tvær s| llkur fæddust mán-
uði fyrir tímann, en fregnir
í gær hermdu, að þau lifðu
enn góðu lifi í „kössunum“
sínum á sjúkrahúsinu og
virtust líkleg til að dafna
eðlilega. Voru læknar hinir
vonbeztu um að þeim tækist
að halda lífinu í þeim öllum.
Móðurinni leið einnig vel,
— og hún hafði ekki við að
taka á móti gjöfum, hvaða-
næva að, bæði fötum á börn-
in og peningagjöfum, sem
mörgum fylgdi sú ósk, að þau
hjónin notuðu peningana til
að reisa sér hús, þar sem þau
gætu búið í friði og öryggi
með barnahópinn.
greiningar gerðar á. Og henni
verður ekki þokað þaðan. Á
sinn sérkennilega máta og þótt
að krókaleiðum væri, varð hún
völd að atviki sem olli straum-
hvörfum í sögu Bandaríkjanna.
—■ Mjög hrifnlr
Framhald af bls. 32.
fregna af för þeirra Flug-
Félagsmanna til Bandaríkj-
anna. „Með mér var aðal-
reynsluflugmaður (test pilot)
Boeingverksmiðjanna. Hann
sýndi mér t.d. „stalling“ þrí-
vegis, og var ég mjög hrif-
inn af eiginleikum vélarinn-
ar í því.
„Þá sýndi hann mér svo-
kallað þröngt afðlug, þ.e.
beygt er inn til lendingar í
lélegu skyggni. Þetta sýndi, að
vélin hefur mjög góða eigin-
leika til að fljúga hægt, jafn-
vel þótt hallað sé töluvert í
beygju. Allt aðflugið til lend-
ingar var flogið með 115 hnúta
hraða, en það er mun hægar
en gert er á DC 6B“.
„í 23.000 feta hæð bætti flug
maðurinn við aflið, og flaug
vélinni á hámarkshraða, sem
er Mac 9,2, og á því sézt að
hljóðhraðinn (Mac 10) er ekki
langt undan. Þegar þessi
feikna flughraði er borinn
saman við þann hraða, sem
Boeing 727 flýgur á með fullu
öryggi niður við jörð í að-
flugi, liggur í augum uppi að
vængur þessarar flugvélar og
lofthemlaútbúnaðurinn er
hreinasta listaverk“.
„í stuttu máli sagt var ég
geysilega hrifinn af flugvél-
inni allri“, sagði Jóhannes
Snorrason.
Mbl. spurði Brand Tómas-
son yfirflugvirkja Flugfélags
fslands um álit hans á Boeing
727 þotunni og fórust honum
orð á þessa leið:
— Það virðist ekki hafa
komið neitt fram er benti
til þess að þessi gerð af þot-
um hefði neina tæknilega
galla.
Mér virðist hún í flugi upp
fylla þær kröfur, sem gerðar
eru til hennar. Hún hefir
einnig þann kost fyrir okkur
íslendinga að hún hefir mesta
möguleika til að komast af
með stuttar flugbrautir og
kemur það sér sérstaklega vel
fyrir okkur sem notum
Reykjavíkurflugvöll.
Það er að sjálfsögðu Ijóst
að þotur þurfa aðra tækni
flugmanna en eldri gerðir flug
véla, en þarmeð er engan
vegin sagt að ekki sé eins
auðvelt að læra þessa tækni
eins og aðfljúga eldri gerðum
véla. Tæknin er aðeins önn-
ur. Allt tal um slys sem
hendi á örfáum sekúndum eða
sekúndubrotum á ekkert
frekar við um þessar vélar en
ýmsar aðrar. Slys er alla
jafna ekki lengi að vilja til.
Mér virðist svo í sambandi
við slysin sem orðið hafa á
þessari vél að þar megi jafna
þessu við að góðum bíl sé ekið
út af vegi af klaufaskap.
Þessar vélar gera 1700 lend-
ingar daglega og því ekki ó-
eðlilegt að einhver slys hendi
þær, sagði Brandur að loik-
um.
— Venus III
Framhald af bls. 1.
í skýjunum, sem umlykja hana.
Talið hefur verið, að hitastigið
við yfirborð stjörnunnar sé um
400 stig á Celsíus.
Ekki hafa Rússar tilkynnt neitt
um það enn sem komið er hvers
þeir hafa orðið vísari af þessari
tilraun.
Tass fréttastofan sagði að vís
indamenn hefðu fengið með þess
ari tilraun upplýsingar, er gerðu
þeim fært að leysa margskonar
vandamál í sambandi við ferðir
milli reikistjarna,' og kunnur
sovézkur stjörnufræðingur, Niko
lai Barabasjov, sagði í viðtali við
Tass, að hitastigið við yfirborð
Venusar vær lægra en menn
hefðu talið til þessa. Þó tók hann
fram, að upplýsingarnar, sem
enn lægju fyrir, væru allt of
litlar og óáreiðanlegar til þess
að unnt væri að draga af þeim
meiriháttar ályktanir og því
gætu sovézkir vísindamenn ekki
með neinni vissu sagt um það,
hvort líf væri á Venus. Færi hita
stigið upp í 300 átig á Celsíus eða
meira, væri þar áreiðanlega ekk-
ert líf — væri það undir 100 stig
um, mætti búast við lífi þar.
Rúsar skutu fyrst geimflaug í
átt til Venusar 12. febrúar 1961,
en hún fór framhjá stjörnunni
í u.þ.b. 100.000 km. fjarlægð.
Árið 1963 sendu Bandaríkjamenn
flaug í átt til Venusar og fór hún
fram hjá í 40.000 km. fjarlægð.
Sem fyrr segir hefur Sir Bern-
ard Lovell, forstöðumaður Jodr-
ell Bank stöðvarinnar í Bretlandi
lýst yfir því, að tilraun þessi sé
mikill tæknilegur sigur, en hann
bætti því við, að vonandi legðu
Rússar fram veigameiri upplýs-
ingar en til þessa, og sannanir
fyrir því að flaugin hefði raun-
verulega lent á Venusi. Hann
kvaðst hins vegar óttast að Rúss
ar hefðu e.t.v. eitrað það líf sem
kann að vera á Venusi með þess-
ari tilraun. Meðan enn vseri svo
lítið vitað um reikistjörnuna sem
raun ber vitni, vær hætta á, að
slíkar tilraunir stefndu í voða
framtíðarrannsóknum á hugsan-
legum lífverum á Venusi. Sir
Bernard kvað Jodrell Bank stöð-
ina síðast hafa heyrt frá Venusi
III. 22. nóvember s.l. Síðustu
daga hefði verið reynt að ná sam
bandi við flaugina, en ekki
tekizt.
— A-Þýzkaland
Framh. af bls. 1.
talsmaður Þjóðverja á vett-
vangi SanieinuSu þjóðanna
og alþjóðavettvangi yfirleitt.
Stjórn Vestur-Þýzkalands gaf
út opinbera tilkynningu um um-
sókn A-Þjóðverja, þegar fregnin
um hana barst. Segir þar, að
umsóknin um aðild að SÞ sé ný
tilraun til þess að leggja aukna
áherzlu á og efla skiptingu Þýzka
lands. Yfirgnæfandi meirihluti
aðildarríkja Sameinuðu þjóð-
anna hafi ekkert stjórnmálasam-
band við A-Þýzkaland, því að
þau viðurkenni ekki landið sem
sjálfstætt ríki. Bendir vestur-
þýzka stjórnin jafnframt á, að
sjálfsákvörðunarréttur.inn sé einn
af mikilvægustu grundvallarsetn
ingum sáttmála Sameinuðu þjóð-
anna og aðild A-Þýzkalands væri
algert brot gegn henni. Þýzka
þjóðin óskar að fá aðild að Sam-
einuðu þjóðunum sem ríki, er
hún öll tilheyrir segir í yfir-
lýsingunni.