Morgunblaðið - 07.06.1966, Blaðsíða 19

Þriðjudagur 7. júní 1966
MORGUNBLADID
19
UNGTFÓLK
Hrafn Gunnlaugsson og Sigurður Pálsson tóku saman.
mki

„HELVÍTIS úrfelli er þetta“,
sagði virðulegur maður í gráum
frakka. Hann var að bíða eftir
strætisvagninum eins og við hin,
Við kinkuðum öll kolli, nema
gamall skeggjaður maður, sem
stóð líti'ð eitt hokinn og horfði
fram fyrir sig, og sumir muldr-
uðu eitthvað miður fagurt og
blótuðu veðurguðunum. Gamli
maðurinn sagði ekkert en mér
sýndist hann glottandi á svip.
Bílar þutu fram hjá og það slett-
ist á hinn vesældarlega hóp.
Fyrir framan mig stóðu tveir
merin og ég reyndi að standa í
skjóli við þann, sem stærri var.
Hann var í rykfrakka og var gla'ð
ur á svip. Sá minni var hins
vegar frakkalaus og öllu þung-
búnari.
„Ég sá strax í morgun að það
mundi rigna síðdegis", sagði sá
stóri.
„Það er sama djöfuls harkan
í þeim í Víetnam," sagði litli
maðurinn.
„Ja,“ sagði sá stóri, „það var
svo sem auðséð á vesturföll-
unum strax í gærkvöldi að áttin
mundi breytast."
„Kaninn skaut niður þrjár í
gær,“ sagði sá litli.
„Ætlar vagninn ekki að fara
að koma“, sagði stóri maðurinn
og leit á klukkuna.
Hinn hélt áfram að tala um
stríðið í Víetnam. Gamli maður-
inn fékk sér í nefið.
Loks kom vagninn og fólkið
tróðst inn í hann. Ég settist við
hliðina á gamla skeggjáða mann
inum. Ég fór að lesa í dagblaði,
var búinn að lesa um uppreisn
í einu Afríkulýðveldi og vár að
lesa um stríðið í Víetnam, þegar
sá gamli spurði mig hvort nokk-
uð nýtt væri í blaðinu.
„Þeir eru að berjast úti í
heirni", sagði ég.
Ójú, ekki er þáð nú nein nýj-
ung, svo hefur verið alveg frá
því ég man fyrst eftir og eru það
orðin nokkur árin.“
Hljómurinn í rödd hans gerði
mig forviða. Það var eins og ég
ég hefði sagt honum hve mörg-
urp lömbum hefði verið lógað
unpp í Borgarfirði í fyrrahaust.
„Já, en þessi átök geta leitt til
stórfelldrar heimsstyrjaldar, þar
sem kjarnorkuvopnum yrði beitt.
Hvað um okkur ver'ður þá, forð-
est ég að hugsa um“, sagði ég.
„Það er ekki gott, það ættu
sem flestir ykkar ungu manna
að hugsa um,“ sagði hann, „ekki
svo að skilja að það hafi nokkra
þýðingu. Það fær enginn breytt
gangi mannkyrrssögunnar, sem
hugsar um örlög sín. En þeir
sem hafa þor til að gefa sinum
óstrfðum og hugðarefnum lausan
tauminn án þess nokkru sinni að
hugsa um örlög sín, fá nöfn sín
skráð á spjöld sögunnar og eru
almennt viðurkenndir sem stór-
menni. Grimmd sú og valdafíkn,
sem býr innst inni í hverri sál
fær útrás hjá þessum mönnum.
Þessar ástríður eru jafngamlar
frummanninum, en hafa þróazt
og aðlagazt sínum tíma. Þeirra
gætir jafnvel hjá friðsælum
verzlunar- eða skrifstofumönn-
um, sem fara út í sveitir um
helgar til að veiða lax eða skjóta
fugla. Nei, ungi vinur, svona er
lífið, svona hefur það alltaf ver-
fð og svona mun það verða um
komandi framtíð, nema því að-
eins að mannkynið úrkynjist. Og
úrkynjað verður mannkynið, þeg
ar stórmennin hætta að berjast,
eða ungu skáldin hætta að þrá
og yrkja um friðinn."
Hér gerði gamli máðurinn hlé
á ræðu sinni, og rétt í þessu
stanzaði strætisvagninn, þar sem
ég þurfti að fara úr. Ég kvaddi
gamla manninn og gekk út í rign
Sárt bftur soltin lús
1. Góð íþrótt gubbi betri.
Ég berst á fáki fráum fram
af mér .........
Æ, tunglið tuglið taktu mig
og troddu mér inn í þúfu.
Eftir að alkóhólistinn fór að
gera vart við sig í mér og ég fór
að delera í fyllirium, keypti ég
mér hest og rfð upp að Rauða-
vatni. Hér er indælt að delera
úti í náttúrunni og eiga ánægju-
stundir með blessuðum klárun-
um, enda er ég í dýraverndunar-
félaginu. Samt er leiðinlegt hvað
er off mikil gubbufýla af þeim
á mánudögum, blessuðum skepn-
unum.
2. Grasbítur grætur líka.
Eftir að ég nennti ekki lengur
að vera heilbrigður, útvegaði
bærinn mér bragga að búa í, svo
að ég gæti keypt mér sjónvarp,
rafmagnstannbursta og Skoda að
aka í. Það er leiðinlegt þetta
grenj í fólki yfir engu; hvað seg-
irðu annars um fátæku börnin
í Kína, sem verða að láta sér
nægja kekkjóttan hafragraut og
mjög með ísskápsbragði á hverj-
um morgni svöng og þreytt eftir
að hafa sofið á grjóthörðum
kommúnistadivan alla nóttina
undir baráttusöngvum og öðru
ógeðslegu gewesen sein. Og elsk-
an mín, bor’ðaðu nú eina skeið
af sveskjugrautnum þínum fyr-
ir karlinn í tunglinu.
3. Þá er betra þreyttur að
fara að sofa.... *
VIL RÁÐA ráðsetta(n) konu
eða mann til að gretta sig fram-
an í konuna í næsta húsi, sem er
alltaf á gægjum til þess að njósna
um mig.
Tilboð sendist, merkt: Konan í
hinu húsinu.
4. Lífið er langt — listin
20 cm. of stutt.
Að hann Kiljan hafi bara skrif
að bækur upp á 150 cm.; bóka-
hillan neblega heima hjá mér,
er ábyggilega 170 cm., sko gull
innbunjlnu bækurnar eru so ..
inguna. Ég hugsaði um orð
mannsins og neitaði að ti’úa þeim.
Ég hljóp af stað, svo hratt sem
ég komst á flótta undan orðum
hans og rigningunni.
í dag er glaða sólskin og
særkjuhiti, menn ganga létt-
klæddir, en samt er þeim heitt,
og þeir sem bölvuðu rigning-
unni í gær, bölva sólinni og hit-
anura í dag.
Þorvaldur Árnason.
„Mikið anzi tekur hann sig vel
út í silfurbandinu, hann Kiljan“.
(Ingólfur Margeirsson teiknaði
myndirnar).
5. Enginn veit sína ævi,
fyrr en öll er.
DAGLEGT SAMTAL í
AUSTURSTRÆTI:
Hefurðu heyrt agalegra ....
Ó, hvað elskan. Blái páfagauk-
urinn þinn er þó ekki orðinn
lasinn aftur?
Nei, en þeir eru byrjaðir að
nota byssur í Víetnam! Ætli þeir
endi ekki með því að drepa ein-
hvern......
7. Allt eins og blómstrið.
Nú er ég örugg, búin að kaupa
17 gjafabréf í Hallgrímskirkju,
það gerir 21 ferm. í himnaríki,
svo ekki ætti mig að vanta svig-
rúm, gæti kannski lánað henni
Jónínu smá pláss ... Annars
er það óþolandi hvað það er dýrt
að vera góð víð guð, og kirkju-
bekkirnir svo harðir að það er
ómögulegt að sofa á ....
7. Þeir eru hafsins hetjur,
þeim.......
Já ég var á síld í sumar.
Veiddist eitthvað?
Já, síld.
Ég meina hafðirðu eitthvað
upp?
Skitin 100 þúsund.
Hvað gerðirðu vfð peningana?
Æ, hvað heldurðu að ég muni
það.
Hvað ætlarðu að gera í vetur?
Ég er að fara norður, byrja á
bát, geturðu ekki lánáð mér. ..
8. Lítil þúfa í stóru hlassi.
Lonta í lækjar hyl
lét sem hún væri ekki til
af því hún var svo lítil
að hún sást ekki hér um bil.
(Höf. óþekktur).
Ég keypti mér nýjan bíl um
daginn, það komast fjórir fyrir
frammí. Segið svo a‘ð ég sé ekki
neitt, heldurðu að allir eigi svona
bíl, auk þess á konan mín tíu
pelsa og þrjá skápa af kjólum,
segið þið svo að við hjónin sé-
um.........
9. Ritræpa og reynsla annarra ....
(Eftirfarandi orðaforði er tek-
inn úr grein í einu vikublaðanna
og geta allir sé'ð hvílík orðgnótt
íslenzkt mál býður þeim upp á,
sem sletta skyrinu).
Nauðgun fals svik lýgi kúg-
un valdbeiting ofstopi prettir
misþyrming morð geðveiki sóða-
skapur andstyggð saur skolp
fnykur mútur siðspilltir kyn-
villtir mútuþægnir rotnun fúi .. .
bbiæJi c< ovd'J
10. Ber er hver að baki..
Ákveðið hefur verið að gang-
ast fyrir fjársöfnun til eflingar
eftirtalinna menningarfélaga: Fé
lag hátthugsandi Mercedes Benz
eigenda, Félagssamtök niðursuðu
dósainnflytjenda, Félag fallandi
verzlinga, Félag þeirra, sem nota
Luxsápur.
Þjóðræknis félagið.
f AJJrt IVliCvöSVift.

11. Frurnmaup á fastandi maga..„
Svona er þetta, alltaf sömu
vandræðin, alveg dauðhræd að
verða mér til skammar.
Já, hvernig á ég að vita hvort
gáfulegt er að hlæja eða ekki.
Ég fylgdist bara með hinum,
og þeir með hvorum öðrum.
Já þessi nýju leikrit, hver veit
hváð er alvarlegt og hvað er fynd
ið.
Alveg rétt, maður getur orðið
sér til skammar, ef maður hlær
á vitlausum stað.
Já, rétt, það ætti að standa í
leikskránni hvenær á að hlæja
og hvenær ekki.
Einmitt, já, skrifa um þetta í
blöðin, þessir snobbuðu menn-
ingarvitar ...
Já, handbók um hlátur, gefin
út af menningarsjóði ....
12. Blessuð sértu sveitin mín.
Álútir skulu menn ganga — Og
hoknir í hnjánum!
Og horfa með stillingu og festu
á íslenzka jörð.
St. Steinarr.
Hér hef ég hokrað í 7 ár með
þessum áttatíu rollum og tveim
beljum, þrem traktorum, nokkr-
um múgavélum, heytæturum,
jeppa ...
Já, það er nauðsynlegt að
dreifa byggðinni og
Það vantar bara vegi, svo mað
ur geti losnað við mjólkina á
veturna ......
Svo eru það þessi stórbýli, sem
eru allt að drepa, framleiða allt
of mikið.
Já, þessum svokölluðu mennta
mönnum, sem sitja í skólum og
hafa það gott, þeim væri nær að
vinna eitthvað, þessi bölvuð
snýkjudýr, í staðinn fyrir að láta
okkur bændurna þræla fyrir
sér, þessir andskotar .....
13. Sundmagi plokkfisksins.
Upp hefur komizt um nokkur
leynisamtök, sem starfa hér í
borg, vegna drykkjuskapar for-
ystum'anna þeirra. Mikilvægustu
leyndarmálin (að dómi hinna
ógæfusömu foringja) voru:
a. Jónína á Vesturgötunni á
fjólubláan náttkjól.
b. Vindhanar gala ekki nema
á páskum.
c. Sveskjugrautur er gó'ður.
d. dóttir Jóns Jónssonar fékk
bara 20 þúsund krónur og fjórtán
bibliur í fermingargjöf.
Fer nú heldur að syrta í ál-
inn hjá leynisamtökunum og er
ekki að sökum að spyrja; hinir
drykkfelldu foringjar voru rekn-
ir og nýir menn hafa tekið við.
Hafa hinir nýju í huga að breyta
um nöfn á samtökunum og nefna
þau til dæmis: frjálsir trésmiðir,
frjálslegir vitaverðir eða frelsis-
dýrkandi tannstönglatálgarar ..
14. Holdið er bleikt.
(Eftirfarandi klausa er tekin
v,'!>mhald á hls 18